Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω οι ευνούχοι – Γράφει ο Χαρίτων Καρανάσιος



Ο αποθανών Konstantin von Glücksburg υπήρξε κατά γενική ομολογία λίγος και μοιραίος για την Ελλάδα ως αρχηγός κράτους. Μάλιστα, έφυγε έχοντας δανέζικο διαβατήριο, αλλά χωρίς ελληνική ιθαγένεια, καθώς αρνήθηκε να λάβει επώνυμο. O θεός να τον αναπαύσει. Όσον αφορά τη βασιλεία, ο θεσμός της κληρονομικής διαδοχής είναι βέβαια αναχρονιστικός. Οι Έλληνες έχουμε έναν λόγο παραπάνω να βδελυσσόμαστε τη βασιλεία, καθώς στην Ελλάδα επιβλήθηκε ξένη δυναστεία, η οποία αφενός αποτέλεσε σύμβολο και όργανο υποτέλειας της χώρας σε ξένες δυνάμεις, αφετέρου ευθύνεται για πολλά δεινά της Ελλάδος. Επιπλέον, υπάρχει και η πολιτική των βασιλέων στην πράξη ήταν τραγική. Οι βασιλείς ποτέ δεν θεωρήθηκαν Έλληνες από τον ελληνικό λαό, ούτε οι ίδιοι ένιωθαν Έλληνες. Χαρακτηριστικά, το φέρετρο του δολοφονηθέντος Γεωργίου Α΄ ήταν καλυμμένο από την ελληνική αλλά και τη δανέζικη σημαία! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έπρεπε να αφήσουμε το Τατόι, που είναι κομμάτι της ιστορίας μας, να ρημάξει και να γίνουμε ρεζίλι των σκυλιών.

Αλλά το ότι βασιλεία ευθύνεται για πολλά δεινά στην Ελλάδα δεν έπεται ότι οι «ευνούχοι» που διαδέχθηκαν τον βασιλιά παίρνουν συγχωροχάρτι. Η ψυχολογική μέθοδος καταδίκης κάποιου, για να καταξιωθεί ο κατήγορος είναι γνωστή και απορριπτέα. Τι έγινε στη Μεταπολίτευση (μετά το 1974) το γνωρίζουμε: λαϊκισμός, αυριανισμός, μνημόνια, εθνική μειοδοσία, υποκλοπές, μυστική διπλωματία, «νταβατζήδες» εργολάβοι, μεγαλοεκδότες, ιδιωτικά παράσιτα που απομυζούν το κράτος, παρακμή πολιτικού λόγου και πράξης και τόσα άλλα. Οι πολιτικοί κατέστρεψαν την Ελλάδα, και μάλιστα προέρχονται από τις ίδιες οικογένειες (Καραμανλήδες, Πανανδρέου, Μητσοτάκηδες), εν είδει κληρονομικής βασιλείας.

Η κατ’ όνομα Δημοκρατία μας είναι έρμαιο στις ορέξεις των ευνούχων, οι οποίοι συντηρούν την εξάρτηση από τους φίλους μας «φονιάδες των λαών». Όλοι οι πρωθυπουργοί κλήθηκαν να ξεπληρώσουν και από ένα γραμμάτιο στον θείο Σαμ. Ο «εθνάρχης» Καραμανλής υπέγραψε τις καταστροφικές για την Κύπρο συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου το 1959, ο Ανδρέας Παπανδρέου μας φλόμωσε στον λαϊκισμό και στα χρέη, τα οποία αύξησε ο Κων. Μητσοτάκης. Ο Σημίτης συνέδεσε το όνομά του με Ίμια, δομημένα ομόλογα και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, ο νεότερος Κώστας Καραμανλής ολιγώρησε στο οικονομικό τσουνάμι πριν από τα μνημόνια, ο νεότερος Γ. Παπανδρέου μας έδεσε στο ΔΝΤ και στα μνημόνια με τους Σαμαροβενιζέλους. Ο Τσίπρας μας φόρτωσε και με άλλα 100 δις ευρώ, μετέτρεψε και το Όχι σε Ναι, ξεπούλησε τη Μακεδονία, μας φόρτωσε με μετανάστες. Κατάφερε πάντως να εξαλείψει τον αντιαμερικανισμό στην Ελλάδα! Και όλοι μαζί επιτρέψανε στη νεοναζιστική Χ.Α. να μπει στη Βουλή, καθώς εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους. Σήμερα η χώρα είναι μια απέραντη αμερικάνικη βάση, ξεπουλά τα ασημικά σε μεγάλες εταιρείες αλλά η κυβέρνηση μοιράζει επιδόματα ψἰχουλα. Το χρέος, βέβαια, έφθασε στο 211% του ΑΕΠ. (3η πιο χρεωμένη χώρα παγκοσμίως).

Θα επιμείνω στην αντιδημοκρατική νοοτροπία των κυβερνήσεων. Ο λαός δεν ρωτήθηκε ποτέ για σημαντικές αποφάσεις, λ.χ. για την ένταξη σε ΕΕ και ΟΝΕ ή την επανένταξη στο ΝΑΤΟ. Βέβαια, και όταν ο λαός ρωτήθηκε, το Όχι έγινε Ναι. Ο λαός δεν ρωτήθηκε ούτε και για τη συμφωνία των Πρεσπών. Αντιθέτως, η εξουσία επέτρεψε στην Antifa να μοιράζει φασιστικά αντεθνικά τρικάκια και στα ΜΑΤ να χτυπάνε απλούς διαδηλωτές με τα παιδιά τους, που λοιδορήθηκαν ως φασίστες εθνικιστές. Αυτή είναι η πρακτική σήμερα. Κάποιος Ρουβίκωνας αναλαμβάνει τη βρόμικη δουλειά και στοχοποιεί ανθρώπους. Κάθε κυβέρνηση και πολιτικός χώρος χρειάζεται πού και πού και μια ομάδα κρούσης! Ακόμη, κανείς δεν πήγε φυλακή για τα μνημόνια, αντιθέτως, πληρώνουμε βουλευτές και πολιτικούς που ήταν υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία.

Έχουμε όμως εγγυητή της Δημοκρατίας μας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τι δουλειά κάνει όμως ο Πρόεδρος, εκτός από το να υπακούει στον εκάστοτε πρωθυπουργό και να τρέχει από τελετή σε τελετή; Αλλά και ο διαχωρισμός εξουσιών σχεδόν δεν υφίσταται. Ή μήπως η Δικαιοσύνη και η νομοθετική εξουσία (Βουλή) είναι ανεξάρτητη εξουσία στην Ελλάδα; Όσον αφορά την ανεξαρτησία των ΜΜΕ, αυτό είναι ανέκδοτο, αλλά ισχύει παγκοσμίως. Στην ουσία, η εξουσία στην Ελλάδα είναι προσωποπαγής και η χώρα κυβερνάται από έναν μικρό πυρήνα πέριξ ενός πολιτικού, που δημιουργεί στη συνέχεια έναν ευρύτερο μηχανισμό στο πλαίσιο πελατειακών σχέσεων.

Να μείνω στην τρέχουσα ειδησεογραφία: μαύρο πολιτικό χρήμα, υποκλοπές (από τον Τόμπρα και τον Μαυρίκη έως σήμερα), μυστική διπλωματία (τόσο στη συμφωνία των Πρεσπών όσο και με τα μάρμαρα του Παρθενώνα), λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ρεύμα ξεπουλήθηκαν, οι «νταβατζήδες» βασιλεύουν (βλ. υπόθεση Noore 1, με τους 2 τόνους ηρωίνης και τους 10 δολοφονημένους μάρτυρες). Η χώρα δεν μπορεί να προστατεύσει την εθνική κυριαρχία, που δεν είναι μόνον τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα. Η Ελλάδα δεν κατάφερε καν να προστατεύσει την κληρονομιά της ιστορία της και της Μακεδονίας. Μετά την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, ιδρύθηκε στη Φλώρινα το Κέντρο «Μακεδονικής» γλώσσας! Μπορείτε να δείτε τις ιστοσελίδες του και να θαυμάσετε εθνική μειοδοσία (https://makedonski.gr, https://www.facebook.com/makedonski.gr.2022).

Η δράση των βασιλέων στην Ελλάδα υπήρξε ολέθρια, αλλά οι «δημοκράτες» πολιτικοί που τους διαδέχθηκαν δεν κατάφεραν να ανορθώσουν μιαν ευνουχισμένη Ελλάδα από τους δυτικούς της συμμάχους. Αντιθέτως, θεώρησαν δεδομένη την εξάρτηση στις ΗΠΑ και χρησιμοποίησαν την αμερικανική εύνοια, ώστε να χριστούν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, ενώ καθένας ξεπλήρωνε και από ένα γραμμάτιο στον «μεγάλο αδελφό». Ο μόνος που προσπάθησε να παρεκκλίνει ήταν ο νεότερος Κ. Καραμανλής, ο οποίος όμως έφυγε και ήταν νύχτα… Και οι ευνούχοι της πολιτικής κατάφεραν να πτωχεύσουν τη χώρα. Τα χειρότερα όμως έπονται. Από τους ελέω θεού οικτρούς βασιλείς προσγειωθήκαμε στους ελέω θείου Σαμ γιέσμεν ευνούχους. Να δούμε όμως αν καταφέρουν να σχηματίσουν έστω μια κάποια κυβέρνηση. Ο θεός να βάλει το χέρι του. Ο θείος Σαμ σίγουρα θα βάλει και τα δυό του χέρια!

5 σχόλια στο άρθρο “Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω οι ευνούχοι – Γράφει ο Χαρίτων Καρανάσιος

  1. Θὰ σᾶς πῶ μιὰ ἱστορία. ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ τ. ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ

    Τὸ 1991 ὁ Φιντὲλ Κάστρο θέλησε νὰ δώσει μιὰ νέα εἰκόνα τῆς Κούβας πρὸς τὸν ἔξω κόσμο ὅσον ἀφορᾶ τὴν θρησκευτικότητα στὴν χώρα του, καὶ γι᾿ αὐτὸ κάλεσε τὸν τότε Πάπα, Ἰωάννη παῦλο Β’, νὰ ἐπισκευθεῖ τὴν Κούβα, ὅπερ καὶ ἐγένετο, καὶ τὸν ὑποδέχθηκε στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Φραγκίσκου τῆς Ἀσσίζης στὴν παλιὰ Ἀβάνα. Σύντομα ὅμως ἀντιλήφθηκε τὴν Παπικὴ πονηριά του καὶ τὸν σιχάθηκε καί, φυσικά, δὲν τὸν ξανακάλεσε. Τότε ἕνας στενός του φίλος τὸν συμβούλεψε: «Ἂν θέλεις νὰ φτιάξεις τὴν εἰκόνα τῆς χώρας σου καὶ νὰ ἔχεις καὶ πραγματικὴ εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεό, δῶσε πίσω τὴν Ὀθόδοξη Ἐκκλησία ποὺ χάλασες.» Στὴ Ἀβάνα ὑπῆρχε Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Κανσταντίνου καὶ Ἑλένης χτισμένη ἀπὸ Ἑλληνες ναυτικούς, τὴν ὁποία ὁ Κάστρο κατέστρεψε τὸ 1985 καὶ στὴ θέση της ἔκανε παιδικὴ χαρά. Ἔτσι, οἱ τριανταπέντε οἰκογένειες Ἑλλήνων ποὺ ζοῦν στὴν Ἀβάνα βρέθηκαν χωρὶς ναό. Ἡ ἰδέα τοῦ φίλου του τοῦ ἄρεσε κι ἔτσι ἔστειλε στὴν Ἐλληνικὴ Κυβέρνηση ἕνα ἐπίσημο ἔγγραφο, μὲ τὸ ὁποῖο τὴν ἐνημέρωνε ὅτι προτίθεται νὰ κτίσει Ἱερὸ Ναὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου αὐτὴ τὴ φορά, προστάτου τῶν ναυτικῶν, καὶ ὅτι ἐπιθυμοῦσε ἀφοῦ κτισθεῖ ὁ Ναός, νὰ καλέσει τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο νὰ τὸν ἐγκαινιάσει. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ διέθεσε οἰκόπεδο δίπλα στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Φραγκίσκου, στὴν παλιὰ Ἀβάνα. Ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση τότε, εὐχαριστῶντας τὸν Φιντὲλ Κάστρο,ἀποφάσισε νὰ διαθέσει ἕνα κονδύλι 100.000 Δολλαρίων γιὰ τὸ κτίσιμο τοῦ Ναοῦ. Ὅμως ὁ Κουβανὸς ἡγέτης ἀπάντησε ὅτι τὰ ἔξοδα ἀνέγερσης τοῦ Ναοῦ θὰ τὰ καλύψει ἡ Κουβανικὴ κυβέρνηση κι ἔτσι τὸ κοντύλι διατέθηκε γιὰ τὴν ἐσωτερικὴ διακόσμηση τοῦ Ναοῦ, τέμπλο, ἐικόνες κ.λ.π. Ὁ Ναὸς κτίσθηκε πολὺ γρήγορα καὶ στὶς 25 Ἰανουαρίου 2004 μία ἀποστολὴ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Κωνσταντινούπολη ἀποτελούμενη ἀπὸ 350 περίπου ἄτομα, ὑπουργούς, Μητροπολίτες τῆς Ἐλλαδικῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου, τὸν Πατριάρχη, Ἱερεῖς, καθηγητὲς Πανεπιστημίου, χορωδίες, Δημάρχους ἔφτασε μὲ πτήση Τσάρτερ στὴν ὄμορφη Ἀβάνα γιὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ. Ταυτόχρονα, δυόμιση χιλιάδες Ἑλληνες ἀπ᾿ ὅλο τὸν κόσμο μὲ Ἑλληνόπουλα ντυμένα τσολιάδες καὶ χωρατοπούλες, μὲ μουσικοὺς, χορευτὲς καὶ ἄλλους καλλιτέχνες ἔφτασαν κι αὐτοὶ ἐκεῖ γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ καὶ χαρμόσυνο γεγονός. Φυσικά, μεταξύ αὐτῶν, ὁ πρωταίτιος αὐτοῦ τοῦ «θαύματος», ὁ φίλος τοῦ Φιντέλ μὲ τὴν οἰκογένειά του. Ἐπὶ μία ἑβδομάδα ἡ καρδιὰ τῆς Ἑλλάδας χτυποῦσε στὴν Ἀβάνα. Ὅλα τὰ Ἑλληνικὰ μέσα ἐνημέρωσης ἦταν ἐκεῖ. Μετὰ ἀπὸ τὴν λαμπρὴ τελετὴ τῶν ἐγκαινίων, στὸ γεῦμα ποὺ παρατέθηκε στοὺς δυόμισηχιλλιάδες καλεσμένους, οἱ δημοσιογράφοι, ποὺ εἶχαν βρεῖ τὴ χαρά τους παίρνοντας συνεντεύξεις ἀπὸ τόσους ἐπισήμους ποὺ ἦταν ἐκεῖ, περιτρυγύρισαν τὸν φίλο τοῦ Φιντὲλ καὶ μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἐρωτήσεων ἐξέφρασαν τὴν εὐλογώτατη ἀπορία τους: «Πῶς γίνεται ἐσεῖς, ἕνας πρώην βασιλιᾶς, καὶ ἕνας Κομμουνιστὴς ἡγέτης νὰ ἔχετε τέτοια φιλικὴ σχέση»; Καὶ ἡ ἀπάντηση τοῦ Κωνσταντίνου (αὐτὸς ἤταν ὁ φίλος τοῦ Κάστρο): «Αὐτὰ εἶναι ἀντιλήψεις τοῦ περασμένου αἰώνα. Μὲ τὸν Πρόεδρο εἴμαστε πολλὰ χρόνια φίλοι καὶ δέστε τί ἀπέφερε αὐτὴ ἡ φιλία». Ἡ συνέχεια βέβαια ὑπήρξε θαυμαστή. Μπροστὰ στὸν Ναὸ φτιάχτηκε βαπτιστήριο, στὸ ὁποῖο μέχρι τὸ 2010 εἶχαν βαπτισθεῖ περίπου 10.000 ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Σήμερα ὑπάρχουν στὴν Κούβα ἀρκετοὶ Ναοὶ πλέον. Μετὰ ἀπὸ τὸν Ναὸ ὁ Κάστρο ἔφτιαξε καὶ ὀρθόδοξο Θεολογικὸ Σεμινάριο, στὸ ὁποῖο μποροῦν νὰ σπουδάζουν παιδιὰ ἀπὸ τὴν Κούβα καὶ ἄλλα 29 κράτη τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς. Καὶ τὸ σημαντικότερο. Ὅλα τὰ μεγάλα κεφάλια τῆς κυβέρνησης τοῦ Φιντὲλ Κάστρο βαφτίστηκαν Ὄρθόδοξοι Χριστιανοί, καὶ ὁ νοῶν νοήτῳ. (Αὐτὸ τὸ τελευταῖο of the record). Ὅποιος θέλει, μπορεῖ νὰ ἀνατρέξει στὰ ἀρχεῖα ὅλων τῶν μέσων ἐνημέρωσης ἐκείνων τῶν ἡμερῶν, Ἰανουάριος τοῦ 2004, γιὰ περισσότερες λεπτομέρειες.
    Ἀγαπητοὶ φίλοι, δὲν ἀσχολοῦμαι μὲ τὴν πολιτικὴ οὔτε καὶ γνωρίζω ἔργα καὶ ἡμέρες πολιτικῶν καὶ βασιλιάδων. Στὴν Κούβα ὅμως εἶδα μὲ τὰ μάτια μου καὶ ἔζησα πράγματα ποὺ δὲν ἐπιδέχονται ἑρμηνεῖες κατὰ τὸ δοκοῦν. Εἶδα μιὰ οἰκογένεια χαρούμενων ἀνθρώπων μὲ χιοῦμορ, καταδεκτικῶν πρὸς ὅλους, μὲ ἄψογα Ἑλληνικά, ποὺ ἡ ὅλη συμπεριφορά τους ἀπέπνεε Ἑλλάδα καὶ πατριωτισμό. Γι᾿ ΑΥΤΟΝ τὸν Κωνσταντῖνο, ποὺ ΕΓΩ γνώρισα καὶ φωτογραφήθηκα καὶ μὲ τὸν ἴδιο καὶ μὲ τὴν οἰκογένειά του ἔχω νὰ πῶ ἕνα «Θεὸς σχωρέσ᾿ τον, Καλὸν Παράδεισο καὶ καλὴ ἀνάπαυση νὰ ἔχει ἡ ψυχή του». Τὰ ὑπόλοιπα εἶναι δουλειὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἱστορίας.

    1. Όθων, επίθετο ‎Wittelsbach. Και βέβαια υπάρχουν πολλές δυναστείες, άλλες μεγαλύτερες, άλλες μικρότερες. Χοελτσόλερν (βασιλείς τής Πρωσίας και αργότερα και αυτοκράτορες των Γερμανών), Αψβούργοι, Βουρβόνοι, Καπετίδες, Ρομανώφ κ.λπ., κλπ.

Γράψτε απάντηση στο Ανώνυμος Ακύρωση απάντησης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.