Στο τέλος της Ακολουθίας των Α’ Χαιρετισμών (3-3-2023) στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού, ο παπάς και το εκκλησίασμα γονάτισαν στην Εικόνα της Παναγίας, κάνοντας 1 λεπτού σιγή με μυστική προσευχή στην Παναγία, για τα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη και για τις οικογένειές τους. ‘’ Αυτή η μυστική – καρδιακή προσευχή μας εδώ, δεν είναι ατομική ούτε αυτονομείται, παρά από εδώ συνάπτεται στην προσευχή του Σεβ. Μητροπολίτη μας, του Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, αποχτά εκκλησιολογική διάσταση’’, είπε ο π. Κ. στους πιστούς.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας (5-3-2023) αναπέμφθηκε δέηση (με εντολή της Ιεράς Συνόδου) σε όλους τους Ναούς “υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως των ψυχών πάντων των βιαίως κοιμηθέντων αδελφών ημών κατά το σιδηροδρομικόν δυστύχημα εις την περιοχήν των Τεμπών…”.
Στην Ακολουθία των Β’ Χαιρετισμών (10-3-2023) ο π. Κωνσταντίνος απηύθυνε ευγνώμονα λόγο ‘’για τους διασώστες και εθελοντές, πυροσβέστες, αστυνομικούς, γιατρούς, νοσηλευτές, ψυχιάτρους, ψυχολόγους, παιδαγωγούς, ρεπόρτερ και κληρικούς, που από την πρώτη στιγμή θυσιαστικά αντιμετώπισαν το τραγικό δυστύχημα και τις συνέπειές του, διασώζοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στηρίζοντας όλους αυτούς που είχαν και έχουν τον πόνο τους’’.
‘’Η προσευχή μας’’, είπε, ‘’είναι και για τους τραυματίες, που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία – κάποιοι από αυτούς διασωληνωμένοι – και ολόψυχη είναι η προσευχή μας να αναρρώσουν και να επιστρέψουν γρήγορα στα σπίτια τους’’.
Το έγραψα και προχτές. Συμπαριστάμεθα. Στη βαθιά οδύνη και στον αβάσταχτο πόνο των οικογενειών, που θρηνούν μέλη των οικογενειών τους στη φονική σύγκρουση των τρένων κοντά στη Λάρισα, και στις δεκάδες αδικοχαμένους αδελφούς – αδελφές μας, με προσευχή εν σιωπή προς την Παναγία (την Ελεούσα του Ζιδανίου, που τόσες φορές παρούσα στήριξε και στηρίζει την περιοχή μας και το λαό μας – Θυμάμαι, μαθητής δημοτικού, τον παπα-Γιώργη Κακούλη να περιφέρει στα σπίτια του Βελβεντού την Εικόνα της Παναγίας της Ζιδανιώτισσας. Έψαλα το Απολυτίκιό της κι εκείνος μνημόνευε, αγίαζε και ευλογούσε), και συνοχή καρδίας, συμπαριστάμεθα ολοψύχως.
“Χαίρε, δι ης η χαρά εκλάμψει. // Χαίρε, δι ης η αρά εκλείψει”.
