Ημερίδα του ΚΚΕ στην Κοζάνη με θέμα: «Δύο δρόμοι ανάπτυξης για τη Δυτική Μακεδονία»
Τετάρτη 23 Μαΐου 2018 στις 20:00 στο Κοβεντάρειο
Ο δρόμος ανάπτυξης της περιφέρειας της Δυτικής Μακεδονίας δεν θα μπορούσε να είναι ανεξάρτητος από το δρόμο ανάπτυξης της υπόλοιπης Ελλάδας. Τον Καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Οι όποιες εξελίξεις στην ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας είναι συνυφασμένες με την κεντρική σχεδιαζόμενη οικονομική πολιτική, καθορίζονται από τις επιλογές της αστικής τάξης, τις διεθνείς συμμαχίες που επιλέγει (ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΔΝΤ, σχέσεις με ΗΠΑ κτλ). Στόχος είναι η διατήρηση της εξουσίας της που υποτάσσει την όποια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και της παραγωγής, γενικότερα, στα συμφέροντα του κεφαλαίου, την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του.
Η Δυτική Μακεδονία στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης βίωσε και βιώνει:
Την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας που ξεπερνά το 30% σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ με την πραγματική να είναι πολύ μεγαλύτερη. Το τσάκισμα μισθών και συντάξεων. Την διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την ανασφάλιστη και απλήρωτη ή κακοπληρωμένη δουλειά. Τη συρρίκνωση και απαξίωση των κοινωνικών υποδομών και την αντίστοιχη μείωση δαπανών για παιδεία, υγεία, πρόνοια που καλύπτουν κοινωνικές ανάγκες. Την ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση της ενέργειας, την πώληση μονάδων και ορυχείων της ΔΕΗ. Την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων. Το μαρασμό κλάδων της οικονομίας και την συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής.
Μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη στη Δυτική Μακεδονία σε όφελος της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων σε αυτόν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που έχει θεματοφύλακα τη λυκοσυμμαχία της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και το ΝΑΤΟ;
Το ΚΚΕ απαντά καθαρά και χωρίς περιστροφές ΟΧΙ.
Φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης υπάρχει για τη Δυτική Μακεδονία!
Το ΚΚΕ έχει ρεαλιστική πρόταση οικονοµικής διεξόδου υπέρ του λαού. Να χρησιµοποιούνται τα επιτεύγµατα της επιστήµης και της τεχνολογίας, οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, όλες οι δυνατότητες που η εργατική τάξη µε τη δουλειά της δηµιουργεί. Για να µπορεί να δουλεύει µε καλύτερες συνθήκες, µε λιγότερο γενικό εργάσιµο χρόνο, αλλά µε εργασιακό εισόδηµα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής. Κι αυτό µπορεί να το εξασφαλίσει µόνο η εξουσία της εργατικής τάξης. Γιατί µόνο η εργατική εξουσία κοινωνικοποιεί, δηλαδή µετατρέπει σε ιδιοκτησία όλης της κοινωνίας, όλων των εργαζοµένων, τα συγκεντρωµένα µέσα παραγωγής.