Πρωτοφανής παρωδία και διακωμώδηση του αθλήματος – 6 κόκκινες κάρτες σε αγώνα της ΕΠΣ Κοζάνης!



Σήμερα δεν θα μιλήσουμε για ποδόσφαιρο. Η πρωτοφανής διακωμώδηση του αθλήματος που είδαμε, δεν μας το επιτρέπει.

Η αψυχολόγητη συμπεριφορά του διαιτητή, κανονικά θα έπρεπε να θέμα συζήτησης ψυχολόγων.

Η κρίση που μαστίζει την κοινωνία, πολύ θα θέλαμε να μείνει μακριά από τους αθλητικούς χώρους και θα έπρεπε όλοι να βοηθάμε σ’ αυτή την κατεύθυνση. Με πρώτη την ΕΠΣ Κοζάνης και τα επίσημα όργανά της που είναι οι διαιτητές. Δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι…

Τα παιδιά που αγωνίζονται στα τοπικά πρωταθλήματα, τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης, ίσως άνεργα ή υποαπασχολούμενα τα περισσότερα -με δικά τους ακόμη και τα έξοδα μετακίνησης-, χρειάζονται κάποιας καλύτερης, ανθρώπινης και πατρικής μεταχείρισης. Η πρόκληση και η αδικία μπορούν να επιφέρουν πιο εύκολα εκρήξεις και αντιδράσεις που να είναι μεν καταδικαστέες από τον τυπικό κανονισμό του ποδοσφαίρου, αλλά δυστυχώς και …αναμενόμενες! Δεν επιδιώκω να ισοπεδώσω τους κανονισμούς και να δικαιολογήσω αντιαθλητικές συμπεριφορές. Αυτό θα ήταν ένα τεράστιο λάθος. Αλλά πιστεύω ότι ο καλός διαιτητής και ειδικά σ’ αυτές τις κατηγορίες -μιλάμε για Γ΄ τοπικό βρε αθεόφοβε διαιτητή!- πρέπει να  διαθέτει και κάποια στοιχεία ψυχολόγου και “διπλωμάτη”, που να βοηθάει στην εκτόνωση ακόμη και κάποιων αντικανονικών συμπεριφορών και όχι να τις δυναμιτίζει και να τις  οξύνει.  Να μπορεί απλά να διαχειριστεί ένα παιχνίδι…

Περιμένω απάντηση για τα διαδραματιζόμενα  στο σημερινό αγώνα: Πως δικαιολογείται ένας διαιτητής όταν το αποτέλεσμα του αγώνα έχει κριθεί από το 56΄ -ήδη το σκορ ήταν 3-0-, μέσα σε 15΄ -μεταφέροντας ακριβώς τους λόγους από το φύλλο αγώνα- να δίνει σε δύο ποδοσφαιριστές από δύο κίτρινες κάρτες (κόκκινες), στον μεν πρώτο “διότι απώθησε αντίπαλο” και τις δυο φορές, στον δε δεύτερο  “την πρώτη για κράτημα αντιπάλου και τη δεύτερη -κομβική απόφαση για τις μετέπειτα εξελίξεις-για διαμαρτυρία” -που σημειωτέον δεν την είδε κανείς γιατί δεν υπήρχε φάση, καθώς ο παίκτης εκτελούσε ελεύθερο μετά από οφσάιντ στην περιοχή του-. Άδικες και κυρίως αψυχολόγητες αποφάσεις. Αφήνοντας μια ομάδα με 9 παίκτες -στο 72΄-, με τον τρόπο που έγινε, δεν άργησε να γίνει η έκρηξη. Άλλες δυο κόκκινες στη φάση της δεύτερης αποβολής, προφανώς για διαμαρτυρία και εξύβριση… Τυπικά δικαιολογημένες αυτές…

Και μετά η παρωδία και η διακωμώδηση του αθλήματος, για 10-12΄περίπου λεπτά, που -είναι αλήθεια- είχαμε πολλά χρόνια να δούμε σε οποιοδήποτε γήπεδο! Η μπάλα να παίζεται με πασίτσες βασανιστικά γύρω από το διαιτητή από τους 18 (7+11) ποδοσφαιριστές, ο -εκτελών χρέη- τερματοφύλακας των φιλοξενούμενων να ..ξετινάζει με δυνατό σουτ τα δίχτυα της εστίας του και το διαιτητή να …διαιτητεύει!!! Και κάπου στο 85΄ να σφυρίζει τη λήξη του αγώνα! Και ενώ θα περίμενε κανείς να αναλογιστεί το μέγεθος της απερισκεψίας του να τινάξει ένα παιχνίδι στον αέρα και να το γελοιοποιήσει, συνέχισε -μετά από μια ειρηνική, πραγματικά, αποχώρηση- και στα αποδυτήρια το …μακελειό! Άλλες δυο κόκκινες κάρτες! Η μία γιατί ένας ποδοσφαιριστής (το λέω με πλήρη γνώση ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή υπόδειγμα ήθους στο γήπεδο) του είπε -σύμφωνα με το φύλλο αγώνα- ότι “είστε τα μεγαλύτερα καρναβάλια που έχετε περάσει από τα γήπεδα, είστε ανίκανοι”. Εδώ κανονικά θα έπρεπε να διαμαρτυρηθούν τα …καρναβάλια, γιατί για το διαιτητή η λέξη “καρναβάλια” είναι εξαιρετικά επιεικής, σύμφωνα με τα πρωτοφανή -εννοώ της διακωμώδησης του αθλήματος- που είχαν προηγηθεί. Για το “ανίκανοι”, το καταλαβαίνει ο καθένας ότι επίσης είναι το αυτονόητο. Και η έκτη κόκκινη κάρτα σε ποδοσφαιριστή που τον αποκάλεσε “απαράδεκτο” σύμφωνα με τον αποβληθέντα (που επίσης δεν αμφισβητώ), και “μ….ς” σύμφωνα με το διαιτητή. Εδώ θα ήθελα να προσθέσω, χωρίς καμιά δόση ειρωνείας, ότι με αυτά που είδα μετά τη λήξη του αγώνα και με τις αιτιάσεις που …εξολόθρευε, θα έπρεπε να είχε αποβάλει και άλλους παίκτες του Μικροβάλτου!

Ίσως και τους δεκατρείς που συμμετείχαν!

Στο επόμενο …βήμα, και σύμφωνα με τις βαριές προβλεπόμενες από τον κανονισμό ποινές, βλέπουμε το οικοδόμημα μιας ομάδας νέων παιδιών, που με τόσο μεράκι, κόπους και ατομικές θυσίες, στεκόταν με ιδιαίτερη θέρμη και αξιοπρέπεια στο ποδοσφαιρικό και κοινωνικό γίγνεσθαι του νομού, εκπροσωπώντας ένα απομακρυσμένο χωριό, να κινδυνεύει με διάλυση…

Τις πταίει;

Ας το αναλογιστούν οι υπεύθυνοι (ΕΠΣΚ, διαιτητές). Που είμαι σίγουρος ότι έχουν εντοπίσει το πρόβλημα…

Και ας προασπίσουν το δημοφιλέστερο άθλημα του κόσμου, σήμερα που η κοινωνία το έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ…   
 
ΥΓ Επιγραμματικά, για να μην αδικήσουμε και την ομάδα της Καρυδίτσας, κέρδισε δίκαια την ομάδα του Μικροβάλτου, όντας και με λίγη τύχη,  με σκορ 4-0, -θα κέρδιζε και χωρίς τα διαδραματισθέντα-. Με τρία γκολ του Γιώργου Παπανικολάου στο 31΄, στο 50΄, και στο 56΄, και το …αυτογκόλ του αναπληρωτή τερματοφύλακα του Μικροβάλτου που περιγράψαμε παραπάνω, στο 76΄.

 

Γιώργος Μαστρ.

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.