Της Μάρθας Καπλάνογλου-Τεχνολόγου Γεωπόνου:
Τα παθητικά πυρόφυτα έχουν ιδιαίτερα μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και στις ίδιες τις φλόγες.
Η αντοχή τους αυτή μπορεί να οφείλεται στον παχύ τους φλοιό( φελλοφόρος δρυς), στο σκληρό ξύλο τους, που τα κάνει να αναφλέγονται δύσκολα, (ίταμος και άλλες δρύες), στην υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία στο ξύλο τους ( όπως στο αλμυρίκι), αλλά και στη φύλαξη των αναπαραγωγικών τους οργάνων στο έδαφος( όπως είναι οι φτέρες και τα γεώφυτα). Περιέχουν πολλούς χυμούς, οι οποίοι μπορεί να είναι λεπτόρρευστοι, σαν νερό και σχεδόν άοσμοι(παχύφυτα). Δεν έχουν ξερά μέρη.
Έχουν ευλύγιστα φύλλα και χλωρά. Μάλιστα, τα γεώφυτα της Μεσογειακής πανίδας βρίσκονται σε λήθαργο την περίοδο των πυρκαγιών, επομένως, πολύ δύσκολα επηρεάζονται και από τις φωτιές.
Τα ενεργητικά πυρόφυτα έχουν λεπτά φύλλα, κλαριά με πτητικές ουσίες, ύλη που αντιστέκεται στην αποσύνθεση, νεκρά φύλλα και κλαδιά, που παραμένουν πάνω στο φυτό. Έχουν έντονη μυρωδιά, όταν συνθλίβονται, ενώ ο χυμός τους είναι παχύρρευστος, κολλώδης, με έντονη μυρωδιά.
Ο κορμός τους ξεφλουδίζεται και ο φλοιός είναι ξηρός και αποσπάται εύκολα. Αυτά ενεργοποιούν τους αναπαραγωγικούς τους μηχανισμούς, αμέσως μετά τη φωτιά. Αυτό γίνεται μέσω της ριζοβλάστησης ή της πρεμνοβλάστησης, αλλά μπορεί να πραγματοποιηθεί και μέσω προστατευμένων σπόρων ή σπόρων των οποίων η φυτρωτικότητα μπορεί να ενεργοποιηθεί με τη φωτιά ή τον καπνό.”
Δείτε στο video που ακολουθεί μερικά δένδρα από αυτά: