Μάχη των ταξικών δυνάμεων στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων για Συνέδριο των εργαζόμενων και όχι των εργοδοτών
Για ακόμα μια φορά, οι εργαζόμενοι της χώρας γίναμε μάρτυρες της εξόφθαλμης προσπάθειας από τις ξεπουλημένες δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος να ελέγξουν, να χειραγωγήσουν και σε τελική ανάλυση να απαξιώσουν πλήρως τις συλλογικές διαδικασίες των εργαζομένων. Το περασμένο Σαββατοκύριακο (23-24/2), όποτε και ήταν προγραμματισμένο να γίνει το 38ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ, αλλά και εργαζόμενοι του κλάδου από δεκάδες σωματεία όλης της χώρας, έδωσαν μια διήμερη μάχη για να πραγματοποιηθεί το Συνέδριο, χωρίς παρεμβάσεις από την εργοδοσία, αλλά χωρίς τις μεθοδεύσεις της πλειοψηφίας.
Αντί για Συνέδριο αντιπροσώπων, εκλεγμένων από πραγματικούς εργαζόμενους που ήρθαν απ’ όλη τη χώρα, για να συζητήσουν τα προβλήματα των εργαζομένων και την οργάνωση της πάλης τους, τα στελέχη της εργοδοσίας, που παρίσταναν τους εκλεγμένους εργαζόμενους, όχι μόνο προσπάθησαν να νομιμοποιήσουν νόθους αντιπρόσωπους, αλλά προσπάθησαν να τους επιβάλουν με επιστράτευση ένοπλων μπράβων, ανθρώπων της νύχτας και ποινικούς, οι οποίοι δεν δίστασαν να χτυπήσουν αντιπροσώπους Συνδικάτων. Τεράστιες είναι και οι ευθύνες της κυβέρνησης για την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων και σε αυτό το Συνέδριο, οι οποίες μάλιστα δεν έκαναν το παραμικρό όταν καταγγέλθηκαν οι οπλοφόροι – μπράβοι. Σωματεία και εργαζόμενοι έδωσαν για δυο μέρες μάχη ενάντια στην απροκάλυπτη ανάμειξη της μεγαλοεργοδοσίας στις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, απαιτώντας την πραγματοποίηση Συνεδρίου των εργαζομένων και όχι των εργοδοτών, με επίκεντρο τα προβλήματα των εργαζομένων.
Τέτοιο Συνέδριο δεν ήταν στις προθέσεις των εργατοπατέρων που έβαλαν την ίδια την εργοδοσία μέσα στα σωματεία, με διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων να εκλέγονται μέλη διοικητικών συμβουλίων σωματείων και αντιπρόσωποι στο συνέδριο. Δεν τους “καίγεται καρφί” αν οι μεθοδεύσεις τους απομακρύνουν τους εργαζόμενους από την οργανωμένη δράση.
Στόχος τους ήταν να βάλουν “το λύκο να φυλάει τα πρόβατα”. Δεν τους αρκεί πλέον ούτε η στήριξη μιας αντεργατικής πολιτικής που μεγαλώνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων και τα κέρδη του κεφαλαίου. Θέλουν τα ίδια τα αφεντικά μέσα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Γι’ αυτό και πολλοί από τους εργατοπατέρες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ είναι και οι ίδιοι εργοδότες, εκπρόσωποι ΔΣ επιχειρήσεων και ανωνύμων εταιρειών.
Παρόμοια κατάσταση νοθείας ζήσαμε και στο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ν. Κοζάνης όπου με τη συνδρομή της «δικαιοσύνης» και μιας στρατιάς από «μαϊμούδες» αντιπροσώπους, τελικά πέρασε στα χέρια των εργοδοτικών – καθεστωτικών συνδικαλιστών.
Η κατάσταση είναι πλέον στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων, που η συμμετοχή τους στα σωματεία αποτελεί πλέον καθήκον του καθενός και θα πρέπει να είναι συνειδητή απόφασή τους και όχι προϊόν εργοδοτικών πιέσεων, εκβιασμών και απειλών. Ιδιαίτερα σήμερα, που η επίθεση στα δικαιώματά μας έχει πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Μισθοί που δε φτάνουν ούτε για τα βασικά, ωράρια – λάστιχο αν και όποτε μας χρειαστεί ο εργοδότης, διαρκής απαξίωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, απολύσεις ή απειλές για απόλυση αν τολμήσει καμιά εργαζόμενη και μείνει έγκυος! Και αφού όλα αυτά τα χρόνια κλέβουν τον ιδρώτα και τη ζωή μας, προσπαθούν να μας ξεγελάσουν με τα ψίχουλα της αύξησης του κατώτατου μισθού, που όχι δεν πλησιάζουν καν αυτά που έχασαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια της κρίσης, αλλά είναι και έτοιμοι να μας τα πάρουν από την άλλη τσέπη σε λίγο καιρό, με τη μείωση του αφορολόγητου.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους της πόλης μας, τους ιδιωτικούς υπαλλήλους σε κάθε κλάδο, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να οργανωθούν και να παλέψουν, πετώντας έξω από τα συνδικάτα τους ανθρώπους της εργοδοσίας και του κράτους της, όλους αυτούς που υπονομεύουν καθημερινά τα εργατικά συμφέροντα υπερασπίζοντας αυτά των αφεντικών. Να βάλουν φρένο σε αυτή την κατρακύλα που έχει περιέλθει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα από αυτούς που θέλουν να το μετατρέψουν σε παράρτημα του ΣΕΒ, των εφοπλιστών, των μεγαλοξενοδόχων, των μεγαλοεμπόρων και τραπεζιτών.
Συναδέρφισσες και συνάδερφοι
Η δύναμη είναι στα χέρια μας.
Φτάνει πια η αναμονή και ο συμβιβασμός.
Οργανώσου στο σωματείο σου.
Διεκδίκησε αυτά που σου αξίζουν,
αυτά που σου ανήκουν!
«ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ,
ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΡΓΑΤΩΝ – ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ
