Ο Κοζανίτης, ο Εβραίος και τα πικραμύγδαλα! Ιστορία που «γίνγκιν» στην Κοζάνη



Αφηγείται ο Γεώργιος Γελαδάρης στην ομάδα του fb: Κοζάνη Μνήμες Αναμνήσεις και Εικόνες:

Ο κυρ Νίκος εμπορεύονταν αμύγδαλα.

Ολα τα Κοζανίτικα αμπέλια και στα χωριά , γυρω γυρω ειχαν αμυγδαλιές στο σύνορο.

Ανάμεσα στις καλές αμυγδαλιές, υπήρχαν και πικραμυγδαλιές.

Εχω και γω μία πικραμυγδαλιά και την κρατάω για τα υπέροχα αρωματικά πικραμύγδαλα, που δεν πρέπει να τρως παραπάνω απο 2 την ημέρα.

Τότε οι νοικοκυραίοι μάζευαν τα καλά, αλλά μάζευαν και τα πικρά.

Κρατούσαν τα χρειαζούμενα της χρονιάς για το σπίτι και τα άλλα τα έδιναν στον έμπορα τον Κυρ Νίκο,ο οποίος μάζευε απο την Κοζάνη και τα χωριά.

Μαζί με τα καλά μύγδαλα του πήγαιναν και τα πικραμύγδαλα.

Η συνήθης στρατηγική απάντηση ήταν : Α! δεν εχν καμμιά αξία… αμα θες πάρτα πίσω. Φυσικά κανείς δεν τα έπαιρνε πίσω και τα αφηνε εκεί.

Ετσι μάζευε γυρω στα 2000 κιλα πικραμύγδαλα.

Αφού τα έσπαγε όλα, έπερνε τηλέφωνο εναν χονδρέμπορα Εβραίο στα Λαδάδικα στη Θεσσαλονίκη και τον ενημέρωνε για την διαθέσιμη ποσότητα ,για να πάρει και μιά τιμή για τα μύγδαλα.

Στό τηλέφωνο τού ειπε ότι έχει και 2000 κιλα πικραμύγδαλα.

Ο Εβραίος έμπορας του λέει: Δέν έχουν τιμή, άμα θες φέρτα και άστα εδω, άμα βρω πελάτη, θα πάρεις τα λέφτά σου.

Ο Κυρ Νίκος του πήγε τα καλά μύγδαλα, πηρε τα λεφτά του, αλλα για τα πικραμύγδαλα έμειναν στο σπίτι στη Κοζανη.

Καθώς γυρνούσε στην Κοζάνη, σκεφτόταν τι να κάνει με τα πικραμύγδαλα και το εμπορικό του μυαλό άστραψε !!!!

Την άλλη μέρα βρήκε τον συνονόματό του φίλο Νικο και του ζήτησε να τον βοηθήσει σε μιά δουλειά.

Ο φίλος του ηταν πάντα καλοντυμένος, κουστουμάτος, γραβάτα και λουλούδι στο πέτο.

Θα πάμε Σαλονίκη, θα πάς σε ένα μαγαζί, θα πείς ότι σου πώ ,θα φάμε ,θα πάρεις 1 κατοστάρικο αμοιβη και θα γυρίσουμε.

Πράγματι ,πήραν το λεωφορείο, μια δερμάτινη κυριλέ τσάντα και πήγαν στα Λαδάδικα.

Τού’δειξε το μαγαζί του Εβραίου και του είπε να πάει ρωτήσει αν έχει πικραμύγδαλα, διότι η φαρμακευτική εταιρία που εκπροσωπούσε τα χρειαζόταν.

Ο Εβραίος “άναψε’ και του είπε να περάσει σε καναδυό μέρες θα ειχε 2000 κιλά.Ο δικός μας τον χαιρέτησε και έφυγε.

Αμέσως ο Εβραίος πήρε τηλ στην Κοζάνη, αλλα η δασκαλεμένη γυναίκα του απάντησε οτι λείπει και θα γυρίσει το βράδυ αργά.

Ο κυρ Νικος τον άφησε να τσιγαριστεί και την άλλη μερα το πρωϊ πήρε τηλ και τον ρώτησε με αδιάφορο υφος:

_ Ηθελες τίποτα;
_ Εκείνα τα πικραμύγδαλα τάχεις ακόμα;
_ Ναι τα παζαρεύω και θα τα δώσω 14 δρχ το κιλό.
_ Οχι τα θέλω εγώ, θα σου δώσω 16 δρχ.
_ Ε! Αφού ειναι για σένα, βάλε μια δραχμή ακόμα δηλ 17 και στα στέλνω αύριο.

Σφάλισε το παζάρι και ξεφορτώθηκε τα πικραμύγδαλα σε εξαιρετική τιμή.
Ακομα καρτεράει ο χονδρέμπορας τον αντιπρόσωπο της φαρμακευτικής να τα αγοράσει.

Δεν ειναι παραμύθι, ειναι γεγονός στην πόλη μας, γίνγκιν δηλαδή.

Τα ονόματα ειναι πραγματικά, συμφωνα με αφήγηση του Νικου Κοκκαλιάρη, που εχει ενα εξαιρετικό αρχείο απο τέτοιες ιστορίες του προηγούμενου αιώνα στη Κοζάνη.

11 σχόλια στο άρθρο “Ο Κοζανίτης, ο Εβραίος και τα πικραμύγδαλα! Ιστορία που «γίνγκιν» στην Κοζάνη

      1. Αυτά φυσικά με υποτιθέμενο Εβραίο….
        Η κάθε πράξη χαρακτήριζει την νοοτροπία του ανθρώπου, μπορεί να καμαρώνεις για την κουτοπονηριά σου, αλλά δεν τιμά κανέναν, ούτε καν σαν αστείο!
        Και φυσικά ο Εβραίος έμεινε έκθαμβος με την εξυπνάδα του Κοζανιτη, και έζησε αυτός καλά κι εμείς καλύτερα…..
        Φουρκα που θέλουμε!!!!!

  1. Κουτοπονηρια ή εξυπναδα;Μαλλον εξυπναδα θα ελεγα γιατι κουτο δεν τον λες. Ξερετε επισης γιατι η λαϊκη στην Κοζανη γινεται ημερα Σαββατο; Κουτοπονηρια κι αυτο;

Γράψτε απάντηση στο Χραντζες Ακύρωση απάντησης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.