Ηρωική έξοδος με προδιαγεγραμμένο «στραπάτσο» – Του Μιχάλη Αγραφιώτη

Του Μιχάλη Αγραφιώτη για το KOZANILIFE.GR:

Ευτυχώς, όλα δείχνουν ότι το μέρος της δημόσιο-υγειονομικής κρίσης τελειώνει σύντομα. Μπορεί να αφήνουν κάποιες υποθέσεις ότι η απειλή θα ξαναχτυπήσει το φθινόπωρο, όμως φαίνεται ότι μέχρι τις 10 Μαΐου θα έχουμε απαλλαγεί από τα πολύ αυστηρά μέτρα που βιώνουμε. Μπορεί μεν να επιβληθεί η χρήση μάσκας, η τήρηση μέτρων αποστάσεων ασφαλείας και η απαγόρευση των κοινωνικών συναθροίσεων, όμως θα ανοίξουν πολλά καταστήματα και επιχειρήσεις, δεν θα μπαίνουμε σε διαδικασία ενημέρωσης για μετακινήσεις και σιγά σίγα η κοινωνία θα επανέλθει σε μία μορφή «τύποις» κανονικότητας.

Θα ήθελα πάλι να προειδοποιήσω τους πιστούς, ότι τα Θεία Μυστήρια δεν θα τελούνται με τη συμμετοχή πλήθους, όπως λόγου χάριν γάμους, μέσα στους Ιερούς Ναούς, γιατί δεν θα αφήνουν να συγκεντρώνεται πλήθος σε κλειστούς χώρους λόγω του συνωστισμού.

Στα Μέσα μαζικής μεταφοράς, η μετακίνηση θα γίνεται απαραιτήτως με τη χρήση μάσκας όπως στη Γερμανία, ενώ τα καφέ και τα εστιατόρια θα λειτουργήσουν στην αρχή μόνο σε εξωτερικούς χώρους και τα τραπέζια σε απόσταση, ενώ οι εσωτερικοί χώροι ίσως λειτουργούν μόνο πολύ περιορισμένα. Από όλα αυτά που θα ακολουθήσουν στη δεύτερη φάση των μέτρων καταλαβαίνετε ότι η Εκκλησία θα ξαναβρεθεί στη δίνη. Η μόνη εξαίρεση θα είναι η τέλεση Μυστηρίων, μόνο σε εξωτερικούς χώρους.

Ας επικεντρωθούμε όμως στη δεύτερη φάση της κρίσης, της οικονομικής που έρχεται και θα μας επηρεάσει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την πρώτη. Στην πρώτη φάση τα περισσότερα ήταν εύκολα. Μπορεί να υπήρξε έλεγχος της κυκλοφορίας, στέρηση προσωπικών δικαιωμάτων και αυστηρά μέτρα, όμως όλα αυτά έγιναν στο πλαίσιο της διαφύλαξης της δημόσιας Υγείας, και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ακόμη και να ισχύουν τα λεγόμενα περί παράλογων μέτρων ασφαλείας, όλοι γίνονται μετά Χριστόν προφήτες. Αυτό που με ανησυχεί ιδιαίτερα είναι η δεύτερη φάση.

Η δεύτερη φάση της κρίσης, το οικονομικό κομμάτι της έχει μέχρι στιγμής δείξει ότι δεν υπολογίζει ούτε γίγαντες της Οικονομίας. Η Ελλάδα είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι κατάφερε και επέτυχε στο πρώτο μέρος της κρίσης, θα τα καταφέρει όμως και στο δεύτερο; Βέβαια, εδώ θα μπορούσε να υπάρχει μία ένσταση και κάποιος να πει ότι οι ΗΠΑ θεωρούντο γίγαντας της υγειονομικής περίθαλψης και βίωσαν έναν τιτανικό θυμάτων και θανάτων.

Προφανώς, θα έχουν ίδια εξέλιξη και στο οικονομικό κομμάτι, λόγω και του πολέμου που έχει ξεσπάσει ελέω Προεδρικής προεκλογικής περιόδου. Όμως θα ήθελα να παρακαλέσω τους φίλους αναλυτές και σχολιαστές να μην συγκρίνουν ανόμοια πράγματα.

Η Ελλάδα προφανώς περιμένει τη σύνοδο κορυφής της Πέμπτης για να αποφασίσει τα επόμενα βήματα της. Ότι και να κάνει η Ευρώπη, δεν σημαίνει ότι η χώρα μας πρέπει να ακολουθήσει την πεπατημένη της. Στην αντιμετώπιση του Ιού ακολούθησε διαφορετική πεπατημένη, έτσι και τώρα. Ο Μητσοτάκης για να στερεωθεί οικονομικά και για να αντέξει τουλάχιστον για δύο χρόνια ισχυρότατων κραδασμών, οφείλει να περιορίσει τα δημοσιοοικονομικά κόστη – πλην Υγείας – στο απειροελάχιστό και να επενδύσει τα κεφάλαια στον πρωτογενή τομέα και την παραγωγή. Η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει έτοιμους να αντιμετωπίσουμε κάθε κρίση και αυτάρκεις τουλάχιστον για την χώρα μας. Όταν έχουμε εξασφαλίσει την αυτάρκεια σε αγαθά, τότε τίποτα δεν μπορεί να μας φοβίσει.

Η παγκόσμια οικονομική ύφεση που επέρχεται θα πρέπει να μας οδηγήσει σε οικονομική εσωστρέφεια και στήριξη στις εγχώριες δυνάμεις. Πρέπει να κατανοήσουμε το γεγονός ότι το παγκόσμιο status quo έχει αλλάξει και δεν θα πρέπει να στηριζόμαστε στους ξένους για να σιτιστούμε ή για να δανειοδοτηθούμε. Ότι πήραμε, πήραμε. Οι αρνητικές τιμές του Πετρελαίου δείχνουν ότι η παγκόσμια παραγωγή θα μηδενιστεί. Άρα, είναι η στρατηγική ευκαιρία να ενισχύσουμε στο έπακρο τις δικές μας δυνάμεις και να διαμορφώσουμε τη δική μας πολιτική με καλλιέργειες, που και δουλειές θα δώσουν στους δικούς μας ανθρώπους, και δεν θα μας απειλεί κανένας εξωτερικός παράγοντας.

Δυστυχώς, οι ενδείξεις είναι πάρα πολύ κακές. Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι κοινωνίες και οι οικονομίες θα γίνουν εξαιρετικά εσωστρεφείς. Η κατάσταση θυμίζει πλέον μετά το κραχ του 1929, όπου βρέθηκε εύφορο έδαφος για ακραία καθεστώτα. Μπορεί να μην είναι απολυταρχικά, όμως σίγουρα θα δημιουργηθούν ακραίας μορφής καθεστώτα. Και επειδή ζούμε στην εποχή της ταχύτητας, οι ζυμώσεις θα γίνουν πολύ νωρίτερα από τότε που τις περιμένουμε…