Στέφανος Κακογιάννης: Ένας Πατρινός φοιτητής στην Κοζάνη, κορυφαίος αθλητής στο τραμπολίνο με μεγάλη ιστορία και μέλλον!



wrthy2w456hy254hj536jh3

Ο Στέφανος Κακογιάννης, αν και μικρός σε ηλικία έχει γράψει τη δική του, μεγάλη ιστορία στο τραμπολίνο. Ο Πατρινός γυμναστής ξεχωρίζει στα πανελλήνια πρωταθλήματα, ενώ πλέον προετοιμάζεται να κάνει το βήμα παραπάνω στοχεύοντας σε διεθνείς αγώνες.

Ο Στέφανος Κακογιάννης είναι 16 φορές πρωταθλητής Ελλάδας, 8 φορές χρυσός, 2 ασημένιος και 4 χάλκινος σε τραμπολίνο, διπλό μίνι τραμπ και ακροβατικό διάδρομο, σε πιο μικρή ηλικία.

Ο νεαρός πρωτάθλητής μιλά στο thebest.gr για την μέχρι τώρα πορεία του, αλλά και τους μελλοντικούς του στόχους.

Συνήθως τα αγόρια σε μικρή ηλικιά κάνουν ομαδικά αθλήματα, εσύ πώς αποφάσισες να ασχοληθείες με την γυμναστική;

Μπορεί τα αγόρια να σχολούνται με άλλα αθλήματα, ωστόσο, αν ξεκινήσουν την γυμναστική δύσκολα θα την αφήσουν. Εγώ ξεκίνησα από πολύ μικρός και δεν την αλλάζω με τίποτα. Και οι γονείς όμως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η γυμναστική είναι η βάση για όλα τα αθλήματα.

Το τραμπολίνο πότε ήρθε στη ζωή σου;

Στην αρχή έκανα γενική γυμναστική και κάποια στιγμή, ήρθε η ώρα να επιλέξω το αγώνισμα που θα συνεχίσω. Με την παρότρυνση του προπονητή μου αποφασίσαμε να κάνω τραμπολίνο αποκλειστικά.

Ποια είναι η αίσθηση όταν αγωνίζεσαι;

Είναι σαν να πετάς. Να σκεφτείτε φτάνουμε στα 10 μέτρα ύψος, στο επίπεδο το δικό μου. Μπορεί να μην υπάρχει η διάρκεια του να πετάς, αλλά σίγουρα για ελάχιστο χρονικό διάστημα το νιώθεις, όταν είσαι στον αέρα.

Είναι επικίνδυνο το τραμπολίνο;

Είναι αρκετά, όπως κάθε άθλημα. Υπάρχουν όμως μέτρα ασφάλειας, όπως για παράδειγμα στους αγώνες στις 4 γωνίες υπάρχουν συγκεκριμένοι γυμναστές για να μας πιάσουν, αν φύγουμε. Είναι αρκετά επικίνδυνο μέχρι να φτάσεις σε υψηλό επίπεδο. Σίγουρα έχει πτώσεις, αλλά όταν είσαι σε υψηλό επίπεδο δεν πέφτεις.

Σε ενοχλεί που σε ένα τόσο θεαματικό άθλημα δεν υπάρχει κόσμος στις κερκίδες;

Είναι μεγάλο πλήγμα, νιώθεις ότι ο κόσμος δεν σε στηρίζει. Βέβαια όσοι παρακολουθούν είναι οπαδοί του αθλήματος. Πέρυσι έγιναν προκριματικοί στην Πάτρα και το γήπεδο ήταν άδειο, στον τελικό όμως ήταν αλλιώς, ήταν γεμάτο και αυτό βοηθούσε στην προσπάθειά μας.

Επόμενος στόχος σου;

Μετά από κάποιες διακρίσεις σίγουρα ονειρεύεσαι μια Ολυμπιάδα, αλλά για να έρθει αυτό, θα πρέπει να υπάρχει μία διάρκεια σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Είναι εύκολο στην Ελλάδα να κάνεις πρωταθλητισμό;

Μπορείς, αλλά στην Ελλάδα είναι πιο δύσκολο, επειδή η Πολιτεία δεν βοηθά και δεν προσφέρει ούτε τα απαραίτητα. Οπότε μόνο μία καλή χορηγία μπορεί να βοηθήσει. Δυστυχώς όμως τώρα σπουδάζω στην Κομοτηνή και ότι χορηγίες είχα τις άφησα.

Ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την πορεία του αθλητή του είναι ο Δημήτρης Στεφανόπουλος, προπονητής του Στέφανου Κακογιάννη, ο οποίος τόνισε:

“Ο Στέφανος ξεκίνησε από πολύ μικρός και γρήγορα έδειξε ότι μπορεί να ξεχωρίσει. Σιγά – σιγά κάθε χρόνο γινόνταν και καλύτερος.

Πλέον έχει φτάσει στην κορυφή στο αγωνισμά του, αλλά είναι δύσκολο να προετοιμαστεί κατάλληλα γιατί είναι φοιτητής στην Κοζάνη και δεν μπορεί να προπονηθεί, όπως θα θέλαμε. Πάντως έχει τις δυνατότητες να φτάσει ακόμη πιο ψηλα”.

Πώς πήγε η προετοιμασία σου το καλοκαίρι, στην Πάτρα;

Έκανα μια καλή προετοιμασία με τον προπονητή μου, όπου έχουμε δουλέψει, ένα πρόγραμμα για να το παρουσιάσω στο εξωτερικό. Επόμενη διοργάνωση, στην οποία θέλω να πάρω μέρος είναι το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, όπου θέλω να κρατηθώ σε ένα υψηλό επίπεδο και με την βοήθεια του Θεού, να μην έχω τραυματισμούς, για να διεκδικήσω το καλύτερο δυνατό.

Είσαι φοιτητής των ΤΕΦΑΑ στην Κομοτηνή να υποθέσω ότι θα πάρεις ειδικότητα στο τραμπολίνο;

Σίγουρα αν υπάρχει, γιατί άλλες φορές υπάρχει και άλλες όχι. Αλλιώς θα πάρω ενόργανη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μεγαλώνοντας θέλω να παραμείνω στο χώρο, δεν μπορώ φανταστώ εαυτό μου εκτός γυμναστικής.

* Οι φωτογραφίες είναι από τον Νίκο Ευσταθίου.

Αμαλία Λαλιώτη – thebest.gr

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.