Προσωπικά δεν θα ξεχάσω το θλιβερό εκείνο περιστατικό, που ένστολος και ένοπλος αστυνομικός μπήκε στον ι. ναό μας και απαιτούσε, σύμφωνα με την εντολή που είχε λάβει, να αδειάσει ο ναός και να παραμείνουν σ’ αυτόν εννέα όλο και όλο εκκλησιαζόμενοι. Μπήκα τότε στο ιερό και του πρότεινα σε ένδειξη διαμαρτυρίας να διακόψουμε την ακολουθία και να μη προχωρήσουμε στη θ. λειτουργία. Τότε, προς τιμήν του, μου είπε: «Γιώργο δεν θα κάνω το χατίρι του διαβόλου, γιατί μόνο ο διάβολος θα χαρεί αν δεν λειτουργήσουμε».
Η εκκλησιαστική επιτροπή της ενορίας μας του επιδίδει μια αναμνηστική πλακέτα, οι δε γυναίκες της Ενορίας μας του δωρίζουν μια αγιογραφημένη εικόνα του Αγ. Αντωνίου σε ένδειξη ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης.
Θα θέλαμε επίσης, μαζί με την πλακέτα και την εικόνα, να τον αποχαιρετήσουμε με αίτηση συγγνώμης σε ό,τι τον στενοχωρήσαμε ως ενορίτες του και να του αφιερώσουμε ένα ψαλτοτράγουδο, που έγραψα για τη σημερινή ημέρα. Ψάλλεται σε ήχο πλ. α΄ κατά το (Χαίροις ασκητικών…) και το οποίο γράφει:
Ήχος πλ. α΄ (Χαίροις ασκητικών…)
«Θλίψη διακατέχει εμάς* αποχωριζόμεθα τον πατέρ’ Αντώνιο* τον ψάλτη και ιερέα της Εκκλησίας τερπνό*,
που την υπηρέτησε τόσο άοκνα*.
Χρόνια εξ τεσσαράκοντα*, και σε κάθε εκδήλωση*, παρών υπήρχε* στις χαρές και στις θλίψεις μας***. Εγκαταλείπει σήμερα* το χωριό που αγάπησε* και αγαπήθηκε τόσο* από όλες και όλους μας*. Ο Θεός να του χαρίζει* την πολύτιμη υγεία και μέγα έλεος».
Δρ Γεώργιος Τσακαλίδης
26.02.2023