Διέμενε στην οδό Αμαλίας 34 (τα καλοκαίρια στην Κηφισιά) με το τεράστιο σαλόνι, όπου συγκέντρωνε σε χοροεσπερίδες βασιλείς, πρίγκιπες και αριστοκράτες της Αθήνας.
Η Λουίζα, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της «Real News», οργάνωνε φιλανθρωπικούς χορούς για να ενισχύσει φτωχούς και ορφανά, ενώ διέθεσε απλόχερα 50.000 δραχμές το 1905 για τη δημιουργία εργοστασίου κεντημάτων και εργοχείρων για τις άπορες κορασίδες προσφέροντας μάλιστα και το οικόπεδο.
Έδινε βραβεία σε άπορους αριστούχους μαθητές κι έκανε δωρεές στην Πολυκλινική σε συλλόγους και συνδέσμους. Πρόσφερε, επίσης, τεράστιο ποσό υπέρ της εκκλησίας του Παναγίου Τάφου, μετά από έκκληση του Πατριάρχη.
Πάντοτε γενναία στις χορηγίες, η Ριανκούρ δώρισε στο Νομισματικό Μουσείο μια σπουδαία συλλογή βυζαντινών νομισμάτων. Ήταν Γενάρης του 1908, όταν ο εκ Μυκόνου διευθυντής του Μουσείου Γιάννης Σβορώνος έμαθε ότι η χήρα του Ρώσου προξένου Τρογιάνσι κατείχε σπουδαία συλλογή βυζαντινών νομισμάτων, τα 4/5 των οποίων σπάνια, και προτίθετο να τα εκποιήσει.
Μην μπορώντας να βρει τα χρήματα που απαιτούσε η αγορά της, αποτάθηκε στην πολύτιμη φίλη της Ελλάδας Ριανκούρ, που δεν δίστασε να δείξει τη γενναιοδωρία της και να αγοράσει τη συλλογή, που σήμερα φέρει το όνομά της.
Η συλλογή περιλαμβάνει 192 χρυσά, 74 αργυρά και 264 χάλκινα σκουφάτα και κωνσταντινάτα. Παριστάνουν αυτοκράτορες, από τον Μέγα Κωνσταντίνο έως την Άλωση της Πόλης, και βασιλείς της Νίκαιας, της Θεσσαλονίκης και της Τραπεζούντας. Διακρίνονται οι μορφές των Ιουστινιανού, Κωνσταντίνου και Ελένης, Ιουλιανού, Θεοδοσίου, Αρκαδίου, Μαρκιανού, Λέοντος, Φωκά, Ηρακλείου, Ειρήνης της Αθηναίας κ.α.
Η Λουίζα Ριανκούρ πέθανε στην Αθήνα στις 27/2/1941.
24ωρο
