Είναι κοινό μυστικό ότι στην Ελλάδα υπάρχουν μεν νόμοι, αλλά συνήθως δεν εφαρμόζονται. Κι αν κάποιος έχει ιδιωτικό συμφέρον, τότε θα κυνηγήσει την υπόθεση (ακόμη και αν απαιτηθούν χρόνια) και στο τέλος κάτι θα βγάλει.
Αν όμως πρόκειται για την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος, τότε οι ελάχιστοι πολίτες που έχουν την ευαισθησία και την παρρησία να ασχοληθούν, στο τέλος καταντούν γραφικοί.
Το εξωφρενικό είναι ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες θεωρούν ότι έχουν ρόλο «παρατηρητή» σε αυτές τις ιστορίες και πετούν το μπαλάκι στους καταγγέλλοντες, αφήνοντας αυτούς να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. «Ναι βέβαια, έχετε δίκιο. Κάντε μια καταγγελία (να ήταν μόνο μία !) και μια μήνυση κι εμείς θα .. βοηθήσουμε».
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Επιλέγουμε μερικά από τα πιο πρόσφατα για να φρεσκάρουμε και τη μνήμη των αντιστοίχων υπηρεσιών, εν προκειμένω δημοτικών, ελπίζοντας -επί ματαίω ;- σε μια άμεση ανταπόκριση
1) Καταπατήσεις, μπαζώματα ρεμάτων, παράνομες κατασκευές, σκουπιδότοποι κλπ. Έξι καταγγελίες (οι περισσότερες γνωστές από παλιά) καταθέσαμε ως Οικολογική Κίνηση προ εξαμήνου, φρεσκαρισμένες με χάρτες και φωτογραφίες. Αποδέκτες οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι που ανέλαβαν καθήκοντα στις αρχές του έτους. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση μέχρι στιγμής. Υπενθυμίζουμε ότι ειδικά το θέμα με τα ρέματα είχε βγει στον αέρα (και σε κανάλια) με αφορμή καταγγελία πολιτών στη ΔΙΠΕΧΩ, όπως επίσης και το .. σήριαλ «εξαφάνισης» ρέματος στην περιοχή Γηροκομείου, με τους παρόδιους να περιμένουν χρόνια να γίνουν πράξη οι «κυλιόμενες» υποσχέσεις των αρμοδίων και να αποκατασταθεί η τάξη.
2) Κεραία κινητής τηλεφωνίας. Άλλη μια περίπτωση των γνωστών, καμουφλαρισμένων κεραιών που μπαίνουν παράνομα σε ταράτσες και μπαλκόνια εκκρεμεί. Είναι στην οδό M. Φωτίου. Οι περίοικοι έχουν καταγγείλει επανειλημμένα την αυθαίρετη εγκατάσταση στο Δήμο και στην ΕΕΤΤ (Εθνική επιτροπή τηλεπικοινωνιών & ταχυδρομείων) και ζητούν να ξηλωθεί. Το θέμα ήρθε και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αρμοδιότητα έχει και η Περιφέρεια.
Η αίσθηση που έχει κανείς, παρακολουθώντας τις υποθέσεις αυτού του είδους, είναι ότι τον ρόλο των υπηρεσιών τον παίζουν οι ενδιαφερόμενοι πολίτες, που ψάχνουν νόμους και διατάξεις, ενώ οι υπηρεσίες αρκούνται στο ρόλο του κομπάρσου ή του «συμβούλου». Λες και η προστασία της υγείας από τις ακτινοβολίες δεν είναι δημόσια υπόθεση, αλλά αφορά αυτόν που εντόπισε την κεραία
3) Δρέπανο: Η γνωστή μέθοδος δηλητηρίασης ανεπιθύμητων δέντρων. Το «έργο» το έχουμε ξαναδεί πρόσφατα στην Κοζάνη, στο πεζοδρόμιο της οδού Φιλίππου 39, όπου άγνωστοι στέγνωσαν πέντε δέντρα με χρήση χημικών. Στο Δρέπανο βέβαια η ιστορία κρατά πολλά χρόνια, χωρίς να δίνεται λύση. Αφορά ένα χώρο χαρακτηρισμένο ως «κοινόχρηστο – δρόμο». Προφανώς τα δέντρα είναι εμπόδιο σε κάποιον παρόδιο που ενδιαφέρεται να σφετεριστεί το χώρο είτε ως κυριότητα είτε ως χρήση. Οπότε η «λύση» είναι ο αργός θάνατος των δέντρων, δηλαδή το ράντισμα με τοξικό υγρό.
Τι πρέπει να γίνει ? Να οριοθετηθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο επακριβώς ο χώρος, δηλαδή να καθοριστεί ποιο κομμάτι είναι δρόμος και ποιό κοινόχρηστη έκταση. Παράλληλα να γίνει προσπάθεια ανάταξης των ξεραμένων δέντρων ή να φυτευτούν καινούρια στη θέση τους. Τέλος όσοι τυχόν έχουν στοιχεία για το δράστη να τα καταθέσουν αρμοδίως. Το θέμα, πέρα από δημοτική υποχρέωση, αφορά άμεσα τους Δρεπανιώτες, που οφείλουν να πάρουν στα ζεστά την υπόθεση.
4) Τραπεζοκαθίσματα. Παρά τις καταγγελίες, τον επίμονο αγώνα του δημοτικού συμβούλου Λ. Ιωαννίδη & της «Δημοτικής Κίνησης» στην Επιτροπή Ποιότητας ζωής, παρά την επέμβαση του εισαγγελέα, η αυθαιρεσία ζει και βασιλεύει. Τα παρανομούντα μαγαζιά συνεχίζουν το βιολί τους, επεκτείνονται σε βάρος των πεζοδρόμων ή των πλατειών κι εντείνουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό γονατίζοντας άλλους, νομοταγείς καταστηματάρχες. Καμιά ουσιαστική πρόοδο δεν είδαμε και στο τομέα αυτό. Απογοήτευση. Και το εξοργιστικό είναι ότι κάποιοι τοπικοί άρχοντες πίνουν τον καφέ τους στα μαγαζιά εκείνα που ..γράφουν κανονικά τις αποφάσεις του δήμου και τους νόμους !
Κλείνουμε υπενθυμίζοντας ότι παρά τα πενιχρά τους αποτελέσματα, οι γραπτές αναφορές των πολιτών είναι ένα αγκάθι στην αργοκίνητη Διοίκηση.
Δεν αποτελούν «κάρφωμα», όπως ισχυρίζονται όσοι βγάζουν την ουρά τους απέξω, αλλά υποχρέωση του κάθε πολίτη που υπερασπίζεται με κάθε νόμιμο μέσο τον δημόσιο χώρο και τα συλλογικά αγαθά.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ
