Εάν μας έλεγαν πως υπάρχει κάποια κοπέλα στα 20 της που αγωνίζεται στη Νεάπολη με τη γυναικεία ομάδα μπάσκετ, βρίσκεται στον πάγκο του Αχιλλέα Τριανδρίας ως βοηθός και ταυτόχρονα διαιτητεύει αγώνες ενώ παράλληλα σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται στα Σέρβια Κοζάνης, τότε μάλλον θα μας φαινόταν, τουλάχιστον παράλογο. Εάν στην εξίσωση προσθέσεις και την γοητεία που την περιβάλει, τότε ως αποτέλεσμα προκύπτει η Κατερίνα Βέκιου.
Το κορίτσι ‘’φαινόμενο’’ έχει βαλθεί να καταρρίψει τα στερεότυπα κάνοντας πράξη τα όνειρά της.
Η νεαρή αθλήτρια μας συστήνετε στην πρώτη της συνέντευξη στο KOZANILIFE.GR και τον δημοσιογράφο Σάκη Καραδημούλα:
– Καλησπέρα Κατερίνα. Από τα Σέρβια στην Νεάπολη. Πες μας λίγα λόγια για την αθλητική σταδιοδρομία σου ως τώρα. Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το μπάσκετ;
Ασχολούμαι με τον αθλητισμό από νεαρή ηλικία, αρχικά με την ενόργανη γυμναστική και στην συνέχεια με αθλήματα του στίβου. Μετα την πρώτη επαφή μου με το μπάσκετ στο σχολείο, εντάχθηκα στην ακαδημία της ομάδας μπάσκετ του γειτονικού Βελβεντού, Α.Σ. Βελβεντός, καθώς τότε δεν υπήρχε ομάδα μπάσκετ στα Σερβία. Σε ηλικία 13 ετών λόγω κάποιων απουσιών στο γυναικείο τμήμα, ήμουν στη αποστολή και είχα την πρώτη συμμετοχή μου στην Α2. Από την επόμενη σεζόν αποτελούσα τακτικό μέλος του γυναικείου τμήματος αλλά και του τμήματος νεανίδων. Μετά το λύκειο ήρθα στην Θεσσαλονίκη για σπουδές όπου και έπαιξα την προηγούμενη σεζόν στον ΑΣ Ζέφυρο ‘02 και φέτος στην Νεάπολη
– Άλλη μια χρονιά ολοκληρώθηκε. Επιτυχημένη ή όχι για εσάς; Ποιοι είναι οι στόχοι σας;
Μπορεί από πλευράς αποτελεσμάτων η σεζόν να μην μοιάζει επιτυχημένη, αλλά το γεγονός ότι παιχνίδι με το παιχνίδι παίζαμε καλύτερα αλλά και ότι γίναμε πραγματικά ομάδα λέει πολλά. Το γυναικείο τμήμα της Νεάπολης επανασυστήθηκε μόλις την προηγούμενη χρονιά, και φέτος κάναμε μεγάλα βήματα προόδου, τόσο ατομικά αλλά και ομαδικά
«Δυστυχώς βλέπω ότι το νεαρό της ηλικίας μου είναι αυτό για το οποίο συνήθως ακούω σχόλια, κάτι που δυστυχώς αποθαρρύνει αρκετά νέα παιδιά από το να αποφασίσουν να γίνουν διαιτητές»
– Επίσης σε βλέπουμε στα παρκέ ως διαιτητή. Καταρχάς πως τα συνδυάζεις όλα; Και πως έκανες ένα τόσο τολμηρό βήμα να ασχοληθείς με τη διαιτησία την ώρα που ακόμα αγωνίζεσαι;
Για την ακρίβεια είναι λίγο πιο δύσκολο από ότι ακούγεται καθώς ενώ παίζω μπάσκετ στην Θεσσαλονίκη, διαιτητεύω αγώνες της ΕΚΑΣΔΥΜ. Με καλή οργάνωση χρόνου αλλά και την συνεργασία των προπονητών μου αλλά και του συνδέσμου μου καταφέρνω να τα συνδυάζω. Το μπάσκετ μου αρέσει αρκετά, και μπορώ να πω ότι απολαμβάνω το να διαιτητεύω σχεδόν το ίδιο με το να αγωνίζομαι. Από την στιγμή που έγινα διαιτητής μπορώ να πω ότι έγινα καλύτερη παίκτρια, και γιατί κατανοώ του κανονισμούς καλύτερα αλλά και γιατί κατανοώ τους διαιτητές.
– Βρίσκεσαι στους πάγκους και ως βοηθός προπονητή. Σπουδάζεις άλλωστε κάτι ανάλογο. Ποιες είναι οι βλέψεις σου γύρω από αυτές τις σπουδές;
Με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με τις αναπτυξιακές ηλικίες. Θα ήθελα να μπορέσω να μεταλαμπαδεύσω τις γνώσεις που πήρα από όλους του προπονητές μου και την σχολή μου στα παιδιά.
– Υπάρχει κοινωνικός ρατσισμός σε κάποιον τομέα από τους παραπάνω (περισσότερο ως γυναίκα) διότι δυστυχώς βλέπουμε και ακούμε πολλά στα γήπεδα;
Μπορώ να πω ότι με εξαίρεση ορισμένα μεμονωμένα περιστατικά δεν έχω αντιμετωπίσει ρατσισμό για το γεγονός ότι είμαι γυναικά. Αλλά δυστυχώς βλέπω ότι το νεαρό της ηλικίας μου είναι αυτό για το οποίο συνήθως ακούω σχόλια, κάτι που δυστυχώς αποθαρρύνει αρκετά νέα παιδιά από το να αποφασίσουν να γίνουν διαιτητές σε αντίθεση με εμένα.
– Εκτός από τη δουλειά μέσα στα παρκέ, εργάζεσαι και εκτός κάνοντας παραπάνω από μία δουλειά. Περιέγραψε μας τυπική μέρα σου.
Τα σαββατοκύριακα εργάζομαι εκτός γηπέδων τη μια μέρα και την άλλη διαιτητεύω συνήθως. Καθημερινά επικεντρώνομαι στις σπουδές μου και στις προπονήσεις ως παίκτρια. Την Παρασκευή δουλεύω ως προπονήτρια!
– Και όταν έχεις ελεύθερο χρόνο σου πως τον αξιοποιείς;
Τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει να τον περνάω με φίλους, είτε στο σπίτι είτε έξω για καφέ. Μια βόλτα στην παράλια, ειδικά τώρα που είναι κάλος ο καιρός, είναι πάντα στο πρόγραμμα.
– Στο 20 σου έχεις κατασταλάξει τι θα ακολουθήσεις; Οι προσωπικοί σου στόχοι;
Θέλω να παίζω μπάσκετ για όσο καιρό μπορώ αλλά και όσο το απολαμβάνω. Όπως όλοι οι αθλητές δεν θα έλεγα όχι στην προοπτική να συμμετέχω στο υψηλότερο επίπεδο. Θα ήθελα να ασχοληθώ με τον χώρο του αθλητισμού τόσο σαν παίκτρια μπάσκετ όσο και σαν προπονήτρια
– Ποιο είναι το πρότυπο σου ή αλλιώς το ίνδαλμα σου στο μπάσκετ;
Μεγάλωσα παρακολουθώντας μπάσκετ μετά το 2010 και αυτό έχει επηρεάσει τα παικτικά μου είδωλα. Όντας μια αμυντικογενής παίκτρια δεν θα μπορούσα να μην είμαι μεγάλη φαν του Διαμαντίδη. Από τους εν ενεργεία παίκτες μου αρέσει ο Μάντζαρης, η ενεργητικότητα που βγάζει στο παιχνίδι του ο Κώστας Παπανικολάου, η μαχητικότητα του Πρίντεζη και η ηρεμία του Φώτση.
– «Κρυφοκοιτάζεις» κάποια στιγμή την πόρτα της εθνικής;
Φυσικά και ήθελα να αγωνιστώ στην εθνική. Είναι τιμή για κάθε παίκτη να φορά την φανέλα με το εθνόσημο. Μέχρι τότε στόχος μου είναι να παίζω όσο καλύτερα μπορώ για να το πετύχω.
Θέλω μέσα από αυτή την συνέντευξη να ευχαριστώ τους προπονητές μου, Νίκο Παρδαλιό και Χάρη Ζανδέ (ΑΣ Βελβενδό), Θοδωρή Αλεξανδρίδη (ΑΣ Ζέφυρος ’02) και Σπύρο Παγκουτσο (ΣΑΠΚ Νεαπολης) που με δίδαξαν και με στήριξαν αλλά και όλες τις συμπαίκτριές μου όλα αυτά τα χρόνια.
Σε ευχαριστούμε πολύ. Σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη ζωή σου.
Σάκης Καραδημούλας για το KOZANILIFE.GR