Ζούμε σε μια κοινωνία ταξική με τα αντικρουόμενα συμφέροντα των τάξεων. Οι πολλοί όμως ανήκουμε στην τάξη των πληβείων , των εκμεταλλευομένων και των δεινοπαθούντων. Ο πλούτος συγκεντρώνεται στο 1% των πλουσίων και το υπόλοιπο στο 99% που είμαστε εμείς οι πολλοί. Οι κυβερνήσεις εκλέγονται με τις ψήφους των πληβείων και εφαρμόζουν πολιτικές υπερ των πλουσίων. Αυτό γινόταν πάντα , φάνηκε ολοκάθαρα μετα το 2010 , που άρχισαν να εφαρμόζονται τα μνημόνια. Στο όνομα της οικονομικής κρίσης , των διαρθρωτικών αλλαγών και των « μεταρρυθμίσεων » φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των πολλών , των πληβείων και παράλληλα συνεχίζουν να κερδίζουν όχι απλώς οι πλούσιοι , αλλα οι πολλοί πλούσιοι.
Από όσα μέτρα έχουν ληφθεί και εφαρμοσθεί τα τελευταία χρόνια απο τη περιβόητη Συγκυβέρνηση « Εθνικής » τάχα ανάγκης , κανένα δεν περιλαμβάνονταν στα προεκλογικά προγράμματά τους , χαρακτηριστικό τους ήταν οι αοριστίες. Αλλα υποσχέθηκαν και άλλα κάνουν.Ετσι λοιπόν στα πλαίσα αυτής της σκληρής , ανάλγητης , αντικοινωνικής και νεοφιλελεύθερης μνημονιακής κυβερνητικής πολιτικής είδαμε να μειώνονται οι μισθοί , οι συντάξεις και οι υπηρεσίες. Καταργήθηκε το οκτάωρο, οι υπερωρίες , τα επιδόματα , οι κοινωνικές παροχές και αυξήθηκαν οι φόροι σε βάρος των πολλών , των πληβείων. Οι « μανταρίνοι » των διαφόρων Υπουργείων με την υπόδειξη και κάλυψη των μεσαζόντων πολιτικών μας που εκτελούν εντολές των δανειστών ή τάχα στο όνομα των δανειστών εισηγούνται νόμους που δεν τους διαβάζουν ( δεν προλαβαίνουν και δεν θέλουν ) ούτε οι ίδιοι οι Υπουργοί και οι βουλευτές. Γίνονται Νόμοι του Κράτους και επιβάλλονται όλα αυτά φορομπηχτικά μέτρα που βιώνουμε καθημερινά.Φθάσαμε στο σημείο να ψηφίζονται Νόμοι με 500 σελίδες.Ο μέσος πολίτης δεν μπορεί να τους παρακολουθήσει. Η Βουλή έχει μετατραπεί σε « βιομηχανία » Νόμων, που ορισμένοι απ αυτούς τροποποιούνται την επόμενη μέρα της δημοσίευσής τους ( βλ. δόσεις ΕΝΦΙΑ ).
Αυτά τα φορολογικά μέτρα δεν εξαιρούν κανένα από μας τους πολλούς , τους πληβείους , εξαιρούν μόνο τους πλουσίους που συγκεντρώνουν τον πλούτο , τους οποίους απλώς από το ένα μέρος δήθεν τους φορολογούν και από την άλλη τους τα δίνουν πίσω πλουσιοπάροχα που κανείς μας δεν μπορεί να πάρει είδηση.Ολοι μας από μας τους πληβείους έχουμε την ιδιότητα του ενοίκου της ίδιας πολυκατοικίας. Θ πάμε στο ίδιο σουπερ μάρκετ , στην ίδια λαϊκή αγορά , στην ίδια Εκκλησία , στο ίδιο γήπεδο , στην ίδια Εφορία για να πληρώσουμε και θα στηθούμε στην ίδια ουρά για να πάρουμε μια φορολογική ενημερότητα διαρκείας ενός μήνα , στην ίδια Τράπεζα να κάνουμε ανάληψη 50 ΕΥΡΩ για να ψωνίσουμε.Μένουμε όρθιοι με τις ώρες , υπομονετικοί και αδιαμαρτύρητοι.Οταν αγανακτούμε , εκφράζουμε την αγανάκτησή μας και το θυμό μας στον υπάλληλο που από το πρωϊ σκυμμένος δεν πρόλαβε να πάει ούτε στην τουαλέτα και ξεχνούμε ότι δεν μας φταίει ο υπάλληλος που είναι ο ένοικος της διπλανής πόρτας , αλλά οι διάφοροι « Σαμαροβενιζέλιδες » που καθορίζουν την Κυβερνητική και μνημονιακή πολιτική των δανειστών της κινητικότητας , της « αξιολόγησης » και του « ευέλικτου » και ολιγάριθμου δημόσιου τομέα , « άδειασαν » τις δημόσιες υπηρεσίες και τα ασφαλιστικά ταμεία από προσωπικό.
Μέσα σ΄αυτό το κλίμα της καθημερινότητας που ζούμε , διαβάσαμε μια οργισμένη διαμαρτυρία των πέντε Δικαστικών Ενώσεων , διαμαρτυρόμενοι γιατί η Κυβέρνηση δεν τους καταβάλλει τα αναδρομικά , που ίδιοι δικαζόμενοι και δικαστές δικαίωσαν στο όνομα του Συντάγματος τους εαυτούς τους. Μήπως οι Δικαστές δεν έκριναν ότι όλα τα μνημόνια που επιβλήθηκαν είναι συνταγματικά ; Μήπως ο Νόμος που μειώνει το βασικό μισθό στα 581 ΕΥΡΩ δεν κρίθηκε συνταγματικός.Δικαστές κρίνουν ΟΛΕΣ τις απεργίες των εργαζομένων παράνομες και καταχρηστικές.Πώς προστατεύονται τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα των πολιτών , που προστατεύει το Σύνταγμά μας; Γιατί να αποτελούν εξαίρεση οι Δικαστές και οι ένστολοι από τους υπόλοιπους εργαζόμενους ; Ρωτάει κανείς τους πώς ζεί ο άνεργος , ο υποαπασχολούμενος , ο συνταξιούχος ; Για όλους αυτούς δεν υπάρχει Σύνταγμα ; Είναι πολίτες άλλης κατηγορίας ; Μήπως δεν είμαστε όλοι ένοικοι της ίδιας πολυκατοικίας ; Δεν είναι καιρός να αντιληφθούν οι Δικαστές και οι ένστολοι ότι από τις φτηνές υπηρεσίες που επιβάλλει η Κυβέρνηση δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις ; Δεν θέλω να ισοπεδώσω τα πάντα.
Φυσικά υπάρχουν ιδιαιτερότητες και πρέπει να ισχύει η αρχή της αναλογικότητας.
Ομως δεν πρέπει να δημιουργούνται στο όνομα των εξαιρέσεων και της ιδιαίτερης μεταχείρισης κάποιων από την Κυβέρνηση αυταπάτες ότι είναι διαφορετικοί από τους άλλους πολίτες .Ολοι είμαστε οι ένοικοι της ίδιας πολυκατοικίας.Αυτή η Κυβέρνηση είναι γεγονός ότι δεν σέβεται το Σύνταγμα και ας μιλάει στο όνομά του. Ολοι οι πολίτες ενωμένοι έχουμε υποχρέωση να προστατεύσουμε το Σύνταγμά μας και να απαιτήσουμε την εφαρμογή του από τους Κυβερνώντες που το κατάντησαν « κουρελόχαρτο » , εξ άλλου η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων ( αξέχαστο 114 ).
