«Μια Νύχτα στην Κόλαση», 2019, 82’ (A Night in Hell)
Από 7 Φεβρουαρίου στο Studio New Star Art Cinema αποκλειστικά
Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Νίκου Κουρού, με τίτλο «Μια Νύχτα στην Κόλαση», ξεκινά τη διαδρομή της στις κινηματογραφικές αίθουσες από 7 Φεβρουαρίου στο Studio New Star Art Cinema, παράλληλα με τη συμμετοχή της σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Ξεκινώντας από τη φράση του Μάνου Χατζιδάκι «Όποιος δε φοβάται το τέρας, πάει να πει ότι του μοιάζει», ο Νίκος Κουρού εμπνεύστηκε μια φανταστική, συμβολική ιστορία τρόμου, που πραγματεύεται τις συνέπειες του φασισμού και πως ο φόβος μεταβάλλεται αρχικά σε ανοχή και τελικά σε ταύτιση με το «τέρας».
Με πολλές αναφορές στον κλασικό ελληνικό κινηματογράφο, η ταινία απαριθμεί πάνω από 220 συντελεστές, με πρωταγωνίστρια την Καίτη Φίνου σε ρόλο έκπληξη. Τα γυρίσματα και η τεχνική της επεξεργασία κράτησαν δυόμισι περίπου χρόνια, ενώ χάρη στη συμβολή των συντελεστών της, η ταινία ολοκληρώθηκε με μηδενικό προϋπολογισμό.
Η επίσημη πρεμιέρα της ταινίας θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου, στις 20.00 μ.μ., στο Studio New Star Art Cinema (Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, Πλατεία Αμερικής), παρουσία του σκηνοθέτη και των συντελεστών. Τον Μάρτη αναμένεται να προβληθεί σε Κοζάνη και Πτολεμαίδα.
Μια Νύχτα στην Κόλαση
Σημείωμα σκηνοθέτη
«Όποιος δε φοβάται το τέρας πάει να πει ότι του μοιάζει». Η θρυλική αυτή φράση του αείμνηστου Μάνου Χατζιδάκι, στάθηκε για μένα η αφετηρία, να γράψω μια φανταστική ιστορία σχετική με το τέρας του φασισμού. Ένα τέρας που επανεμφανίζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, όταν υπάρχει πρόσφορο έδαφος. Σε περιόδους οικονομικής, ηθικής ή ανθρωπιστικής κρίσης, όπου η άρχουσα τάξη, προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα της, ωθεί αυταρχικά τα λαϊκά στρώματα στο περιθώριο και την εξαθλίωση. Η λήθη, η αδιαφορία και η άγνοια βοηθούν στην επανεμφάνιση του τέρατος. Έτσι, οι ανύποπτοι, αδύναμοι, φοβισμένοι άνθρωποι, δέχονται παθητικά τη μοίρα που τους ορίζει ο δυνάστης τους.. Στον αντίποδα, μια μειοψηφία ανθρώπων που επιλέγει να αντισταθεί…
Δυόμισι χρόνια πέρασαν από τότε που διηγήθηκα την ιστορία αυτή στην καλή μου φίλη και αξιόλογη μέτζο σοπράνο της Λυρικής Σκηνής, Ελένη Βουδουράκη. Η Ελένη βρήκε την ιδέα ενδιαφέρουσα κι εγώ ξεθάρρεψα…. Άρχισα να ψάχνω συνεργάτες και συντελεστές. Τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα στην αρχή. Κάποιοι προσπάθησαν να με αποθαρρύνουν, βρίσκοντας το εγχείρημα σχεδόν ακατόρθωτο. Δεν πτοήθηκα.
Κάνω την πρόταση στην Καιτούλα, να υποδυθεί το «ρόλο κλειδί» της ταινίας. Εκείνη δέχεται, μεγάλη ενθάρρυνση για μένα. Προστέθηκε η Αλίκη, ο Σταμάτης, ο Παναγιώτης, η Άννα, ο Γιώργος, ο Δημήτρης και στην πορεία κι άλλοι, πολλοί. Μαζευτήκαμε μια τεράστια παρέα, χωρίς καμιά οικονομική ενίσχυση, χωρίς καμία οικονομική αξίωση. Τα γυρίσματα δύσκολα, πολλές φορές επώδυνα, κοπιαστικά και επικίνδυνα. Εμείς όμως, όλοι εκεί. Αγνοώντας τις αντίξοες συνθήκες, την όποια κούραση, πολλές φορές τον κίνδυνο, για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Μετά τα γυρίσματα ακολουθεί η τεχνική επεξεργασία. Δεύτερος γύρος κόπου και μόχθου. Ο Ηλίας, ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Νίκος και τόσοι άλλοι…Και ξανά να διορθώσουμε τις όποιες ατέλειες, στην εικόνα, τον ήχο, τα ειδικά εφέ. Και πάλι ξανά ότι μας είχε ξεφύγει την προηγούμενη φορά…
Έτσι, από μια ταινία no budget, η ταινία μας μετατράπηκε σε…υπερπαραγωγή με την πολύτιμη προσφορά 220 συντελεστών. Μια προσφορά που τη χαρακτηρίζουν οι αγνές προθέσεις, η συλλογικότητα και η αυθεντικότητα, η αφοσίωση και η δοτικότητα.
Θα τους είμαι ευγνώμων πάντα και θα τους ευχαριστώ. Όλους…
Ν.Κ.
Σύνοψη
Κάθε πενήντα χρόνια, ένα τέρας εμφανίζεται και τρομοκρατεί τους κατοίκους ενός χωριού, σπέρνοντας τη συμφορά και τη διχόνοια μεταξύ τους. Ο άρχοντας του χωριού, ο Στασινός, ένας αδίστακτος και διεστραμμένος άνθρωπος, αφού κατάφερε και πήρε με ύπουλο τρόπο τα χωράφια των κατοίκων, τους έχει τώρα να δουλεύουν σαν σκλάβοι στην ίδια τους τη γη. Εμπόδιο στα σχέδια του ο Αρτέμης, που επικαλούμενος το νόμο κράτησε την περιουσία του και αντιτίθεται στις παγίδες που του στήνει ο Στασινός. Το τέρας επανεμφανίζεται στο χωριό και ο Αρτέμης θα αποφασίσει να το διώξει με τη βοήθεια μιας γερόντισσας και ενός μισότρελου λεπρού, μοναδικοί από τους εναπομείναντες που είχαν καταφέρει να το διώξουν όταν εκείνο είχε εμφανιστεί την προηγούμενη φορά, πενήντα χρόνια πριν…
