Από τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Κοζάνης
Η χρήση του καπνού είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα στη δημόσια υγεία. Ο καπνός είναι ο βασικός ένοχος και υπεύθυνος για τους ως επί το πλείστον μη ιάσιμους καρκίνους στο στόμα και το λάρυγγα (με σταθερό επιπολασμό). Ο καπνός βρίσκεται αυτή τη στιγμή ψηλά στην ιεράρχηση της Ημερήσιας Διάταξης των Ευρωπαϊκών Οργάνων εξαιτίας της αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Προϊόντα του Καπνού που αναμένεται να υιοθετηθεί.
Ο συνολικός αριθμός καπνιστών στην ΕΕ μειώθηκε τις περασμένες δεκαετίες, όμως 28% όλων των πολιτών της ΕΕ και 29% νέων ανθρώπων, 15-24 ετών, κάπνιζαν ακόμη το 2012.
70% των καπνιστών άρχισαν το κάπνισμα πριν τα 18 τους χρόνια και 94% πριν την ηλικία των 25. Η χρήση του καπνού στα παιδιά και τους νέους ενήλικες δημιουργεί εξάρτηση από τη νικοτίνη – έναν κίνδυνο που συχνά υποτιμάται εντελώς από τα ίδια τα νεαρά άτομα.
Ενώ την περίοδο 2000 ως 2005 ο επιπολασμός του καπνίσματος μεταξύ των νέων ανθρώπων μειώθηκε, ένας σημαντικός αριθμός κρατών μελών έχουν καταγράψει αυξητική τάση από το 2005.
Ο καπνός είναι η κύριος λόγος θανάτων που θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί παγκοσμίως, επιφορτίζοντας τις κοινωνίες με ένα βαρύ φορτίο. Αποτελεί τη σοβαρότερη απειλή για την υγεία που θα μπορούσε να αποφευχθεί, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ευθύνεται για 697.000 θανάτους (8,5 εκατ. χρόνια ζωής).
Οι μισοί από όλους τους καπνιστές πεθαίνουν πρόωρα. Ο κύκλος ζωής ενός καπνιστή συντομεύεται κατά περίπου 5 λεπτά για κάθε τσιγάρο που καπνίζει- αυτός είναι περίπου ο χρόνος που ξοδεύεται καπνίζοντας ένα τσιγάρο. Κατά μέσο όρο, αυτοί που δολοφονούνται από το κάπνισμα έχουν χάσει 10-15 χρόνια ζωής.
Συνδυασμένη χρήση καπνού και αλκοόλ συνδέεται με περίπου 90% των στοματικών καρκίνων.
Οι καπνιστές διάγουν περισσότερα χρόνια ζωής σε συνθήκες κακής υγείας (καρκίνος, καρδιαγγειακά, νόσοι του αναπνευστικού).
Τα έξοδα του καπνίσματος κοστίζουν στην Ευρώπη 25,3 δισεκ. ευρώ το χρόνο, μόνο σε δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης (συντηρητική εκτίμηση).
Η κοινωνία χάνει 8,3 ευρώ δισεκ. το χρόνο σε απώλειες παραγωγικότητας που σχετίζονται με το κάπνισμα.
Ο στόχος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας «Μέχρι το έτος 2000 80% του Ευρωπαϊκού Πληθυσμού να μη καπνίζει» επιτεύχθηκε από μία μόνον χώρα, τη Σουηδία.
Μέχρι το 2030, εκτός εάν υπάρξουν δραματικές μειώσεις στη χρήση του καπνού, αυτός ο αριθμός θανάτων σε παγκόσμιο επίπεδο θα αυξηθεί σε 10 εκατ. θανάτους ετησίως.
Οι δυσμενείς επιπτώσεις του καπνού στη στοματική υγεία είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες. Αυτές περιλαμβάνουν τόσο τις κοινές όσο και τις σπανιότερες καταστάσεις και ασθένειες, κάποιες αισθητικού χαρακτήρα και κάποιες απειλητικές για τη ζωή, όπως οι δυσχρωμίες και ο αποχρωματισμός των δοντιών και των οδοντιατρικών αποκαταστάσεων, η δυσοσμία, οι επιπτώσεις στη γεύση και την οσφρητική οξύτητα, η επούλωση των πληγών, οι νόσοι του περιοδοντίου, η επιτυχής έκβαση των οδοντιατρικών εμφυτευμάτων, οι ασθένειες στοματικού βλεννογόνου, όπως και η μελάνωση και η υπερώα του καπνιστή, οι εν δυνάμει κακοήθεις αλλοιώσεις και ο στοματικός καρκίνος και πιθανότατα η τερηδόνα και η καντιντίαση.
Οι πιο σημαντικές επιπτώσεις του καπνίσματος στη στοματική κοιλότητα είναι οι στοματικοί καρκίνοι και οι προ-καρκίνοι, η αυξημένη σοβαρότητα και η έκταση των νόσων του περιοδοντίου και η κακή επούλωση τραυμάτων.
1. Στοματικός καρκίνος
Η χρήση του καπνού, με τη μία ή την άλλη μορφή, αποτελεί την κύρια αιτία των καρκίνων του στόματος, του στοματοφάρυγγα και του λάρυγγα. Οι καπνιστές που καταναλώνουν αλκοόλ έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του στόματος. Ο καπνός περιέχει μέχρι 60 χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο. Η λευκοπλακία, που αποτελεί την πιο κοινή από τις δυνητικά κακοήθεις αλλοιώσεις του βλεννογόνου του στόματος, συμβαίνει κατά προσέγγιση έξι φορές συχνότερα στους καπνιστές απ’ ότι στους μη-καπνιστές. Το 90% των στοματικών καρκίνων σχετίζονται με τη συνδυασμένη χρήση αλκοόλ και καπνού.
2. Νόσοι του περιοδοντίου
Υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ της χρήσης του καπνού και του επιπολασμού και της σοβαρότητας των νόσων του περιοδοντίου. Η περιοδοντική απώλεια οστού, η απώλεια περιοδοντικής πρόσφυσης, αλλά και ο σχηματισμός περιοδοντικών θυλάκων, συνδέονται όλα με τη χρήση του καπνού.
Υπάρχει μια δοσοεξαρτώμενη σχέση μεταξύ της περιοδοντίτιδας και της έκθεσης και το θεραπευτικό αποτέλεσμα για τους καπνιστές είναι κατώτερο
από αυτό για τους μη-καπνιστές. Η χρήση καπνού αποτελεί τον κύριο παράγοντα κινδύνου που σχετίζεται με τη χρόνια καταστροφική περιοδοντική νόσο.
3. Επούλωση πληγών
Ο καπνός είναι περιφερικό αγγειοσυσταλτικό που επηρεάζει το ρυθμό με τον οποίο επουλώνονται οι πληγές μέσα στο στόμα. Τεκμήρια καταδεικνύουν ότι η επούλωση μετά την οδοντιατρική θεραπεία είναι βραδύτερη και όχι τόσο επιτυχημένη μετά από χειρουργική επέμβαση στο στόμα. Πέραν τούτου το κάπνισμα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην επούλωση των τραυμάτων των εξαγωγών.
4. Οδοντιατρικά εμφυτεύματα
Τεκμηρίωση, επίσης, υπάρχει για το ότι το κάπνισμα είναι επιβλαβές τόσο στην αρχική όσο και στη μακροπρόθεσμη επιτυχία των οδοντιατρικών εμφυτευμάτων και για το ότι η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική στη βελτίωση του ρυθμού επιτυχίας των εμφυτευμάτων.
5. Όσφρηση και γεύση
Το κάπνισμα έχει αποδειχτεί ότι επηρεάζει τόσο τη γεύση όσο και την όσφρηση και προκαλεί κακοσμία. Οι καπνιστές φαίνεται να καταναλώνουν μέχρι 10 φορές περισσότερο από τη συνηθισμένη ποσότητα αλατιού, με αποτέλεσμα συναφή προβλήματα υγείας.
6. Αισθητική
Οι δυσχρωμίες εξ αιτίας του καπνού διαπερνούν την αδαμαντίνη, τις οδοντιατρικές αποκαταστάσεις, τις οδοντοστοιχίες και τη γλώσσα. Αυτά ενδιαφέρουν πολύ τους ασθενείς, είναι αναστρέψιμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κίνητρο για τη διακοπή του καπνίσματος. Τα αισθητικού περιεχομένου επιχειρήματα μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμα ως κίνητρα για τα νεαρά άτομα προκειμένου να μη ξεκινήσουν ή να διακόψουν το κάπνισμα.
Παροχή συμβουλών για τη διακοπή του καπνίσματος στο περιβάλλον της οδοντιατρικής περίθαλψης.
Μελέτες έχουν καταδείξει ότι περισσότεροι από τους μισούς καπνιστές πεθαίνουν από τη συνήθεια αυτή και ότι οι μισοί από τους θανάτους αυτούς συμβαίνουν στη μέση ηλικία. Η διακοπή είναι αποτελεσματική. Η διακοπή στα 50 χρόνια μειώνει τον κίνδυνο κατά το ήμισυ. Η διακοπή στην ηλικία των 30 σχεδόν μηδενίζει τον κίνδυνο.
Οι οδοντίατροι διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην πρόληψη των επιβλαβών αποτελεσμάτων του καπνίσματος, ως μέρος τεκμηριωμένων συστημάτων παρέμβασης. Στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, οι οδοντίατροι έχουν συχνές επαφές με τον πληθυσμό, γι’ αυτό οι δυσμενείς στοματικές επιπτώσεις ανιχνεύονται άμεσα και ακόμη και οι πιο ακίνδυνες μπορούν να χρησιμοποιούνται ως κίνητρο. Με δεδομένα την τεκμηρίωση, οι δράσεις διακοπής του καπνίσματος θα πρέπει να συμβαίνουν τόσο φυσικά, όσο και τα μέτρα στοματικής υγιεινής στα οδοντιατρεία.
Τα τεκμήρια δείχνουν ότι οι σύντομες παρεμβάσεις, η άμεση παροχή συμβουλών και υποστηρικτικού υλικού, όπως και η παρακολούθηση από τους επαγγελματίες στοματικής υγείας, έχουν σημαντική επιρροή στη χρήση προϊόντων καπνού από τους ασθενείς. Η διακοπή του καπνίσματος βελτιώνει την υγεία και την ευημερία των ασθενών και επιπλέον βελτιώνει τα αποτελέσματα ορισμένων οδοντιατρικών θεραπειών.
Ο ρόλος των οδοντιάτρων στην διακοπή του καπνίσματος :
Ενδιαφέρονται για τις δυσμενείς επιπτώσεις στη στομαροφαρυγγική περιοχή,
Συχνά έχουν πρόσβαση σε παιδιά, νεαρά άτομα και στους κηδεμόνες τους, έχοντας κατ’αυτόν τον τρόπο ευκαιρίες να ασκήσουν επιρροή στα άτομα αυτά για τους κινδύνους του καπνού,
Συχνά έχουν πρόσβαση σε υγιείς ασθενείς, κατά τη διάρκεια προληπτικών επισκέψεων, που τους δίνει την ευκαιρία να επικοινωνούν μαζί τους πριν την έναρξη πιθανής ασθένειας (έγκαιρη πρόληψη),
Συχνά έχουν περισσότερο χρόνο με τους ασθενείς τους από ότι πολλοί άλλοι επαγγελματίες υγείας, που τους δίνει τη δυνατότητα της ενσωμάτωσης στην άσκηση εκπαιδευτικών και παρεμβατικών μεθόδων,
Συχνά περιθάλπουν γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία, και έτσι έχουν τη δυνατότητα να τις ενημερώνουν για τις ενδεχόμενες βλάβες που μπορεί να υποστούν τα μωρά τους εξ αιτίας της χρήσης του καπνού,
Είναι τόσο αποτελεσματικοί όσο άλλοι επαγγελματίες υγείας στο να βοηθούν τους χρήστες καπνού να διακόψουν και είναι γνωστό ότι μια διεπιστημονική προσέγγιση αυξάνει τους ρυθμούς διακοπής, και
Μπορούν να παροτρύνουν τους καπνιστές-ασθενείς τους να διακόψουν το κάπνισμα, επιδεικνύοντας τους τις πραγματικές επιπτώσεις του καπνού στο στόμα.
