Από τις ελάχιστες στιβαρές πολιτικές προσωπικότητες του τόπου μας, με πολιτικό ήθος, πυγμή, πειθαρχία και αποφασιστικότητα. Άνθρωπος που ζούσε την Αυτοδιοίκηση και δεν δίστασε να συγκρουστεί για το καλό της αγαπημένης του Κοζάνης. Πολιτικός που γνώριζε την πρακτική πλευρά της πολιτικής, χωρίς τους ξύλινους λόγους, αλλά με έναν αυθορμητισμό, που πολλές φορές τύγχανε παρεξηγήσεως. Ηθικά όμως ορθό, γιατί αυτό που λείπει από την πολιτική είναι το ήθος.
Συζητήσαμε πολλές φορές με τον Γιάννη Παγούνη για τις ημέρες της Δημαρχίας του. Τις μάχες που είχε δώσει για μεγάλα έργα της Κοζάνης. Τις συγκρούσεις με μεγάλους πολιτικούς της περιοχής. Τις φορές που χτύπησε το χέρι στο τραπέζι, που δεν ήθελε πολλές φορές να παραδεχθεί, γιατί η αλήθεια είναι ότι πάλεψε χωρίς πολλά μέσα και χρήματα για την Κοζάνη.
Πάντοτε περήφανος δεν ήθελε να μου εκφράσει παράπονα, παρά μόνο να μου καταγγέλλει τα κακώς κείμενα που τον ενοχλούσαν. Χειρισμοί, οι οποίοι ήταν αντίθετοι σ’ αυτά που πρέσβευε ως μάχιμος βετεράνος πολιτικός. Όμως, πάντα δεν θα άκουγες κακό λόγο για συνάνθρωπό του πολιτικό ή μη. Αξιοπρεπής μέχρι το τέλος. Αξιόμαχος μέχρι το τέλος.
Δυνατός και περήφανος ως το τέλος. Άνθρωπος ως το τέλος. Παλικάρι, Γιάννη Παγούνη, καλό παράδεισο! Θα θυμόμαστε πάντα το αξέχαστο… Μιαν και όξου!
Μιχάλης Αγραφιώτης
