Αλαζονεία στην άγνοια για την θρησκευτική πίστη



Κατά τους αιώνες 18ο και 19ο, τότε που η υλιστική φιλοσοφία έδινε μάχες για επικράτηση και απώθηση της θρησκευτικής πίστης, οι υλιστές ήσαν άνθρωποι των γραμμάτων. Μελετούσαν, ώστε να έχουν επιχειρήματα ισχυρά κατά των αντιπάλων τους. Κατείχαν σε βάθος ποικίλα θέματα φιλοσοφικά, θεολογικά, κοινωνικά και πολιτικά. Όταν η φιλοσοφία τους εξαπλώθηκε και έγινε αποδεκτή όχι μόνο από τη διανόηση, αλλά και από μεγάλο τμήμα των λαών της Δύσης, όχι με τη μορφή ιδεολογίας τόσο, όσο με τη μορφή του πρακτικού υλισμού, οι υλιστές στρογγυλοκάθησαν στις αναπαυτικές πολυθρόνες της εξουσίας και έγιναν με τη σειρά τους πλαδαροί, όπως είχαν καταντήσει οι «χριστιανοί» πριν από αυτούς. Η διάθεση για έρευνα και μελέτη εξέλιπε. Μπορεί ακόμη και σήμερα να εκσφενδονίζουν με δημαγωγική διάθεση και αλαζονική έπαρση κατά των πιστών τη μομφή για την αποδοχή του «δόγματος» «πίστευε και μη ερεύνα», το οποίο οι ίδιοι εφεύραν! Μπορεί ακόμη να επαίρονται για τη δικαίωση της φιλοσοφίας τους από την επιστήμη, καθώς αγνοούν όχι μόνο την επιστήμη αλλά και τη φιλοσοφία τους μη διαθέτοντας χρόνο να ασχοληθούν μ’ αυτές, έχοντας πολύ πιο «σπουδαία» πράγματα, για να διαθέσουν τον χρόνο τους. Κατά βάθος εκδηλώνουν την άγνοιά τους

Ένα από τα «σοβαρά» αυτά πράγματα είναι να σχολιάζουν διάφορα κείμενα πιστών στον Θεό στο διαδίκτυο υβριστικά ή πικρόχολα και μεστά ειρωνείας! Και σε αντίθεση με τους σκαπανείς του υλισμού παρελθόντων αιώνων, οι οποίοι διακινδύνευαν ακόμη και τη ζωή τους, οι παραλαβόντες τη σκυτάλη στην εποχή μας, άνανδροι και δειλοί όντες, επιτίθενται ανωνύμως ή ψευδωνύμως. Άραγε καμαρώνουν για το κατόρθωμά τους αυτό; Το θλιβερό είναι ότι μη διαθέτοντας στη φαρέτρα τους βέλη – επιχειρήματα, λόγω άγνοιας, εκτίθενται ανεπανόρθωτα.

Τους διασώζει βέβαια το ότι και πολλοί άλλοι αγνοούν και απλώς επιχαίρουν με τα «τρομερά» επιχειρήματα που φέρουν.

Ας εξετάσουμε κάτι το πολύ απλό. Οι πιστοί δεν υποστηρίζουν ότι η πίστη τους έχει επιστημονική θεμελίωση. Αν είχε, δεν θα ήταν πίστη, αλλά γνώση. Πιστεύουν στην ύπαρξη πνευματικού κόσμου, αυτού, που οι φιλόσοφοι αποκαλούν συνήθως μεταφυσικό. Τα φληναφήματα ότι η επιστήμη απέδειξε πως δεν υπάρχει Θεός και, κατά συνέπεια, πνευματικός κόσμος είχαν πέραση κάποια άλλη εποχή. Η επιστήμη, ως εκ της φύσεώς της δεν είναι σε θέση ούτε να αποδείξει ούτε να απορρίψει την ύπαρξη Θεού και πνευματικού κόσμου. Συνεπώς οι πιστοί προσφέροντας λατρεία στον Θεό, που πιστεύουν, ή τελούντες αγιαστικές πράξεις δεν συμπεριφέρονται ούτε επιστημονικά ούτε αντιεπιστημονικά.

Οι υλιστές, οι έχοντες απορρίψει την ύπαρξη του Θεού και του πνευματικού κόσμου, αντιφάσκουν κατά τρόπο θλιβερό, όταν υποτάσσονται στον τσαρλατανισμό της αστρολογίας ή αναζητούν ανακούφιση στον αποκρυφισμό και τη μαγεία. Και δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες, διανοούμενοι και πολιτικοί μεγάλου κύρους, οι οποίοι δηλώνουν με καύχηση άθεοι και είναι υποχείρια διαμέσων για επικοινωνία με τον μεταφυσικό κόσμο, την ύπαρξη του οποίου, υποτίθεται, αρνούνται!

Ο τραγικός Νίτσε, ο κήρυκας του θανάτου του Θεού, παρά τις παρακρούσεις του, διατύπωσε κάποια πολύ σημαντική θέση: «Η ηθική είναι το τελευταίο πρόσωπο του Θεού, το οποίο πρέπει να καταστρέψουμε»! Κατανοούσε ότι το ήθος είναι άρρηκτα συνδεμένο με την πίστη στον Θεό. Ο Ντοστογιέφσκι το διατύπωσε με διαφορετικό τρόπο: «Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται». Το επαναλαμβάνει ο υλιστής, όμως και γνώστης σε βάθος πολλών πραγμάτων και έντιμος Καμύ:

«Νοείται δικαιοσύνη χωρίς Θεό;». Το να βρίζει κάποιος, να ειρωνεύεται ή να χλευάζει δεν είναι ούτε επιστημονικό ούτε αντιεπιστημονικό. Είναι ανήθικο. Και όσο και αν ο χυδαίος υλισμός κατάντησε να απορρίπτει κάθε τι που δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί, η ανθρώπινη κοινωνία, παρά την κατρακύλα της, αναγνωρίζει το ήθος ως κάτι πέρα από την επιστήμη, εμμένοντας στην άποψη του λαμπρού μας φιλοσόφου Πλάτωνα: «Επιστήμη (=γνώση) χωριζομένη αρετής πανουργία και ου σοφία φαίνεται». Το τραγικότερο όμως είναι ο υβριστής να μη κατέχει ούτε τη γνώση και να γράφει αλαζονικά για πράγματα που αγνοεί.

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

14 σχόλια στο άρθρο “Αλαζονεία στην άγνοια για την θρησκευτική πίστη

  1. ……οι πιστοί προσφέροντας λατρεία στον Θεό, που πιστεύουν, ή τελούντες αγιαστικές πράξεις δεν συμπεριφέρονται ούτε επιστημονικά ούτε αντιεπιστημονικά.
    ……………..Το τραγικότερο όμως είναι ο υβριστής να μη κατέχει ούτε τη γνώση και να γράφει αλαζονικά για πράγματα που αγνοεί.

    AYTH EINAI H AΛΗΘΕΙΑ !!

    1. Φοιτητής Φιλοσοφίας

      - Edit

      Απαντήστε

      Ειρωνικό να δημοσιεύετε άρθρο με ψευδώνυμο, χωρίς καμία πληροφορία για το επάγγελμά σας, χωρίς καμία πηγή που να επιβεβαιώνει ότι αυτά που ισχυρίζεστε για τους “υλιστές” ισχύουν, και ταυτόχρονα να ψέγετε άλλους ανώνυμου που σας θίγουν, όταν μιλάνε άσχημα για το θεό.

      Και πραγματικά δεν ισχύουν αυτά που ισχυρίζεστε για τους “υλιστές”. Διότι, πρώτα πρώτα, μάλλον δεν έχετε μελετήσει από έγκυρη πανεπιστημιακή πηγή και με συστηματικό τρόπο τα κείμενά τους.
      Αυτό φαίνεται από τα εξής:
      Στη σύγχρονη εποχή, τον 20ο και 21ο αι. αυτοί που νομίζετε ως υλιστές είναι πιθανότατα εμπειριστές. Ο Νίτσε δεν ήταν τίποτα από τα δύο. Πήρατε ίσως μεμομωμένα quotes από το internet.
      Ο υλισμός και η αθεΐα δεν έχουν αναγκαία σύνδεση. Πολλοί φιλόσοφοι “ιδεαλιστές”, αρχαίαοι και σύγχρονοι δεν ήταν πιστοί.
      Επίσης, ένας “υλιστής” δε θα δεχόταν ποτέ ούτε την αστρολογία ούτε τίποτα υπερφυσικό. Ούτε θεωρεί πως η επιστήμη βοηθάει στο ερώτημα για το αν υπάρχει θεός. Απλώς απορρίπτει ισχυρισμούς των γραφών, όπως το ότι οι η Γη είναι επίπεδη, το ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε από χώμα και θεϊκή σίελο και άλλους.
      Το αν υπάρχουν λογικά κενά, λογικές πλάνες και λογικά σφάλματα σε ισχυρισμούς, μέχρι που φτάνει η γνώση του ανθρώπου και τέτοια ζητήματα πιο τεχνικά του Λόγου, τα καλύπτει η Φιλοσοφία. Η οποία Φιλοσοφία, φυσικά εξελεξίσσεται συνεχώς και δεν έχει την αυτοπεποίθηση ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια.
      Ο θεμελιωτής της εμπιστοσύνης του ανθρώπου στη λογική του και όχι σε μαγείες και υπερφυσικά, ο Σωκράτης, δήλωνε πως το μόνο για το οποίο μπορεί να είναι σίγουρος ο άνθρωπος είναι ότι δε μπορει να είναι σίγουρος για τίποτα (σε ελεύθερη μετάφραση και ερμηνεία).

      Φιλική συμβουλή: μελετήστε καλύτερα τα κείμενα των Φιλοσόφων ή γραφτείτε σε σχετική σχολή, για να μην εκτίθεστε. Μπορεί να μιλήσετε χωρίς ψευδώνυμο στη ζωή σας έξω και να γίνετε ρεζίλι σε κάποιον που γνωρίζει από Φιλοσοφία.

      Καλή συνέχεια!

      1. Ο συντάκτης του άρθρου δημοσιεύει τα άρθρα του πάντα επώνυμα. Εκ παραδρομής, του ιστολογίου, δεν γράφτηκε το όνομά του.

        1. Από τα κείμενα των Φιλοσόφων….
          Πλάτων : «Θεὸν νοῆσαι μὲν χαλεπόν, φράσαι δ’ ἀδύνατον»,

      2. Απορρίπτω τις αυθεντίες , για να αισθάνομαι ελεύθερος, ενώ αποθεώνω την ορθή λογική. Η τραγωδία του ανθρώπου είναι πως έχει τόση εμπιστοσύνη στη λογική του, την οποία έχει θεοποιήσει.

      3. Ο αρθρογράφος του “Αλαζονεία στην άγνοια για την θρησκευτική πίστη” απάντησε επώνυμα, με νέο άρθρο, στο σχόλιό σου, το οποίο για λόγους που γνωρίζει το ιστολόγιο δεν αναρτήθηκε.Λυπάμαι.
        Προφανώς και μπορείς να το έχεις από το ιστολόγιο.

  2. …Η επιστήμη δεν καθιστά αδύνατο το να πιστεεύεις στο Θεό,απλώς καθιστά δυνατό να μην πιστεύεις στο Θεό….St. Weinberg

  3. ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΔΥΟ ΜΩΡΩΝ ΣΤΗ ΜΗΤΡΑ ΜΙΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
    Το ένα ρωτά : «Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε: «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, γι’ αυτό που θα ακολουθήσει αργότερα.»
    «Ανοησίες», είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή»;
    Το δεύτερο είπε, «Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από ό, τι εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα».
    Το πρώτο απάντησε: «Αυτό είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να τρώμε με το στόμα; Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος μας δίνει την τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός. Οπότε, η ζωή μετά τον τοκετό, λογικά, αποκλείεται».
    Το δεύτερο όμως επέμενε, «Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι.Ίσως να μη μας χρειάζεται αυτό το φυσικό ‘καλώδιο’ πια».

    Και το πρώτο απάντησε, «Ανοησίες. Και επιπλέον, αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτέ κανείς δεν έχει γυρίσει πίσω από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής».
    «Λοιπόν, δεν ξέρω», λέει το δεύτερο, «αλλά σίγουρα θα συναντήσουμε τη μητέρα και αυτή θα μας φροντίσει».
    Τότε το πρώτο μωρό απάντησε, «Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα»; Το δεύτερο είπε: «Είμαστε μέρος της. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει».
    Τότε είπε το πρώτο, «Λοιπόν, εγώ δεν την βλέπω, έτσι είναι λογικό ότι δεν υπάρχει».
    Και τότε το δεύτερο μωρό απάντησε, «Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της, και μπορείς να ακούσεις την αγαπημένη της φωνή, να σε καλεί από πάνω».
    Του Ούγγρου συγγραφέα Útmutató a Léleknek.

    1. Σε αυτή την περίπτωση και τα δύο γεννήθηκαν και έτσι απεδείχθη πως το ένα είχε δίκιο.Για την μετά θάνατο ζωή κανείς δεν γύρισε να μας αποδείξει πως υπάρχει.Εκτός κάποιου κυρ-Λάζαρου,που εκτός που δεν μας είπε τίποτα αλλά και η ίδια του η ύπαρξη αμφισβητείται σφόδρα καθώς και αυτού που τον εκάλεσε.

  4. Περί αλαζονείας …..ο τίτλος του άρθρου

    Αν πιστέψεις ότι είσαι ο ίδιος λίγο θεός, τότε ΑΛΑΖΟΝΙΚΑ τον απορρίπτεις. Εάν όμως ταπεινωθείς μπροστά στο μυστήριο και στο άγνωστο, τότε δεν είσαι θεός, αλλά γίνεσαι, αποκτάς συγγένεια, ανοίγει ο δρόμος της κοινωνίας μαζί Του. Εμπειρία δύο χιλιάδων χρόνων, η ίδια εμπειρία σε όλα τα μήκη και πλάτη της γής,

    1. …Εάν όμως ταπεινωθείς μπροστά στο μυστήριο και στο άγνωστο…Θέλετε και τα γράφετε ή σας ξεφεύγουν;

  5. Προς φοιτητή της φιλοσοφίας. Αγαπητό μου παιδί, καλή χρονιά με υγεία και χαρά.
    Διάβασα το σχόλιό σου κάτω από άρθρο μου στην ιστοσελίδα που το φιλοξένησε και σπεύδω να σου απαντήσω.
    Μας χωρίζουν περί τα 50 έτη βίου. Μπορώ να ισχυριστώ, αν μη τι άλλο, ότι έχω περισσότερη πείρα. Ασφαλώς δεν με γνωρίζεις, με γνωρίζουν όμως αρκετοί, καθώς αρθρογραφώ επί 40 έτη και σε κάποιες εφημερίδες και ιστοσελίδες το άρθρο μου συνοδεύεται από τη φωτογραφία μου. Ποτέ μου δεν αισθάνθηκα την αδυναμία να καταφύγω στην ανωνυμία. Εν αγνοία σου λοιπόν με αδικείς. Συγγνωστό αυτό. Επειδή δεν χωρά η
    απάντησή μου στον διατιθέμενο χώρο, αυτοσυστήνομαι:Απόστολος Παπαδημητρίου
    Υψηλάντου 7 Κοζάνη
    Τηλ. 24610 31374 & 6977 749240
    Ηλ. δ/νση apostpapadim@gmail.com

    ΥΓ. Θα χαρώ πολύ, αν τολμήσεις να επικοινωνήσεις, αν όχι τηλεφωνικά τουλάχιστον μέσω ενός κειμένου στο διαδίκτυο. Δεν έχω την απαίτηση να αποκαλυφθείς με τη σειρά σου. Γνωρίζω της νιότης την έπαρση. Όμως κάποια επικοινωνία θα κάνει καλό και στους δυό μας. Επαναλαμβάνω, δεν έχω την απαίτηση να αποκαλυφθείς. Αναμένω.

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.