Γράφει ο Γιώργος Τζέλλος:
Στον Πύργο αυτό, που ήταν ένα παραποτάμιο φρούριο του Βελιγραδίου-υπάρχει και σήμερα- είχαν φυλακίσει οι Οθωμανοί-Τούρκοι τον 41 ετών Ρήγα Φεραίο-Βελεστινλή και άλλους επτά συντρόφους του ( ανάμεσα τους ένας Σιατιστινός και δυο Καστοριανοί) στις 10 Μαΐου 1798. Εκεί μετά απο πολλά και σκληρά βασανιστήρια στις 24 Ιουνίου του 1798 τους στραγγάλισαν και πέταξαν τα σώματα τους στο Δούναβη ποταμό σύμφωνα με τα επίσημα Αυστριακά έγγραφα. Οι Τούρκοι βέβαια είχαν διαδώσει ότι δραπέτευσαν και πνίγηκαν στο ποτάμι.
Στους Τούρκους τους είχαν παραδώσει οι Αυστριακοί, οι οποίοι τους είχαν συλλάβει-τον Ρήγα στην Τεργέστη στις 19 Δεκεμβρίου 1797- για την επαναστατική τους δράση, που αυτοί ήταν αντίθετοι.
Πιθανολογείται ότι αιτία για τη θανάτωσή τους υπήρξε οι υποψίες των Αυστριακών και Τουρκικών Αρχών πως ο Ρήγας και οι σύντροφοί του είχαν στενές σχέσεις με το Ναπολέοντα Α΄ και άρα θεωρούνταν έτσι ως επικίνδυνοι για τις δυο αυτοκρατορίες.
Τον Πύργο αυτό επισκεφθήκαμε στις 30 Απριλίου 2017 με τη γυναίκα μου, τον Τάκη το Βλάχο από την Αιανή και τη γυναίκα του όταν βρεθήκαμε εκεί με εκδρομή του Συλλόγου Εφοριακών Δυτικής Μακεδονίας.
Εννοείται η συγκίνηση μας είχε φθάσει στο κατακόρυφο, ήταν για μας ένα προσκύνημα και η ημέρα αυτή θα μας μείνει αξέχαστη.
Οι Σέρβοι τιμούν τον Ρήγα Φεραίο και σε μια πλατεία του Βελιγραδίου έχουν στήσει άγαλμα του.
Λόγω της εθνικής επετείου αφιερώνω μια στροφή απο το Θούριο του
“Oι νόμοι νάν’ ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
Kαι της πατρίδος ένας, να γένη Aρχηγός.
Γιατί κ’ η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
Nα ζούμε σα θηρία, είν’ πλιο σκληρή φωτιά.”
