Ο περήφανος συνταξιούχος – Του Βασίλη Μαρκόπουλου



Του Βασίλη Μαρκόπουλου:

Ειμαι εγώ που σήμερα τρεχω στους δρόμους και διαμαρτύρομαι για την ανηλεή επιθεση που δέχεται το περιχρό μου εισόδημα από ΟΛΕΣ τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Για το χθες θα κάνω την προσωπική μου αυτοκριτική και θα ζητήσω από την αντικειμενική ιστορία να με κρίνει και να μου αποδώσει τις ευθύνες που μου αναλογούν :

Δεν ήμουν εγώ που επαναπαυόμουν στις αλχημείες του κάθε Σιουφα και κάθε Λοβέρδου στην προσπάθεια για δήθεν αντιμετώπιση του ασφαλιστικού συστήματος και αντέδρασα ΔΥΝΑΜΙΚΑ στην προσπάθεια του 2000 από τον τότε υπουργό Γιαννίτση , όχι ότι θα το έλυνε σίγουρα , που έθεσε επι τάπητος το θέμα ;

Δεν είμαι εγώ που ΜΠΟΥΚΑΡΑ στα βουλευτικά και κομματικά γραφεία των εκάστοτε κυβερνώντων για μια θεσούλα στο αδηφάγο και δαπαναβόρο , όπως το λέω σή-μερα , δημόσιο ;

Δεν είμαι εγώ που ετρεχα στις κομματικές προεκλογικές συγκεντρώσεις των κομμάτων του « φωτός » και του « σκότους » συν γυναιξί και τέκνοις για να δείξω τη « δύναμή » τους και τη « δύναμή » μου και να ψυχρανθώ με το γείτονά και το φίλο μου ;

Δεν είμαι εγώ που ξημεροβραδιαζόμουν στο Χρηματιστήριο του κάθε Σημίτη ποντάροντας στις φούσκες μετοχές των ΕΠΙΤΗΔΕΙΩΝ όλες μου τις οικονομίες , για να μπορέσω
να πάρω ακριβό αυτοκίνητο και εξοχικό και να στείλω το παιδί μου στο εξωτερικό να κάνει μεταπτυχιακό και να είναι σήμερα άνεργο ;

Δεν είμαι εγώ που βαυκαλιζόμουν στη « ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ » των δεκαετιών του 1980, 1990 και 2000, κι ας μη οφείλονταν στην αύξηση της παραγωγής , αλλα στα ατέλειωτα …δανεικά των κυβερνώντων , που σήμερα πρέπει ΕΓΩ να επιστρέψω από την πετσοκομμένη σύνταξή μου ;

Δεν είμαι εγώ που σήμερα εκλέγω και στέλλω στη Βουλή τους ίδιους ανθρωπους που , εκτός από τη δική μου προσωπική ευθύνη , φέρουν τη ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ για την σημερινή μου κατάντια ; Και πρέπει να πιστέψω πάλι ότι αυτοί θα μου καθορίσουν το μέλλον ;

Ειμαι όμως ΚΙ ΕΓΩ που απ το πρωϊ μεχρι το βραδυ έτρεχα για να βγάλω το πενιχρό, αλλα τίμιο μεροκάματό μου , για να μπορέσω να ζήσω την οικογένειά μου και να σπουδάσω τα παιδιά μου. Ειμαι κι εγώ που δεν είχα ουτε ακριβό αυτοκίνητο , ουτε εξοχικό και δεν ήξερα που πέφτουν τα νησιά του Αιγαίου για να κάνω τις πολυήμερες διακοπές μου.Ειμαι κι εγώ που πήρα ένα δάνειο για να στεγάσω την οικογένειά μου και σήμερα δεν μπορώ να πληρώσω τις δοσεις.Ειμαι κι εγώ που παντα αγωνιζομουν και σήμερα ακόμη αγωνίζομαι για το δικό μου σήμερα και αυριο και σε ΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

Ένα σχόλιο στο άρθρο “Ο περήφανος συνταξιούχος – Του Βασίλη Μαρκόπουλου

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.