Οι καμπίνες, τα ποντίκια και ο «Τιτανικός» μας που βουλιάζει – Γράφει ο Αλέξανδρος Κων. Κοκκινίδης



hsgrfthrsthstrstryΔεν έχουμε καταλάβει και δεν έχουμε πάρει χαμπάρι κανένας μας ότι βρισκόμαστε όλοι μας ανεξαιρέτως χωρίς καμία διάκριση σε ένα πλοίο. Ένα πλοίο που ονομάζεται Ελλάδα (Ελλαδικός για τις ανάγκες του κειμένου) και που βρίσκεται στον μεγαλύτερο και βαθύτερο ωκεανό.

Σε ένα υπερωκεάνιο το οποίο βυθίζεται όπως ο Τιτανικός (το παγόβουνο το έχουμε χτυπήσει εδώ και έξι χρόνια, τουλάχιστον, με τις επιλογές μας) και ο καθένας μας ξεχωριστά, η κάθε κοινωνική τάξη και ομάδα προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο θεμιτό και αθέμιτο κυρίως να σώσει την καμπίνα της, νομίζοντας ότι θα γλυτώσει το τομάρι του ή το σινάφι της, με μια ψευδαίσθηση που μας φύτεψαν, για να έχουν άλλοθι οι ψευδοσωτήρες, που από θέσεις ασφάλειας όπου (εμείς) τους τοποθετούμε αποφασίζουν για το μέλλον μας, με βάση όμως πάντα το δικό τους συμφέρον !!!

Και όταν λέμε μέλλον μας εννοούμε το βυθό, την άβυσσο και τον πάτο της θάλασσας.

Απλά είναι θέμα χρόνου, θέμα τρόπου και ποιοι (θα) έχουν σειρά, το οποίο εξαρτάται από τις εξελίξεις και τις καταστάσεις που (θα) απαιτούνται κάθε φορά.

Και είναι ειρωνικό, και ξευτίλα και το λιγότερο υποτιμητικό για εμάς να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι αυτοί που μας οδήγησαν, μας έριξαν στο παγόβουνο με αποτέλεσμα να βυθιζόμαστε, να είναι και αυτοί που θα μας σώσουν.

Απλά αλλάζουν καπετανέους για να μας παραπλανούν.

Από την στιγμή που είμαστε στο πλοίο που βυθίζεται τα άλλα είναι καιροσκοπισμοί και τυχοδιωκτισμοί από ανθρώπους εκμεταλλευτές και αρπακτικά (γνωστοί σε όλους μας και αυτό είναι που δεν μας τιμά).

Αν νομίζουν κάποιοι ότι επειδή βρίσκονται ή έκλεισαν θέσεις σε καμπίνες πολυτελείας και σε ανώτερο επίπεδο από κάποιους άλλους, μην ξεγελιούνται ότι θα σωθούν και για αυτό δεν τους καίγεται καρφί για τους υπόλοιπους, απλά δεν ήρθε ακόμα η σειρά τους, γιατί όλοι έχουμε ως κοινό παρανομαστή – αποτέλεσμα τον βυθό – πάτο της θάλασσας.

Ούτε κάποιοι να ελπίζουν ότι θα υπάρξουν επιζήσαντες ή που θα μείνουν στην επιφάνεια για να τους διασώσουν και να τους περισυλλέξουν αυτοί που μας βύθισαν.

Το πολύ πολύ όσους η θάλασσα δεν καταπιεί οι άλλοι να ξεβραστούν.

Γιατί πολύ απλά δεν θέλουνε κανένας μας να σωθεί !!! Κανένας εκτός από αυτούς.

Κανένας (μας) δεν θα γλυτώσει, ούτε επιβάτες, ούτε ναύτες, ούτε υπηρεσιακό προσωπικό, αλλά ούτε και αξιωματικό (αναλώσιμο) προσωπικό.

Και ναι δεν υπάρχουν σωσίβιες λέμβοι και σωσίβια ή αν υπάρχουν να είστε σίγουροι πως οι «σωτήρες» μας τα έχουν σαμποτάρει και το ξέραμε (ξέρουμε) και αυτό όταν επιλέξαμε να έχουμε αυτούς κυβερνήτες του πλοίου μας.

Γιατί δεν θέλουνε κανείς μας να καταφέρει να σωθεί και ακόμα και ο Καπετάνιος και οι αυλικοί του (αν χρειαστεί) για αυτούς είναι αναλώσιμοι. Πάρτε το χαμπάρι εκτός από τους Πλοιάρχους, τους Κυβερνήτες και Συγκυβερνήτες που φυσικά δεν βρίσκονται στο πλοίο, κανένας μας να μην έχει αυταπάτες ότι θα σωθεί ή ότι θα τον σώσουν.

Νομίζετε ακόμα ότι θα υπάρξουν επιζήσαντες και διασωθέντες ;
Νομίζετε ακόμα ότι θα βγείτε ζωντανοί σκεφτόμενοι να σώσετε μόνο το δικό σας τομάρι και οι άλλοι να πάνε να πνιγούν ;
Όχι, καταλάβετε το, ή όλοι μαζί θα πάμε στον πάτο, άλλος γρήγορα και άλλος αργότερα αλλά θα πνιγούμε κάποια στιγμή, ή πρέπει να κατανοήσουμε ότι πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε για να σωθούμε και να σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί !!!

Βάλτε στο νου σας πως καμιά καμπίνα δεν πρόκειται να σωθεί και πως ούτε τα ποντίκια θα γλυτώσουν, ούτε και ότι έχουν κάποιοι στα αμπάρια τους !!!

Υ.Γ. : Όχι δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε το πλοίο, απλά να το ξαναχτίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι όπως του αξίζει. Γιατί η Ελλάδα έχει τις δυνάμεις και τις δυνατότητες να χτίζει και να μην βυθίζεται και όσες φορές συντρίφτηκε έγινε από ανθρώπους εντολοδόχους εκ των έσω με εξωτερικούς καθοδηγητές. Μην ξεχνάμε όμως ότι έχει κατακτήσει και τον κόσμο και όσα και αν πέρασε, σε όποια θέση και αν βρέθηκε εξακολουθεί να υπάρχει και να αποτελεί το κέντρο του κόσμου.

Όχι δεν χρειάζεται ούτε να αλλάξουμε πλοίο, επιβάλλεται όμως να αλλάξουμε πλοιάρχους, καπετάνιους, κυβερνήτες και συγκυβερνήτες, πάση θυσία επειγόντως και να δουλέψουμε όλοι μαζί να επιδιορθώσουμε τις ζημιές και να φτιάξουμε ένα γερό σκαρί για το καλό όλων μας και της πατρίδας μας.

Υ.Γ. 1 : Ήδη ο νέος καπετάνιος έχει επιλεγεί τόσο από τους εξωτερικούς καθοδηγητές και πραγματικούς κυβερνήτες, όσο και από τους εσωτερικούς πρόθυμους επιβάτες, γυρολόγους, ναύτες και μούτσους. Δίνει τα διαπιστευτήρια του και αυτός όπως και ο προηγούμενος, όπως και ο σημερινός έδωσε & δίνει στην παγκόσμια ελίτ και είναι έτοιμος για να μας «σώσει» και αυτός με την σειρά του, για να μας στείλει (αν το επιτρέψουμε) ακόμα πιο βαθειά στον βυθό και τον αφανισμό μας.

Υ.Γ. 2 : Ευχαριστώ τον «συνάδελφο» Νίκο Γ. από το ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου του Σωματείου Σπάρτακος, που με την τοποθέτηση του κατά την ενημέρωση της ΓΕΝΟΠ για τα βάρβαρα μέτρα (που έρχονται ;;;) σε ασφαλιστικό και φορολογικό και για την απεργία της 4ης Φεβρουαρίου 2016, μου έδωσε την ιδέα με τις «καμπίνες» και το πλοίο.
Υ.Γ. 3 : Με αφορμή τον μήνα Απρίλιο όπου ο Τιτανικός, ένα επιβατηγό υπερωκεάνιο, το μεγαλύτερο στον κόσμο πλοίο εν πλω της εποχής του, στις 10 Απριλίου 1912 στο παρθενικό του ταξίδι αναχώρησε από το λιμάνι του Σαουθάμπτον της Αγγλίας και τέθηκε σε υπηρεσία με προορισμό την Νέα Υόρκη και την νύχτα της 14ης Απριλίου χτύπησε σε ένα παγόβουνο, με αποτέλεσμα την επομένη στις 15 του ίδιου μήνα να βυθιστεί στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό.

Ημερολόγιο επιβατών «πλοίου» Πέμπτη 15 Απριλίου 2016, Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου Κοζάνης
Αλέξανδρος Κων. Κοκκινίδης

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.