Τα παιδιά…. Τα παιδιά είναι το μέλλον μας !!!Ναι, τα παιδιά, τα δικά μας παιδιά! Που από το πρωί μέχρι το βράδυ τα φορτώνουμε με σχολείο, με μαθήματα στο σπίτι, με εξωσχολικές δραστηριότητες, με εκμάθηση ξένων γλωσσών, με ιδιαίτερα μαθήματα, και….και……και……
Σήμερα η κοινωνία μας υιοθέτησε ένας τρόπος ζωής ότι όσο πιο απασχολημένα είναι τα παιδιά μας, τόσο πιο καλοί γονείς είμαστε. Γιατί πάντα πρέπει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους ; Γιατί πάντα πρέπει στο μπροστινό πλάνο να βγαίνει ο εγωισμός μας, να δείξουμε τι γονείς είμαστε, να δείξουμε την οικονομική μας ευχέρεια; Όλα αυτά όμως δε μας κάνουν καλύτεροι γονείς. Με όλα αυτά ταΐζουμε τον ναρκισσισμό μας ότι είμαστε κάτι περισσότερα από τους άλλους και κάπου στα περιθώρια αφήνουμε την ευτυχία των παιδιών μας. Δε ζούμε τη ζωή μας….. Ζούμε αυτό το τι θα πει ο κόσμος, ζούμε αυτό που θα εντυπωσιάσει τον κόσμο και που θα πει « Μπράβο!!!
Είναι Άξιοι Γονείς» . Μπήκαμε πολύ βαθιά στον ρόλο τον γονέα και ξεχάσαμε τα παιδιά μας. Που είναι τα παιδιά μας; Τι θέλουν τα παιδιά μας; Πόσες φόρες ρωτήσατε τα παιδιά , γυρνώντας από το σχολείο « Πως πέρασες;» και αφού θα ρωτήσετε να ακούσετε με ενδιαφέρον αυτό που θα σας πουν; Χωρίς να αποσπάτε την προσοχή σας. Δυστυχώς είναι λίγοι αυτοί που θα το κάνουν. Το πιο σημαντικό είναι το τι έμαθαν, τι μαθήματα έχουν για το σπίτι και αν έφαγαν το φαγητό τους. Τα υπόλοιπα που κατά τη γνώμη μας « φλυαρούν» τα παιδιά , περνούν από κοντά μας , χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, χωρίς καν να τα ακούμε. Αυτό όμως είναι το πιο σημαντικό πράγμα για ένα παιδί, να ακούσουμε τι συναισθήματα προκάλεσε συγκεκριμένο συμβάν στα παιδιά, να κάνουμε ένα διάλογο και αν μπορούμε να τα συμβουλέψουμε πως πρέπει να αντιδράσουν, χωρίς βέβαια να το επιβάλλουμε. Αν το παιδί διαλέξει άλλο τρόπο συμπεριφοράς, να το αφήσουμε και να αντιμετωπίσει τις συνέπιες των πράξεών του. Και εδώ ισχύει μια παροιμία « Και από τα λάθη μας μαθαίνουμε».
Έτσι δημιουργούνται οι αξίες. Όταν το παιδί μόνο του φτάνει στις αλήθειες είτε μέσω παραδειγμάτων είτε μέσω τα δικά του προσωπικά βιώματα.
Πάνω από όλα πρέπει να ξέρουμε ότι η καλύτερη ανατροφή των παιδιών μας γίνεται με τη βοήθεια των δικών μας παραδειγμάτων. Η συμπεριφορά μας προς τους άλλους είναι τρόπος να διδάσκουμε στα παιδιά μας πώς να συμπεριφέρονται με τους άλλους. Η συμπεριφορά μεταξύ γονέων είναι ένα μάθημα πως το παιδί στο μέλλον θα δημιουργήσει το δικό του κόσμο, τη δίκια του οικογένεια, γιατί αυτός είναι ο δικός του κόσμος τώρα. Αυτή είναι η δική του αλήθεια και δεν υπάρχει άλλη.
Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την ανατροφή και την εκπαίδευση ( λίγο περίεργη λέξη!!! Τα παιδιά δεν πρέπει να εκπαιδεύονται, δεν είναι ζώα, πρέπει να διδάσκονται) των παιδιών μας. Εμείς είμαστε αυτοί που θα ξυπνήσουμε τα ενδιαφέροντά τους – για το περιβάλλον, για τις τέχνες, για τη λογοτεχνία, για την εργασία ( ακόμη μια ωραία λέξη, όχι δουλειά. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι αυτός που εργάζεται και κάνει κάτι για το καλό των άλλων δεν είναι δούλος κανενός. Είναι άξιος άνθρωπος που προσπαθεί για τη δική τους ευημερία).
Έτσι υιοθετούνται οι καλοί τρόποι και έτσι δημιουργούνται οι αξίες. Έτσι μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά. Παιδιά, που θα εκτιμήσουν αυτό που κάνουμε για αυτούς, παιδιά που θα συμπεριφέρονται με σεβασμό, αλλά και παιδιά που θα περάσουν την παιδική τους ηλικία αμέριμνα, ευτυχισμένα και με το αίσθημα ότι τους αγαπούν, γιατί το παν σε αυτή τη ζωή είναι η Αγάπη. Χάρη σ ’αυτήν έρχονται όλα τα καλά και φωτεινέ πράγματα στη ζωή μας, έρχεται το καλύτερο μέλλον.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Υποψήφιος Βουλευτής Ν.Κοζάνης
ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
