Του Πέτρου Αργυρίου
Νεοφιλελεύθερος σημαίνει να έχεις μισήσεις τόσο πολύ κάποιον στη ζωή σου ώστε να μισείς όλους εξίσου πολύ.
Σημαίνει να μην έχεις μοιραστεί ποτέ τίποτε στη ζωή σου. Να μην αντέχεις να μοιράζεσαι με τους άλλους σε τέτοιο βαθμό που να μην ανέχεσαι το να μοιράζονται οι άλλοι μεταξύ τους.
Σημαίνει να κάνεις τους ανθρώπους να θέλουν τόσα πολλά που να μην μπορούν να έχουν ούτε τα λίγα.
Να βλέπεις τις χώρες σαν φράκτες σε οικόπεδα που σου γυάλισαν το μάτι.
Σημαίνει να νοθεύεις. Το γάλα με νερό, το νερό με λάσπη, το κρέας με σόγια, τη σόγια με μετάλλαξη, τα κοινωνικά κινήματα με ρουφιάνους, την πολιτική με πράκτορες σου. Όσο περισσότερο μαθαίνουν οι άνθρωποι να ζουν
με το ψεύτικο, τόσο περισσότερο από το πραγματικό περισσεύει για σένα.
Σημαίνει να κλειδώνεις τους ανθρώπους σε ένα κουτί τηλεόρασης για να μπορείς ανενόχλητος να κλέβεις το βιός τους, το μέλλον τους, τα όνειρά τους.
Να φυλακίζεις τα ζωντανά σε κουτιά για να μπορείς να κλέβεις τους τόπους τους.
Σημαίνει να βλέπεις το σώμα σαν αγορά φαρμάκων, τα όργανά του σαν εμπορικό προϊόν.
Να βλέπεις τον πλανήτη σαν οικόπεδο γεμάτο ορυχεία, τα δάση σαν οικοδομικά εμπόδια, τις θάλασσες και τους ωκεανούς σαν μια πελώρια χέστρα.
Να μην έχεις κανένα σεβασμό για τη ζωή.
Να περιγελάς όλα όσα οι άνθρωποι έχουν σε εκτίμηση. Τη δημοκρατία, τη φιλία, την κοινωνία, τους θεσμούς.
Να είσαι πέραν του καλού και του κακού και όμως να υπηρετείς μόνο το δεύτερο.
Να είσαι πάνω από τους νόμους.
Να φτύνεις εκεί όπου οι άλλοι πίνουν και να ζητάς από αυτούς μεταξωτό μαντηλάκι να σκουπίσεις τα σάλια σου.
Να κάνεις τα θέλω σου πρέπει τους και να μη σταματάς ποτέ να θέλεις όλο και περισσότερα.
Να καταστρέφεις τους ελεύθερους επαγγελματίες στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, να φτωχαίνεις τους ανθρώπους στο όνομα της οικονομίας να κάνεις τις κοινωνίες παρασιτικές στο όνομα της παραγωγικότητας. Να μιλάς για υγιή ανταγωνισμού όταν ο ίδιος χρησιμοποιείς κάθε αθέμιτο μέσο.
Να έχεις τόσα λεφτά ώστε να πουλάς φτηνότερα από όσο οι άλλοι αντέχουν να πουλήσουν ώστε να μπορείς μετά να πουλήσεις ακριβότερα από όσο οι άλλοι μπορούν να αγοράσουν.
Να γελάς με το γάλα που σκόπιμα χύνεις μπροστά στα πόδια μιας λεχώνας που από την πείνα το βυζί της έχει στεγνώσει.
Να περιφρονείς τον άνθρωπο. Να κάνεις τις κοινωνίες τους αγορές και τη ζωή τους αγοραία.
Να μην έχεις άλλη πατρίδα πέρα από τις εταιρίες και τις τράπεζες σου.
Να πουλάς αρρώστιες στο όνομα της υγείας, πολέμους στο όνομα της ειρήνης, τρόμο στο όνομα της ασφάλειας.
Να είσαι τόσο αναίσθητος που οι βόμβες να σου ακούγονται σαν κελαρύσματα και οι κραυγές των ανθρώπων σαν βελάσματα.
Να κάνεις τις ζωές μαρτυρικές, το μαρτύριο θάνατο και τις κοινωνίες τύμβους για να μπορείς να είσαι τυμβωρύχος.
Να κάνεις τις ζούγκλες οικόπεδα, τα οικόπεδα πόλεις και αφού έχεις πείσει τους ανθρώπους ότι οι πόλεις είναι ζούγκλες να τους βάζεις να τρώγονται μεταξύ τους σαν το διαίρει και βασίλευε σου να ταν η φυσική τους κατάσταση.
Να τους πείθεις ότι η φτώχεια είναι η φυσική κατάσταση αυτού που δεν κλέβει. Ότι η σκλαβιά είναι η μόνη επιλογή που η ελεύθερη βούληση επιτρέπει.
Να μιλάς για αδιέξοδα εκεί που έχεις σφραγίσει όλες τις εξόδους κινδύνου και για μονόδρομους εκεί που έχεις κλείσει όλες τους παράδρομους.
Να μιλάς εξ ονόματος της δημοκρατίας εκεί που ο λαός δεν έχει φωνή.
Νεοφιλελεύθερος σημαίνει να έχεις μια αρρώστια που γνωρίζεις ότι σκοτώνει ότι αγγίζεις και να τη σκορπάς απλόχερα για να μη νιώθεις μόνος σε μια αρρώστια που όσο περισσότερους σκοτώνει, τόσο δυνατότερο σε κάνει.
