Με την πρόσφατη ανακοίνωση των ονομάτων των επιτυχόντων στις Πανελλαδικές 2018 από το Υπουργείο Παιδείας , αισθήματα χαράς και ικανοποίησης πλημμύρισαν χιλιάδες νέους βλέποντας το όνειρο και τους κόπους ετών να εκπληρώνονται. Ανάμεσα στις χιλιάδες όμως περιπτώσεις επιτυχίας κάποιες αποτελούν φωτεινά ορόσημα για όλους μας καθώς απέδειξαν στην πράξη πως η γνώση δεν γνωρίζει φραγμούς λόγω κοινωνικών διακρίσεων και χαμηλών εισοδημάτων, δε δρα ανασταλτικά σ’ αυτήν η ηλικία ή το φύλο.
1η περίπτωση η Αλεξάνδρα Τζάτσου από την Κοζάνη , που λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων, παιδί μονογονεϊκής οικογένειας , μετά την πρώτη αποτυχημένη απόπειρα εισαγωγής της στην Ιατρική κατά τις Πανελλήνιες του 1998, κλήθηκε να εγκαταλείψει τα μαθητικά της όνειρα και να βγει στην καθημερινή και σκληρή βιοπάλη. Παρά όμως το δύσκολο ωράριο εργασίας της ως βοηθός μικροβιολόγου σε γνωστό ιατρικό διαγνωστικό κέντρο της πόλης μας δεν άφησε ποτέ να σβήσει το όνειρο ζωής της.
Δεκαοκτώ χρόνια μετά, στα 36 της, ξεκίνησε να παρακολουθεί ως κανονική μαθήτρια τον πρωινό κύκλο σπουδών του 2ου ΕΠΑΛ Κοζάνης ενώ ταυτόχρονα συνέχισε την εργασία της σε απογευματινή βάρδια. Στις φετινές Πανελλήνιες, χωρίς φροντιστηριακή βοήθεια και με τη βοήθεια των καθηγητών της κατάφερε να εισαχθεί δεύτερη στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης, έχοντας συγκεντρώσει 19.150 μόρια.
«Η πίστη στο εαυτό μας και η συνεχής ατομική προσπάθεια είναι το εισιτήριο για να καταφέρεις να υλοποιήσεις τους στόχους σου, αυτό τον κανόνα ακολούθησα και μάλλον αποζημιώθηκα» δήλωσε η ίδια όλο χαρά.
2η Περίπτωση ο Μουτσαδάκης Δημήτριος ετών 84, που πέρασε στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας Ρεθύμνου Πανεπιστημίου Κρήτης, και θα παρακολουθεί τις εκεί σπουδές του ταυτόχρονα με την εγγονή του. Και για κείνον η βιοπάλη και οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει και να ολοκληρώσει στην ώρα τους τις σπουδές του. Όνειρο του μια ολόκληρη ζωή ήταν να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο. Παρά τις αυξημένες επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις δεν εγκατέλειψε ποτέ τα βιβλία, συγγραφέας αρκετών βιβλίων ο ίδιος, υπήρξε σταθερός φίλος και μόνιμος επισκέπτης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου. Δήλωσε πολύ ικανοποιημένος που χάρη στο πείσμα του και στην αγάπη του για τη γνώση οι προσπάθειες του ανταμείφθηκαν.
3η Περίπτωση, που σε σχέση με τις άλλες δυο διαφοροποιείται μόνο ως προς το επίπεδο της εκπαίδευσης: Η Κοζανίτισα Σουλτάνα Γκέσου, σε ηλικία 82 ετών, είδε ένα μέρος από το όνειρο ζωής της να ολοκληρώνεται. Από μικρή ήθελε να γίνει δασκάλα, αλλά δεν τα κατάφερε. Η βιοπάλη την τράβηξε νωρίς στη δίνη της, μοδίστρα και κεντήτρια και μάνα πολυμελούς οικογένειας πάλευε επί πολλά χρόνια για τον επιούσιο. Δεν το’ βαλε όμως κάτω. Μόλις αισθάνθηκε απελευθερωμένη από τις υποχρεώσεις της, παρά τη μεγάλη της ηλικία, άρχισε να παρακολουθεί το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας. Φέτος τον Ιούνιο πήρε το απολυτήριο της Γ΄ Γυμνασίου, του ιδίου Σχολείου, με βαθμό άριστα, (19.6) !
Η κα. Γκέσου τελειώνοντας την Τρίτη τάξη του Γυμνασίου έμαθε να χειρίζεται υπολογιστή για τις ανάγκες των μαθημάτων και είχε πολύ καλή συνεργασία με τους συμμαθητές της αλλά και με τους καθηγητές της. Η 82χρονη κα Σουλτάνα σκέφτεται να ολοκληρώσει τον κύκλο σπουδών της, και γι’ αυτό έχει εγγραφεί ήδη και στο αντίστοιχο Λύκειο.
Η 82χρονη πρότεινε ανεπιφύλακτα σε όλους να ακολουθούν τα όνειρά τους και να παλεύουν για αυτά. Δε μένει παρά να της ευχηθούμε και μεις με τη σειρά μας να τα καταφέρει να δει το όνειρο της ολοκληρωμένο κάποτε.
Τρεις μοναδικές περιπτώσεις ανθρώπων, πολύ δυνατών και πεισματάρικων που βρήκαν τη γνώση ως διέξοδο και σκοπό της ζωή τους. Και δε μετάνιωσαν γι’ αυτό παρά τις μύριες δυσκολίες που συνάντησαν. Έβλεπαν σταθερά το όνειρο τους ως μια ελπιδοφόρο ακτίνα και ένα πολύτιμο φάρο στην καθημερινή βιοπάλη τους και στις αντιξοότητες που είχαν να αντιμετωπίσουν. Και η ικανοποίηση τους βαθειά όταν έφθασε η ώρα της μεγάλης ανταμοιβής τους.
Τους αξίζει νομίζω ο δημόσιος έπαινος και τα θερμά συγχαρητήρια όλων μας, κυρίως όμως ας φωτιστούν από το παράδειγμα τους οι 27.270 υποψήφιοι που απογοητευμένοι δεν είδαν το όνομα τους στις λίστες των επιτυχόντων ή ακόμα και όσοι από τους 77.510 φετινούς επιτυχόντες δεν μπήκαν στη Σχολή της επιθυμίας τους και θέλουν να αλλάξουν ρότα. Ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να το θέλει κανείς, αυτό μας διδάσκει η ίδια η ζωή με αυτά τα φωτεινά και πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα μόρφωσης.
Φανή Φτάκα-Τσικριτζή
