Τεκμήριο αθωότητας και Χρυσή Αυγή – Του Αναστάσιου Γ. Καραλίγκα, Δικηγόρου

Του Αναστάσιου Γ. Καραλίγκα, Δικηγόρου:

Οι Χρυσαυγίτες καταδικάσθηκαν. Με πρωτοβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου.

Είναι πλέον ένοχοι για τις κατηγορίες που τους αποδόθηκαν με το κατηγορητήριο και έχουν χαρακτηρισθεί ως « εγκληματική συμμορία », σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Μέχρι το Εφετείο.

Ναι, αυτό είναι γνωστό. Παγκοσμίως πλέον, αφού η δημοσιότητα που έλαβε η Απόφαση του Εφετείου Κακουργημάτων της 7ης Οκτωβρίου είναι τεράστια.

Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι πως έχουν πλέον τη δυνατότητα να γίνουν πλούσιοι. Η συμπεριφορά σύσσωμης σχεδόν της ηγεσίας των πολιτικών κομμάτων εν όψει της ετυμηγορίας του ποινικού δικαστηρίου παραβίασε το τεκμήριο αθωότητας των κατηγορουμένων , όπως αυτό κατοχυρώνεται νομικά.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι λοιποί αρχηγοί των κομμάτων, όπως και αρκετοί υπουργοί της κυβέρνησης γνωρίζουν –ή όφειλαν να γνωρίζουν– ότι δεν δικαιούνται να σχολιάζουν μια δίκη που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Πόσο μάλλον να παρελαύνουν έξω από το Εφετείο πριν την έκδοση της απόφασης φωνάζοντας ότι «δεν είναι αθώοι».

Ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλον σε ‘αντιφασισμό’. Πολύ τη μόδας πλέον ο όρος…

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Στις 26 Φεβρουαρίου 2019 ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή ο Νόμος 4596/2019. Από τη ημέρα αυτή ενισχύθηκαν κατά πολύ τα δικαιώματα των κατηγορουμένων.

Με βασικότερο όλων των δικαιωμάτων τους, το τεκμήριο της αθωότητας. Που ισχύει μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη τους. Δηλαδή μέχρι να κρίνει περί της ενοχής τους και ο Άρειος Πάγος. Κι όποιος πολιτικός το παραβιάζει, τους πληρώνει. Έτσι απλά. Νέτα σκέτα.

Παραθέτω τις σχετικές διατάξεις, προς γνώση και συμμόρφωση (που λέμε εμείς οι δικηγόροι) όλων των πολιτικών . Εκλεγμένων και επίδοξων . Όλων, όσοι εμπίπτουν στην έννοια των «δημοσίων αρχών», που θεσπίζει το άρθρο 7.

Άρθρο 5 : Σκοπός, αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής : 1. Σκοπός του παρόντος είναι η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2016/343/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2016 (L 65), με την οποία θεσπίζονται κοινοί ελάχιστοι κανόνες σχετικά με: α) ορισμένες πτυχές του δικαιώματος στο τεκμήριο αθωότητας κατά την ποινική διαδικασία και β) το δικαίωμα παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του κατά την ποινική διαδικασία.

2.Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται σε φυσικά πρόσωπα που είναι ύποπτα ή κατηγορούμενα, σε όλα τα στάδια της ποινικής διαδικασίας, από τη στιγμή που ένα πρόσωπο θεωρείται ύποπτο ή κατηγορείται για τέλεση αξιόποινης πράξης, έως: α) την περάτωση της διαδικασίας με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή αμετάκλητο βούλευμα, αν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, ή β) τη θέση της υπόθεσης στο αρχείο ή την απόρριψη της έγκλησης από τον αρμόδιο εισαγγελέα, αν δεν έχει ασκηθεί η ποινική δίωξη.

Άρθρο 6 Τεκμήριο αθωότητας : Στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται άρθρο 72Α, ως εξής:

«Άρθρο 72Α Τεκμήριο αθωότητας. Οι ύποπτοι ή κατηγορούμενοι τεκμαίρονται αθώοι μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή τους σύμφωνα με τον νόμο.».

Άρθρο 7 Δημόσιες αναφορές στην ενοχή προσώπου
Ο ύποπτος ή κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να ασκήσει αγωγή αποζημίωσης ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα, προς αποκατάσταση της βλάβης, την οποία υπέστη εξαιτίας της προσβολής του τεκμηρίου αθωότητάς του από δηλώσεις δημόσιων αρχών που έλαβαν χώρα σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας πριν την έκδοση της απόφασης σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό, οι οποίες αναφέρονται κατά τρόπο άμεσο στην εκκρεμή ποινική διαδικασία και είτε παροτρύνουν το κοινό να πιστέψει στην ενοχή του είτε προβαίνουν σε εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών με την οποία προδικάζουν τη δικαστική κρίση της υπόθεσης.

Σύμφωνα , λοιπόν, με τις παραπάνω διατάξεις, που ισχύουν από τις 25.02.2019, τα πολιτικά πρόσωπα, αλλά και γενικά οι δημόσιες αρχές, παραβιάζουν το τεκμήριο αθωότητας όταν προβαίνουν σε εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών με την οποία ΠΡΟΔΙΚΑΖΟΥΝ την δικαστική κρίση της υποθέσεως.

Ειδικά στη χώρα μας έχουμε και προηγούμενο από την περασμένη δεκαετία όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ, απόφαση της 24.5.2011, Κώνστας κατά Ελλάδος) καταδίκασε την Ελλάδα, διότι δύο υπουργοί (ανάμεσά τους ο τότε υπουργός δικαιοσύνης,) δημόσια αναφέρθηκαν σε δίκη που εκκρεμούσε στο εφετείο. Μάλιστα, στην περίπτωση αυτή είχε δημοσιευτεί πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση του προσφεύγοντος!

Οι Χρυσαυγίτες είναι ένοχοι. Αλλά σύντομα και ενάγοντες απέναντι σε πολλούς πολιτικούς.

Κρείττον σιγάν, κυρίες και κύριοι πολιτικοί. Το να μιλάς φέρνει ψήφους. Αλλά πονάει στην τσέπη…