Η επίσκεψη του προέδρου της ΔΕΗ Α.Ε στην περιοχή το προηγούμενο διάστημα με συνοδεία δημοσιογράφους κεντρικών ΜΜΕ, δεν είχε καμία σχέση με τις ανησυχίες και τα προβλήματα των εργαζόμενων της ΔΕΗ και του λαού της περιοχής. Στόχος της ήταν η δημιουργία δημοσίων σχέσεων (lobbying) και εντυπώσεων. Παράλληλα έγινε το απαραίτητο «μασαζ» στον εργοδοτικό –κυβερνητικό συνδικαλισμό της περιοχής μπροστά στις εξελίξεις.
Για μια ακόμα φορά κάλεσε τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη για να σωθούν τα κέρδη της επιχείρησης μπροστά στην όξυνση του ανταγωνισμού της ΔΕΗ Α.Ε με άλλους μονοπωλιακούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, εξαιτίας του παραπέρα βήματος στην απελευθέρωση του κλάδου που επιβάλει το 3ο μνημόνιο.
Οι μεγάλες μειώσεις μισθών σε όλο το προσωπικό που φτάνουν το 50%, το γεγονός ότι το έκτακτο προσωπικό εργάζεται με μισθούς πείνας χωρίς ΣΣΕ, η απλήρωτη εργασία για μήνες στους εργολαβικούς, τα εργοδοτικά εγκλήματα που αυξάνονται, η έλλειψη και ο περιορισμός των μέτρων υγείας και ασφάλειας, η εντατικοποίηση της εργασίας, η καθυστερήσεις στις μετεγκαταστάσεις, η επιβάρυνση του περιβάλλοντος, η αδυναμία εργατικών –λαϊκών νοικοκυριών να πληρώσουν το ρεύμα κ.α δεν απασχόλησαν τις συσκέψεις και συναντήσεις του προέδρου.
Αντί γι’αυτό ζήτησε ακόμα περισσότερο απλήρωτο ιδρώτα και αίμα από τους εργαζόμενους για να ευοδωθούν τα επιχειρηματικά σχέδια της ΔΕΗ Α.Ε για επενδύσεις στην Αλβανία, την Τουρκία, σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ΑΠΕ. Εκθείασε την επένδυση των Κινέζων στην Μελίτη, δηλαδή την παραχώρηση της Μελίτης 1, των υποδομών για τη Μελίτη 2 (που χτίστηκαν με τον ιδρώτα του ελληνικού λαού) και των λιγνιτωρυχείων της περιοχής (που είναι λαϊκή περιουσία) στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Βέβαια κουβέντα δεν έγινε για τη σχέση και τους όρους εργασίας των εργαζόμενων στη νέα κοινοπραξία, στην κατασκευή της μονάδας (υπάρχει εμπειρία από την κατασκευή της μονάδας 5 όπου εργατικά δικαιώματα καταστρατηγούνται).
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός για μια ακόμα φορά δήλωσε παρών στη χρέωση που του έχει αναθέσει η εργοδοσία ώστε να περάσουν τα σχέδια της στους εργαζόμενους με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση παίζει ο αποπροσανατολισμός που επιδιώκει η εργοδοσία με το θέμα των απολύσεων που την ονομάζει «εθελουσία» και με το σκάνδαλο των δανείων. Την στιγμή που νέα μέτρα με τη δεύτερη αξιολόγηση είναι προ των πυλών, η ιδιωτικοποίηση προχωράει, οι εργοδοτικοί –κυβερνητικοί συνδικαλιστές αλλά και κάποιοι «ταξικοί» ζητούν από την εργοδοσία να ρίξει άπλετο φώς στην υπόθεση, βγάζοντας την λάδι από τις ευθύνες που έχει για την δημιουργία του ρουσφετολογικού μηχανισμού. Στην προσπάθεια αποπροσανατολισμού αυτή τη φορά η εργοδοσία βρήκε και έναν «απρόσμενο σύμμαχο». Είναι χαρακτηριστικές οι ανακοινώσεις της «εργατικής αλληλεγγύης» όπου για το ζήτημα των απολύσεων ζητάει να φύγουν τα στελέχη αλλά οι εργαζόμενοι να μπορούν να παραμείνουν, για το ζήτημα των δανείων να επεκταθούν ακόμα περισσότερο. Η στάση αυτή είναι βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας. Δεν είναι τυχαίο που το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου του «Έθνους» μετά την επίσκεψη του στην περιοχή αφορούσε το συγκεκριμένο θέμα.
Το ΣΕΕΕΝ στον αντίποδα όλων αυτών οργάνωσε αγωνιστική απάντηση με κινητοποίηση, όπου παραδόθηκε υπόμνημα με τα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους και το λαό.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε και καλούμε τους εργαζόμενους να μην πέσουν για μια ακόμα φορά στην παγίδα που τους στήνει εργοδοσία και εργοδοτικοί –κυβερνητικοί συνδικαλιστές. Ταυτόχρονα χαιρετίζουμε την κινητοποίηση του Συλλόγου για την καταπολέμηση της Ανεργίας Αγ.Δημητρίου – Ρυακίου για τα δίκαια αιτήματα τους. Τα επεισόδια που έγιναν στη συνέντευξη τύπου του κ.Παναγιωτάκη οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στον υπερβάλλοντα ζήλο που έδειξαν και ορισμένοι παρατρεχάμενοι.
Μόνη λύση ο κοινός, οργανωμένος αγώνας όλων των εργαζόμενων και του λαού της περιοχής για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας. Να γίνει η ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα για να πλουτίζουν οι λίγοι.
