Εξέλιξη πανδημίας: Το κακό, το χειρότερο και το εφιαλτικό σενάριο

Η συζήτηση για νέο lockdown έχει ανοίξει με κυβερνητική πρωτοβουλία για τα καλά και τα επιδημιολογικά δεδομένα αλλά κι εκείνα από τις δομές της δημόσιας υγείας βάφουν με μελανά χρώματα την εικόνα του χειμώνα που έρχεται

«Το μεγαλύτερο στοίχημα είναι να πέσουν τα κρούσματα αισθητά, κι όταν λέω να πέσουν εννοώ να πάμε στα 30-50 την ημέρα από 250-300 που έχουμε σήμερα, πριν μπούμε στον χειμώνα». Με τα λόγια αυτά, ο Μανώλης Δερμιτζάκης, ο καθηγητής γενετικής στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης δίνει μέσω της «ΜτΚ» το στίγμα του πού βρισκόμαστε, πού θέλουμε και πρέπει να πάμε και εξηγεί ουσιαστικά τόσο τα έκτακτα μέτρα στην Αττική όσο και τα όσα ακούγονται και από επίσημα χείλη (όπως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας) για ενδεχόμενο νέου lockdown.

Από την Τρίτη, όταν ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε το πρώτο «300άρι» της εβδομάδας, με την Αττική να συνεχίζει να βρίσκεται στο «κόκκινο», παρότι έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από το τέλος των διακοπών και με την αγωνία από το άνοιγμα των σχολείων να εντείνεται, η δημόσια συζήτηση στράφηκε αναπόφευκτα εκεί που όλα έδειχναν πώς θα πάει μετά τη θερινή ανάπαυλα: στα σενάρια για τον χειμώνα.

Το «μέσο σενάριο»

Όπως τονίζει στη «ΜτΚ» ο καθηγητής γενετικής, το πιο πιθανό σενάριο για την Ελλάδα, το «μέσο», όπως το χαρακτηρίζει είναι να έχουμε 500-600 κρούσματα την ημέρα. «Το πιο πιθανό είναι να έχουμε έναν χειμώνα που τα κρούσματα θα ανεβοκατεβαίνουν ανάμεσα σε 200 και 600. Θα λαμβάνονται μέτρα τοπικά ή οριζόντια, θα γίνεται ένας έλεγχος, θα χαλαρώνουν στη συνέχεια οι πολλοί και θα ξανανεβαίνουν πάλι τα κρούσματα. Αυτό θα είναι το εύρος τον φετινό χειμώνα».

Το χειρότερο σενάριο

Σύμφωνα με τα όσα εξηγεί στη «Μακεδονία» ο κ. Δερμιτζάκης, «το χειρότερο σενάριο για τη χώρα μας, το οποίο δεν το θεωρώ πολύ πιθανό να επαληθευτεί, είναι να έχουμε 1000 κρούσματα την ημέρα». Το σενάριο, αυτό, το οποίο την περασμένη Τετάρτη έδωσαν ως πιθανό ο λοιμωξιολόγος Μάριος Λαζανάς και ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ Δημοσθένης Σαρηγιάννης, μοιάζει εφιαλτικό, όμως εκτός του ότι μπορεί να αποφευχθεί εάν τηρηθούν τα μέτρα και προστεθούν και άλλα, εξαρτάται πάντοτε από τα ποιοτικά στοιχεία, δηλαδή ποιοι τελικά θα κολλήσουν τον ιό.

Σε σχέση, λοιπόν, με το καλοκαίρι που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα χιλιάδες ενεργοί (κι όχι ασυμπτωματικοί) φορείς του ιού, οι οποίοι ήταν νέοι άνθρωποι, τον χειμώνα ο φόβος είναι πως θα νοσήσουν με COVID-19 άνθρωποι που θα χρειαστούν νοσηλεία, ενδεχομένως και σε ΜΕΘ. «Αν τα 500 κρούσματα ημερησίως αφορούν σε μεγαλύτερους ανθρώπους ή ευπαθείς ομάδες, θα είναι μεγάλο πρόβλημα» σχολιάζει ο κ. Δερμιτζάκης. Άλλωστε, όπως διευκρινίζει «αυτός ακριβώς είναι ο κίνδυνος. Δεν πρέπει να μετράμε μόνο αριθμό κρουσμάτων, αλλά να σκεφτόμαστε σε κάθε χρονική στιγμή την πραγματική κατάσταση.

Για παράδειγμα, αυτή την εποχή έχουμε μεγάλο αριθμό κρουσμάτων, αλλά λιγότερες νοσηλείες και θανάτους. Κι αυτό καθώς οι ευάλωτοι άνθρωποι, οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες είναι πιο προσεκτικοί. Φοράνε μάσκα παντού, ακόμη κι εκεί που δεν είναι υποχρεωμένοι να φοράνε. Επομένως, η λογική είναι πως εφόσον αυτές οι ομάδες προσέχουν περισσότερο μπορούμε να έχουμε αύξηση των κρουσμάτων χωρίς να έχουμε ανάλογη αύξηση των νοσηλειών και των θανάτων.

Όμως, με δεδομένο πως τώρα είμαστε στα 200-300 και ήδη έχει καλυφθεί το 60% των κλινών ΜΕΘ COVID στην Αθήνα, όταν φτάσουμε 600 κρούσματα, μπορεί να φτάσουμε να πρέπει να πάρουμε επιπλέον μέτρα αλλά και να κάνουμε ανακατανομή των κλινών ΜΕΘ και να δοθούν περισσότερες σε σχέση με άλλα νοσήματα». Ακόμη ο κ. Δερμιτζάκης επισημαίνει πως «το σύστημα υγείας μπορεί να πιεστεί, αλλά είναι διαφορετικό να πιεστεί σε βαθμό που μπορεί να αντεπεξέλθει ανακατανέμοντας π.χ. τις κλίνες σε ΜΕΘ και διαφορετικό να προκύψουν 10% παραπάνω περιπτώσεις που χρήζουν νοσηλείας απ’ αυτές που μπορεί να αντέξει συνολικά».

Οι μάσκες και το στοίχημα του χειμώνα

Κι αν η ίδια η κυβέρνηση έβαλε στο τραπέζι ξανά το ενδεχόμενο lockdown, χωρίς, βέβαια, να ξέρουμε τα χαρακτηριστικά του (αν δηλαδή θα είναι τοπικό, κλαδικό ή κάτι συνολικό αλλά περιορισμένης διάρκειας όπως το Ισραήλ δηλαδή, στα χνάρια του οποίου κινείται από την αρχή της πανδημίας η Ελλάδα), υπάρχουν, κατά τον διεθνούς κύρους καθηγητή, ακόμη μέτρα που δεν πήραμε. Κι αυτό είναι η καθολική χρήση μάσκας σε όλους ανεξαιρέτως τους εσωτερικούς χώρους είτε είναι μαγαζί, είτε είναι μέσο μεταφοράς, είτε το γραφείο. «Αν αυτό μπορούσαμε να το εφαρμόσουμε στην Ελλάδα απόλυτα από τώρα μέχρι τον Νοέμβριο, θα βοηθήσει πολύ να πέσουν τα κρούσματα. Για μένα το μεγάλο στοίχημα, η μεγάλη έμφαση πρέπει εκεί να δοθεί.

Να πέσουν τα κρούσματα μέχρι να μπούμε στο χειμώνα που ξανακλεινόμαστε σε εσωτερικούς χώρους. Δεν πρέπει να μπούμε στο χειμώνα με 200-300 κρούσματα, αλλά με 50, με 30. Γιατί αν μπούμε με 30 θα έχουμε πετύχει δύο πράγματα. Πρώτον θα ξεκινήσουμε με αργό ρυθμό άρα θα αργήσουμε να έχουμε αύξηση κρουσμάτων ξανά και το δεύτερο πως θα έχουμε αρχίσει να αδειάζουμε τις ΜΕΘ και δε θα έχουν συσσωρευτεί όλοι οι διασωληνωμένοι.

Γιατί το μεγάλο πρόβλημα με τις ΜΕΘ και τους διασωληνωμένους δεν είναι πόσους έχουμε, αλλά ότι όσοι διασωληνώνονται μπορεί να μείνουν εκεί για μήνες. Ένα ενεργό κρούσμα σε 1,5 εβδομάδα το έχει ξεπεράσει. Ένας διασωληνωμένος μένει ενεργός για πολύ καιρό, ενώ έρχονται κι άλλοι κι αυτό λειτουργεί προσθετικά. Επομένως, πρέπει να αδειάσουμε τις ΜΕΘ και τους αναπνευστήρες, να μην έρχονται νέοι ασθενείς ώστε όταν μπούμε στο χειμώνα να έχουμε μικρό ποσοστό των ΜΕΘ που να είναι πιασμένες», αναλύει ο κ. Δερμιτζάκης…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ