Πένθιμα χτύπησαν οι καμπάνες στον ορθόδοξο κόσμο παντού στη γη, στη χριστιανοσύνη όλη για την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη – Του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Πένθιμα χτύπησαν οι καμπάνες για την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη παντού στον ορθόδοξο κόσμο, στη χριστιανοσύνη όλη, πένθιμα χτυπούν και οι καρδιές στον πολιτισμένο κόσμο (αυτό θέλω να πιστεύω), πένθιμα χτύπησαν οι καμπάνες και στους Ιερούς Ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης με την απόφαση του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, την Παρασκευή, 24 Ιουλίου 2020, ώρα 10 π.μ. για 10 λεπτά.

Μέσα στην οργανική και εν σώματι ενότητά μας εν Χριστώ, πένθιμα χτύπησαν οι καμπάνες για την Αγία Σοφία της Πόλης του Κωνσταντίνου και στους Ιερούς Ναούς της Α.Π.Β.: ΒΕΛΒΕΝΤΟ – Κοίμηση της Θεοτόκου. ΠΛΑΤΑΝΟΡΕΜΑ – Γενέσιον της Θεοτόκου. ΜΟΣΧΟΧΩΡΙ – Αγία Παρασκευή. ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΤΣΑΝΟ – Άγιος Νικόλαος. ΚΑΤΑΦΥΓΙ – Άγιος Νικόλαος. ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ – Κοίμηση της Θεοτόκου. ΠΟΛΥΦΥΤΟ – Αγία Παρασκευή. ΙΜΕΡΑ – Άγιοι Πέτρος και Παύλος. ΑΥΡΑ – Προφήτης Ηλίας. ΝΕΡΑΪΔΑ – Άγιος Γεώργιος. ΒΑΘΥΛΑΚΚΟΣ – Παμμέγιστοι Ταξιάρχαι. ΜΕΣΙΑΝΗ – Άγιος Γεώργιος. ΚΟΥΒΟΥΚΛΙΑ – Άγιος Αθανάσιος. ΡΟΔΙΤΗΣ – Κοίμηση της Θεοτόκου. ΛΕΥΚΑΡΑ – Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη. ΒΕΛΒΕΝΤΟ – Άγιος Διονύσιος εν Ολύμπω. ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ – Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Βελβεντού, Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου Παλαιογρατσάνου. ΕΞΩΚΛΗΣΙΑ – Ιερό Μητροπολιτικό Εξωκλήσι Αγίου Βαραδάτου του εξ Αντιοχείας, του Κουβουκλιώτη, εκπροσωπώντας όλα τα Εξωκλήσια της Α.Π.Β.

Στον Άγιο Διονύσιο στο Βελβεντό ψάλλαμε (Πέμπτη, 23-7-2020) Παράκληση στην Παναγία και την Παρασκευή μετά το 10λεπτο χτύπημα της καμπάνας ακούστηκε από τα εξωτερικά μεγάφωνα του Ναού το Κοντάκιον ‘’Τη Υπερμάχω’’ ψαλλόμενο από παιδική χορωδία.

Τώρα η Αγία Σοφία αλώνεται ξανά. Και βεβηλώνεται ξανά. Μετατρέπεται σε τζαμί. ‘’‘Εως πότε, Κύριε;’’. Η εγκληματική οίηση του μεθυσμένου από φιλοδοξίες (ψευδο)_σουλτάνου της εξ ανατολών γείτονος χώρας (συνεπικουρούμενη από την χλιαρή έως ανύπαρκτη αντίσταση στο ανοσιούργημα, σύνολου του πολιτισμένου κόσμου, της διεθνούς δημοκρατικής κοινότητας) τον οδήγησαν στο μοιραίο λάθος ενός βλάσφημου πισωγυρίσματος.

Η καρδιά της ρωμιοσύνης πληγώνεται ξανά και ξανά. Σκέφτομαι τούτες τις ώρες τον Πατριάρχη μας. Τον βαρύ, ιστορικό και ασήκωτο πόνο, που καλείται να σηκώσει. Για το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την πολύτιμη, ανεκτίμητη παρουσία και το ρόλο του στον σύγχρονο και στον κόσμο που έρχεται.

Για εμάς, ο ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας θα είναι πάντοτε η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία.

Εύχομαι αυτοί που μπορούν, (να θελήσουν και) να ανατρέψουν στην πράξη και με πράξεις την εκ νέου βεβήλωση της Αγίας του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Για την Αγία Σοφία είχα αναρτήσει στο διαδίκτυο και είχα δώσει για δημοσίευση στον τοπικό τύπο (5-7-2020) το παρακάτω άρθρο μου.

Η Αγία Σοφία, όπως και τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ανήκουν (πρέπει να επιστραφούν και να αποδοθούν) στους δημιουργούς και γεννήτορές τους.

Η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη (ως υπουργός Πολιτισμού στην Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου) είχε ξεκινήσει έναν τιτάνιο αγώνα για την επιστροφή στην Ελλάδα των ελληνικών μαρμάρων του Παρθενώνα, που είχαν κλαπεί, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, από τον Άγγλο Έλγιν, μεταφέρθηκαν ως προϊόντα κλοπής στην Αγγλία, και τοποθετήθηκαν σε βρετανικά μουσεία, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα. Είχε ξεκινήσει έναν τιτάνιο αγώνα, που συνεχίζεται, για να επιστραφούν στην Ελλάδα, στη γη που τα γέννησε, στη μήτρα του πολιτισμού που τα δημιούργησε.

Ο (ψευδο)σουλτάνος της εξ ανατολών γείτονος χώρας απειλεί τον πολιτισμένο κόσμο (πρόκειται για τυφλό φανατισμό και για παράνοια) για την μετατροπή σε μουσουλμανικό τζαμί, του (από θεμελίων μέχρι αποπεράτωσης και για αιώνες λειτουργικής ακτινοβολίας με οικουμενική διάσταση) Ναού της του Θεού Σοφίας (την Αγία Σοφία) στην Κωνσταντινούπολη – Νέα Ρώμη. Πρόκειται για μια απειλή στο όνομα του ‘’κατέχω’’ την Πόλη του Κωνσταντίνου, άρα ‘’κατέχω’’ και την Αγια-Σοφιά. Η λέξη ομολογεί την παράνομη πράξη. ‘’Κατέχω’’ κάτι, που δεν είναι δικό μου. Είναι λάφυρο, προϊόν μιας κατάκτησης.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ.
Το πραγματικό αίτημα όλου του πολιτισμένου κόσμου στο θέμα της Αγίας Σοφίας πρέπει και μπορεί να σχετισθεί με αυτό της επιστροφής των ελληνικών Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα, τον φυσικό δημιουργό και δικαιούχο.

Η Αγία Σοφία της Πόλης του Κωνσταντίνου να αποδοθεί στον φυσικό της δικαιούχο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το μόνο αρμόδιο να ρυθμίσει τον τρόπο λειτουργίας Της (να προωθήσει το διάλογο και να ενώσει εν αληθεία και εν αγάπη τα διεστώτα) στο σύγχρονο και στον κόσμο που έρχεται. Και από τη Βαβέλ να προχωρήσει στην Πεντηκοστή.

Οι κλέφτες (αφανείς και επιφανείς) και οι κατακτητές-πορθητές δεν (πρέπει να) νομιμοποιούνται. Και οι διάδοχες καταστάσεις δεν δικαιούνται να διαχειρίζονται, ως τάχα ιδιοκτήτες, τα προϊόντα κλοπής ή τα κατακτηθέντα μνημεία πολιτισμού, για τα οποία άλλοι – και όχι αυτοί – σχεδίασαν, κοπίασαν και δημιούργησαν. Δεν είναι δικά τους, δεν τους ανήκουν.

Αίτημα 1ο: Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ανήκουν στην Ελλάδα και πρέπει να επιστραφούν σ’ αυτήν.

Αίτημα 2ο: Η Αγία Σοφία της Πόλης του Κωνσταντίνου ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και πρέπει να επιστραφεί σ’ Αυτό. (π. Κ.Ι.Κ , παπαδάσκαλος 5-7-2020).

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος