Η πλειοψηφία των Ελλήνων επιθυμεί την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν πειστεί πως η χώρα έχει μέλλον μόνο αν έχει, ως νόμισμα, το ευρώ. Βέβαια, από την άλλη, η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν επιθυμεί το μνημόνιο. Η ατυχία είναι ότι το δίλημμα δεν είναι ευρώ ή μνημόνιο.
Αφήνω στην άκρη την προσωπική μου άποψη –που είναι ότι η χώρα θα έπρεπε να έχει ήδη επιστρέψει στη δραχμή- και μπαίνω στον κόπο και την επιθυμία της πλειοψηφίας.
Η παραμονή στο ευρώ θα πρέπει να συνδυαστεί με αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Σε διαφορετική περίπτωση, το Μνημόνιο οδηγεί στην απόλυτη εξαθλίωση των πολιτών και της κοινωνίας. Το παραδέχονται πια όλοι.
Στην πραγματικότητα, θα πρόκειται για διαπραγμάτευση του Μνημονίου–και όχι για αναδιαπραγμάτευση-, αφού διαπραγμάτευση δεν έγινε ποτέ.
Η διαπραγμάτευση έγινε μόνο στα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών που παρουσίαζαν υπουργούς να δίνουν σκληρές μάχες με τους εκπροσώπους της Τρόικας για το καλό της πατρίδας.
Βέβαια, αυτό συνέβαινε επειδή οι ιδιοκτήτες των καναλιών προσπαθούσαν να διαφυλάξουν τα δικά τους συμφέροντα που είναι άρρηκτα δεμένα με τον δικομματισμό.
Ο λόγος που δεν έγινε διαπραγμάτευση είναι ότι δεν μπορούσε να γίνει. Ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η Νέα Δημοκρατία –που στήριξαν την κυβέρνηση Παπαδήμου- μπορούσαν να κάνουν διαπραγμάτευση.
Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία –κυβερνώντας επί 38 χρόνια και συνάπτοντας δάνεια-, οπότε ήταν αδύνατον να κάνουν οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Οι Γερμανοί θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να προβούν σε αποκαλύψεις για τις μίζες που έπαιρναν επί δεκαετίες τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας –άλλωστε, αυτοί τους τις έδιναν-, οπότε η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε τα πάντα, χωρίς να διαπραγματευτεί τίποτα.
Το γεγονός ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ενδιαφέρθηκαν για την προσωπική τους επιβίωση -και όχι για τη χώρα και τους πολίτες της- είναι ένα ζήτημα που αφορά τη Δικαιοσύνη αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου τώρα.
Αν η χώρα μας θέλει να διαπραγματευτεί το Μνημόνιο, αυτή η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει από τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Είναι «ανοιχτοί» από παντού, εκβιάζονται και δεν έχουν την δυνατότητα να διαπραγματευτούν τίποτα. Επίσης, δεν έχουν την επιθυμία. Δεν τους συμφέρει.
Σαφώς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Γερμανία θα επιθυμούσαν να συνδιαλέγονται με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Είναι του χεριού τους και τους κάνουν ό,τι θέλουν. Αυτούς ξέρουν, αυτούς εμπιστεύονται.
Μια νέα ελληνική κυβέρνηση –με άγνωστα σε αυτούς πρόσωπα- θα χρειαζόταν ένα χρονικό διάστημα για να γίνει «οικεία», ενώ θα υπήρχε η πιθανότητα να αποκτήσει πρόσβαση σε στοιχεία που θα εξέθεταν τόσο τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις όσο και τους δανειστές, με τον κίνδυνο κάποιοι από αυτούς να βρεθούν στη φυλακή.
Εξετάζοντας όλους τους «παίκτες» της κεντρικής πολιτικής σκηνής, καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο μόνος που θα μπορούσε να διαπραγματευτεί σήμερα το Μνημόνιο είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο Τσίπρας δεν έχει καμία σχέση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την γερμανική κυβέρνηση, δεν πήρε δάνεια, δεν πήρε μίζες από προμήθειες όπλων και, άρα, έχει ακόμα λευκό ποινικό μητρώο και δεν μπορεί να εκβιαστεί.
Έχει την πολιτική ικανότητα ο Αλέξης Τσίπρας, αν γίνει πρωθυπουργός, να διαπραγματευτεί το Μνημόνιο, ώστε να μην συνεχιστεί το μαρτύριο της χώρας και των πολιτών μέχρι την ολική εξαθλίωση;
Δεν το ξέρω. Αλλά, αν δεν μπορεί ο Τσίπρας, δεν μπορεί κανείς.
(Να γράψω για μια ακόμα φορά πως είμαι υπέρ της επιστροφής στη δραχμή. Αυτό δεν με εμποδίζει να σκέφτομαι.)
Γράφει ο pitsirikos
