Τον πρώτο ναό, τον παλιό Αι-Δημήτρη, τον θεμελίωσε ο Άγιος Κοσμάς όταν πέρασε από το χωριό το 1777. Μέχρι τότε δεν υπήρχε ναός στο χωριό. Στη θέση του υπήρχε μια μεγάλη γέρικη βελανιδιά και στην κουφάλα της οι κάτοικοι είχαν βάλει την εικόνα του Αγίου Δημητρίου. Εκεί τελούσαν τις λειτουργίες με ιερέα που καλούσαν από τα γύρω χωριά. Από ένα κλωνάρι της βελανιδιάς κρεμόταν το σήμαντρο (τσόκανος). Εκεί είχε μεταφερθεί και το νεκροταφείο από την θέση «Πεθαμένος». Η προέκταση του χωριού προς τα κάτω καθιστούσε προβληματική την μεταφορά των νεκρών στην κορυφή του βουνού και μάλιστα το Χειμώνα. Το νεκροταφείο διατηρήθηκε στη θέση αυτή μέχρι το 1790 περίπου. Τότε χτίστηκε ο δεύτερος ναός, του Αγίου Γεωργίου, και το νεκροταφείο μεταφέρθηκε εκεί, όπου και υπάρχει μέχρι σήμερα.
Όταν ο Πατροκοσμάς ήρθε στο χωριό και πληροφορήθηκε από τους κατοίκους ότι δεν έχουν εκκλησία, αμέσως μετά το κήρυγμα του ζήτησε να φέρουν τσαπιά και φτυάρια. Χάραξε τα θεμέλια, άρπαξε ένα τσαπί και άρχισε να σκάβει. Πριν βασιλέψει ο ήλιος έστησε το θεμέλιο λίθο, ευλόγησε το έργο και έφυγε από το χωριό.
Ο ναός αυτός ήταν βασιλικού ρυθμού, πλακοσκεπής, με μικρά παράθυρα, χαμηλός και ημιυπόγειος. Μπρός στην είσοδο υψωνόταν η πελώρια βελανιδιά με το σήμαντρο. Υλοτομήθηκε το 1913 για να ανεγερθεί ο νέος ναός. Στο νάρθηκα λειτουργούσε το σχολείο.
Ο ναός αυτός διατηρήθηκε μέχρι το 1912, οπότε κατεδαφίστηκε, για να ανεγερθεί στη θέση του ο νέος.
Ο νέος, σημερινός, ναός χτίστηκε με την άδεια ειδικού σουλτανικού φιρμανιού, που κατόρθωσαν να αποσπάσουν οι εργαζόμενοι στην Κωνσταντινούπολη Κορυφιώτες. Το φιρμάνι αυτό σώζεται μέχρι σήμερα.
Ο νέος ναός είναι σωστό στολίδι για το χωριό. Για την ανέγερση του κινήθηκαν δραστήρια όλοι οι κάτοικοι. Στην Αμερική οι απόδημοι Κορυφιώτες, στην Κωνσταντινούπολη η «Αγαθοεργός Αδερφότης Μπορσιωτών», που κατ’ επανάληψη διενήργησε έρανο. Τα χρήματα των εράνων συγκεντρώθηκαν σε σφραγισμένο από το Πατριαρχείο κουτί. Τα χρήματα παρέλαβε και μετέφερε στο χωριό ο κυρατζής Χρήστος Ζήκος.
Ο ναός είναι βασιλικού ρυθμού, τρίκλιτος, με πρόναο και γυναικωνίτη. Είναι χτισμένος με πέτρες σχήματος ορθογώνιου σε παράλληλες και συμμετρικές σειρές. Η στέγη του είναι κεραμοσκεπής. Έχει σκαλιστό τέμπλο, έργο του Μπέλτσιου από την Μόρφη, και ωραιότατες εικόνες, που έκανε ο αγιογράφος Θεόδωρος Ζωγράφος, από την Καστοριά.
Γενικά, αποτελεί ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής και δομικής τέχνης, με πολύ φως και άριστη ακουστική αντήχηση. Έχει καμπαναριό που ορθώνεται μεγαλόπρεπο, ανακαινισμένο με δωρεά των Ευάγγελου και Ελένης Τζελέπη.
Ο εκκλησιασμός εδώ γίνεται την χειμερινή περίοδο, από τις 26 Οκτωβρίου μέχρι τις 22 Απριλίου
tovoion.com
