Και τα παιδιά έχουν ψυχή – Γράφει ο Χαρίτων Καρανάσιος

Το ζήτημα του γάμου ομοφύλων προκαλεί βέβαια αναταραχή και διχασμό, καθώς ανατρέπει θεμελιώδεις αντιλήψεις περί κοινωνίας και ανθρώπου, ενώ θεσμοθετείται για πρώτη φορά στην ιστορία του πολιτισμού μας.

1. Αποτελεί «δικαίωμα» ο γάμος ομοφύλων; Στην ιδιωτική σφαίρα καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, στη ΔΗΜΟΣΙΑ σφαίρα όμως δεν μπορεί να επικαλείται οτιδήποτε ως «δικαίωμά» του. Τότε μπορεί κανείς να ζητήσει τη νομιμοποίηση για ό,τι του αρέσει. Την απαίτησή μου για κάθε είδους «δικαίωμά» μου δεν μπορώ να τη βαφτίζω ισότητα. Τα δικαιώματα στη ΔΗΜΟΣΙΑ σφαίρα τα καθορίζει ο νόμος, η Βουλή, η οποία όμως δεν αποφασίζει ερήμην του κοινού αισθήματος. Στις μουσουλμανικές χώρες λ.χ. επιτρέπεται η πολυγαμία, αλλού η χρήση ναρκωτικών και η οπλοφορία. Γιατί τότε να μη διαμαρτυρηθούν για εις βάρος τους διακρίσεις όσοι θέλουν π.χ. την πολυγαμία;

Πώς όμως κατοχυρώνονται και τα δικαιώματα των παιδιών; Δεν είναι φυσικό δικαίωμα κάθε τέκνου να έχει μάνα και πατέρα; Η ίδια η φύση όρισε τα παιδιά να είναι καρπός έρωτα άνδρα και γυναίκας, όχι ομοφυλόφιλων. Αν θέλει ο πρωθυπουργός να βοηθήσει τα ορφανά παιδιά, ας δώσει κίνητρα σε οικογένειες και να υιοθετούν και να τεκνοποιούν, ή τουλάχιστον να ρίξει τις τιμές στο πανάκριβο βρεφικό γάλα! Τόσα food pass μοιράζει! Και όχι να «νομιμοποιεί μια πραγματικότητα», όπως δήλωσε. Αυτό είναι ανήκουστο! Τότε να νομιμοποιήσει και την πολυγαμία και τη φοροδιαφυγή, που και αυτά αποτελούν πραγματικότητα. Αλλά τι κάνει ο κ. Μητσοτάκης για το δημογραφικό; Το επίδομα τέκνων είναι ψίχουλα, ενώ για τους παράτυπους μετανάστες «λεφτά υπάρχουν»!

2. Η κοινωνία όμως, λέμε, εξελίσσεται και εκσυγχρονίζεται. Προφανώς, αλλά προς τα πού και ποιος το αποφασίζει; Κάθε νεωτερισμός είναι αυταξία; Ο γάμος είναι ένωση συμπληρωματική. Το δείχνει η ίδια η φύση και βιολογικά και ανατομικά. Επίσης, ο γάμος πρέπει να οδηγεί σε ψυχοσωματική ένωση, δημιουργική, και δεν εξαντλείται σε μια απλή συντροφικότητα, για να καλύπτουμε ψυχολογικά κενά και για σεξουαλική ικανοποίηση. Το ότι υπάρχουν προβλήματα στην οικογένεια δεν σημαίνει ότι πρέπει να την αποδομήσουμε, αλλά να τη βοηθήσουμε να ορθοποδήσει. Αντί δηλ. να θεραπεύσουμε ένα πρόβλημα, δημιουργούμε νέα.

3. Είναι κάτι «φυσικό» η ομοφυλοφιλία; Κάποιοι όντως νιώθουν έλξη προς το ίδιον φύλο. Από όσο γνωρίζω, δεν έχει αποδειχθεί ότι αυτό είναι «φυσικό ή αφύσικο», και σε ποιες περιπτώσεις. Οπωσδήποτε καθένας έχει μια προδιάθεση για κάποια συμπεριφορά, βάσει βιοψυχολογικών καταβολών ή κοινωνικών παραγόντων. Κάποιοι γεννιούνται, κάποιοι γίνονται ομοφυλόφιλοι. Αντιλαμβάνομαι και τον πόνο ενός ομοφυλόφιλου να έχει παιδιά. Προέχει όμως το συμφέρον των παιδιών, που χρειάζονται μάνα και πατέρα. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι, και πέραν του γάμου, να βοηθήσει κανείς ένα παιδί. Αγαπάμε τους ομοφυλόφιλους, και ας μας βρίζουν ξεδιάντροπα κάποιοι τηλεοπτικοί τζιτζιφιόγκοι ως ομοφοβικούς (εμάς, δηλ. το 70% των Ελλήνων)! Εντέλει όμως η κοινωνία δεν εγκρίνει την τεκνοθεσία από ζεύγος ομοφύλων, και αυτό πρέπει να γίνει σεβαστό.

4. «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» Μπορεί η Βουλή να νομοθετεί ερήμην του λαού; Αυτό βέβαια έχει ξαναγίνει, και μάλιστα κατ’ επανάληψιν. Ο λαός ποτέ δεν ρωτήθηκε για σοβαρά ζητήματα (ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΝΕ, συμφωνία Πρεσπών). Να θυμίσω και τα προεδρικά διατάγματα επί μνημονίων, καθώς και το Όχι που έγινε Ναι. Προφανώς και στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει δημοκρατική εκτροπή. Αναρωτιέται όμως κανείς, γιατί τέτοια πρεμούρα για την αναγνώριση του γάμου ομοφύλων. Αυτό γίνεται βέβαια κυρίως για την υιοθεσία τέκνων από ομόφυλα ζευγάρια και όχι από ενδιαφέρον για τα παιδιά. Ο κ. Μητσοτάκης έχει λόγους να το κάνει. Κυρίως, επειδή το πιστεύει και θέλει να χτίσει μια εικόνα «προοδευτικού εκσυγχρονιστή, νεωτεριστή ηγέτη», εικόνα που συνάδει με τη νοοτροπία των δυτικών φίλων του. Εξάλλου, «ανήκομεν εις την Δύσιν». Και η Ελλάδα βέβαια είναι Ευρώπη, όμως ως Ανατολή της Δύσης και Δύση της Ανατολής.

Γενικά, για να γίνει αποδεκτή μια χώρα ή κοινωνία στο κλαμπ της Δύσης, είναι υποχρεωμένη να υιοθετήσει τη νέα woke κουλτούρα ως νέα θρησκεία. Ειδάλλως, καταγγέλλεται ως ακροδεξιά, εθνικιστική και ομοφοβική. Όμως, δεν είμαστε και δεν θέλουμε να γίνουμε Ολλανδία. Κάθε λαός έχει τα ιδιαίτερά του χαρακτηριστικά. Αυτήν την εικόνα θέλει να την επιβάλει ο πρωθυπουργός ως χαρακτήρα και στο κόμμα του, το οποίο πλέον δεν είναι η παλιά συντηρητική δεξιά, αλλά ένα σύγχρονο κόμμα της νεωτερικότητας, με πρώην σοσιαλιστές και «προοδευτικούς», καθώς και με ολίγη παλιά δεξιά, την οποία θέλει τώρα να βάλει στην άκρη. Υπάρχουν και άλλες σκοπιμότητες, αλλά δεν θα κάνω πολιτική ανάλυση. Από ό,τι φαίνεται, πάντως, ο κ. Μητσοτάκης θα (συν-)κυβερνά πλέον με την αντιπολίτευση.

5. Ποιες θα είναι οι συνέπειες; Ο γάμος ομοφύλων πιθανότατα θα ψηφιστεί από τη Βουλή, καθώς ένας μηχανισμός εξουσίας επιβάλλει αντιδημοκρατικά (και μέσω ανοιχτής προπαγάνδας σύσσωμων των ΜΜΕ) την άποψή της, χωρίς σοβαρή συζήτηση και αψηφώντας τη θέληση της κοινωνίας, που σε συντριπτική πλειοψηφία απορρίπτει την τεκνοθεσία. Το πρώτο θύμα λοιπόν είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί. Το δεύτερο είναι ακόμη χειρότερο. Ο γάμος ομοφύλων οδηγεί άμεσα στην υιοθεσία τέκνων από ομόφυλα ζευγάρια, στην κατάργηση της οικογένειας πατέρα-μητέρας, στην κατάργηση των δύο φύλων, στην αναγνώριση πολλαπλών φύλων, στην υποβάθμιση των δικαιωμάτων των παιδιών, στην έντονη προπαγάνδα των ΛΟΑΤΚΙ ειδικά στα παιδιά μας, στον αποχρωματισμό της παιδείας, στην ανατροπή κοινωνικών αξιών και στην αλλαγή της οντολογικής θέασης του ανθρώπου. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί μετάλλαξη του δυτικού πολιτισμού με απρόβλεπτες συνέπειες. Επιστρέφουμε σε εποχή ρωμαϊκής παρακμής με εξευγενισμένο προσωπείο. Μην απορήσουμε αν στο μέλλον παραγγέλνουμε τα παιδιά σε κάποιο εργαστήριο, όπως τις πίτσες, διαλέγοντας μάλιστα φύλο και χαρακτηριστικά! Και ας αναλογισθούν οι βουλευτές μας: Θα ήθελαν οι ίδιοι ή τα παιδιά τους να μεγαλώσουν με γονέα Α και γονέα Β;