Την Τετάρτη 15/4 πραγματοποιήθηκε στη Κοζάνη σε όλη τη χώρα μέρα δράσης για τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, ύστερα από πρωτοβουλία και κάλεσμα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας στην οποία συμμετείχε και το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Κοζάνης.
Η πρωτοβουλία στηρίχτηκε και αγκαλιάστηκε από εργατικά σωματεία και μαζικούς φορείς που και αυτοί το προηγούμενο διάστημα ήταν σε κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς όπως το Συνδικάτο Οικοδόμων, το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Εργαζομένων στην Ενέργεια (ΣΕΕΕΝ) Δυτικής Μακεδονίας, την Αγωνιστική Κίνηση Γυναικών Κοζάνης κ.λπ. Πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις σε δύο μεγάλα καταστήματα της Κοζάνης και πάνω από 400 παρεμβάσεις σε μεγάλα και μικρότερα καταστήματα, σε αποθήκες και σε χώρους που σχετίζονται άμεσα με την εφοδιαστική αλυσίδα στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Ανάγκη των ίδιων των εργαζομένων η μέρα δράσης
Η μέρα δράσης στα σούπερ μάρκετ ήταν αποτέλεσμα της ανάγκης των ίδιων των εργαζομένων σε αυτά για να ακουστεί η φωνή τους.
Από την έναρξη της πανδημίας έως και σήμερα υπάρχει βροχή καταγγελιών που φτάνουν καθημερινά στα σωματεία όλης της χώρας από εργαζόμενους που ψάχνουν στήριγμα και απαντήσεις, όχι στη βάση της ανάθεσης αλλά της διεκδίκησης.
Ολο αυτό το διάστημα αρκετοί εργαζόμενοι έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν αποκούμπι να στηριχθούν. Στήριγμα δεν θα έβρισκαν στην κυβέρνηση, η οποία εξαρχής έδωσε «πράσινο φως» στις επιχειρήσεις και είπε στην ουσία «λιώστε τους». Δεν θα έβρισκαν στον ΣΥΡΙΖΑ των… «#θα λογαριαστούμε μετά» και των προτάσεων διαχείρισης της κρίσης πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων, των τηλεδιασκέψεων της βιτρίνας. Φυσικά, στήριγμα δεν θα έβρισκαν στα επιχειρησιακά σωματεία – σφραγίδες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, γραφεία Τύπου των επιχειρήσεών τους, όπως το πανελλαδικό επιχειρησιακό σωματείο μαζί με το παράρτημα του στη Κοζάνη στην αλυσίδα του ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ .
Αυτοί οι εργαζόμενοι απευθύνθηκαν στο σωματείο που γνωρίζουν, στο σωματείο που, παρά τις όποιες αδυναμίες του και όσες δυνάμεις διαθέτει, είναι παρόν στους χώρους δουλειάς. Εψαξαν τους συνεπείς αγωνιστές, τους τίμιους συναδέλφους τους στο ίδιο πόστο, στην ίδια αλυσίδα.
Γι’ αυτούς τους λόγους στις περιοδείες του σωματείου μέσα στα καταστήματα η φράση «να ξανάρθετε» ακούστηκε αρκετές φορές. Γνωρίζουν πως δεν τους λείπουν χειροκροτήματα και «ευχαριστώ», αλλά ουσιαστικά μέτρα προστασίας, συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, πλήρες ωράριο, μισθοί που να καλύπτουν τις ανάγκες τους.
Βιώνουν την εκμετάλλευση σε όλα τα επίπεδα
Αυτή ήταν η ανάγκη που δημιούργησε τη μέρα δράσης γι’ αυτούς που βρίσκονται καθημερινά εκτεθειμένοι και ανυπεράσπιστοι στον ιό, χωρίς μέτρα προστασίας, λιωμένοι στην εντατικοποίηση.
Πρέπει να κατανοηθεί πλατιά πως η κακοπληρωμένη εργασία δεν είναι υπερβολή και σύνθημα αλλά πραγματικό γεγονός, καθώς οι μισθοί στα καταστήματα βρίσκονται στα 300 – 400 ευρώ. Να κατανοηθεί βαθιά πως κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του όταν εργάζεται για 4 – 5 ώρες ημερησίως ή για 3 μέρες τη βδομάδα και αμείβεται με 300 ευρώ, που δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά.
Μπροστά στην πανδημία οι αλυσίδες προσέλαβαν εργαζόμενους για 45 μέρες, δηλαδή σήμερα στον ιό για 300 ευρώ και αύριο άνεργοι. Φανερώνεται ωμά η βαρβαρότητα του συστήματος της εκμετάλλευσης.
Οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους χώρους νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια διότι ενώ η εργασία τους έχει φαινομενικά πιο σταθερά χαρακτηριστικά λόγω της «ευελιξίας» και της μη ειδίκευσης, αισθάνονται αναλώσιμοι. Γι’ αυτό, σε αντίθεση με τις λογικές του εταιρισμού και της «αγίας οικογένειας» που καλλιεργούν συστηματικά οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι νιώθουν την εκμετάλλευση σε όλα τα επίπεδα.
Εχοντας από πάνω τους όλο αυτόν τον διευθυντικό μηχανισμό – πυραμίδα (με διευθυντές κάθε είδους) που πιέζει με κάθε τρόπο, πολλές φορές οι εργαζόμενοι οδηγούνται σε λαθεμένες αντιλήψεις, π.χ. να αισθάνονται εκμετάλλευση ακόμα και από τους πελάτες. Ομως, στη μέρα δράσης σε πολλά καταστήματα είδαν τους πελάτες μαζί τους, μέχρι και να κρατούν πλακάτ για τα δικαιώματά τους, είδαν δηλαδή με τα μάτια τους την αλληλεγγύη που εκφράστηκε, αξίες που μόνο το ταξικό κίνημα μπορεί να δώσει.
Το εύστοχο απεργιακό σύνθημα των Γάλλων εμποροϋπαλλήλων προς τιμήν των νεκρών εργαζομένων των σούπερ μάρκετ, «Τα κέρδη τους – Οι νεκροί μας», αναδεικνύει στην ουσία ποιος είναι ο παραγωγός του πλούτου και παράλληλα ποιος πεθαίνει, ζει και εργάζεται με τις πιο άθλιες συνθήκες.
Σε αυτούς τους χώρους – κλουβιά που είναι ειδικά διαμορφωμένοι για τις ανάγκες της πώλησης και της προβολής των προϊόντων, με έλλειψη φυσικού αέρα και με την ανανέωσή του να στηρίζεται αποκλειστικά σε συστήματα εξαερισμού, με πλήθος προϊόντων να κυκλοφορούν καθημερινά στα ράφια και χιλιάδες ανθρώπους να εναλλάσσονται μέσα στα καταστήματα, οι εργαζόμενοι βρέθηκαν πιεσμένοι και πλήρως εκτεθειμένοι στην πανδημία.
Δεν ζήτησαν ηρωισμό, αλλά σεβασμό. Ο σεβασμός όμως στο σύστημα της εκμετάλλευσης κατακτιέται με τη διεκδίκηση και τη σύγκρουση. Γι’ αυτόν το λόγο έχει αξία το ξεμπλοκάρισμα αρκετών συναδέλφων που έστω και σε αυτήν τη φάση καταγγέλλουν εργοδοτικές πιέσεις και αυθαιρεσίες με μεγαλύτερη ευκολία απ’ ό,τι στο παρελθόν.
Αναδεικνύονται το πραγματικό ανάστημα και ο ουσιαστικός ρόλος των εργαζομένων
Η μέρα δράσης ανέδειξε το πραγματικό ανάστημα των εργαζομένων που βρίσκονται στα ράφια, στις αποθήκες, στα κλαρκ, στην καθαριότητα, στα φορτηγά, τον κόπο χιλιάδων εργαζομένων που παράγουν στα εργοστάσια, για να κερδοφορούν και να αισχροκερδούν μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι σε συνθήκες πανδημίας. Ανέδειξε, από τη μία, το μεγαλείο των εργαζομένων και, από την άλλη, το πόσο «νάνοι» είναι αυτοί που ονομάζονται επενδυτές, αγλαοί και υγιείς επιχειρηματίες.
Σε αυτό το περιβάλλον οι επιχειρήσεις σχεδιάζουν την επόμενη μέρα, με τα χέρια λυμένα. Ο πρωθυπουργός ψάχνοντας λόγια συμπάθειας για τους εργαζόμενους που βρίσκονται «μπροστά», απευθύνθηκε με το διάγγελμά του κύρια σε αυτό το κακοπληρωμένο τμήμα των εργαζομένων, ζητώντας στήριξη και εμπιστοσύνη. Στήριξη και εμπιστοσύνη που εκφράστηκε με την ανακοίνωση για επέκταση του ωραρίου των καταστημάτων κατά τη διάρκεια της βάρδιας τη Μεγάλη Παρασκευή.
Μακριά από υπερβολές και ωραιοποιήσεις, σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες δράσης του εργατικού κινήματος λόγω της πανδημίας, η μέρα δράσης για τους εργαζόμενους των σούπερ μάρκετ δίνει το ρυθμό για το επόμενο βήμα.
Σίγουρα η συζήτηση πρέπει να ανοίξει από σήμερα κιόλας. Να σκεφτούν οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ την ανάγκη το σωματείο να έχει δυνάμεις σε όλα τα καταστήματα, οργανωμένες και αποφασισμένες ότι θα παλέψουν για κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα που υπάρχει στη δουλειά και στη ζωή των συναδέλφων. Να ξεπεράσουν επιφυλάξεις, προκαταλήψεις και την τρομοκρατία της εργοδοσίας και να γίνουν μέλη του σωματείου. Όσο παραμένουμε ανοργάνωτοι και διασπασμένοι αφήνουμε τους ιδιοκτήτες των αλυσίδων να κάνουν αυτοί κουμάντο στις ζωές μας. Ήρθε η ώρα κουμάντο στη ζωή μας να κάνουμε εμείς ενωμένοι και οργανωμένοι στο σωματείο μας.
