Ανακοίνωση ΣΕΥΠΕ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και συμμετοχή στη συγκέντρωση Κυριακή 8 Μάρτη, 11:00 στην κ. πλατεία.
8η Μάρτη Τιμάμε την παγκόσμια ημέρα της εργαζόμενης γυναίκας
Παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Συναδέλφισσα- συνάδελφε,
Η επέτειος, της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, στις 8 Μάρτη είναι μέρα αγώνα. Είναι μέρα σύμβολο για τη συμμετοχή των γυναικών στην πάλη για ισότιμα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στη μόρφωση, στην κοινωνική ζωή.
Σήμερα, το περιεχόμενο της 8ης Μάρτη είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τιμούμε τον αγώνα των εργατριών στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, το Μάρτη του 1857. Τη μέρα εκείνη οι γυναίκες σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος. Ζητούσαν «12ωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με των κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών», ο ξεσηκωμός των γυναικών χτυπήθηκε από την αστυνομία και βάφτηκε στο αίμα των εργατριών. Εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ΄τους μισθούς των ανδρών, ενώ η πολύωρη δουλειά σε ανθυγιεινές συνθήκες κλόνιζε σοβαρά την υγεία τους.
Ο αγώνας τους μας δείχνει σήμερα το δρόμο ώστε να αντιπαλέψουμε την εκμετάλλευση των εργοδοτών και να βελτιώσουμε το βιοτικό μας επίπεδο. Να προτάξουμε τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες. Να σηκώσουμε τη φωνή μας και τη γροθιά μας, να απαιτήσουμε να σταματήσουμε να βιώνουμε έναν εργασιακό μεσαίωνα, να μην επιτρέπουμε να ζούμε το ανελέητο χτύπημα των δικαιωμάτων μας στην εργασία και τη μητρότητα, την εκμηδένιση του ελεύθερου χρόνου μας.
Σήμερα που μας καλούν να δουλεύουμε μέχρι τα 67 και 70, με το να πληρώνουμε από τους πενιχρούς μισθούς μας για την υγεία μας, τα φάρμακα μας και τα εμβόλια των παιδιών μας. Να συμβιβαστούμε με το ξήλωμα της κοινωνικής ασφάλισης και τη μετατροπή της σε ατομική υπόθεση του καθενός μας. Να συμβιβαστούμε με το ξήλωμα της Κυριακάτικης Αργίας και την ισοπέδωση της προσωπικής και οικογενειακής μας ζωής, του δικαιώματος μας στην ξεκούραση.
Εμείς οι εργαζόμενες στα εμπορικά καταστήματα, στα super market, στις αποθήκες ξέρουμε πολύ καλά ποια είναι η κατάσταση: ζωή και ωράρια λάστιχο, με ένα ατελείωτο τρέξιμο, με δουλειά από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, με έντονη πίεση και εξαντλητικούς ρυθμούς μέχρι λιποθυμίας, με το κυνήγι των στόχων κι όλα αυτά με την απειλή της κακής αξιολόγησης! Με τη μερική απασχόληση στον κλάδο να σπάει κόκκαλα, με τους εργοδότες να μας θέλουν απίκο στη διάθεσή τους ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη για όσες από εμάς έχουμε ή σκεφτόμαστε να αποκτήσουμε οικογένεια αφού αυτό που για εμάς αποτελεί ευτυχία για τους εργοδότες αποτελεί μειονέκτημα στο βιογραφικό ή ακόμα και λόγο απόλυσης! Πολλές συναδέλφισσες από φόβο αναγκάζονται ακόμα και να κρύψουν την εγκυμοσύνη τους αφού ο εργοδότης θα ψάξει μια πιο «γρήγορη και παραγωγική». Ταυτόχρονα οι κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες, με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και της τωρινής έχουν φτάσει στον πάτο. Λόγω τις υποαπασχόλησης που κυριαρχεί στον κλάδο πολλές γυναίκες δεν δικαιούνται άδεια ή επίδομα κύησης αφού δεν έχουν συμπληρώσει τα απαιτούμενα ένσημα. Μας κοροϊδεύουν με χρονοεπιδόματα την ίδια στιγμή που με απόφαση της Ε.Ε μπορούν να απολύουν τις εγκύους. Αυτό είναι το ενδιαφέρον τους!
Ταυτόχρονα, γίνεται ενορχηστρωμένη προσπάθεια από πλευράς εργοδοσίας–κυβέρνησης–ΕΕ να αλλοιωθεί το πραγματικό περιεχόμενο της 8ης Μάρτη. Την παρουσιάζουν ως μια μέρα που η γυναίκα πρέπει να αφιερώνει στον εαυτό της, να πηγαίνει για ψώνια, να βγαίνει με τις φίλες της για να ξεσκάσει. Παράλληλα υπάρχουν διάφορες φωνές, που ρίχνουν το φταίξιμο για τη σημερινή κατάσταση στο ότι την «εξουσία την έχει το ανδρικό φύλο», λες και το ζήτημα δεν αφορά το σύνολο των εργαζομένων, λες και φταίνε οι «κακοί άνδρες» κι όχι αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που μας εξοντώνει!
Έχουμε δει πολλές γυναίκες που έχουν βάλει τις υπογραφές τους σε αντιλαϊκούς νόμους και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και από τη σημερινή, Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το γεγονός πως η «κυρία» που καλούσε τους εργαζόμενους στα Market In να χαμογελάνε για 300€ ήταν γυναίκα! Εργαζομένη σε super market να ξεφορτώνει μονή της δεκάδες κιλά μαναβικής ενώ ήταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και την εντολή την έλαβε από την διευθύντρια του καταστήματος.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε, δυστυχώς τα παραδείγματα είναι χιλιάδες και καθημερινά σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ξέρουμε καλά πως γι’ αυτά που περνάμε μέσα στους χώρους δουλειάς, δεν μας φταίει αν ο διευθυντής/προϊστάμενος είναι άντρας ή γυναίκα. Ξέρουμε καλά ότι για όλα αυτά ευθύνεται η τακτική που ακολουθούν από τους εργοδότες και τις μεγάλες αλυσίδες, δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείτε στον κλάδο του εμπορίου.
Απέναντι σ’ αυτή την επίθεση χρειάζεται να δυναμώσει
η εργατική και λαϊκή αντίσταση, να δυναμώσει ο ταξικός αγώνας.
Να μην υποταχθούμε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Σήμερα 8 Μάρτη 2020, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες. Με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά – ασφαλιστικά δικαιώματα, την ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών. Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και για να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση για ένα καλύτερο αύριο.
Η μόνη απάντηση που μπορούν να δώσουν οι εργαζόμενοι είναι η οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς, συνολικά στον κλάδο, η ισχυροποίηση και μαζικοποίηση του κλαδικού μας σωματείου. Αυτό είναι που φοβούνται οι εργοδότες, αυτό θέλουνε να εμποδίσουν.
Κανένας εργαζόμενος μόνος του στην πάλη για την διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας. Η συμμετοχή περισσότερων γυναικών, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία στον κλάδο του εμπορίου θα δυναμώσει τη διεκδίκηση μας για κλαδική σύμβαση εργασίας στο εμπόριο με αυξήσεις, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Καλούμε όλες τις γυναίκες να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε:
Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις, επαναφορά όλων των επιδομάτων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Προστασίας της μητρότητας. Μέτρα για τη φροντίδα των παιδιών και των νηπίων.
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπιζόμαστε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.
Δημόσια, Κοινωνική Ασφάλιση. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
Τώρα είναι η ώρα να ακουστεί η φωνή μας δυνατά, μαχητικά! Η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες, στην οργάνωση, στα συνθήματα της πραγματικής ρήξης και ανατροπής, παρουσία και η γνώμη σου είναι απαραίτητη.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΗ, 11:00 πμ
Ανακοίνωση του ου Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Κοζάνης για τη παγκόσμια μέρα της γυνάικας τη Κυριακή 8 Μάρτη
8 ΜΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ – ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΠΑΛΗΣ
ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ
ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΙΣΟΤΙΜΙΑ – ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΧΩΡΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Η 8η Μάρτη 1857 ήταν η μέρα που οι εργάτριες στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης βγήκαν στην απεργία και συγκρούστηκαν με τα αφεντικά – εκμεταλλευτές τους και με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, για να διεκδικήσουν καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής. Η μέρα που πριν από 110 χρόνια, το Συνέδριο των Σοσιαλιστριών Γυναικών καθιέρωσε ως μέρα τιμής και αγώνα των εργατριών όλου του κόσμου.
Είναι μια από τις πολλές φωτεινές και αιματοβαμμένες σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος, που δείχνουν και σήμερα το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου.
Οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τις γυναίκες της αστικής τάξης, δηλαδή τις εκμεταλλεύτριες του μόχθου τους, με τις γυναίκες που στελεχώνουν τα επιτελεία και τους μηχανισμούς της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών και των επιχειρηματικών ομίλων, τις κυβερνήσεις τους και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Έχουμε δει πολλές γυναίκες που έχουν βάλει τις υπογραφές τους σε αντιλαϊκούς νόμους και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και από τη σημερινή, Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το γεγονός πως η «κυρία» που καλούσε τους εργαζόμενους στα MY MARKET να χαμογελάνε για 300€ ήταν γυναίκα! Εργαζομένη σε super market να ξεφορτώνει μονή της δεκάδες κιλά μαναβικής ενώ ήταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και την εντολή την έλαβε από την διευθύντρια του καταστήματος.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε ξέρουμε καλά πως γι’ αυτά που περνάμε μέσα στους χώρους δουλειάς, δεν μας φταίει αν ο διευθυντής/προϊστάμενος είναι άντρας ή γυναίκα. Ξέρουμε καλά ότι για όλα αυτά ευθύνεται η τακτική που ακολουθούν από τους εργοδότες και τις μεγάλες αλυσίδες, δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείτε στον κλάδο του εμπορίου.
Σήμερα 8 Μάρτη 2020, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες. Με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά – ασφαλιστικά δικαιώματα, την ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών. Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και για να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση για ένα καλύτερο αύριο.
Καλούμε όλες τις γυναίκες να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε:
Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις, επαναφορά όλων των επιδομάτων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Προστασίας της μητρότητας. Μέτρα για τη φροντίδα των παιδιών και των νηπίων.
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Υπερασπιζόμαστε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.
Δημόσια, Κοινωνική Ασφάλιση. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
Τώρα είναι η ώρα να ακουστεί η φωνή μας δυνατά, μαχητικά! Η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες, στην οργάνωση, στα συνθήματα της πραγματικής ρήξης και ανατροπής, παρουσία και η γνώμη σου είναι απαραίτητη.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΗ, 6:30μμ
ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ: 8 Μάρτη- Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ τιμά τους αγώνες των γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα καθώς και για την άρση των διακρίσεων.
Παράλληλα, καλεί τις εργαζόμενες γυναίκες να συμμετέχουν στους αγώνες του εργατικού κινήματος ενάντια στην αποσάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και τη συρρίκνωση των αμοιβών.
Στον Όμιλο ΔΕΗ και στον ΑΔΜΗΕ οι γυναίκες εργάζονται σε διάφορους τομείς και ειδικότητες ενώ συμμετέχουν και στη διοίκηση από διάφορες θέσεις ευθύνης. Από τα ορυχεία έως τις μονάδες παραγωγής και από τα καταστήματα έως τη διοίκηση, αποτελούν κομμάτι του πιο πολύτιμου περιουσιακού στοιχείου της επιχείρησης που δεν είναι άλλο από το ανθρώπινο δυναμικό της.
Για τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ η 8η Μάρτη δεν είναι μόνον μια ευκαιρία για να θυμηθούμε τις κατακτήσεις των γυναικών αλλά και μια αφετηρία για νέους αγώνες.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή
8 Μάρτη: Ημέρα πάλης των γυναικών όλου του κόσμου
για ισότητα, ελευθερία, αξιοπρέπεια
Η γυναίκα-δούλα και τροφός, η γυναίκα θύμα θρησκευτικών προκαταλήψεων, η γυναίκα των σεξουαλικών καταπιέσεων, η γυναίκα-εργασιακή εφεδρεία στην εποχή της εκβιομηχάνισης, η γυναίκα ως πολίτης δεύτερης κατηγορίας, η γυναίκα που δεν ψηφίζει, η γυναίκα της ενδοοικογενειακής βίας, η γυναίκα σαν άνθρωπος δεύτερης διαλογής.
ΔΕΝ είναι το ασθενές φύλο.
Ασθενείς είναι οι κοινωνίες μας, που δημιούργησαν τα τείχη των περιορισμών εναντίων τους.
Οι γυναίκες διαχρονικά αποδεικνύονται το σύμβολο της δύναμης, το σύμβολο της διεκδίκησης του αυτονόητου.
Οι γυναίκες κερδίζουν βήμα-βήμα την μάχη της ισότητας.
Αλλά έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν ακόμα…
Τα παραπάνω τείχη δεν έχουν πέσει ακόμα και συναντούν τις σύγχρονες διεκδικήσεις των ατόμων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Η γυναίκα επίσης είναι κι ένα βαθύ σύμβολο που κουβαλάμε όλοι μέσα μας.
Η γυναίκα είναι η Μάνα. Είναι η ίδια η ζωή. Οι ίδιες μας οι κοινωνίες.
8 Μάρτη του 1857 οι γυναίκες της κλωστοϋφαντουργίας και του ιματισμού κατέβηκαν σε μαζική διαδήλωση στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας ίσες αμοιβές με τους άνδρες και καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Η διαδήλωση πνίγηκε στο αίμα από την αστυνομία. Αυτή η στιγμή της ταξικής πάλης καθιέρωσε τις 8 του Μάρτη ως παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Αμέτρητοι οι αγώνες του εργατικού και ειδικότερα του γυναικείου κινήματος όλα τα επόμενα χρόνια (μέχρι σήμερα), που κατάφεραν να κατακτήσουν πολλά όσον αφορά τα δικαιώματα και την ισότητα των γυναικών, αλλά η ανισότητα ακόμα είναι εδώ:
όταν οι αμοιβές των γυναικών είναι χαμηλότερες
όταν η πρόσβαση στην εργασία, την επιστήμη και την μόρφωση είναι πιο περιορισμένη
όταν είναι περισσότερες στην ανεργία, την επισφάλεια, την απόλυση
όταν συχνότερα πέφτουν θύματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και σεξουαλικών παρενοχλήσεων
όταν έχουν χάσει περισσότερα δικαιώματα και παροχές
Εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο, υφίστανται σκληρή καταπίεση με παραβίαση των κατοχυρωμένων ανθρώπινων δικαιωμάτων, με στέρηση της εκπαίδευσης, με επιβολή επιλογής συζύγου και γάμου, με επαναφορά της απαγόρευσης των αμβλώσεων, με βία, με σεξουαλική κακοποίηση και δολοφονίες. Αλλά και αυτών, που η οδύσσειά τους ξεκινάει από τις χώρες τους, επειδή η “πολιτισμένη” δύση κάνει πόλεμο στην χώρα τους, και συνεχίζεται κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς την “πολιτισμένη” Ευρώπη, όπου έρχονται αντιμέτωπες με το δουλεμπόριο, την πορνεία και τη σεξουαλική εκμετάλλευση.
Να διαλύσουμε όσα και όσους μας χωρίζουν μέσα από την ενότητα των καταπιεσμένων
Είναι ανάγκη στο σήμερα να παλέψουμε για τα δικαιώματα των γυναικών για δουλειά, ίση αμοιβή, προστασία της μητρότητας, μέτρα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας, σεβασμό και ίση μεταχείριση.
Σήμερα που οι δυνάμεις του κεφαλαίου εντείνουν την εκμετάλλευση του κόσμου της εργασίας, αναδιοργανώνουν αντιδραστικά τους όρους εργασίας, συμπιέζουν τους μισθούς, αναστέλλουν εργασιακές κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα, ιδιωτικοποιούν δημόσια αγαθά, η εργαζόμενη γυναίκα βρίσκεται πρώτη στο στόχαστρο. Στην Ελλάδα που έχει εμπεδωθεί μία νέα πραγματικότητα για την εργατική τάξη, η γυναίκα είναι αυτή που πλήττεται πρώτη από την ανεργία, την ελαστική εργασία, την κακοπληρωσιά, την ανασφάλεια, τη φτώχεια. Η γυναίκα συνεχίζει ν’ αμείβεται, πολλές φορές, λιγότερο από τον άντρα.
Τα αναπαραγωγικά δικαιώματα της γυναίκας βάλλονται. Το όποιο πλαίσιο προστασίας της μητρότητας καταργείται, οι εργοδότες δρουν ανεξέλεγκτοι και σε πλήρη ασυδοσία, φτάνουν ν’ απολύουν λόγω εγκυμοσύνης. Γυναίκες εργαζόμενες κρύβουν ότι είναι έγκυες με το φόβο μην χάσουν τη δουλειά τους. Και καμία κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα για να προστατέψει τις εργαζόμενες.
Η πάλη των γυναικών για κοινωνικά δικαιώματα, για δημοκρατία, ισότητα, χειραφέτηση είναι δημιουργικά δεμένη με τον αγώνα συνολικά της εργατικής τάξης για απελευθέρωση από το σύστημα της εκμετάλλευσης.
Η γυναίκα της εργατικής τάξης, η εργαζόμενη, η μετανάστρια, η νέα γυναίκα μπορεί να γίνει η κινητήριος δύναμη για την ανατροπή και τη διεκδίκηση!
Υπερασπιζόμαστε τη ζωή, την ισότητα και την ειρήνη!
Δύναμη μας η αλληλεγγύη κι ο συλλογικός αγώνας!
Υπεράσπιση των εργασιακών, αναπαραγωγικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Προστασία της μητρότητας. Δημόσια υγεία, περίθαλψη, κοινωνική πρόνοια.
Δημόσια παιδεία, βρεφονηπιακή φροντίδα και προσχολική αγωγή
Για ισότητα στη δουλειά, στην οικογένεια, στην κοινωνία
Για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Ενάντια στο σύγχρονο σκοταδισμό.
Το Γραφείο Τύπου
Η ΚΕ της ΚΕ του ΚΚΕ εξεδωσε το παρακάτω μηνυμα για την 8η Μάρτη 2020, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας
“Η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας στις εργάτριες και υπαλλήλους, στις επιστήμονες, στις επαγγελματίες αυτοαπασχολούμενες, στις αγρότισσες, στις άνεργες και συνταξιούχους, ιδιαίτερα στις νέες μητέρες, στις μαθήτριες – φοιτήτριες, στις πρόσφυγες – μετανάστριες.
Η 8η Μάρτη, καθιερωμένη ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας πριν 110 χρόνια, με απόφαση της Β’ Διεθνούς Συνδιάσκεψης σοσιαλιστριών γυναικών, για το ΚΚΕ δεν είναι μια μέρα ιστορική – επετειακή. Είναι μια μέρα ενταγμένη στην αλυσίδα του καθημερινού αγώνα του για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας στη σύγχρονη εποχή.
Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τις γυναίκες να σκεφτούν τις αιτίες που στερούνται κοινωνικά δικαιώματα, παρά το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα αντικειμενικά γεννιούνται νέες δυνατότητες με βάση τη ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας. Μπορεί να εξασφαλιστεί σε όλες και όλους σταθερή εργασία, με βάση τις γνώσεις, τις δεξιότητες του καθενός και της καθεμιάς, με δυνατότητα δωρεάν επανειδίκευσης και επανεκπαίδευσης, με γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου και με σταθερό ωράριο εργασίας.
Η επιστημονική έρευνα μπορεί να συμβάλει στη διερεύνηση και στην αντιμετώπιση των νέων επιπτώσεων από τη μονόπλευρη και εκτελεστική εργασία. Πολλές βαριές, ανθυγιεινές, ρουτινιάρικες εργασίες μπορούν να αυτοματοποιηθούν. Αλλά και η εφαρμογή της τεχνολογικής καινοτομίας στις εργαλειομηχανές και τις άλλες υποδομές μπορεί να αξιοποιηθεί για τη μείωση της επιβάρυνσης και της καταπόνησης του γυναικείου οργανισμού.
Η καθολική συμμετοχή των γυναικών στην εργασία μπορεί να εξασφαλιστεί με μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας (άδειες μητρότητας και γονικές, μειωμένα ωράρια, συνταξιοδότηση στα 55 χρόνια, απαλλαγή από νυχτερινή εργασία και ακανόνιστες βάρδιες κ.λπ.). Οι διαδικτυακές εφαρμογές μπορούν να ενταχθούν στην Ιατρική, στην Εκπαίδευση και αλλού, για να στηρίζουν σε ανώτερο επίπεδο τη σύγχρονη κοινωνική ανάγκη για ένα εκτεταμένο δίκτυο δωρεάν κοινωνικών υποδομών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, καθολικό για όλες και όλους, με εξειδίκευση κατά φύλο, ηλικία, περιφέρεια.
Στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, εμπόδιο στη δυνατότητα και στην ανάγκη να αναπτύσσεται ο εργαζόμενος άνθρωπος, γυναίκα και άνδρας, αποτελεί ο πυρήνας της οργάνωσης και λειτουργίας της παραγωγής, της οικονομίας, της κοινωνίας: Το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους, η σαπίλα των καπιταλιστικών σχέσεων στην εποχή της μεγάλης μετοχικής – καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, των μονοπωλίων, της βαθιάς ανισομετρίας στην καπιταλιστική ανάπτυξη και του ανελέητου καπιταλιστικού ανταγωνισμού.
Οι δυνατότητες που προβάλλουν στις συνθήκες της λεγόμενης 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης μετατρέπονται σε νέα δεσμά εκμετάλλευσης και καταπίεσης των γυναικών. Η επέκταση της γυναικείας εργασίας συνοδεύεται από τις εργασιακές σχέσεις – λάστιχο, τα σπαστά και ακανόνιστα ωράρια, την υποαπασχόληση και την ανεργία.
Η πληροφορική και οι εφαρμογές της αξιοποιούνται για να ενισχύονται η δουλειά από το σπίτι και η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας των γυναικών, ακόμα και την περίοδο της άδειας μητρότητας, ώστε να αντιμετωπιστεί η έλλειψη μέτρων προστασίας της μητρότητας και στήριξης της οικογένειας από το κράτος (Υγεία, Προσχολική και Ειδική Αγωγή, δημιουργική απασχόληση παιδιών), αφού η απαιτούμενη δαπάνη θεωρείται «κόστος» για το κεφάλαιο.
Πρόκειται για τις αντιδραστικές προσαρμογές της ΕΕ, της κυβέρνησης, των μετοχικών – καπιταλιστικών επιχειρήσεων, που στο όνομα της «ισότητας των φύλων» προσπαθούν να διαχειριστούν τις αντιφάσεις που γεννά η πιο μαζική συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνική εργασία, χωρίς όμως να απαλλάσσεται η γυναίκα από την ατομική – οικογενειακή ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ. Ως αποτέλεσμα, σπάει κάθε κανονικότητα, κάθε διάκριση ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο των γυναικών, αυξάνεται η εντατικοποίηση της εργασίας.
Ετσι, πάνω στην οικονομική εκμετάλλευση και καταπίεση ανθίζει ακόμα η πρόσθετη καταπίεση του γυναικείου φύλου. Αυτή η ανισοτιμία δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή από τις νέες γυναίκες, αλλά και τους νέους άνδρες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, γιατί στη σημερινή Ελλάδα και στα κράτη – μέλη της ΕΕ έχουν ξεπεραστεί στη νομοθεσία και στις κοινωνικές σχέσεις κραυγαλέες διακρίσεις που υπήρχαν παλιότερα σε βάρος των γυναικών στην Εκπαίδευση, στο οικογενειακό Δίκαιο, στα αστικά πολιτικά δικαιώματα, τυπικά ακόμα και στο εργατικό Δίκαιο.
Ωστόσο, αυτό το ξεπέρασμα έγινε και γίνεται με όρους που αναπαράγουν τον περιορισμό ή και τον αποκλεισμό της γυναίκας από την εργασία, από την πολύπλευρη κοινωνική δράση, από τη δυνατότητα να έχει «ελεύθερο» – από οικιακές, οικογενειακές υποχρεώσεις – χρόνο. Ολες οι εκδηλώσεις της κοινωνικής της ζωής, όχι μόνο οι υλικές ανάγκες αλλά και οι πολιτιστικές, πνευματικές, άθλησης, αναψυχής, υποτάσσονται στο καπιταλιστικό κέρδος. Πάνω σ’ αυτό ανθίζουν το εμπόριο της σεξουαλικότητας, των τοξικοεξαρτησιογόνων ουσιών, η ναρκω-κουλτούρα, η βία ακόμα και μέσα στην οικογένεια.
ΗΚΕ του ΚΚΕ καλεί τις γυναίκες να απορρίψουν τις παλιές και δήθεν μοντέρνες, στην ουσία αντιδραστικές θεωρίες και πρότυπα που εμφανίζονται σήμερα με «σύγχρονο» φεμινιστικό μανδύα.
Πολιτικές δυνάμεις που διαχειρίστηκαν το σύστημα σε βάρος των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πρωτοστατούν στην αναζωογόνηση του φεμινιστικού κινήματος, αξιοποιώντας υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα και παθογένειες στις σχέσεις των φύλων, όπως είναι η βία μέσα στην οικογένεια, η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, η στοχοποίηση του δικαιώματος στην άμβλωση.
Θεωρούν ως αιτία τη χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στα λεγόμενα «κέντρα λήψης αποφάσεων», εννοώντας τα κυβερνητικά και κρατικά όργανα, θεσμικά όργανα και διοικήσεις επιχειρήσεων. Οι «σύγχρονες» φεμινίστριες στοχοποιούν ως κύρια αιτία τα κατάλοιπα της συμπεριφοράς των ανδρών στην εξουσία, στην οικογένεια, στην πολιτική και συνδικαλιστική δράση. Ετσι, αθωώνουν τις εκμεταλλευτικές σχέσεις, πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε επί αιώνες η ανισότητα των δύο φύλων, εγκλωβίζουν τη λαϊκή αγανάκτηση των γυναικών μέσα στα όρια του συστήματος.
Στις σύγχρονες συνθήκες, η κοινωνική και πολιτική πείρα που έχει συγκεντρωθεί μπορεί να αξιοποιηθεί από τις γυναίκες για να δουν με άλλο τρόπο σκέψης τη ζωή τους, τις αιτίες των απωλειών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο, των δεινών των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, αλλά και των επικίνδυνων συμβιβασμών μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, δηλαδή της ιμπεριαλιστικής ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.
Η αδιαφορία για ό,τι δεν έχει ακόμα χτυπήσει «την πόρτα του δικού μας σπιτιού» αφήνει απροετοίμαστους την εργατική τάξη, το λαό, τη νεολαία. Για την υπεράσπιση της ζωής μας και των παιδιών μας, μονόδρομος είναι η συνειδητοποίηση, η καταδίκη, η αντίσταση και η αντεπίθεση σε κόμματα, σε κυβερνήσεις και στις διεθνικές συμμαχίες τους, που προκαλούν την ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Αυτή είναι η καλύτερη ασπίδα προστασίας απέναντι στη δικαιολογημένη ατομική ανησυχία.
Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τις γυναίκες να δυναμώσουν τη λαϊκή πάλη, την κοινή αγωνιστική δράση με το εργατικό – λαϊκό κίνημα άλλων χωρών, ώστε η λαϊκή θέληση να επιβάλει την απεμπλοκή της χώρας μας και γειτονικών χωρών από τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς. Να απομονώσουν το εθνικιστικό – ρατσιστικό δηλητήριο απέναντι στους χιλιάδες πρόσφυγες – μετανάστες, γυναίκες, άνδρες και παιδιά.
Δεν είναι ούτε τοπικά ούτε προβλήματα λιγότερο πολιτισμένων λαών τα μαζικά προβλήματα από την εισροή προσφύγων και μεταναστών, οι οποίοι, εξαπατημένοι από κυκλώματα εκμετάλλευσης αλλά και τον τουρκικό ανταγωνισμό, αφήνουν την κόλαση του ιμπεριαλιστικού πολέμου για να βρεθούν εγκλωβισμένοι στα σύνορα, στα κέντρα – κολαστήρια στα νησιά του Αιγαίου ή στην ηπειρωτική Ελλάδα. Είναι προβλήματα που δημιουργεί ο ανταγωνισμός των καπιταλιστικών κρατών, η βάση του ιμπεριαλιστικού πολέμου με οποιαδήποτε μορφή του.
Η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνεται στις μαθήτριες, στις φοιτήτριες, στις σπουδάστριες των σχολών κατάρτισης, καλεί τις νέες και τους νέους να εμπνευστούν από το πραγματικό ταξικό περιεχόμενο ιστορικών επετείων όπως η 8η Μάρτη. Μας θυμίζει ότι τίποτα δεν κατακτήθηκε χωρίς σκληρό ταξικό αγώνα ενάντια στους εκμεταλλευτές.
Ολη η ανθρώπινη Ιστορία, πολύ περισσότερο όλα τα επαναστατικά άλματα, επιβεβαιώνουν ότι οι μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές γίνονται με τη δράση των λαϊκών δυνάμεων. Η ιστορία δείχνει ότι υπήρχαν και καμπές οπισθοδρόμησης, αντιδραστικοποίησης, από τις οποίες τελικά βγήκε η ανθρωπότητα με τη δράση όχι των «φωτισμένων» ηγεμόνων, αλλά των μαζών, που αξιοποίησαν τις αντικειμενικές δυνατότητες.
Και σήμερα οι ελπιδοφόροι δρόμοι για να ξεριζωθεί η ταξική αιτία της γυναικείας και κάθε κοινωνικής ανισοτιμίας και για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών της γυναίκας, ο συνδυασμός εργασίας – μητρότητας με θεαματική βελτίωση της ποιότητας ζωής, μπορούν να ανοίξουν με την αποφασιστική συμμετοχή των γυναικών στην πάλη για την επαναστατική πολιτική ανατροπή. Αυτή η ανατροπή είναι προϋπόθεση για την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, για την οργάνωση της παραγωγής, των υπηρεσιών με κεντρικό σχεδιασμό, για την ουσιαστική άσκηση της εργατικής εξουσίας με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων στις συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους.
Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τις γυναίκες να πρωτοστατήσουν με τη συμμετοχή τους στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στην πάλη για την Κοινωνική Συμμαχία, ώστε να διαμορφώνονται ρωγμές στο τείχος που ορθώνει η σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία.
Οι λαοί, γυναίκες και άνδρες, πρέπει να σηκώσουν το δικό τους ανάστημα απέναντι σε κάθε εθνικότητας καπιταλιστική δύναμη, για να προχωρήσει η κοινωνία μπροστά, στο σοσιαλισμό – κομμουνισμό, την κοινωνία που θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από την εκμετάλλευση, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, από κάθε μορφή κοινωνικής καταπίεσης και ανισοτιμίας, θα βάλει τις βάσεις για τη χειραφέτηση της γυναίκας”.
Το Γραφείο Τύπου
της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ
«Καλλιόπη Βέττα: Το άλλο μισό του φεγγαριού μπορεί εξίσου να φωτίσει τον κόσμο!»
Η Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΕ Κοζάνης κ. Καλλιόπη Βέττα με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Η Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τις θυσίες, τις διεκδικήσεις και τα επιτεύγματα των γυναικών σε όλο τον κόσμο. Πολλά έχουν κατακτηθεί τα τελευταία χρόνια, πολλά μένουν να γίνουν.
Οι νέες γενιές γυναικών, αλλά και των ανδρών, οφείλουν και σήμερα να αγωνίζονται απέναντι στην αδικία και την υποβάθμιση, αμφισβητώντας έμπρακτα την καταπίεση και την εκμετάλλευση σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής.
Γιατί ένας κόσμος με τις γυναίκες στη σκιά, είναι ένας κόσμος μισός, ένας κόσμος ατελής και άδικος.
Κανείς και καμία δεν πρέπει να το ανέχεται, κανείς και καμία δεν πρέπει να συμβιβάζεται.
Αν θέλουμε να φτιάξουμε έναν δίκαιο κόσμο, οι γυναίκες πρέπει να έρθουν μπροστά και να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα, ίση παρουσία στον δημόσιο βίο.
Γιατί το άλλο μισό του φεγγαριού μπορεί εξίσου να φωτίσει τον κόσμο!»
