Εργαζόμενοι , εργαζόμενες της Κοζάνης
Αντιπρόσωποι στο 37ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης
Στις 13 Ιουνίου 2021 θα πραγματοποιηθεί το 37ο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης. Το συνέδριο πραγματοποιείται σε μια περίοδο που η επίθεση της εργοδοσίας και του κράτους απέναντι στα δικαιώματα μας είναι ολομέτωπη. Η νέα κρίση, που η πανδημία την επιτάχυνε και την βάθυνε, ήρθε να προσθέσει νέα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων. Μετά από μια δεκαετία μνημόνια λόγω της προηγούμενης κρίσης ξανά καλούμαστε να πληρώσουμε τα σπασμένα της κρίσης τους.
Αξιοποιώντας της πανδημία έχουν ξεσαλώσει παίρνοντας μια σειρά αντεργατικά μέτρα , αφού μας έκλεισαν μέσα υπολογίζοντας στο φόβο, την καταστολή που εξαπέλυσαν, προχώρησαν την τηλεργασία, την τηλεκπαιδευση κ.α. Τώρα φέρνουν το Σούπερ Μνημόνιο, που ονομάζουν Ταμείο Ανάκαμψης. Κάθε εκταμίευση χρημάτων που θα κατευθύνεται στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων θα έχει προαπαιτούμενα νέα αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα. Ο λογαριασμός από τις επιδοτήσεις και τα δάνεια που θα δοθούν θα έρθει πάλι στον εργαζόμενο που θα τα πληρώσει ακριβά το επόμενο διάστημα.
Σε αυτά τα πλαίσια η κυβέρνηση φέρνει το νόμο τερατούργημα που καταργεί το οκτάωρο , μετατρέπει τον εργαζόμενο σε «ομιλούν εργαλείο» αφού σμπαραλιάζει τον εργάσιμο χρόνο και δίνει το δικαίωμα στην εργοδοσία να κάνει τη ζωή του εργαζόμενου λάστιχο. Εκτινάσσει τις απλήρωτες υπερωρίες, μετατρέπει την κυριακάτικη αργία σε σπάνια εξαίρεση, καταργεί το σώμα επιθεώρησης εργασίας, δίνει περισσότερη «ελευθερία» για απολύσεις κ.α.
Γνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν θα ανεχτούν να γυρίζουν στο 1920, στον εργασιακό μεσαίωνα και παίρνουν τα μέτρα τους βάζοντας νεα εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας , ξεδοντιάζουν την συνδικαλιστική δράση φακελώνουν τους εργαζόμενους κ.α.
Παράλληλα η πανδημία έδειξε ότι μπροστά στα κέρδη τους δεν υπολογίζουν τις ζωές μας. Μετά από 1,5 χρόνο δεν έχουν πάρει ούτε ένα μέτρο στήριξης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με αποτέλεσμα να πεθαίνει κόσμος εκτός ΜΕΘ, τα νοσοκομεία να έχουν μετατραπεί σε μιας νόσου οδηγώντας ασθενείς είτε στον ιδιωτικό τομέα βάζοντας το χέρι βαθιά στην τσέπη είτε να επιδεινώνεται η υγεία τους περιμένοντας ένα χειρουργείο κ.α.Οι χώροι δουλειάς εφαρμόζουν τα πρωτόκολλα της κερδοφορίας της εργοδοσίας. Τεστ ανίχνευσης γίνονται με το σταγονόμετρο, η ιχνηλάτηση είναι ανύπαρκτη, κρούσματα αποκρύπτονται για να μην σταματήσει η παραγωγή, η μεταφορά προσωπικού γίνεται χωρίς μέτρα κ.α.
Έχουν βάλει στο ζύγι τα κέρδη τους και τις ζωές μας και επέλεξαν να μας θυσιάσουν σαν αναλώσιμους για να μην χάσουν ούτε ευρώ απο τα κέρδη τους.
Στην περιοχή μας η αντεργατική -αντιλαϊκή πολιτική εκφράζεται και με το παραπέρα βήμα της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, την απολιγνιτοποίηση με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος. Τα αποτελέσματά της θα είναι τραγικά. Στρατιές ανέργων θα προστεθούν σε μια περιοχή που είναι ήδη πρώτη στην ανεργία των νέων. Η τιμή του ρεύματος και της θέρμανσης θα εκτοξευτεί με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ενεργειακή φτώχια. Τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων του κλάδου θα περιοριστούν. Ανυπολόγιστες θα είναι οι συνέπειες για το περιβάλλον με την ανεξέλεγκτη τοποθέτηση ΑΠΕ που δείχνουν τους κτηνοτρόφους από τους βοσκοτόπους, τους αγρότες από τη γή τους, καταστρέφουν δάση κ.α. Επίσης οδηγούν σε ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μέσα σε συνθήκες που οι ανταγωνισμοί μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων στην περιοχή οξύνονται.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Οι ταξικές δυνάμεις μέσα στην πανδημία, σε δύσκολες συνθήκες καραντίνας με απαγορεύσεις, τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας δώσαμε τη μάχη για την στήριξη του Δημόσιου συστήματος υγείας, απαιτήσαμε την επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας για να σωθούν ζωές, την ενίσχυση του ΕΚΑΒ κ.α με κινητοποιήσεις στις πύλες των Νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας μαζί με τους αγωνιζόμενους υγειονομικούς. Δώσαμε τη μάχη ώστε να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Στην ΔΕΗ Α.Ε, στο εργοτάξιο της Πτολεμαΐδας 5 κ.α. Οργανώσαμε μέρες δράσεις για τους εργαζόμενους στα Σούπερ Μάρκετ, στα delivery και στο εμπόριο με παραστάσεις έξω από τα σούπερ, με εξορμήσεις παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς.
Συμμετείχαμε στην πρωτοβουλία να δημιουργηθεί το συντονιστικό ενάντια στην απολιγνιτοποίηση στο οποίο συμμετέχουν σωματεία και φορείς που διεκδικούν η ενέργεια να εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Παλεύουν για ρεύμα και θέρμανση φθηνό, για σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα, για την προστασία του περιβάλλοντος , για την ενεργειακή αυτάρκεια. Ενημερώνουν το λαό ώστε να μην εγκλωβίσει τους αγώνες του σε αντίθετα επιχειρηματικά συμφέροντα που αντιδρούν για να προωθήσουν τις δικές τους επενδύσεις.
Οργανώσαμε 2 πανεργατικές πανελλαδικές απεργίες (26 Νοέμβρη 2020, 6Μαη 2021) ενάντια στο τερατούργημα που μας γυρίζει στο μεσαίωνα. Συνεχίζουμε ενημερώνοντας τους εργαζόμενους οργανώνοντας συλλαλητήρια, συσκέψεις.
Απαντάμε αγωνιστικά σε κυβέρνηση και επιχειρηματικούς ομίλους, στη βαρβαρότητα που προσπαθούν να μας επιβάλουν.
Δίνουμε καθημερινά τη μάχη για τα δικαιώματα των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς.
Εργαζόμενοι , εργαζόμενες της Κοζάνης
Αντιπρόσωποι στο 37ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης
Σας καλούμε να ξεπεράσουμε την ηγεσία της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης που βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία στη διάθεση της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Όλο αυτό το διάστημα έχουν δώσει τον καλύτερο τους εαυτό για να στηρίξουν τα κυβερνητικά μέτρα, για να περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο σε συνθήκες νηνεμίας. Ο υπουργός ανέφερε ότι το περιεχόμενο του νομοσχεδίου το γνώριζαν πολύ καιρό πριν. Έτσι εξηγείται η στάση τους σε προηγούμενες συνεδριάσεις του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου όπου καλούσαν σε αναμονή για να δούμε τι θα έρθει και στην πορεία έβλεπαν θετικά στο νομοσχέδιο (π.χ ηλεκτρονικό φακέλωμα κ.α.) Οι εργοδοτικοί -κυβερνητικοί συνδικαλιστές (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΑΚΕ κτλ) στόχο έχουν τα σωματεία, τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες να μην αποτελούν ζωντανές οργανώσεις που θα υπερασπίζονται μέσα από συλλογικές διαδικασίες τα δικαιώματα των εργαζόμενων αλλά γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που θα βάζουν τις σφραγίδα τους στις απαιτήσεις της εργοδοσίας και του κράτους. Αυτό απέδειξαν και στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο που είχε θέμα την αναγνώριση των αντιπροσώπων όπου ευτέλισαν κάθε διαδικασία νομιμοποιώντας επιπλέον δεκάδες αντιπροσώπους από σωματεία ανύπαρκτα στην ουσία εκτινάσσοντας την νοθεία σε μεγαλύτερα ύψη ξεφτιλίζοντας κάθε νόμιμη συνδικαλιστική διαδικασία.
Στην πανδημία συνέβαλαν στην προπαγάνδα της κυβέρνησης για την ατομική ευθύνη δείχνοντας με το δάχτυλο τους εργαζόμενους όπως για παράδειγμα στους χώρους της ΔΕΗ Α.Ε που έγιναν εστίες υπερμετάδοσης και αντι να διεκδικήσουν μέτρα τα έβαλαν με τις ταξικές δυνάμεις και τις κινητοποιήσεις μην στεναχωρήσουν την εργοδοσία.
Γι’αυτο ήταν άφαντοι από τους αγώνες των υγειονομικών, των εργαζόμενων για στήριξη του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς.
Για την απολιγνιτοποίηση με τις τραγικές συνέπειες που θα έχει για τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής, στήριξαν το σχέδιο διάσωσης της ΔΕΗ που διέλυσε δικαιώματα των εργαζομένων (μονιμότητα, ΕΣΣΕ, αξιολόγηση) και έτρεξαν να συμμετέχουν στην επιτροπή της περιφέρειας για την απολιγνιτοποίηση, για να αναλάβουν ρόλο στο πως αυτή θα προωθηθεί χωρίς αντιδράσεις από τους εργαζόμενους.
Τώρα ενώ έχουν βάλει λουκέτο εδώ και μεγάλο διάστημα στα σωματεία τρέχουν εσπευσμένα να πραγματοποιήσουν συνέδριο για να διατηρήσουν το νόθο συσχετισμό του προηγούμενο συνεδρίου ενώ θα μπορούσαν να δώσουν τον απαραίτητο χρόνο στα σωματεία να κάνουν τις αρχαιρεσίες τους και μετά να προχωρήσουν σε συνέδριο.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Καλούμε κάθε τίμιο εργαζόμενο κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι σε αυτην την ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, απάντηση είναι η μαζική συμμετοχή στα σωματεία, στις συλλογικές διαδικασίες. Με τη συμμετοχή μας να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, να μετατρέψουμε τα σωματεία σε ζωντανά κύτταρα αγώνα που θα υπερασπίζονται τα δικαιώματα μας ενάντια στην εργοδοσία και το κράτος τους. Το 37ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης, μπορεί να αποτελέσει ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Καλούμε τους αντιπροσώπους των σωματείων στο Συνέδριο να στηρίξουν το ψηφοδέλτιο της Ταξικής Ενότητας. Να ανοίξει ο δρόμος για την ζωή που μας αξίζει. Η πετυχημένη απεργία της 10 Ιούνη αποτέλεσε μια ανάσα που δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα όταν οργανωμένα και συλλογικά η Εργατική Τάξη αποφασίζει να αγωνιστεί για το δίκιο της.
Για να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων μέσα από μαζικές διαδικασίες και Γενικές Συνελεύσεις, ώστε να φτάσει ακόμα πιο πλατιά η γραμμή της οργάνωσης, της αντίστασης, της ρήξης με την κυβέρνηση και τη μεγαλοεργοδοσία.
Για να δυναμώσει η προσπάθεια για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων της περιοχής της Κοζάνης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ και εργοδοσίας.
Για να μην περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει στο γύψο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα με το νέο νόμο που ετοιμάζει. Να μην καθιερώσει σωματεία – φαντάσματα όπου οι εργαζόμενοι θα ψηφίζουν μέσω Internet, αλλά μπροστά στον εργοδότη θα είναι μόνοι.
Δεν θα γίνουμε σκλάβοι του 21ου αιώνα
Συνδικάτα ταξικά – Όχι εργοδοτικά – κυβερνητικά.
