Ζούμε μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά στη χώρα του Survivor. Το μεταδιδόμενο από το τηλεοπτικό κανάλι του ΣΚΑΪ ριάλιτι σόου έχει κατακτήσει την ελληνική οικογένεια , αφού ο αγώνας επιβίωσης των πρωταγωνιστών κάτω από τις αντίξοες συνθήκες και στερήσεις του απομακρυσμένου νησιού του Αγ.Δομινίκου προσομοιάζουν με τις σημερινές συνθήκες επιβίωσης του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού μας. Προφανώς ο μέσος τηλεθεατής ταυτίζεται με τους συναγωνιζόμενους προς εξασφάλιση της διατροφής τους ήρωες του σόου , επικαλύπτοντας κατά κάποιο τρόπο τα ψυχολογικά προβλήματα του άγχους και της κατάθλιψης που βιώνει από τη μακροχρόνια οικονομική κρίση. Το φιλοθεάμον κοινό αποπροσανατολίζεται έτσι από την ζοφερή καθημερινότητα βρίσκοντας διέξοδο στις ψευδαισθήσεις που προσφέρει η εικονική πραγματικότητα της τηλεόρασης.
To σήριαλ, που σύμφωνα με τις μετρήσεις έχει τον υψηλότερο βαθμό τηλεθέασης, διαρκεί επί τρίωρο για πέντε μέρες την εβδομάδα , έχει κατακτήσει, λόγω της συναρπαστικότητας των παράτολμων «παιγνιδιών» του και τα πιο μικρά παιδιά ,που ξαγρυπνούν μέχρι τα μεσάνυκτα και το πρωί πηγαίνουν νυσταλέα στο σχολείο παρουσιάζοντας μειωμένη απόδοση σύμφωνα με διαπιστώσεις εκπαιδευτικών. Στα διαλείμματα το “survivor” έχει γίνει αγαπημένο παιχνίδι των μαθητών, που μιμούνται με επικίνδυνες ακροβασίες τους ήρωες του σόου, χρησιμοποιώντας μάλιστα και τα ονόματά τους . Όπως δε έγινε γνωστό βρίσκεται στα σκαριά προς τηλεοπτική παρουσίαση το “ παιδικό Survivor”,παρόμοιο του οποίου ήδη προβάλλεται στην Τουρκία, τόπο καταγωγής του παραγωγού Ιλίτζαλι.
Σαφώς το περί ου ο λόγος σήριαλ, πέραν της μαχητικότητας των συμμετεχόντων ,που υποβάλλονται σε σκληρές δοκιμασίες προς εξασφάλιση του « επιουσίου», κάποιων χρηματικών επάθλων και ιδίως της δημόσιας προβολής των διακρινομένων κυρίως για την αθλητική σωματική διάπλαση ανταγωνιστών, δεν διακρίνεται για την μετάδοση κάποιων εποικοδομητικών μηνυμάτων, πνευματικών και ηθικών αξιών από τα οποία πάσχει η ελληνική κοινωνία. Απλώς αποτελεί ,όπως προαναφέρεται, ένα αποπροσανατολιστικό για τους τηλεθεατές ναρκωτικό και ένα βάλσαμο, που προφανώς βοηθάει όσους το παρακολουθούν, να ξεχνούν προσωρινά την φτώχεια, την ανεργία ,την απόγνωση και τη κατάντια στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος μας.
Δημήτριος Δημηνάς