«Τ’όραμα μ’»: Το πρώτο μουσικό έργο του Παναγιώτη Χωλόπουλου – Δείτε τη συνέντευξή του στο kozaniLife.gr



Ο Παναγιώτης Χωλόπουλος, που με την καταπληκτική φωνή και τη λύρα του συνεχίζει να εντυπωσιάζει όλο τον κόσμο μας συστήνεται σήμερα με το πρώτο του cd με τίτλο ” Τ’ όραμα μ’ ΄΄. Το kozanilife.gr στα πλαίσια αυτού του γεγονότος εξασφάλισε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης με τον δημοφιλή καλλιτέχνη.

Επιμέλεια: Καραδημούλας Σάκης για το kozaniLife.gr:

 

Ερώτηση: Καλησπέρα Παναγιώτη και συγχαρητήρια τόσο για την νέα σου δουλειά όσο και για τις εώς τώρα μουσικές σου επιτυχίες. Θα ήθελα να ξεκινήσω με το νέο σου CD με τίτλο “Τ’ όραμα μ’ “, το οποίο είναι πλέον  γεγονός. Πως αισθάνεσαι γι’ αυτό; Ποιες είναι οι προσδοκίες σου από το καινούριο σου cd;

Απάντηση: Αθανάσιε ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις να είμαστε μαζί και να συζητήσουμε για το πρώτο προσωπικό μου μουσικό έργο. Ναι όντως  είναι γεγονός η πρώτη προσωπική μου δουλειά. Μια δουλειά που ήρθε μετά από αρκετό κόπο αλλά με πολύ μεράκι, η οποία ξεκίνησε ενεργά από τον Οκτώβριο του 2014. Δεν σου κρύβω ότι είμαι αρκετά χαρούμενος διότι “ Τ’ όραμα μ’ ”  είναι πραγματικότητα πια.

Οι προσδοκίες μου όπως αναφέρω και μέσα στο cd είναι να δώσω μνήμες αλλά και όραμα τόσο στους παλιότερους όσο κυρίως και στις νεότερες γενιές του Ποντιακού Ελληνισμού και ευελπιστώ πως ο κόσμος θα το αγαπήσει και θα το τραγουδήσει μαζί μου.

 

Ερώτηση: Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική και το τραγούδι;

Απάντηση: Σε ηλικία 8 ετών ξεκίνησα μαθήματα μουσικής με αρμόνιο στην Πτολεμαΐδα. Θυμάμαι στον αείμνηστο Ευγένιο Μπογδάνη, ωραία χρόνια. Σε ηλικία 15 ετών, νιώθοντας το κάλεσμα της ποντιακής λύρας και καθώς είχα ήδη ακούσματα της ποντιακής μουσικής, πρήζω τη μάνα μου (γέλια) να μου αγοράσει την πρώτη μου “Κεμεντζέ” (Ποντιακή Λύρα). Η τύχη μου χαμογέλασε, τουλάχιστον έτσι το αισθάνομαι,  διότι  την ίδια περίοδο ξεκίνησε μαθήματα ποντιακής λύρας στην περιοχή μας ο μεγάλος δάσκαλος Μιχάλης Καλιοντζίδης, όπου φυσικά και γράφτηκα αμέσως. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το μουσικό μου ταξίδι στην παραδοσιακή μουσική…

 

Ερώτηση: Θέλω να μου πείτε ποιο ήταν το πρώτο ποντιακό τραγούδι που τραγουδήσατε;

Απάντηση: Δεν θυμάμαι να σου πω κάποιο συγκεκριμένο, αρκετά λέγαμε, αλλά αυτό που θυμάμαι είναι όπου βρισκόμουν με ζωντανή μουσική καθόμουν προσεκτικά, άκουγα και τους κοιτούσα σαν να μην υπήρχε τίποτα άλλο γύρω μου. Ήμουν εκεί.

 

Ερώτηση: Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου; Κάποια καινούργια τραγούδια, κάποια συνεργασία;

Απάντηση: Τα σχέδια είναι πολλά, αλλά ένα βήμα τη φορά. Κατ’ αρχήν έχουμε μπροστά μας τις συναυλίες του καλοκαιριού. Ταυτόχρονα με τις συναυλίες, “Τ’ όραμα μ’ ” θα παρουσιαστεί και σε κανάλι του youtube. Σε αυτό το σημείο θα σου δώσω και μια είδηση, κάτι που έχει ήδη “κλείσει” και είναι η δουλειά που ετοιμάζει ο εκλεκτός φίλος μου Σιαμλίδης Γιώργος. Στη δουλειά αυτή θα συμμετέχω καταθέτοντας και εγώ με τη σειρά μου ψυχή όπως ακριβώς έκανε και ο ίδιος στο Όραμα μ’ . Για το χειμώνα ετοιμάζονται πολλές εκπλήξεις, αλλά αυτά θα έχουμε χρόνο να τα πούμε στο επόμενο ραντεβού μας…

 

Ερώτηση: Βεβαίως, θα χαρούμε πολύ να σε ξαναέχουμε κοντά μας. Θα ήθελα τώρα όμως την γνώμη σου για ένα ζήτημα που ταλανίζει τον Ελληνικό λαό τόσα χρόνια. Το μαύρο κομμάτι της Ποντιακής ιστορίας που αφορά στη Γενοκτονία των Ποντίων και τη μη αναγνώριση της επετείου;

Απάντηση: Το θέμα που ανοίγεις δεν μπορεί να καλυφθεί σε λίγες γραμμές. Αυτό είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για όλους εμάς τους ποντιακής καταγωγής Έλληνες. Το ζήτημα της αναγνώρισης δεν είναι απλά μια ικανοποίηση για μια μερίδα των Ελλήνων αλλά κατά κάποιον τρόπο αποτελεί εγγύηση ότι δεν θα επαναληφθούν στο μέλλον τα λάθη του παρελθόντος. Νομίζω ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου έπεσε θύμα της “φιλίας” με τους γείτονες μας. Αυτό όμως που ξέρω σίγουρα (και ισχύει και στις προσωπικές μας σχέσεις)  είναι ότι για να δημιουργήσεις δεσμούς φιλίας πρέπει πρώτα με ειλικρίνεια να κοιτάξεις τα λάθη του παρελθόντος και να τα αναγνωρίσεις, κάτι που δεν έχει γίνει ακόμη από τους γείτονες μας. Πριν από λίγες ημέρες που ήταν και ο εορτασμός της 19ης Μαΐου είχα την τύχη να επισκεφτώ μία έκθεση ζωγραφικής ενός αξιόλογου ζωγράφου στην πόλη μας  που μέσα από 15 πίνακες ζωγραφικής αντικατοπτριζόταν όλη η αλήθεια για την γενοκτονία του πόντου. Παραμένει σε κάθε περίπτωση ένα θέμα περίπλοκο όσο και αν φαντάζει απλό. Ακόμα εάν θέλεις φίλε Αθανάσιε πρέπει μέσα από την παιδεία να υπάρχουν εκείνες οι αναφορές στην ιστορία μας όπου αφενός θα μαθαίνουμε να αυτό-προσδιοριζόμαστε και αφετέρου θα μας καθορίζει στο σήμερα και το αύριο. Άλλωστε ο σοφός λαός μας λέει: “Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει”.

 

Ερώτηση: Πόσο σημαντικό είναι στις μέρες να διατηρούμε την παράδοση, να τραγουδάμε, να μιλάμε, να τρώμε “ποντιακά”;

Απάντηση: Η ποντιακή μουσική ήταν για περίπου 60-62 χρόνια το κυρίαρχο στοιχείο διατήρησης της ποντιακής μνήμης και συνείδησης, ενώ παράλληλα κάποιοι ακούραστοι άνθρωποι επιτελούσαν ένα τιτάνιο έργο: τη συλλογή και καταγραφή γραπτών και προφορικών μαρτυριών. Σήμερα πια, αρκετά χρόνια μετά τη δημιουργία των πρώτων συλλόγων, μπορούμε να προβάλουμε αυτό το υλικό όπως: βιβλία για διατροφικές συνήθειες στον Πόντο, θεατρικά έργα, ιστορική καταγραφή και λαογραφία, ήθη και έθιμα και άλλα πολλά.  Είναι σημαντικό όχι μόνο για εμάς τους Πόντιους αλλά για όλες τις παραδοσιακές εκφράσεις του Έλληνα η διατήρηση της μνήμης και ευτυχώς, σήμερα που μιλάμε, η νεολαία μας έχει κάνει μια σημαντική στροφή προς την παράδοση.  Στη μουσική στο χορό, στο θέατρο, παντού …

Είναι ευθύνη όλων εμάς που με οποιονδήποτε τρόπο ασχολούμαστε και έχουμε προβολή, να παραδώσουμε ότι παραλάβαμε χωρίς να το πειράξουμε και μέσα από αυτό να το εξελίξουμε χωρίς να το αλλοιώσουμε.    

 

Ερώτηση: Κλείνοντας, θα ήθελα να μας πείς δύο λόγια για όλους αυτούς που εργάστηκαν για να βγεί στην κυκλοφορία η πρώτη σου δουλεία.

Απάντηση: θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες σε όλους τους συντελεστές της δουλειάς “Τ’ όραμα μ’ ”, οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, έδωσαν ψυχή.

Τον Χρήστο τον Ακριτίδη τον μουσικό μου πατέρα, τον Γιώργο Σιαμλίδη τον ακούραστο φίλο, τους καλούς φίλους  μουσικούς Σάκη Σωτηριάδη, τον Φουλίδη Κώστα, τον Ibrahim Ibrahimoglou, τον Σκηπητάρη Γιώργο και Βασίλογλου Παναγιώτη, και όλους όσους εργάστηκαν για αυτήν την δουλειά. Τέλος Αθανάσιε σε ευχαριστώ εσένα προσωπικά για τον χρόνο και την ευκαιρία που μου έδωσες  να πούμε δυο λόγια για την νέα μου δουλειά.

– Και εμείς με την σειρά μας σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε τα καλύτερα

 

Καραδημούλας Σάκης για το kozaniLife.gr

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.