Ο Σύλλογος Ατόμων με Αναπηρία, Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας από την σύσταση του και μέχρι σήμερα αγωνίζεται για την προάσπιση των δικαιωμάτων και τη βελτίωση συνθηκών διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία, χρονίων πασχόντων και των οικογενειών τους. Ένα από τα βασικότερα θέματα που προσπαθεί από την αρχή να προβάλλει είναι η έλλειψη προσβασιμότητας σε κοινόχρηστους χώρους στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον των πόλεων και υπηρεσιών. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων να έχουν ελεύθερη πρόσβαση παντού και να έχουν ίσες δυνατότητες και ευκαιρίες . Η εκπαίδευση αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή όλων μας. Δυστυχώς όμως διαπιστώνουμε ότι ακόμη και σε εποχές που ο πολιτισμός μας θεωρείται ότι έχει φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο, τα άτομα με αναπηρία εξακολουθούν να ψάχνουν για σχολεία, σαν επρόκειτο να ψάξουν να βρουν το κρυφό σχολειό.
Δυστυχώς για όλους τους μαθητές το κουδούνι του σχολείου που σηματοδοτεί την έναρξη της σχολικής χρόνιας, δεν χτυπάει την ίδια ημέρα. Οι μαθητές με αναπηρία τις περισσότερες φορές χρειάζεται να περιμένουν αρκετούς μήνες μέχρι να τοποθετηθούν δάσκαλοι και καθηγητές ειδικής αγωγής. Κάποιες φορές μερικές ειδικότητες δεν διορίζονται καθόλου, ενώ σε άλλες όσοι τοποθετούνται μετά από λίγο χρειάζεται να ξαναφύγουν, είτε με άδειες, είτε λόγω παρακολούθησης σεμιναρίων, αφήνοντας πίσω τους μεγάλο κενό.
Φέτος η προκήρυξη των βουλευτικών εκλογών έχει δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα κενά στην εκπαιδευτική διαδικασία. Τα κενά που εντοπίστηκαν δεν υπάρχει περίπτωση να καλυφθούν. Τα ολοήμερα τμήματα έχουν τιναχτεί στον αέρα, ενώ δεν είναι γνωστό πότε θα τοποθετηθούν δάσκαλοι και καθηγητές ειδικοτήτων. Παρόλα αυτά οι εκλογές θα διενεργηθούν κανονικά. Δεν θα διενεργηθούν όμως με τον ίδιο τρόπο για όλους. Όπως έχουμε επισημάνει και παλιότερα, τα σχολεία που χρησιμοποιούνται ως εκλογικά τμήματα δεν είναι προσβάσιμα. Τα άτομα με κινητική αναπηρία μπορεί να πλησιάσουν στα εκλογικά τμήματα, ακόμη κι όταν αυτό απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και γίνεται με δυσκολία, αλλά δεν προσέρχονται ποτέ στην κάλπη. Σταματούν στην αυλή. Και μετά περιμένουν να έρθει σε αυτούς ο δικαστικός αντιπρόσωπος. Για να ασκήσουν απλώς το εκλογικό τους δικαίωμα. Ένα δικαίωμα που η πολιτεία, ο νομοθέτης, τους έχουν παραχωρήσει.
Αλλά η ίδια πολιτεία με την αναλγησία της και την έλλειψη μέτρων είναι αυτή που τους το αφαιρεί.
Είναι απαράδεκτος ο αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρία από όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Όσον αφορά την εκπαίδευση, τα σχολεία μας θα πρέπει να είναι προσβάσιμα. Οι μαθητές με αναπηρία δεν θα πρέπει να ψάχνουν αν υπάρχει σχολείο που να μπορεί να τους φιλοξενήσει. Δεν θα πρέπει να χρειάζεται ακόμη και να μετακομίσει ολόκληρη η οικογένεια σε άλλη πόλη για να παρακολουθήσει ο μαθητής όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Σε καμία περίπτωση η οικονομική κρίση δεν θα πρέπει να αποτελεί πρόσχημα για να βάζει αναχώματα στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία.
Είναι καιρός, ακόμη και στο 2015 να αρχίσουν να γίνονται έργα προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι καιρός η προσβασιμότητα να γίνει υπόθεση όλων μας. Είναι καιρός τα άτομα με αναπηρία να μην συναντούν πουθενά πάσης φύσεως εμπόδια, που θα τους αποκλείουν στην καθημερινότητά τους από το να ασκούν τα συνταγματικά τους δικαιώματα.
Άλλωστε το 2020 πλησιάζει οπού όλες οι υπηρεσίες και δομές του δημοσίου που δεν είναι προσβάσιμες θα θεωρούνται αυθαίρετες σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία.
Κυρίες και κύριοι…βιαστείτε… ο χρόνος τελειώνει…
Για το Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Μήγγος Μιχάλης
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Συμεωνίδης Μάριος