Ανακοινώνεται ότι η τίμια Κάρα του Οσίου πατρός Δαβίδ του εν Ευβοίᾳ, που φυλάσσεται στην ομώνυμη Ιερά Μονή στις Ροβιές Ευβοίας, εκτίθεται για προσκύνηση στο Βελβενδό, στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, και θα μεταφερθεί στην Κοζάνη το Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018.
Η υποδοχή του Ιερού λειψάνου θα γίνει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου στις 5.00 το απόγευμα. Η τίμια Κάρα θα παραμείνει μέχρι την Τρίτη 20 Νοεμβρίου στον Ναό της πόλης, όπου καθημερινά θα τελούνται ιερές ακολουθίες ως εξής:
ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
5.00 μ.μ.: Υποδοχή του Ιερού Λειψάνου μπροστά στον Ιερό Ναό και τέλεση Μ. Εσπερινού μετ’ αρτοκλασίας χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Παύλου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
7.00 π.μ.: Όρθρος – Θεία Λειτουργία Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
4.00 μ.μ.: Ιερό Ευχέλαιο.
5.00 μ.μ.: Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας – Παρακλητικός κανόνας του Οσίου.
ΔΕΥΤΕΡΑ 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
7.30 π.μ.: Όρθρος – Θεία Λειτουργία Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
8.30 μ.μ.: Ιερή Αγρυπνία.
ΤΡΙΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
7.30 π.μ.: Όρθρος – Θεία Λειτουργία Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
10.30 π.μ.: Αναχώρηση Τίμιας Κάρας.
Σύντομος βίος του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία
Γεννήθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα στην Γαρδινίτσα Λοκρίδος. Από μικρή ηλικία ονομαζόταν «Γέρων» για τη μεγάλη του φρόνηση. Διερχόμενος από τόπον εις τόπον έφθασε και στην Εύβοια. Εκεί βρήκε κατάλληλο μέρος για τους ασκητικούς του αγώνες στο όρος Ξηρό κοντά στο χωριό Ροβιές, πλησίον της Λίμνης Ευβοίας. Εκεί έκτισε μονή στα μέσα της 16ης εκατονταετηρίδας. Η μονή ακμάζει μέχρι σήμερα στο όνομα του Οσίου Δαβίδ του Γέροντος. Από τη Μονή έφευγε, δίδασκε τον κόσμο, θαυματουργούσε και πάλι επέστρεφε. Προείδε το θάνατό του, έδωσε συμβουλές στους μοναχούς και αναπαύθηκε εν Κυρίω την 1η Νοεμβρίου, οπότε και τελείται η μνήμη του. Στη Ιερά Μονή του φυλάσσονται τα ιερά του λείψανα.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Μέγαν εύρατο, Εύβοια κλέος, τον πανένδοξον, Δαβίδ τον θείον, ως ιεράς αρετής καταγώγιον, και του Χρίστου οπαδόν αληθέστατον, και των Όσίων απάντων εφάμιλλον. Διό Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.
