Τι κι αν τον ξανασταυρώνουμε; Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου



Στην αρχή του δημοσίου βίου του, ο Χριστός αποσύρθηκε στην έρημο, να νηστέψει και να προσευχηθεί. Εκεί τον επισκέφθηκε ο Διάβολος, για να τον πειράξει. Τρεις και πολύ σημαντικοί για τις ανθρώπινες κοινωνίες, διαχρονικά, υπήρξαν οι πειρασμοί. Να κάνει τους λίθους ψωμιά (άρτους), για να χορτάσει, να πέσει από τη στέγη του ναού χωρίς συνέπειες (θέαμα), να τον προσκυνήσει, προκειμένου να του χαρίσει τα βασίλεια του κόσμου (εξουσία).

Ο Χριστός ήδη είχε πραγματοποιήσει θαύματα, που ανέτρεπαν τη φυσική τάξη των δύο πρώτων πειρασμών. Είχε πολλαπλασιάσει τα ψωμιά και τα ψάρια, για να θρέψει χιλιάδες ακροατών του λόγου του, και είχε βαδίσει επάνω στο νερό, εξουδετερώνοντας τον νόμο της βαρύτητας. Ως προς τον τρίτο πειρασμό, τόνισε στον Πιλάτο ότι η βασιλεία του δεν είναι απ’ τον κόσμο αυτό. Τι άραγε σήμαινε ο λόγος του εκείνος; Ότι δεν ενδιαφερόταν για τα βασίλεια της γης; Ασφαλώς όχι. Γι’ αυτό και τόνισε στην Κυριακή προσευχή «ελθέτω η βασιλεία σου».

Ήλθε η βασιλεία του; Έτσι πιστέψαμε, όταν πλέον ο Καίσαρας αναγνώρισε τη νέα πίστη και άρχισαν να συγκροτούνται χριστιανικές κοινωνίες και να σχηματίζονται χριστιανικά βασίλεια. Αυτό πιστεύουμε, δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, στηριζόμενοι στις στατιστικές των πληθυσμών. Δεν προσέξαμε δύο σημαντικές επισημάνσεις του Χριστού: «Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας» και «μη φοβάσαι το μικρό ποίμνιο». Γι’ αυτό και γίνεται κατάχρηση του ιδεολογήματος ότι η Ελλάς είναι ορθόδοξη χώρα στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού της.

Απατηθήκαμε από την τοποθέτηση του σταυρού στα βασιλικά διαδήματα, στις λαβές των ξιφών και στις ασπίδες των σταυροφόρων κατά τους «ιερούς πολέμους»! Έπαψε ποτέ να κατέχει ο διάβολος τα βασίλεια του κόσμου; Ασφαλώς όχι και ίσως να τα κατέχει μέχρι το τέλος της ιστορίας. Ο άνθρωπος της πτώσεως είναι ανίσχυρος να αντιπαλέψει μόνος του τον πονηρό. Ο Χριστός το τόνισε ξεκάθαρα:

«Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε». Και επειδή ο πονηρός δεν πείραξε μόνο τον Χριστό, αλλά πειράζει όλους τους ανθρώπους, βρισκόμαστε ενώπιον επιλογής, για την οποία μίλησε ξεκάθαρα ο Χριστός: «Δεν μπορείς να υπηρετείς δύο αφέντες… Δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα τον Θεό και τον μαμωνά»! Εμείς, διαχρονικά, κάνουμε την επιλογή μας, ενσυνείδητα ή «ασυνείδητα».

Στην πρώτη περίπτωση επαναλαμβάνουμε τον λόγο κάποιων ακροατών του Χριστού: «Σκληρός ο λόγος του, ποιος μπορεί να τον ακούει (και να τον εφαρμόζει);». Και επειδή δεν είναι γνωστός μόνο ο λόγος του, αλλά και οι συνέπειες από την παρακοή μας, δεν περιοριζόμαστε στην απόρριψή του και μόνο, αλλά περνούμε σε επίθεση κατά του Χριστού. Αρνούμαστε τη θεότητά του, αρνούμαστε τον Θεό! Στη δεύτερη περίπτωση επιχειρούμε να διορθώσουμε τις «στρεβλώσεις» της διδασκαλίας του! Συνδυάζουμε τη δίψα για δόξα, τιμές, αξιώματα, εξουσία με την προσφορά λατρείας στον Θεό!

Απορρίπτουμε, όπως και οι άρχοντες του Ισραήλ, την άκρα ταπείνωση του βασιλιά των ουρανών. Εμείς θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε επί γης βασίλειο στα πρότυπα των εγκοσμίων εξουσιών, οι οποίες εδράζονται στη χρήση βίας, βίας υπό ποικίλες μορφές, όπως εκφοβισμό, τρομοκράτηση, στέρηση της ελευθερίας, σωματική βία, θάνατο. Όλα αυτά τα γνωρίσματα είχε το κακέκτυπο θρησκευτικό μόρφωμα του παπισμού, που αποτέλεσε τη μήτρα του πάσης μορφής ολοκληρωτισμού. Θεωρητικά μπορεί να θεολογούμε τονίζοντας ότι η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Πρακτικά όμως, όλοι θέλουμε να είμαστε εξουσιαστές, περιφρονώντας στο έπακρο την διδασκαλία του Χριστού για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας. Η σύμπραξη θρησκευτικής και κοσμικής εξουσίας στη Δύση δεν είχε τη μορφή της αλληλοπεριχώρησης στα πλαίσια των διακριτών ρόλων, κατά τον λόγο του Χριστού «απόδοτε τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Ήταν σύμπραξη άκρως καιροσκοπική, προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων, τα οποία προσέκρουαν στην ευαγγελική διδασκαλία.

Έτσι οδηγηθήκαμε στη λεγόμενη θρησκευτική μεταρρύθμιση, η οποία προηγήθηκε της αστικής επανάστασης. Η καταπίεση και η ανελευθερία, που κυριαρχούσε στη Δύση, υπήρξαν αρκούντως ισχυρές προφάσεις, για να καταπολεμηθεί ο ευαγγελικός λόγος στο σύνολό του, να οδηγηθεί ο Θεός στο γηροκομείο της ιστορίας, αρχικά, να αναγγελθεί ο θάνατός του στη συνέχεια. Είχε δίκαιο ο Χριστός ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο αφέντες. Ε, λοιπόν επιλέγουμε τον μαμωνά. Ο Χριστός υπονοούσε τον διάβολο, εμείς έχουμε ταυτίσει τον μαμωνά με το χρήμα. Ο δυτικός κόσμος πανηγύρισε την απελευθέρωση από την δυναστεία της φεουδαρχικής εξουσίας, την οποία ευλογούσε η θρησκευτική αντίστοιχη. Διακήρυξε την αξία της ελευθερίας όχι ως δώρο του Θεού, αλλά ως ανθρώπινη κατάκτηση.

Έσπευσε όμως να την εγκλωβίσει στα γήινα δεσμωτήρια αναγνωρίζοντας την εθνική, κοινωνική και προσωπική ελευθερία. Η πνευματική ελευθερία χλευάστηκε, λοιδωρήθηκε, απαξιώθηκε και οδηγήθηκε στον «τάφο» του Θεού! Και έγινε η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. Επεξηγώ: ΟΙ φεουδάρχες καταπίεζαν τους λαούς της δυτικής Ευρώπης. Οι αστοί επεξέτειναν την καταπίεση σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. Η προτεσταντική ηθική υποκατέστησε εν πολλοίς τη διδασκαλία του Ευαγγελίου. «Μη μου μιλάτε για Θεό εκεί που κινδυνεύουν τα συμφέροντά μας», κραυγάζει ο κτητικός «χριστιανός»! Η επί του όρους ομιλία του Χριστού είναι ανυπόφορη στον αστικό κόσμο. Για μία ακόμη φορά η θρησκευτική ηγεσία υποτάσσεται και συμπλέει με την εξουσία του κόσμου, συνεπωμιζόμενη την ευθύνη των φρικτών ενεργειών του Καίσαρα.

Νέα αντίδραση ξεσπά: Ο σοσιαλισμός, αρχικά, ο κομμουνισμός, στη συνέχεια, νέοι, αλλά όχι οι πρώτοι σπορείς αθεΐας. Τώρα «χριστιανοί», χριστιανοί και άθεοι αστοί επιχειρούν από κοινού την εκστρατεία κατά της φρικτής αθεΐας. «Λησμόνησαν» οι μαθητές του Χριστού το αθεϊστικό πνεύμα του διαφωτισμού και της γαλλικής επανάστασης. Πέταξαν τους μακαρισμούς του Χριστού στα σκουπίδια. Συμμάχησαν με φιλοπόλεμους, επικρότησαν στο έπακρο την κοινωνική αδικία, παρέμειναν τρομακτικά ανελεήμονες προς τα θύματα των απλήστων για σώρευση πλούτου στους ναούς του μαμωνά. Καταντήσαμε να θεωρούμε αποκλειστική υπόθεση των κομμουνιστών τον αγώνα για δικαιοσύνη. Και αυτοί τη συρρίκνωσαν σε ιδεολόγημα ουτοπικό, αγνοώντας ότι στη γλώσσα της Εκκλησίας δικαιοσύνη σημαίνει ευσπλαχνία. Η κοινωνική διδασκαλία του Ευαγγελίου και των Πατέρων της Εκκλησίας εξοβελίστηκε από τον άμβωνα. Και ο Καίσαρας αντάμειψε τη διοικούσα Εκκλησία, για την υποταγή της, με το να την καταστήσει νομικό πρόσωπο Δημοσίου δικαίου! Το ίδιο έκανε και ο κομμουνισμός στην ΕΣΣΔ. Θεώρησε προοδευτικούς και φίλους του λαού, τους κληρικούς που υπέκυψαν στη δικτατορία επί του προλεταριάτου. Ο Καίσαρας θέλει τους θρησκευτικούς ηγέτες υποταγμένους στην εξουσία του!

Ο Καίσαρας απότυχε παταγωδώς στις κομμουνιστικές κοινωνίες, που έδωσαν πλήθος μαρτύρων. Στις αστικές κοινωνίες έχει κατά πολύ ισχυρότερο όπλο, τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων! Και φαίνεται να έχει επιτύχει θρίαμβο. Τώρα πλέον δεν χρειάζεται διόλου να προσχηματίζεται. Κλείνει τους ναούς του Θεού, ενώ αφήνει ανοικτούς τους ναούς του μαμωνά (τράπεζες) και της κατανάλωσης (πολυκαταστήματα). Δεν φοβάται το πολιτικό κόστος.

Οι «χριστιανοί» από καιρό έχουν υποταχθεί στη λαγνεία του καπιταλισμού. Θεωρούν μάλιστα ότι δεν έχουν εναλλακτική επιλογή στις εκλογές. Οι εκπρόσωποι μέρους του συστήματος εξουσίας θα εξακολουθούν να προσέρχονται στους ναούς στα πανηγύρια υπό την κάλυψη συσκευών τηλοψίας. Εκείνοι που πονούν πραγματικά για την περιφρόνηση του πάσχοντος Χριστού, του Σωτήρα του κόσμου, είναι πολύ λίγοι και αυτοί ακόμη παραμένουν παγιδευμένοι. Ελάχιστοι ερευνούν σε βάθος τις μεθοδείες του διαβόλου και αρνούνται να υποταχθούν στα κελεύσματα του Καίσαρα. Είναι το λείμμα, είναι εκείνοι που δεν προσκύνησαν τον Βάαλ, εκείνοι που ζητούν ταπεινά και με θερμή προσευχή το έλεος του Θεού για το Γένος μας, καθώς το γένος των δαιμόνων δεν απομακρύνεται παρά μόνο με προσευχή και νηστεία.

Χριστός ανέστη

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

14 σχόλια στο άρθρο “Τι κι αν τον ξανασταυρώνουμε; Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου

  1. Ας οψεται η καραντινα!Διαφορετικα θα ημουν σε μια καφετερια της πολης και θα εβλεπα περιστερια και σπουργιτια να τρυπουν της πλακες της πλατειας,ψαχνοντας εναγωνιως να βρουν τροφη,τρεμαμενα και φοβισμενα!Αυτη η εικονα θα ηταν πιο διδακτικη και περισσοτερο ομιλουσα,απο το δικο σας αρθρο!Πανω απο εικοσι φορες αναφερεται την λεξη διαβολος και μαμωνας!Αλλες τοσες την λεξη θανατος και απιστια!Δεν σας φταιει εσας ειδικα,ουτε ο διαβολος,ουτε ο μαμωνας!Για σας και ο διαβολος και ο μαμωνας ειναι το μαξιλαρι(σαν αυτο που αφησε ο συνονοματος σας)Ενα μαξιλαρι στο οποιο αναπαυονται οι μισανθρωπες ιδεες σας!Ενα σκαλοπατι για να κατεβειτε πιο πολυ ,πιο βαθεια στα σκοταδια της υποκρισιας σας και του ευσεβισμου σας!Δυο πραγματα σας ενοχλουν!οι ελευθερα σκεπτομενοι ανθρωποι και ο κουμμουνισμος(κοινοκτημοσυνη και οι αγαπες των πρωτων χριστιανων)!Και για το λειμμα που λετε,εσεις δεν ανηκετε στους λιγους χριστιανους,αλλα εσεις ανηκετε σε ενα αλλο λειμμα(υπολοιπο)στο λειμμα αυτων που γιορταζουν σημερα.ΥΣΕΡΟΓΡΑΦΟ.Σημρρα ειναι 21 Απριλιου!
    Λογια,λογια,λογια,πιο αδεια και απο αδεια τσουβαλια!
    Ου πας ο λεγων μοι Κυριε,Κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων,αλλα ο ποιων το θελημα του πατρος μου ,του εν τοις Ουρανοις
    Και για επιδορπιο λογω της σημερινης γιορτης!Πιστις ανευ εργων νεκρα εστι!Επιστολη Ιακωβου!

    1. Οταν ομως η αμαξοστοιχια μεταφερει στα βαγονια της σκοταδιστες,ευσεβιστες ,ιησουιτες,καθωσπρεπιστες,διυλιζοντες τον κωνωπα κ καταπινοντες την καμηλον ,ανθρωπους που βλεπουν μονο αμαρτιες,λαθη,αστοχιεςκαι σφαλματα,οψιμους συνηγορους του Χριστου ,κηνσορες κ τιμητες της αληθειας κ ψευδοπροφητες,τοτε τα σκυλια υλακιζουν καθολην την διαρκεια του ταξιδιου μεχρι το τερμα.Ανθρωποι δεσμιοι στον μεσαιωνα!Μηδενιζετε την λογικη,την επιστημη και την φιλοσοφια ,οπως καποτε η Ιερα Εξεταση που εστελνε στην κρεμαλα τον Γαλιλαιο που εξεφραζε και την φιλοσοφια και την επιστημη και την λογικη
      Και ομως κινειται!το μονο που παρεμεινε ακινητο στη διαχρονια της ακινησιας σας ειναι το σκουριασμενο σας μυαλο!Γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμας.

      1. Αφου δεν εισαι θεολογος οπως αναφερεις,γιατι καταπιανεσαι με θεματα των οποιων δεν γνωριζεις την ουσια;.Ο θεολογικος λογος ειναι πυρ αναλισκον!Ειναι καρβουνα που καινε!Τα πιανεις αναμμενα και σε καινε,τα πιανεις εσβησμενα σε μαυριζουν τα χερια! Η θεολογια ειναι χωρος οπου πνει πνευμα αληθειας και αγαπης!Εσεις οι ευσεβιστες ,οι πουριτανοι,οι φαρισαιστες σμυκρυνατε την θεολογια και την ταυτισατε με οργανωση παρεκκλησιαστικη!Χωριζετε τους ανθρωπους σε πιστους και απιστους!Βλεπετε παντου σταυρωτες του Χριστου! Ειστε οι “καθως πρεπει ανθρωποι” Κραδενετε την Καινη Διαθηκη ως Δαμοκλεια σπαθη και μιλατε συνεχεια για τον διαβολο,τον μαμωνα,την κολαση.Μιλατε εσεις εξ ονοματος των θεολογων και υποτιματε και τους θεολογους! Ο καθενας μπορει να εκφερει την αποψι του,ζουμε σε ελευθερες εποχες.Αυτος ομως που εκφερει δημοσια τον λογο του,θα υποστει και την βασανον της κριτικης!Ποσο αληθινος υπηρξε ο Τσαρουχης!στην Ελλαδα εισαι ο,τι δηλωσεις!Ποσο δικαιο ειχε ο Μακαριστος Επισκοπος Διονυσιος,ο οποιος εξαπελυε μυδρους κατα των παρεκκλησιαστικων οργανωσεων
        Ενας θεολογος.Ακος ψυχης ονομασθηκε η μεγαλυτερη βιβλιοθηκη στις Μηλιες του Βολου,επι τουρκοκρατιας,θα ανηγετο σε πανεπιστημιο,αλλα δεν το επετρεψαν οι οθωμανικες αρχες.Ονομασε ετσι την βιβλιοθηκη Ο Ανθιμος Γαζης ενας κληρικος διαφωτιστης και επαναστατης!!

  2. κ. Απόστολε οι περισσότεροι ψάχνουν νὰ βρούνε στηρίγματα στην απιστία τους για να ικανοποιήσουν τον εγωϊσμό τους, που τον λένε Φιλοσοφία, επιστήμη, λογική.
    Τα συνειδητά μέλη της Εκκλησίας μένουν ανεπηρέαστα από φλυαρίες, όπως η πορεία της αμαξοστοιχίας από τα γαυγίσματα των σκύλων. Όσοι διαθέτουν την εμπειρία της πίστεως ενισχύνονται και εδραιώνονται περισσότερο.

  3. Αληθεια ποια ειναι τα συνειδητα μελη της εκκλησιας?εμπειρια πιστεως εχουν μονο οι Αγιοι ,οι οποιοι με την φωτιση του Αγιου Πνευματος και την κσρδιακη προσευχη ,φτασαν σε υψη Θεοειδη!

  4. Προσεξτε εσεις που λετε οτι πιστευετε πολυ,μη παθετε σαν αυτους,που κατονομαζει ο Αποστολος Παυλος,τι λεει:προσεξτε γιατι η πιστις σας ειναι σαν αυτον που περπαταει πανω σε ενα σσνιδι,το οποιο ειναι σαπιο!η μην παθετε οπως επαθε ο Αποστολος Πετρος,που ηταν ενθερμος υποστηρικτης του Χριστου και μπροστα σε μια απλη παιδισκη τον αρνηθηκε τρεις φορες!η απο την υπερβολικη πιστη χορτασετε πολυ και πνιγητε,οπως ο Ιουδας,ο οποιος εξηλθε εξω(εμφαση) και απηξατο(πνιγηκε,κρεμαστηκε).μαθατε να λετε αυτα που ταιριαζουν στον ευσεβισμο σας και κοβετε και ραβετε τον Θειο λογο,Κ.Δ.στα μετρα σας!Οψιμοι υπερασπιστες του Χριστου!αυτοκλητοι υπερασπιστες Εκεινου!Μιλατε για τον Χριστο,αλλα δεν δινετε ουτε μια τριχα απο τα μαλλια σας για τον Χριστο!Μονο κουφια λογια,λογια πασπαλισμενα με Χριστοσκονη!Ο Χριστος ηταν και θα ειναι στο διηνεκες!Εσεις και εμεις ταφοι γεμοντες οστων!Αυτοκριτικη δεν κανετε ποτε.Ειστε υπερανω κριτικης!ουτε υπερ φυσιν ειστε,ουτε κατα φυσιν ειστε!Ειστε παραφυσινΥ Π Ο Κ Ρ Ι Τ Ε Σ!

  5. Κύριε Παπαδημητρίου, νομίζω πως αυτό το άρθρο σας προσεγγίζει την αλήθεια περισσότερο από τα τελευταία που έχετε γράψει. Παρ’ όλα αυτά διακρίνω κάποιες ανακρίβειες στο σκεπτικό σας.

    Πρώτα απ’ όλα, όταν ο Χριστός αναφέρει το μαμωνά, εννοεί ξεκάθαρα την χρηματική πλεονεξία. Δεν ξέρω… Κάνω λάθος; Αν πούμε οτιδήποτε άλλο, τότε νοθεύουμε το νόημα της Καινής Διαθήκης. Δεν πιστεύω να το κάνετε αυτό επίτηδες. Μήπως να ξαναδιαβάσετε τις αντίστοιχες περικοπές αναζητώντας το συγκείμενο της λέξης; Ίσως δεν το έχετε καταλάβει καλά; Απορώ…

    Δεύτερον, εντοπίζω συνέχεια στις απόψεις σας (αλλά και άλλων …υπέρμαχων της “Ορθοδοξίας”) εμμονικές κριτικές προς τον Καθολικισμό και τον Προτεσταντισμό. Έχω την εντύπωση πως στις Οικουμενικές Συνόδους τους πρώτους αιώνες μ.Χ. οι διάφορες αιρέσεις αντιμετωπίζονταν – όχι σπάνια – με θαυμαστές επεμβάσεις του Αγ. Πνεύματος, έτσι δεν είναι; Επίσης απ’ όσο ξέρω (και διορθώστε με σας παρακαλώ, αν κάνω λάθος) δεν υπάρχουν ανάλογες θείες επεμβάσεις για τον Καθολικισμό και τον Προτεσταντισμό. Δε σας φαίνεται λοιπόν λιγάκι αδικαιολόγητη τέτοια εμμονή σ’ αυτού του είδους τις κριτικές; Δεν νομίζετε πως θα ήταν καλύτερα να αφήσουμε τις δογματικές διαφορές στην άκρη και να επικεντρωθούμε (όσο μπορούμε βέβαια!) στην αγάπη, που είναι και το ουσιαστικό, για να μην βρεθούμε να εξετάζουμε το κουνούπι και να καταπίνουμε την καμήλα; Λυπάμαι, αλλά, όταν συναντάω τέτοιες απόψεις, το μυαλό μου κατευθείαν πηγαίνει στους Φαρισαίους, τους γνήσιους απογόνους του Αβραάμ. Σίγουρα έχετε υπόψη σας το σχετικό πύρινο κήρυγμα του Προδρόμου. Νομίζετε λοιπόν πως ο Θεός δεν μπορεί να εγείρει και Ορθόδοξους ακόμα από τις πέτρες του δρόμου;

    Μια άλλη εμμονή που διακρίνω και που πηγαίνει σχεδόν πάντα αγκαζέ με αυτήν της “Ορθοδοξίας” είναι ο εκθειασμός του ελληνικού γένους. Να συμπεράνω δηλαδή ότι ο Θεός θυσιάστηκε για τους Έλληνες μόνο (άντε και για τους Ρώσους); Φοβάμαι μήπως την πατήσαμε κι εμείς ως “εκλεκτοί” του Θεού, αφού στα ελληνικά γράφτηκαν τα Ευαγγέλια, όπως και οι Ιουδαίοι, ο εκλεκτός λαός του Θεού που πάντα προσπαθεί να προστατεύσει με τις φτερούγες του κι αυτοί δε θέλουν.

    Θέλω τέλος να επισημάνω πως δεν αντιλαμβάνονται όλοι οι άνθρωποι την παρουσία του Θεού με τον ίδιο τρόπο. Κάποιοι μπορεί να θέλουνε να σκέφτονται συνέχεια τις συνέπειες από την παρακοή μας στο Θεό και την αιώνια κόλαση, αλλά άλλοι προτιμούν να σκέφτονται την αγάπη του Θεού και τη συγχώρεση, για να προάγονται στη θεογνωσία. Θα στρέψω την προσοχή σας στη γνώμη ενός Πατέρα της εκκλησίας, που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει το όνομά του, περί “Αποκατάστασης των Πάντων”. Εκεί λέει πως η αιωνιότητα της κόλασης υποδηλώνει μόνο τη μεγάλη χρονική της διάρκεια κι όχι μια μόνιμη κατάσταση. Η κόλαση δηλαδή θα λειτουργήσει εξαγνιστικά, μέχρι να μη μείνει κανένας σ’ αυτήν και να συγχωρεθούνε έτσι άπαντες. Δεν νομίζετε πως αυτή η θεωρία ταιριάζει περισσότερο σε έναν συμπονετικό Θεό; Κάπως έτσι πιστεύω πως ο Θεός της αγάπης, Ιησούς, υπάρχει στον κόσμο, αν υπάρχει. Και είναι ενδιαφέρον ότι η επίσημη θέση της Εκκλησίας για αυτό το θέμα δεν έχει ακόμα διατυπωθεί κατατάσσοντάς το ως θεολογούμενο (ανοιχτό δηλαδή σε περαιτέρω συζητήσεις, μέχρι να γίνει αποδεκτό ή να απορριφθεί).

    Αυτά είχα να σας πω με αγάπη, γιατί σας διάβαζα συχνά (όταν δημοσιεύατε στο Θάρρος υπογράφοντας ως Μακρυγιάννης) και εντυπωσιαζόμουνα από το πόσο πολύ ταυτιζόμουνα με τις απόψεις σας σε αρκετά θέματα.

    1. Αγαπητέ αδελφέ «Σάπιο μήλο», Χριστός ανέστη.
      Το κόσμιο της κριτικής σου με οδηγεί στο να απαντήσω στα σχόλιά σου.
      Δράττομαι από τη φράση στο τέλος του κειμένου: «Κάπως έτσι πιστεύω πως ο Θεός της αγάπης, Ιησούς, υπάρχει στον κόσμο, αν υπάρχει». Διφορούμενη η φράση. Τι ακριβώς εννοείς; Αν υπάρχει πράγματι ο Ιησούς ή αν υπάρχει στον κόσμο, αν δηλαδή τον αποδέχονται πράγματι κάποιοι άνθρωποι; Αν αμφισβητείς την ύπαρξή του, είναι απορίας άξιο το ότι ταυτιζόσουν στο παρελθόν με τα γραφόμενα στα άρθρα μου. Αν αμφισβητείς την αποδοχή του από έστω μικρό μέρος των συνανθρώπων μας, ερεύνησε βαθύτερα και έλα σε επαφή με αγίους. Υπάρχουν και στις ημέρες μας.
      Τα γραφόμενά σου μαρτυρούν μελέτη ορθόδοξης θεολογίας. Εκείνο που δεν είναι δυνατόν να διευκρινιστεί είναι, αν θεωρείς τον εαυτό σου μέλος της Εκκλησίας. Επεκτείνοντας τους συλλογισμούς σου πέρα από τις αφορμές που σου έδωσε το άρθρο μου, αναφέρεσαι και στη μέλλουσα κρίση. Θεωρείς την κόλαση είδος καθαρτηρίου, κατά το πρότυπο των ρωμαιοκαθολικών, στο οποίο θα εξαγνισθούν οι πάντες σε πεπερασμένο χρονικό διάστημα και θα μεταπηδήσουν στη βασιλεία του Θεού. Επικαλείσαι μάλιστα τη γνώμη Πατέρα της Εκκλησίας, του οποίου το όνομα δεν ενθυμείσαι. Θεωρείς επί πλέον το όλο θέμα θεολογούμενο (Η χρήση του όρου αποτελεί μία επί πλέον μαρτυρία ενασχόλησής σου με τη θεολογία). Την επιχειρηματολογία σου θεμελιώνεις στο ότι ο Θεός είναι αγάπη και όντως είναι. Όμως ο Θεός είναι και δικαιοσύνη. Δυστυχώς αυτό το λησμονούμε συνήθως. Θεολόγος δεν είμαι, όμως από τη μελέτη της Καινής Διαθήκης και έργων Πατέρων της Εκκλησίας, δεν έβγαλα το ίδιο συμπέρασμα. Η παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου είναι μια πρώτη αναφορά στο θέμα μας. Η θέση του Αποστόλου Παύλου «απόκειται τοις ανθρώποις αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις» είναι κάποια άλλη.
      Επί των σχολίων στο άρθρο μου τώρα. Αποδέχομαι ότι η αραμαϊκή λέξη μαμωνάς σημαίνει χρήμα, πλούτο. Αποδέξου ότι η φιλαργυρία είναι από τις σημαντικότερες αιτίες απομάκρυνσης των ανθρώπων από τον Θεό. Ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί την πλεονεξία ειδωλολατρεία. Συνεπώς ο άπληστος είναι δουλωμένος, μέσω της λατρείας του χρήματος στον διάβολο. Σε τελευταία ανάλυση, αν υπήρξε ολίσθημά μου στην ερμηνεία, δεν είναι και τραγικό.
      Αναφέρεσαι στη συνέχεια σε εμμονές μου ως προς την επίκριση του παπισμού και του προτεσταντισμού, όχι λόγω των γραφομένων στο συγκεκριμένο άρθρο, αλλά στο σύνολο αυτών. Γιατί σε ενοχλεί τόσο η παράθεση ιστορικών στοιχείων; Το σημαντικό είναι αν αυτά είναι αληθή ή όχι. Η δυτική χριστιανοσύνη είναι υπεύθυνη για σωρεία εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητος. Αληθεύει αυτό ή όχι; Αυτό είναι το ουσιώδες. Και προσοχή: Δεν στρέφομαι κατά των παπικών ούτε των προτεσταντών ούτε των αθέων, που προήλθαν, οι τελευταίοι, από την παραχάραξη του Ευαγγελίου του Χριστού από τους «χριστιανούς». Εκπλήσσομαι για τη μομφή κατά του προσώπου μου για φαρισαϊσμό!
      Με επικρίνεις για προβολή του ελληνισμού, τον οποίο προβάλλω δήθεν ως εκλεκτό γένος του Θεού. Μάλλον δεν πρόσεξες το πνεύμα των άρθρων μου. Δεν προβάλλω τον ελληνισμό, αλλά την Ορθοδοξία, την Εκκλησία, η οποία είναι μία, αγία, καθολική και αποστολική, δηλαδή οικουμενική. Το ας αφήσουμε στην άκρη τα δόγματα στο όνομα της αγάπης του Θεού, είναι εκ του πονηρού. Μυρίζει οικουμενισμό!
      Επειδή σε λίγες γραμμές δεν είναι δυνατόν να λυθούν όλες οι παρεξηγήσεις, καλό είναι να συνεχίσουμε επικοινωνώντας. Αν θέλεις να διατηρήσει;ς την ανωνυμία σου (αλήθεια δεν κατανοώ τον λόγο), υπάρχει και το διαδίκτυο.
      Η διεύθυνσή μου είναι apostpapadim@gmail.com
      Με όλη μου τη συμπάθεια (η αγάπη είναι πολύ βαρειά λέξη)
      Απόστολος Παπαδημητρίου

      1. Κύριε Παπαδημητρίου ευχαριστώ για την απάντησή σας. Δε νομίζω να επικοινωνήσω όμως μαζί σας σε ιδιωτικό επίπεδο, γιατί για να πω την αλήθεια σας φοβάμαι λίγο! Στο άρθρο σας δίνεται τον εκκλησιαστικό ορισμό της δικαιοσύνης. Σημαίνει λέτε ευσπλαχνία. Όταν όμως απαντάτε σε μένα λέτε ότι ο Θεός είναι αγάπη, αλλά είναι και δικαιοσύνη. Δεν ξέρω τι να πιστέψω!

  6. Αυτα που αποκαλεις συνειδητα μελη της εκκλησιας δυστυχως εκτος απο τα γαυγισματα των σκυλων μενουν απαθη σε οτι συμβαινει σημερα.η μονη διαμαρτυρια αφορουσε το κλεισιμο των εκκλησιων λογω ανωτερας βιας.τι φοβουνται μηπως ξεφτισει η πιστη τους ?τοσο αδυναμη ειναι?αν δεν υπηρχε η επιστημη στη συγκεκριμμενη στιγμη η ιατρικη,ολος ο πλανητης θα ειχε αφανιστει.ο συνδυασμος της ιατρικης κ των μαθηματικων σωζει ζωες κ ψυχες.Τωρα για τα τραινα που φυγαν υπαρχει περιπτωση να εκτροχιαστουν απο την υψηλη δοση της πιστης σας και της υπεροψιας σας.τοτε με το δικιο τους θα γαυγιζουν τα συμπαθη τετραποδα.

  7. Για όλα υπάρχει λύση!Μπορείτε να ακολουθήσετε το παράδειγμα (και τη ζωή) των Αμις (Amish) εσείς και οι ομοϊδεάτες σας!Ποιός σας εμποδίζει;

  8. Προσεξε εσυ που πιστευεις τοσο πολυ,μην πεταχτεις μεσα απο το τρενο και σε δαγκωσ κανα σκλι!

  9. Ακος ψυχης -Θεολογος

    - Edit

    Απαντήστε

    Απ’οσα λεει ο αρθρογραφος,μη πιστευετε,γιατι δεν ειναι Θεολογος,απλα θεολογιζει και βερμπαλιζει!Μεριμνα και τυρβαζει περι πολλων,ως μη ειδημων!καθεις εφ ω εταχθη!Επεα πτεροεντα!

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.