Σήμερα δεν πονάμε μόνο, αλλά ματώνει και η ψυχή μας..
Σήμερα δεν δακρύζουμε μόνο, αλλά ραγίζει και η καρδιά μας…
Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα δεν γράφουμε για να μην ξεχάσουμε αλλά για να Τιμήσουμε.
Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα δεν γράφουμε για να θυμόμαστε αλλά για να Μνημονεύσουμε.
Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα είναι η ημέρα όπου όλες οι υπόλοιπες ημέρες του χρόνου δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχε η σημερινή.
Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα όλες οι άλλες ημέρες δεν θα είχαν καμία σημασία και νόημα αν δεν ήταν η σημερινή.
Κάθε χρόνο τέτοια ημέρα είναι ο λόγος που αναπνέουμε και που υπάρχουμε όλες τις υπόλοιπες.
Τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες και παραπάνω ακόμα Ψυχές των παππούδων μας Ζητάνε Δικαίωση και όσο δεν υπάρχει αναγνώριση, η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους συνεχίζεται…
Έχουμε χρέος να τους κρατήσουμε ζωντανούς !!!
Αυτό πράττουμε και θα συνεχίσουμε όσο η καρδιάς μας θα χτυπάει και ας μας χτυπάνε με χίλιους τρόπους και μεθόδους και ας γινόμαστε «κουραστικοί»..
Όσο ζούμε θα «ζουν» και αυτοί..
Γιατί αυτοί είναι η Ιστορία μας, αυτοί είναι η Ταυτότητα μας, αυτοί είναι οι Οδηγοί μας, αυτοί είναι το Αίμα μας, αυτοί είναι η ζωή μας..Αυτοί είναι Εμείς…
19 Μαΐου 2015
Χριστός Ανέστη
