Εκτός από τα κατάγματα ποιες άλλες παθήσεις μπορεί να προκύψουν στο χέρι μας; Τι πρέπει να γνωρίζετε γι’ αυτές;
Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν σκέφτονται ότι μπορεί να επισκεφτούν έναν ορθοπαιδικό για το χέρι τους, το μυαλό τους πηγαίνει απευθείας σε κάποιο κάταγμα ή στραμπούληγμα. Όμως, υπάρχουν παθήσεις, οι οποίες εκδηλώνονται στο χέρι μας και δεν είναι τόσο γνωστές στο ευρύ κοινό. Ποιες είναι και πώς αντιμετωπίζονται;
Τι είναι το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα;
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αποτελεί μία πάθηση που στο 70% των περιπτώσεων προσβάλλει γυναίκες. Με τον όρο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα εννοούμε την παγίδευση του μέσου νεύρου στον καρπιαίο σωλήνα στο επίπεδο της παλάμης του χεριού. Ο καρπιαίος σωλήνας είναι μια στενή δίοδος που περιβάλλεται από οστά και συνδέσμους στην πλευρά της παλάμης του χεριού. Όταν το μέσο νεύρο συμπιέζεται, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν μούδιασμα, μυρμήγκιασμα και αδυναμία στο χέρι. Οι ασθενείς με σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα επίσης παρουσιάζουν νυχτερινές ενοχλήσεις που τους αναγκάζουν να “τινάζουν” το χέρι τους ώστε να ανακουφιστούν. Όταν η πάθηση προχωρήσει μπορεί να παρατηρηθούν και συμπτώματα όπως μείωση της δύναμης του χεριού με αποτέλεσμα την πτώση αντικειμένων.
Βασικά αίτια της πάθησης είναι οι χειρωνακτικές εργασίες, οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις κάμψης του καρπού, τα αυτοάνοσα νοσήματα, οι ενδοκρινικές διαταραχές, η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση. Υπάρχουν διάφοροι μέθοδοι αντιμετώπισης της πάθησης. Στις πιο συντηρητικές θεραπείες συγκαταλέγονται η χρήση νάρθηκα, η χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και έγχυση κορικοστεροειδούς. Παρ’ όλα αυτά, εάν αυτές οι μέθοδοι δε φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε η χειρουργική αντιμετώπιση αποτελεί μονόδρομο.
Η χειρουργική απελευθέρωση του μέσου νεύρου στον καρπιαίο σωλήνα γίνεται με τοπική αναισθησία μέσω μιας μικρής τομής στην παλάμη 3-4 cm. Προτιμάται η ενδοσκοπική τεχνική κατά την οποία αποφεύγεται η κλασική ουλή, έχει λιγότερες μετεγχειρητικές ενοχλήσεις και επιτυγχάνει άμεση επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.
Τι είναι η ωλένια νευρίτιδα;
Οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν το ωλένιο νεύρο, αν και πρόκειται για ένα από τα 3 μεγάλα νεύρα του άνω άκρου. Ξεκινάει από τον αυχένα και φτάνει μέχρι τα δάκτυλα του χεριού. Το συγκεκριμένο νεύρο εάν συμπιεστεί ή ερεθιστεί στον αγκώνα προκαλεί το σύνδρομο ωλένιας νευρίτιδας.
Αποτελεί τη 2η πιο συχνή πιεστική νευροπάθεια μετά το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και τα αίτιά της είναι συνήθως άγνωστα. Άνθρωποι που είναι πιο επιρρεπείς στην συγκεκριμένη πάθηση είναι όσοι έχουν λυγισμένο τον αγκώνα για πολλή ώρα ή όσοι στηρίζονται στον αγκώνα σε σκληρή επιφάνεια. Τα κυριότερα συμπτώματα στην ωλένια νευρίτιδα είναι το μούδιασμα στην εσωτερική πλευρά του αντιβραχίου, στον παράμεσο και το μικρό δάκτυλο, ο πόνος στην εσωτερική πλευρά του χεριού, η ατροφία μυών που εκτελούν τις κινήσεις δεξιοτεχνίας του χεριού, η δυσκολία στην εκτέλεση επιδέξιων κινήσεων (π.χ. ράψιμο, χρήση κλειδιών, γράψιμο), η επιδείνωση του πόνου όταν ο αγκώνας είναι λυγισμένος.
Βασική μέθοδος αντιμετώπισης της ωλένιας νευρίτιδας είναι η αποσυμπίεση του νεύρου. Αυτό γίνεται μέσω μιας μικρής τομή 6-7 εκατοστών στην έσω πλευρά του αγκώνα. Εκεί διανοίγονται όλα τα πιθανά σημεία παγίδευσής του νεύρου. Πρόκειται για μία ασφαλή και γρήγορη επέμβαση που εξασφαλίζει πλήρη και μόνιμη ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματά του.
Τι είναι η τενοντίτιδα ώμου;
Η τενοντίτιδα αποτελεί φλεγμονή του τένοντα. Αν και μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιονδήποτε από τους τένοντες, είναι πιο συχνή στους ώμους, τους αγκώνες, τους καρπούς, τα γόνατα και τις φτέρνες. Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου χαρακτηρίζεται από την εναπόθεση και συσσώρευση ασβεστίου στους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου.
Προσβάλλει κυρίως γυναίκες από 30 – 60 ετών. Τα ακριβή αιτία της δημιουργίας των κρυστάλλων είναι άγνωστα. Πρόκειται για μία επώδυνη παθολογική κατάσταση, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Αρχικά ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει πόνο στην περιοχή του ώμου, ο οποίος όμως μπορεί να αντανακλάται ως τον αγκώνα. Βασικές μέθοδοι αντιμετώπισης αποτελούν τα αντιφλεγμονώδη παυσίπονα και η φυσικοθεραπεία. Όσοι ασθενείς δεν ανταποκριθούν στην πιο συντηρητική θεραπεία, η χειρουργική επέμβαση κρίνεται απαραίτητη. Η επέμβαση διενεργείται αρθροσκοπικά με αρθροσκόπηση ώμου και αφαιρούνται οι επασβεστώσεις, με αποτέλεσμα την οριστική ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Ορθοπαιδικός Χειρουργός Αθήνα
Δρ. Κωνσταντίνος Ράπτης
