Η φωνή της Barbra Streisand ταιριάζει τέλεια με το ταξίδι πάνω στα νερά του Αιγαίου καθώς το καράβι πλέει και αφήνει άσπρες διαδρομές από αφρούς πάνω στο απέραντο μπλε: … And we got nothing to be guilty of
Our love will climb any mountain near or far we are
And we never let it end…
We are devotion…
Τα μαλλιά ακολουθούν κι αυτά το ρυθμό, το θαλασσινό αεράκι, τη διαδρομή του ταξιδιού μέχρι το επόμενο λιμάνι… Μπροστά από σκέψεις και εικόνες του καταστρώματος ξεπροβάλλουν κάθε τόσο κάτι τούφες με ξανθές ανταύγειες γλυκά ταλαιπωρημένες από ένα ακόμη καλοκαίρι (εκτός από το αλλεπάλληλο ντεκαπάζ), αλλά εγώ αρνούμαι και πάλι να πιάσω τα μαλλιά κοτσίδα και να αντισταθώ στο παιχνίδισμα του αέρα. Αφήνομαι σε αυτό, ακουμπώ στην κουπαστή και απολαμβάνω που μαλλιά και φουστάνι χορεύουν αρμονικά σαν ζευγάρι στο ρυθμό του αέρα και του τραγουδιού της Barbra: … And we got nothing to be sorry for
Our love is one in a million
Eyes can see that we… got a highway to the sky…
I don’t wanna hear your goodbye…
Κι εκεί που σκέφτομαι «ένα κοκτέιλ ρε παιδιά κι ας παλεύω με τις τούφες μπροστά στα μούτρα να ρουφήξω μια γουλιά…» διακόπτεται κάπως βίαια η φωνή της Barbra! Προσγειώνομαι κι εγώ ακόμη πιο βίαια στο μπαλκόνι του σπιτιού μου και συνειδητοποιώ πως υπάρχει μια διακοπή στη σύνδεση του ίντερνετ και γι’ αυτό σώπασε απότομα κι η Barbra που έπαιζε από το you tube σε high quality!
Φτου να πάρει! Αντίο κοκτέιλ, αντίο κρουαζιέρα στο Αιγαίο, αντίο θαλασσινό αεράκι και αντίο Barbra! Ένα ακόμη νοερό ταξίδι έλαβε τέλος κι εγώ βρίσκομαι ακόμη στην ίδια επαρχιακή πόλη της Δυτικής Μακεδονίας που απέχει τόσο από το Αιγαίο όσο ακριβώς και το κουρασμένο μου κορμί! Το μυαλό πάλι όχι, είναι εκεί και κάνει κρουαζιέρα (η σύνδεση επανήλθε…).
Ελένη Δεληβοριά
Κοζάνη, 10 Ιουλίου 2021
