Με τη γιορτή των Καταθέσιων της τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου επισφραγίζεται ο κύκλος του εκκλησιαστικού έτους – Του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα



Με την Θεομητορική γιορτή των Καταθέσιων της τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου, 31 Αυγ., επισφραγίζεται ο κύκλος του εκκλησιαστικού έτους. Είμαστε ασφαλείς. Καθώς διαπλέουμε το πέλαγος της ζωής, πρώτη η Θεοτόκος πρεσβεύει για όλους εμάς: ‘’Παναγία Θεοτόκε τον χρόνον της ζωής μου μη εγκαταλίπης με’’.

Λειτουργήσαμε (31-8-2021) παντού και στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, τελευταία ημέρα του εκκλησιαστικού έτους και μνήμη των Καταθέσιων της τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου. Επισφραγίζει το εκκλ. έτος η Παναγία.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο αυτοκράτορας Αρκάδιος (395-408 μ.Χ.) γιος και διάδοχος του Θεοδοσίου Α’, μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη την τιμία Ζώνη της Θεοτόκου. Την τοποθέτησε μέσα σε μια λάρνακα, που ονομάστηκε αγία Σορός. Η μεταφορά και η τοποθέτηση ονομάστηκαν ‘’Τα Καταθέσια της τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου’’.

Το έτος 1101 μ.Χ. η τιμία Ζώνη της Θεοτόκου μεταφέρθηκε και φυλάσσεται πλέον στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους.

Η ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ
Ένα από τα τροπάρια του Εσπερινού της γιορτής αναφέρεται στο εορταστικό γεγονός και απευθύνει συγχρόνως (η Εκκλησία) πρόσκληση στους ανθρώπους:

”Ίδε τόπος περίδοξος, ίδε οίκος αείφωτος, εν ω τεθησαύρισται της Θεόπαιδος, Ζώνη τιμία εν χάριτι. Προσέλθετε άνθρωποι, φωτισμόν και ιλασμόν, προφανώς απαρύσασθε …” (Γ’ Στιχηρό Προσόμοιο στον Εσπερινό).

Ίδε: εκ του οράω –ώ (= βλέπω, κοιτάζω)
Απαρύσασθε: εκ του αρύομαι (= αντλώ για τον εαυτό μου).

Η (ΠΡΟΣ)ΕΥΧΗ ΜΟΥ
Εύχομαι η πρόσκληση της Εκκλησίας προς τους ανθρώπους να βρίσκει κάθε μέρα και πιο πολλούς αποδέκτες. Και προσεύχομαι, διά του επιτραχηλίου μου (δηλ. της ιεροσύνης μου), ο φωτισμός και ο ιλασμός από την τιμία Ζώνη της Θεοτόκου να φωτίζει και να ιλαρύνει τους ανεκτίμητους οικογενειακούς σας πυρήνες, που να οικειώνονται, όλα τα μέλη, τη χάρη της Παναγίας (προς τούτο να εκκλησιάζετε οι νέοι γονείς τα μικρά παιδιά, για να εξοικειώνονται με τα ιερά πράγματα του Ναού και με τα τελούμενα εν αυτώ, κι έτσι να χαριτώνονται) και που με ευχάριστη καρδιά να υμνούν: ‘’Παναγία, ευλογούμεν σε Παρθένε, οι σεσωσμένοι τω τόκω σου’’ (Γ’ Στιχηρό Προσόμοιο στον Εσπερινό).

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.