Δευτερα 15-7-13 μεσα σε απαλη ομιχλη ξεκινω να διανυσω 580km προς το χωριο Sbega. Μπαινω στην εθνικη Μ58 γραφω περιπου 15km και το GPS επιμενει πως εχω παρει λαθος διαδρομη. Αποφασιζω να ακολουθησω το GPS το οποιο με βγαζει σε κακοτραχηλο δρομο. Εκανα 180km απο τα οποια τα 60 ηταν χωματινα μεσα σε βουνο για να ξαναβρω την νεα εθνικη. Μεγαλη η ταλαιπωρια! Αρχισε να βρεχει εντονα -ποσο μου εχει λειψει η βροχη- ο δρομος καινουργιος μεν, με σαμαρια δε. Πουθενα ταμπελα για Sbega. Ξαφνικα μετα απο εφτα ωρες ξεπροβαλει πινακιδα που λεει Sbega 10km αριστερα. Μπαινω ξανα σε χωματοδρομο, η μηχανη τριζει ολοκληρη, μετα απο 15′ φτανο στο χωριο.
Ενα χωριο μονο χωματοδρομους, σχετικα απλομενο. Συναντω μια κυρια 50 ετων πανω-κατω με ενα μικρο στην αγγαλια της, η οποια ειναι προθυμη να με βοηθησει να βρω το μοναδικο ξενωνα του χωριου. Μου ζητα να την ακολουθησω σε ενα μαγαζι να παρει τηλεφωνο τον ιδιοκτητη του ξενωνα. Μολις τα κανονισε ολα μου ζηταει 100ρ για την εξυπηρετηση. Της εξηγω πως μολις τακτοποιηθω θα γυρισω να τη βρω να της τα δωσω. Παω στο μερος που μου ειπε και περιμενω μεσα στη βροχη να ερθουν να με τακτοποιησουν. Με τα πολλα πολλα μετα απο 20′ που δεν ερχοταν κανεις αποφασισα να φυγω εντελως απο το μερος. Ελπιζοντας να βρω καποιο motel στο δρομο. Τελικα φτανω μετα απο 130km στη κωμοπολη Mogotsa. Η Mogotsa ειναι μικρη κωμοπολη αναμεσα απο Chita και Skovorodino.
Στη πολη υπαρχει σταθμος τρενου οπου εξυπηρετει την ευρυτερη περιοχη, δυο ξενοδοχεια και ενα πανδοχειο. Για κακη μου τυχη ηταν ολα γεματα. Απογοητευτηκα… Ενα παλικαρι μου ειπε να παω στο σιδηροδρομικο σταθμο, εκει υπαρχουν κλινες για τους ταξιδιωτες τρενων. Με βολεψαν σε ενα δωματιο με ενα καναπε. Κοινοχρηστο μπανιο κτλ. Μετα απο τετοια κουραση μου φαινοταν σουϊτα.
Την επομενη καρφι για Skovorodino αλλα 350km παλι με πολλη εντονη βροχη. Στο δρομο συναντησα μια BMW GS1200 ADV. Ενας Γαλλος 50 χρονων που εκανε το εξης tour Γαλλια – ΗΠΑ – Καναδα – Αλασκα – Ηπα – Κορεα – Ρωσια – Καζακσταν κλπ εως τη Γαλλια. Εξι μηνες θα του παρει συνολικα, μου εβαλε ιδεες !!!
Φτανω Skovorodino οπου ειναι η διασταυρωση του δρομου Βορεια για Yakoutsk – Magadan και νοτια για Vladivostok.
Την αλλη μερα γεματος χαρα και ενεργεια ξεκινω για την μεγαλη ανηφορα τριων χιλιαδων χιλιομετρων προς το Magadan. Γρηγορα τα συναισθηματα αντιστραφηκαν η χαρα εγινε λυπη. Ο δρομος δεν ηταν βατος για τη μηχανη μου. Εκανα τα πρωτα 30km και φανηκε αμεσως πως το varadero δεν ειναι κατασκευασμενο για τοσο τραχυ δρομο. Πηρα την αποφαση να μη το ρισκαρω περαιτερω και γυρισα πισω στη βαση για ανασυγκροτηση.
Πεμπτη 18-7-13 κινησα για Birobidzhan προς Vladisvostok με ενδιαμεση διανυκτερευση στη πολη Belogorsk. Συνολικα χιλιομετρα 1045.
Το Birobidzhan πηρε το ονομα του απο δυο ποταμια που συναντιουνται μεσα στη πολη Ο ποταμος Biro και ο ποταμος Bidzhan. Ειναι μια πολη ισα με την Κοζανη σε πλυθησμο, ειναι περιπου 70.000 κατοικων. Αφου τακτοποιηθηκα πρωτο μελημα μου ηταν να ασχοληθω με τη μηχανη, πλυσιμο, λαδια, γρασαρισμα κτλ. Εκανα αρκετα χωματινα χιλιομετρα οποτε ταλαιπωρηθηκε πολυ η μηχανη.
Εμεινα στο Birobidzhan συνολικα 3 μερες λογο μεγαλης βροχοπτωσης. Την Δευτερα 22-7-13 ξεκινησα για Bikin που ηταν αλλα 400km και η τελευταια διανυκτερευση πριν το Vladivostok. Μετα απο 200km φτανω στην πρωτευουσα του νομου, την πολη Khabarovsk. Εχασα μια στροφη χωρις να το καταλαβω και για 200km νομιζα οτι πηγαινα προς Bikin αλλα η πορεια μου ηταν εντελως διαφορετικη. Αντι για Νοτια κατευθυνομουν Ανατολικα προς την πολη Komsomolskaya. Μια περιοχη που ζει η σιβηρικη τιγρης. Στο γυρισμο αναγκαστικα εμεινα στο Khabarovsk. Πανεμορφη πολη, περναει μεσα της ο μεγαλος ποταμος Amur.
Βγηκα βολτα για φωτογραφιες και φαγητο. Πολλες ομορφες γυναικες με ωραιο απλο ντυσιμο, πολλα παλια κτηρια και πολλες μηχανες. Σε ενα φαναρι σταματα διπλα μου μια μηχανη
Ο τυπος με καλει σε bar να πιουμε κατι για να γνωριστουμε, αμεσες διαδικασιες… Σε λιγοτερο απο 10′ ειχε παραγγειλει δυο χυμους, ζητησα μπυρα αλλα δε με αφησε λεγοντας “αλκοολ και μηχανη δε πανε μαζι” που να ηξερε …
Τελος με μια διανυκτερευση στο χωριο Bikin και ακριβως ενα μηνα εφτασα στην Νοτιοανατολικη ακρη της Σιβηριας τη πολη Vladisvostok με 1.000.000 περιπου κατοικους. Η βροχη ηταν ασταματητη χαθηκα μεσα στην πολη οποτε σταματησα ενα ταξι και του ζητησα να μου βρει ενα ξενοδοχειο. Ο Βασια τα κανονισε ολα μεχρι το τηλεφωνο του μου αφησε, σε περιπτωση που τον χρειαστω τις μερες που θα εμενα εκει. Κυριος !!! Καυτο μπανιο, σουπα και υπνο, το τριπτυχο της αναζωογονησης.
Ο καιρος δε μου εκανε τη χαρη να απολαυσω την πανεμορφη αυτη πολη. Βρηκα συνεργειο εκανα servis, αλλαξα λαστιχα στη μηχανη. Ολη την υπολοιπη μερα μεσα. Πολυ μεγαλο κριμα. Nevermind με περιμενουν ακομα πολλα χιλιομετρα με πολλα αξιοθεατα…
