Πολιτική Διακήρυξη της «Αριστερής Συμπόρευσης για την Ανατροπή στη Δυτική Μακεδονία» – Οι υποψήφιοι του συνδυασμού



ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Βγήκαμε από τα μνημόνια, Βροντοφώναξε περήφανα ο Πρωθυπουργός τον Αύγουστο!
Το κατάλαβαν άραγε οι εκατοντάδες οικογένειες στη Δυτική Μακεδονία που έβγαλαν το Χειμώνα στα παγωμένα διαμερίσματα, αφού το πετρέλαιο είναι είδος πολυτελείας και η επιδότηση φιλοδώρημα; Συμφωνούν μαζί του οι χιλιάδες Καστοριανοί που οδηγήθηκαν στην ξενιτιά αφού η ανεργία στο νομό έπιασε ταβάνι;
Γιατί δε ζητωκραυγάζουν οι μηλοπαραγωγοί της Εορδαίας οι αγρότες των Γρεβενών και ολόκληρης της Δυτικής Μακεδονίας που βλέπουν το μόχθο τους να ληστεύεται από τους εμπόρους με τιμές κάτω του κόστους;

Γιατί ακούν ως ανέκδοτο τις προεκλογικές εξαγγελίες για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και αύξηση του κατώτερου μεροκάματου οι εργαζόμενοι στους εργολάβους σε ΑΗΣ και Ορυχεία αλλά και οι άλλοι εργαζόμενοι στην εστίαση, οι ντελιβεράδες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι που δουλεύουν με ωρομίσθια των 3 Ευρώ, ανασφάλιστοι χωρίς άδειες, δώρα και μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις; Μήπως συμφωνούν μαζί του οι χιλιάδες άνεργοι νέοι που παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς;
Θεωρούν μήπως τους συνταξιούχους ηλίθιους που πρέπει να χειροκροτήσουν, την περεταίρω μείωση των κατακρεουργημένων συντάξεων;

«Κανονικότητα» είναι αυτό που περιγράψαμε. Τα Τρία Μνημόνια και οι 700 και πλέον νομοθετικές παρεμβάσεις είναι εδώ και ισχύουν! Συνεχίζουν να καταληστεύουν τον φτωχοποιημένο λαό μας μέσω της φορολογίας (άμεσους και έμμεσους φόρους) ενώ συνεχίζουν να ξεπουλάν το Δημόσιο πλούτο μέσω του υπερταμείου.

Φυσικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος σε βάρος του κόσμου της εργασίας είναι αυτοί που ψήφισαν τα τρία μνημόνια και συνεχίζουν να τα στηρίζουν ιδεολογικά και πολιτικά. Για την ιστορία, τα κόμματα που ψήφισαν ή συμμετείχαν στηρίζοντας μνημονιακές κυβερνήσεις είναι ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ – ΔΗΜΑΡ- ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ- ΠΟΤΑΜΙ- ΠΡΑΣΙΝΟΙ- ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ. Ηθικοί αυτουργοί και εμπνευστές των «προγραμμάτων» είναι η ντόπια ολιγαρχία που έχει την πραγματική εξουσία στη Χώρα (βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες). Καθοδηγητές και εγγυητές μέσω της ισχύος οι εκπρόσωποι του μεγάλου μονοπωλιακού κεφαλαίου (ΔΝΤ- Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΕΕ και Ευρωζώνη).
Ο Στόχος τους; Το κόστος της κρίσης να το πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Να σωθούν οι τράπεζες και να εξασφαλίσουν υπερκέρδη οι καπιταλιστές.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΗΜΕΡΑ
Οι τρεις νομοθετικές παρεμβάσεις: Καποδίστριας- Καλλικράτης- Κλεισθένης, καθόρισαν με απόλυτη αυστηρότητα το ρόλο της Τ.Α στις σύγχρονες εξελίξεις. Με πρόσχημα την αδυναμία των μικρών δήμων και κοινοτήτων να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στην επερχόμενη «αναπτυξιακή καταιγίδα» κατήργησαν μέσω των μεγάλων δήμων τη δυνατότητα ελέγχου από τις τοπικές κοινωνίες άρα και την ουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ταυτόχρονα μετέτρεψαν την Τ.Α σε μηχανισμούς πλήρως εξαρτώμενους από το Κεντρικό Κράτος. Έτσι καταργήθηκε η Τ.Α στην πράξη. Στην ουσία δεν είναι πια ούτε Τοπική ούτε αυτοδιοίκηση! Το τοπικό κράτος είναι το μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας και του κεφαλαίου. Τέλος η υποχρηματοδότηση από τους κρατικούς πόρους μετέτρεψαν την Τ.Α σε φτωχό παρία που ζητιανεύει πόρους από Ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ κλπ). Και το χειρότερο είναι ότι η Τ.Α στρέφεται σε υπερφορολόγηση των πολιτών μέσω διαφόρων δημοτικών φόρων αλλά εκχωρεί και πολλές δραστηριότητες στους κερδοσκόπους της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Παρόλα αυτά για μας παραμένει ένα αγωνιστικό πεδίο ανάπτυξης του Εργατικού Κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, ένα πεδίο που δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας αγωνιστικών μετώπων και ταξικών συγκρούσεων, ένα βήμα συσπείρωσης των αγωνιστικών δυνάμεων της Περιοχής.
Αυτή την πολιτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στηρίζουν όλα τα κόμματα του αστικού φιλοΕΕ τόξου. Αυτή την πολιτική θα υλοποιήσουν και τα στελέχη αυτών των κομμάτων που διεκδικούν με διάφορους συνδυασμούς την ψήφο των πολιτών στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Έτσι είδαμε τον λαλίστατο, προεκλογικά, Περιφερειάρχη, που απειλούσε με παραίτηση έστω κι αν ακουστεί κουβέντα για ξεπούλημα της ΔΕΗ, να μετατρέπεται σε Κυβερνητικό εκπρόσωπο στηρίζοντας τις Κυβερνητικές επιλογές. Το «θέατρο του παραλόγου» συμπληρώνουν οι υποψήφιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι προέβαιναν σε δηλώσεις και ανέξοδους λεονταρισμούς όταν τα κόμματά τους (και οι ίδιοι ως στελέχη) συναινούν και επαυξάνουν στις ιδιωτικοποιήσεις, στα μνημόνια και στην εν γένει αντιλαϊκή πολιτική.

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ – ΦΑΣΙΣΜΟΣ – ΠΟΛΕΜΟΣ
Σε συνθήκες ήττας, απογοήτευσης και φτώχειας βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο φασισμός. Επιπρόσθετα οι διεθνείς εξελίξεις ευνοούν την ενίσχυση της ακροδεξιάς. Η αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού να αντιμετωπίσει την κρίση οδήγησε τις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε αλλαγή κατεύθυνσης. Η νίκη του Τράμπ και των ιδεών του, η εκλογή του Ναζιστή Μπολσονάρο στη Βραζιλία, η Λεπέν, ο Σαλβίνι, ο Ούρμπαν, η Αυστρία, τα ακροδεξιά κόμματα που ενισχύονται στην Ευρώπη και συμμετέχουν σε κυβερνήσεις σηματοδοτούν τον υπαρκτό κίνδυνο για τους λαούς. Εθνικισμός- Φασισμός – Πόλεμος, ένα τρίπτυχο που γεννιέται από το σύστημα της Ελεύθερης Αγοράς και απειλεί και τις ελάχιστες δημοκρατικές ελευθερίες του αστικού κοινοβουλευτισμού.
Έκφραση αυτής της πολιτικής είναι στη χώρα μας η Χρυσή Αυγή και άλλες φασιστικές κινήσεις που αξιοποιούν τον δήθεν αντισυστημικό τους ρόλο, ενάντια σε πρόσφυγες, μετανάστες αλλά και σε γειτονικούς λαούς.

Η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί αντιδραστική εξέλιξη σε βάρος και των δύο γειτονικών λαών. Επιβλήθηκε από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και εξυπηρετεί τα δικά τους οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Τσίπρας και Ζάεφ αφού τα κόμματα τους πρωταγωνίστησαν στο εθνικιστικό ντελίριο του 1992 τώρα φορούν την δήθεν αντιεθνικιστική προβιά τους. Επί της ουσίας ανοίγουν τον δρόμο για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στα ευρωνατοϊκά συμφέροντα. Αυτό εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής, με την εμπλοκή σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του ΝΑΤΟ στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με Ρωσία – Κίνα – ΕΕ αλλά και σε επεμβάσεις στην Μ. Ανατολή και την Τουρκία.
Με βάση τα παραπάνω είναι καθήκον μας να εντείνουμε την πάλη μας ενάντια σε κάθε είδους εθνικισμού που ιστορικά χρησιμοποιείται για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Είναι καθήκον μας να εντείνουμε την πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, υπέρ του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των εθνοτήτων, των λαών και των μειονοτήτων της ιστορικά πολυεθνικής περιοχής της Μακεδονίας, του δικαιώματος του κάθε λαού στον αυτοπροσδιορισμό.
Η προοπτική της ειρήνης και της ευημερίας στην περιοχή δεν προωθείται με εκβιασμούς από τα πάνω, από τους ιμπεριαλιστές και τις άρχουσες τάξεις, όπως και την ελληνική. Χτίζεται στους κοινούς αγώνες ενάντια σε ΕΕ, ΝΑΤΟ και καπιταλιστές. Σε αυτή την διεθνιστική, ταξική και αντιιμπεριαλιστική προοπτική μπορούν πράγματι να ενωθούν οι λαοί.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Η αδυναμία του Εργατικού Κινήματος να αποτρέψει τη μνημονιακή επίθεση, στους δρόμους, την τριετία 2010-2012 οδήγησε το λαό στη λογική των ελάχιστων απαιτήσεων, του λιγότερου κακού. Αυτό εκφράστηκε με την ανάθεση, των λιγοστών ελπίδων του, στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Πριν όμως «ο αλέκτωρ λαλήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε στο νεοφιλελευθερισμό ψηφίζοντας το 3ο Μνημόνιο σε αγαστή συνεργασία με όλο το μπλοκ των αστικών δυνάμεων. Η εξέλιξη αυτή ενσωμάτωσε το εργατικό κίνημα στην λογική της κυβερνητικής διαχείρισης και παράλληλα ενίσχυσε την απογοήτευση και αυτή με τη σειρά της στην αποστράτευση.

Απέναντι σ αυτή την πραγματικότητα, η απάντηση δεν μπορεί να είναι «σφάξε με Αγάμ’ να αγιάσω». Η ιστορική εμπειρία του ανθρώπινου πολιτισμού μας πιστοποιεί ότι «οι Μεσαίωνες» υπερκεράστηκαν με την αποφασιστική πάλη των λαών και με την ενίσχυση των προοδευτικών ιδεών. Αυτό είναι το άμεσο καθήκον μας.
Με την ιστορική αισιοδοξία προτείνουμε τη Μετωπική κίνηση στο κίνημα και την πολιτική των δυνάμεων της μαχόμενης ανατρεπτικής αριστεράς. Ένα Εργατικό – Λαϊκό Κίνημα, αντίπαλο δέος στο Μαύρο Μέτωπο Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου – Φασισμού.

Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να εκφραστεί η αντίθεση των λαϊκών στρωμάτων τόσο στο κίνημα όσο και στις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Επιδίωξή μας είναι να συγκροτηθεί μία μετωπική πολιτική συνεργασία όλων των μαχόμενων, αγωνιστικών, ταξικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιδιαχειριστικών, αντικαπιταλιστικών δυνάμεων που θα συγκρούεται με την καρδιά της πολιτικής τους σε όλη τη περιοχή.
Η πολιτική της κυβέρνησης και του τοπικού κράτους μπορούν να ανατραπούν από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικά επικίνδυνο, εργατικό και λαϊκό κίνημα Μια δημοκρατική-λαϊκή αυτοδιοίκηση με συνεχή εργατικό έλεγχο. Δε στοχεύουμε σε μια πιο «προοδευτική» διαχείριση ή συνδιαχείριση του υπάρχοντος μηχανισμού.

Με τους αγώνες και με την ψήφο μας το Μάιο πρέπει να πάρουμε θέση:

1) Για μια τοπική αυτοδιοίκηση που ανήκει στο λαό της περιοχής, υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών και διασφαλίζει τα δικαιώματά μας. Πρώτη αδήριτη ανάγκη αποτελεί η ρήξη με τον «Κλεισθένη Ι» και με την πολιτική των κυβερνήσεων στα ζητήματα οργάνωσης του τοπικού κράτους.

2) Για γενναία επιχορήγηση της Περιφέρειας από τον κρατικό προϋπολογισμό η οποία μπορεί να υπάρξει μόνο με εθνικοποιημένους – κρατικοποιημένους τους κλάδους παραγωγής στρατηγικής σημασίας (ενέργεια, ορυκτός πλούτος, διατροφής, μεταφορές , τηλεπικοινωνίες, τράπεζες κτλ).

3) Για να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο ενάντια στον πόλεμο και τον εθνικισμό. Είναι καθήκον μας να παλέψουμε για εδραίωση της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών της περιοχής μας κόντρα στα πολεμοχαρή συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Κόντρα και ενάντια στις ορέξεις του κεφαλαίου και του ΝΑΤΟ για επαναχάραξη των συνόρων. Κόντρα και ενάντια στους φασίστες της Χρυσής αυγής και συνολικότερα στην φασιστική λογική που μας ταΐζει το κεφάλαιο και που άρχισε να δηλητηριάζει και τα παιδιά μας στα σχολεία. Να κλείσουν όλες οι νατοϊκές βάσεις. Να παλέψουμε για την έξοδο από το ΝΑΤΟ. Να δημιουργήσουμε μέτωπο υπεράσπισης και διεύρυνσης των λαϊκών ελευθεριών ενάντια στο φασισμό αλλά και στην αυταρχικοποίηση του κράτους.

4) Για την ρήξη με την πολιτική που μετατρέπει τις περιφέρειες σε μακρύ χέρι της ΕΕ. Μία ρήξη που αναδεικνύει την ανάγκη οργάνωσης του αγώνα για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και του ευρωμνημονίου διαρκείας μέχρι το 2060.

5) Για την δημιουργία πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών της φτωχομεσαίας αγροτιάς, με σκοπό τη διατροφική επάρκεια και την αξιοποίηση του συνόλου των παραγωγικών πόρων & μέσων.
Διεκδικούμε άμεσα: Μείωση του κόστους παραγωγής (Πετρέλαιο – Λιπάσματα κ.α.), αμφισβήτηση της ΚΑΠ με προστασία της παραγωγής από αθρόες εισαγωγές, εγγυημένες τιμές από το κράτος, προστασία των αγροτών από μεσάζοντες και εμπόρους, άρση του εμπάργκο σε αγροτικά προϊόντα με τη Ρωσία.

6) Για την προστασία του περιβάλλοντος που δε θα είναι υποταγμένο στο κέρδος και την αγορά. Ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος, με πρόσχημα τις ανανεώσιμες πηγές, που συντελείται και στην περιοχή μας με ιδιαίτερη ένταση.

7) Ενάντια στην πώληση της ΔΕΗ και στο «δουλεμπόριο» των εργαζομένων. Για ΔΕΗ 100% στο δημόσιο κάτω από εργατικό κοινωνικό έλεγχο. Επανεθνικοποίηση κρατικοποίηση όλων των ιδιωτικών δραστηριοτήτων στην Ενέργεια

8) Για ένα Πολιτισμό και μια Παιδεία, που δεν θα αφορά μόνο «τα ανώτερα στρώματα» αλλά θα είναι κτήμα όλης της κοινωνίας. Διεκδίκηση της αναγνώρισης του πολιτισμού ως υπόθεσης του συνόλου του λαού και όχι ως μια εμπορευματοποιημένη διαδικασία. Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους, που να εξυπηρετεί της ανάγκες της κοινωνίας, με ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικοί σταθμοί για όλα τα παιδιά χωρίς προϋποθέσεις.

9) Για πλήρεις, αξιοπρεπείς και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες. Καμιά ιδιωτικοποίηση. Όχι στον θεσμό των Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), που παραδίδει τις κοινωφελείς λειτουργίες στους ιδιώτες.

10) Για Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική περίθαλψη για όλους. Να ενισχυθούν τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας σε όλη την Δ. Μακεδονία. Να ανεγερθούν νέες μονάδες υγείας με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού της περιοχής.

11) Για Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Κανείς ανασφάλιστος. Επίδομα ανεργίας και δωρεάν ασφάλιση για όλους τους άνεργους. Μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων συνταξιοδότησης. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Να πληρώσουν τη κρίση οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές. Διαγραφή των χρεών των λαϊκών οικογενειών και των ανέργων. Να καταργηθούν τα διόδια. Ρύθμιση των χρεών των αυτοαπασχολούμενων. Ισότητα μεταξύ γυναικών και αντρών στο δικαίωμα στην εργασία.

12) Για Ίσα δικαιώματα σε όλους ανεξάρτητα φύλου, θρησκείας ή εθνικότητας. Παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και το δικαίωμα να ζήσουν σε όποια χώρα αποφασίσουν οι ίδιοι. Να σταματήσουν οι απελάσεις, επαναπροωθήσεις, εγκλεισμοί των προσφύγων και να ενσωματωθούν τα προσφυγόπουλα που υπάρχουν σε ξενοδοχεία της περιοχής στο σύστημα εκπαίδευσης μας και στην κοινωνία. Για αξιοπρεπή στέγαση μέσα στις πόλεις, σίτιση, περίθαλψη, μόρφωση, δουλειά για όλους.

Αυτή είναι η πρότασή μας για τις επερχόμενες εκλογές στην Τ.Α.
Η συγκρότηση συνδυασμών στην Περιφέρεια και σε Δήμους, όπου υπάρχουν δυνατότητες, μπορεί και πρέπει να γίνει από τα κάτω με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, όπου τον τελικό αποφασιστικό ρόλο θα τον έχει η συνέλευση του σχήματος, με διαδικασίες ανοικτές σε όλη την βάση του σχήματος. Το σχήμα λειτουργεί στη βάση της αιρετότητας και της ανακλητότητας των εκπροσώπων του, με λειτουργία κυκλικής εκπροσώπησης στο περιφερειακό συμβούλιο.

Στις διαδικασίες του σχήματος έχουν θέση όλοι οι αγωνιστές και αγωνίστριες του εργατικού –Λαϊκού κινήματος, πρωτοπόροι έντιμοι εργαζόμενοι και εργαζόμενες, διανοούμενοι, αγρότες – αγρότισσες, νεολαίοι που αμφισβητούν την καταθλιπτική «κανονικότητα» και παλεύουν για την ανατροπή της. Έχουν θέση όλες οι αντιιμπεριαλιστικές, αντικαπιταλιστικές, ταξικές, αντιδιαχειριστικές, αγωνιστικές δυνάμεις που είναι υπαρκτές και δρουν στην Περιοχή. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες αυτού του διαλόγου, τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, τις αγκυλώσεις, όμως είναι ο μόνος δρόμος για να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση στον κόσμο της εργασίας.

Για μια μαχόμενη αριστερά της ανατροπής, όχι της διαχείρισης και της υποταγής.

ΑΡ.ΣΥ ΑΝΑΤΡΟΠΗ –Υποψήφιοι 2019

Πράσσος Στέφανος Υποψήφιος Περιφερειάρχης (συνταξιούχος – Ορυχείων ΔΕΗ -πρώην πρόεδρος σωματείου ΣΕΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»)

Υποψήφιοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι

Αντωνακάκη Σοφία Ν. Φλώρινας Εικαστικός

Ασαλουμίδης Κωνσταντίνος Ν. Κοζάνης (Εργαζόμενος ΔΕΗ – Πρόεδρος σωματείου ΣΕΕΝ Εργατική Αλληλεγγύη)

Ασπράγκαθος Αβραάμ Ν. Κοζάνης (Καθηγητής Μαθηματικών)

Βασιλόπουλος Χρήστος Ν. Γρεβενών (Ελεύθερος Επαγγελματίας, Χημικός Μηχανικός)

Γεωργιάδης Γεώργιος Ν. Κοζάνης (Μισθωτός Πολιτικός Μηχανικός)

Δημάκης Βασίλειος Ν. Κοζάνης Οδηγός σε εργολαβίες ΔΕΗ – Μέλος ΔΣ συνδικάτου οδηγών. Αιρετός Σύμβουλος στην Κοινότητα Πτολεμαΐδας.

Διαμαντόπουλος Ευάγγελος Ν.Καστοριάς Εργαζόμενος στον ΟΤΕ, Πρώην Βουλευτής Ν.Καστοριάς

Κακαρέτσα Ελένη Ν. Φλώρινας -Εκπαιδευτικός

Καραογλανίδης Ιωάννης Ν.Κοζάνης- Ποντοκώμη Ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων

Καρώνης Θόδωρος Ν.Κοζάνης- (Ηλεκτρολόγος μηχανολόγος μηχανικός)

Κονδυλίδης Ιωάννης Ν.Κοζάνης Εργαζόμενος στο Ορυχείο Νοτίου Πεδίου ΔΕΗ. Μέλος ΔΣ ΣΕΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

Κωνσταντόπουλος Γεώργιος Ν.Κοζάνης Συνταξιούχος πρώην εργαζόμενος στα Ορυχεία τη ΔΕΗ

Σαββίδης Γεώργιος Ν.Κοζάνης Ελεύθερος Επαγγελματίας

Τζώτζης Βασίλειος Ν. Φλώρινας (ΗΜΜΥ/ νέος αγρότης)

Χαραλαμπάκη Δήμητρα Ν.Κοζάνης (φοιτήτρια Μηχανολόγων Μηχανικών)

Ζυμάρα Νεφέλη Ν.Κοζάνης (φοιτήτρια στον τμήμα Χημείας ΑΠΘ)

Θεοδωρίδου Αναστασία Ν.Κοζάνης (φοιτήτρια Μηχανολόγων Μηχανικών)

Κατσέλας Βασίλειος Ν.Κοζάνης (Πολιτικός Μηχανικός)

Λαμπρίδης Ιωάννης Ν.Κοζάνης (Πολιτικός Μηχανικός)

Ζέρβας Ιωάννης Ν.Κοζάνης (Ηλεκτρολόγος Μηχανικός)

Τσαουσίδου Κική Ν.Κοζάνης (Μηχανολόγος Μηχανικός)

Κωνσταντινίδης Σπύρος Ν.Κοζάνης Εργολαβικός εργαζόμενος σε ορυχεία ΔΕΗ

Μίγκος Αθανάσιος Ν. Φλώρινας (καθηγητής Αγγλικών)

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.