Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου:
Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος, παπάς, θεολόγος, ψυχολόγος με ειδίκευση στην ψυχανάλυση και φιλόσοφος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και του Κέιμπριτζ, στην ομιλία του με θέμα «Ναρκισσισμός χωρίς ηδονή και σχέσεις χωρίς νόημα» είπε όταν μεταβαίνει από την Ελλάδα στην Αγγλία και αντίστροφα, νοιώθει σαν να βλέπει το ίδιο έργο σε διαφορετική στιγμή. Στην Ελλάδα είμαστε ακόμα στον «μήνα του μέλιτος» (στην μέση του έργου), ενώ οι Ευρωπαίοι τα έζησαν και κάμνουν τώρα τον απολογισμό τους (στο τέλος του έργου). Στην Ελλάδα πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας « θα φέρουμε στα σχολεία νέες τεχνολογίες, θα εφαρμόσουμε καινοτόμες πρακτικές , θα κρατήσουμε μακριά από τα σχολεία τους παπάδες γιατί μας εμποδίζουν στην πρόοδο» και πολλά άλλα, και δεν βλέπουμε το μέλλον που ήδη το ζουν οι άλλες δυτικές χώρες.
Συμφωνώ με τα λόγια του π. Νικολάου γιατί στα 26 χρόνια που διδάσκω φυσικές επιστήμες σε Λύκεια της (μιας και μόνο μιας ελληνικής) Μακεδονίας (η κυβέρνηση έκανε μεγάλο λάθος που σεβάστηκε την Συμφωνία των Πρεσπών αντί να σεβαστεί τον Ελληνικό Λαό), έχω χορτάσει από τις ενθουσιώδεις εξαγγελίες των υπουργών παιδείας με τις αλλαγές που θα ανεβάσουν την παρεχόμενη εκπαίδευση στο Λύκειο, αλλά δυστυχώς βλέπω (όπως και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί από όσο γνωρίζω), ότι με ότι κάμνουν χειροτερεύουν το Λύκειο.
Διάβασα τις ενθουσιώδεις εξαγγελίες της υπουργού παιδείας για τις θαυμαστές αλλαγές που θα μεταμορφώσουν το Λύκειο, επιλογή βιβλίου από το Λύκειο (ξαναδοκιμάστηκε το 1998), τράπεζα θεμάτων στις εξετάσεις (ξαναδοκιμάστηκε το 2014), δυνατότητα να καταργηθούν τα γραπτά διαγωνίσματα (αυτή η χειροτέρευση γίνεται για πρώτη φορά), δημοκρατικότερες διαδικασίες στο Λύκειο (από δημοκρατία έχουμε χορτάσει, ποιοτικότερο Σχολείο θέλουμε), εκσυγχρονισμός της ύλης (εννοεί αντικατάσταση ωφέλιμων μαθημάτων με άχρηστα όπως κατάργησαν την αστρονομία) …
Την αυτοαξιολόγηση ήδη την ζήσαμε στα Λύκεια και θα την χαρακτηρίσω με όρους από την χημεία «άχρωμη, άοσμη και άγευστη» και φυσικά στα περισσότερα Λύκεια βαθμολογήσαμε τον εαυτό μας κάπου στην μέση, για να μην πουν ότι είμαστε οι χειρότεροι, αλλά ούτε και οι καλύτεροι (βλέπετε εσείς κάποια ωφέλεια σε όλο αυτό ; ). Νομίζω ότι το υπουργείο παιδείας ορίζει τέτοιες αστοχίες, επειδή δεν εφαρμόζει το άλλο που είπε στην ίδια ομιλία ο π. Νικόλαος, ότι ο άνθρωπος ξεγελιέται όταν νομίζει ότι σκέπτεται με το μυαλό, επειδή ο άνθρωπος σκέπτεται πραγματικά με το σώμα. Ας βγουν λοιπόν έξω από τις αίθουσες που «σκέπτονται» τα στελέχη του υπουργείου κι ας πάνε στα Λύκεια να σκεφθούν ουσιαστικά μαζί με τους εκπαιδευτικούς για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο Λύκειο.
Δυστυχώς με τις αλλαγές που εξαγγέλλουν για το Λύκειο απλώς εφαρμόζουν την φράση «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Φυσικά τα πραγματικά προβλήματα που υποβαθμίζουν το Λύκειο ούτε που τα ακουμπάνε.
Τι έκανε το υπουργείο παιδείας για να είναι συνεπείς οι μαθητές στις υποχρεώσεις τους ; Μετά την μεταπολίτευση αγωνίζονται οι υπουργοί ποιος θα δώσει περισσότερα δικαιώματα στους μαθητές. Έβαλαν τον συνδικαλισμό στα σχολεία μη και ασχολούνται με τα μαθήματά τους οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί στόχοι όλο και κατέβαιναν και φτάσαμε σήμερα στο σημείο για να μείνει στάσιμος ο μαθητής στο Λύκειο πρέπει να το ζητήσει ο ίδιος, δεν έχει δικαίωμα το Σχολείο να πει ότι κάποιοι μαθητές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Λυκείου και καλύτερα να φοιτήσουν σε άλλο Σχολείο (ενώ στις χώρες που μας συγκρίνει η κ. υπουργός έχει δικαίωμα), οι μαθητές έρχονται ντυμένοι όπως τους γουστάρει, κυριάρχησαν συνθήματα «πρώτα ο μαθητής» … Ναι, εμείς σαν μαθητές φοβόμασταν τους καθηγητές, σήμερα όμως φτάσαμε στο αντίστροφο. Τότε έστω και με τον φόβο κάτι μαθαίναμε, σήμερα όμως με το θράσος φοβάμαι ότι πολλοί μαθητές δεν μαθαίνουν τίποτα !
Τι έκανε το υπουργείο παιδείας για να δείχνει το Λύκειο ότι είναι οργανωμένο Σχολείο ; Πολύ συχνά από την πρωινή συγκέντρωση των μαθητών μέχρι την ώρα που θα σχολάσουν θα ακριβολογούσαμε αν ονομάζαμε το Λύκειο Κέντρο Διερχομένων παρά Σχολείο. Το υπουργείο φρόντισε οι μαθητές να δικαιούνται να απουσιάσουν αδικαιολόγητα 114 ώρες μαθημάτων. Πέστε μου, ποιος από εμάς δικαιούται να απουσιάσει αδικαιολόγητα 1 ώρα από την εργασία του ; Γιατί λοιπόν το υπουργείο παιδείας κακομαθαίνει τους μαθητές ;
Τι έκανε το υπουργείο παιδείας για να μη χάνουν μαθήματα οι μαθητές ; Θέλει στο Λύκειο να γίνονται πολλές δραστηριότητες πέρα από την διδασκαλία των μαθημάτων, προγράμματα Erasmus, γιορτές, εκδηλώσεις για τις παγκόσμιες μέρες (καινούργιο φρούτο), αθλητικοί αγώνες, διαγωνισμοί ποικίλου είδους, αγώνες επιχειρηματολογίας, συνεδριάσεις του 15μελούς (δεν έχουν τέλος οι δραστηριότητες) και φυσικά έδωσε την εντολή η προετοιμασία για όλα αυτά να γίνεται εκτός ωρών σχολείου. Ναι αλλά με τόσα που ασχολούνται οι μαθητές τα απογεύματα, φροντιστήρια, ωδεία, γυμναστήρια, μπαλέτα … που θα βρείτε μαθητή να συμμετάσχει στις δραστηριότητες ; Υπάρχουν μαθητές που ούτε τις μισές ώρες σε κάποια μαθήματα δεν έχουν παρακολουθήσει (οι γονείς τους το γνωρίζουν ;).
Τι έκανε το υπουργείο παιδείας για να υπάρχουν καθημερινά καθηγητές που θα κάνουν μάθημα στους μαθητές ; Η πραγματικότητα είναι ότι κάθε μέρα κάποιοι καθηγητές απουσιάζουν για ποικίλους λόγους, και δυστυχώς και πάνω από μήνα μπορεί να λείπει καθηγητής και να μη στείλουν άλλον στην θέση του ! Κατά τα άλλα πληρώνουν οι φορολογούμενοι πολίτες για να παρέχεται ποιοτική Παιδεία στα παιδιά τους και το υπουργείο δεν μπόρεσε να βρει έναν τρόπο να γίνεται κάθε μέρα το μάθημα.
Τι έκανε το υπουργείο παιδείας για να ελαττωθούν τα φροντιστήρια των μαθητών ; Διπλασίασε τις ώρες των μαθημάτων κατεύθυνσης στην Γ΄ Λυκείου και φυσικά αύξησε και την ύλη και τις απαιτήσεις με το σκεπτικό ότι με τόσες ώρες στο Σχολείο δεν θα χρειάζονται οι μαθητές το φροντιστήριο. Βλέπετε πόσο μακριά από την ελληνική πραγματικότητα είναι το υπουργείο παιδείας ; Ποιος γονέας θα εμπιστευτεί το μέλλον του παιδιού του στο Λύκειο, με 25 μαθητές στην αίθουσα, με μερικούς θρασείς μαθητές να εμποδίζουν το μάθημα, με καθηγητές να απουσιάζουν, με μερικούς μαθητές να μην καταλαβαίνουν τίποτα (βέβαια το υπουργείο ονειρεύεται εξατομικευμένη διδασκαλία) … Μα θα πει το υπουργείο, εγώ ελέγχω στα χαρτιά ότι η ύλη των πανελλαδικών καλύφθηκε σε όλα τα Λύκεια. Αυτό είναι το κακό, ότι το υπουργείο βλέπει μόνο χαρτιά. Διπλασιάστηκαν οι ώρες φροντιστηρίων των μαθητών και φυσικά διπλασιάστηκαν και τα χρήματα που ξοδεύουν οι γονείς τους.
Το υπουργείο παιδείας που πλέει σε πελάγη ευτυχίας γνωρίζει ότι οι μαθητές της Β΄ Λυκείου αδιαφορούν για τα μαθήματα που δεν είναι στην κατεύθυνσή τους ; (σε μικρότερο βαθμό γίνεται και στην Α΄). Σ’ αυτό όμως φταίμε και οι γονείς που μας ενδιαφέρει μόνο να περάσουν τα παιδιά μας σε μια Σχολή και όχι να κερδίσουν μια ολοκληρωμένη μόρφωση στο Λύκειο. Πέστε μου σε ποια χώρα του κόσμου οι μαθητές στο Λύκειο αδιαφορούν για τα μισά μαθήματα που διδάσκονται ; Η κ. Αναστασία Μπέκα, Διευθύντρια του παιδοψυχιατρικού τμήματος του Νοσοκομείου Παπανικολάου, σε ομιλία της στα πλαίσια του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστημίου Γιαννιτσών, απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε: «η αδιαφορία των μαθητών για την εκπαίδευση που παίρνουν τώρα (Λύκειο), επειδή το ενδιαφέρον τους είναι σε άλλη εκπαίδευση που θα πάρουν αργότερα (Πανεπιστήμιο), δημιουργεί ψυχολογικά κενά στην προσωπικότητά τους».
Στο σημείο αυτό δεν αντέχω στον πειρασμό να μην πω ότι συμφωνώ με την ΟΛΜΕ που αντιδρά στην αξιολόγηση των καθηγητών και συμφωνώ για τον απλό λόγο ότι δεν εμπιστεύομαι τους υπουργούς παιδείας, επειδή βλέπω τα έργα τους. Κι ας μην φέρνει το επιχείρημα η κ. υπουργός ότι σε προηγμένες χώρες της Ευρώπης υπάρχει η αξιολόγηση. Ας φέρουν τα Λύκεια της Ελλάδας στην ποιότητα που έχουν τα Λύκεια σ’ αυτές τις χώρες και τότε, αφού θα έχουν αποδείξει ότι είναι σε θέση να μας αξιολογήσουν αντικειμενικά (και όχι με ιδιοτέλεια) θα συμφωνήσω με κάθε είδους αξιολόγηση.
Βέβαια δεν φταίει μόνο το υπουργείο παιδείας για την κατάντια του Λυκείου. Φταίμε και οι καθηγητές όταν δεν κάμνουμε με μεράκι την δουλειά μας. Φταίνε και οι δημοσιογράφοι των ΜΜΕ που ευκαίρως ακαίρως χαρακτηρίζουν τεμπέληδες τους εκπαιδευτικούς. Ένας καθηγητής να πέσει σε κάποιο σφάλμα, μας λούζουν όλους με κοσμητικά επίθετα. Αυτά όμως χαλούν την εικόνα των μαθητών για το Λύκειο και η καλή προδιάθεση των μαθητών είναι απαραίτητη για την επιτυχία. Ο γνωστός π. Ευάγγελος Παπανικολάου παρομοιάζει αυτούς τους δημοσιογράφους με τους Ρωμαίους στρατιώτες που φύλαγαν τον τάφο του Χριστού και πληρώθηκαν για να πουν ψέματα.
Τέλος φταίμε και οι γονείς όταν κατηγορούμε το Λύκειο και τους καθηγητές μπροστά στα παιδιά μας και τους χαλούμε την καλή διάθεση για το Σχολείο. Ακόμα κι αν φταίει ο καθηγητής σε κάποια περίπτωση, οι γονείς μπροστά στο παιδί πρέπει να παίρνουν το μέρος του καθηγητά και ιδιαιτέρως κουβεντιάζουν αυτά που θέλουν. Πότε οι δικοί μας γονείς πήραν το μέρος μας μπροστά στον δάσκαλο ; Πάθαμε τίποτα ; Το παιδί όμως ψάχνει ευκαιρία για να τα φορτώσει όλα στον κόκορα και το κακό Σχολείο και ο κακός καθηγητής είναι ωραία δικαιολογία. Λέει ο σοφός άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης «η τεμπελιά δεν είναι η χειρότερη κακία, έχει όμως τις περισσότερες δικαιολογίες».
