Η ύβρις – Άρθρο του Απόστολου Παπαδημητρίου με αφορμή τα 200 έτη από τον μαρτυρικό θάνατο του ιερομάρτυρα και εθνομάρτυρα πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄



Συμπληρώθηκαν 200 έτη από τον μαρτυρικό θάνατο του ιερομάρτυρα και εθνομάρτυρα πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄, τον οποίο η Εκκλησία τιμά ως άγιο. Το πονεμένο από τη σκλαβιά έθνος τον τίμησε κατά το παρελθόν. Με ευλάβεια ομογενής πλοίαρχος, ο Νικόλαος Σκλάβος, περισυνέλεξε το λείψανό του από τη θάλασσα και με μεγάλη τιμή οι ομογενείς μας στη Οδησσό, εκεί που ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία, το κήδευσαν στον ελληνικό ναό. Μετά από πενήντα έτη πατριώτες με ισχυρή τη μνήμη του παρελθόντος έπεισαν την κυβέρνηση να ενεργήσει για την ανακομιδή του λειψάνου στην Αθήνα.

Προς τούτο εστάλη το ατμόπλοιο «Βυζάντιον». Πλήθος λαού συνέρρευσε κατά μήκος της οδού Πειραιώς, σε εκδήλωση ευλάβειας προς τον σωτήρα του Γένους. Κατά την 25η Μαρτίου του επομένου έτους, στα προπύλαια του Πανεπιστημίου έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντος, που φιλοτεχνήθηκε με δαπάνη του Γεωργίου Αβέρωφ. Ο λαός ο συγκεντρωμένος για να αποδώσει φόρο τιμής ξέσπασε σε αναφιλητά, όταν ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης απήγγειλε το ποίημα προς τιμήν του πατριάρχη. Η Εκκλησία μας προέβη στην αγιοκατάταξή του το 1921.

Όλα αυτά φαντάζουν ως μακρινό και σκοτεινό παρελθόν για ολοένα και περισσότερους Έλληνες, που εκδηλώνουν περισσή έπαρση και αλαζονεία, ως φωτισθέντες από τα φώτα της Εσπερίας. Αν και αρέσκονται να αυτοθαυμάζονται ως ανακαλύψαντες εκ νέου, χάρη στους «φωτισμένους» της Εσπερίας, τους αρχαίους προγόνους μας, είναι ανήμποροι να συνειδητοποιήσουν ότι διαπράττουν ύβριν με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Υποταγμένοι στις ιδεοληψίες, ιδεολογίες τις αποκαλούν, που φύτρωσαν άφθονες στη Δύση κατά τη νεωτερικότητα έχουν βαλθεί να αποδομήσουν κάθε τι που συνδέει τον Έλληνα με το ιστορικό παρελθόν του. Και πιστεύουν ότι πραγματώνουν σπουδαίο έργο προβάλλοντας την «αλήθεια» και καταρρίπτοντας με «επιστημονική μεθοδολογία» τα «ψεύδη» που περιλαμβάνονται σε εξιστορήσεις ιστορικών του παρελθόντος, «προκατειλημμένων» λόγω εθνοκεντρισμού και θρησκευτικής πίστεως.

Αν εξετάσουμε το ζήτημα σε βάθος χρόνου θα δούμε ότι ο πατριάρχης δέχθηκε τα πυρά πολύ ενωρίς. Λίγους μόλις μήνες μετά το μαρτύριό του ο θεωρούμενος σημαιοφόρος του ελληνικού διαφωτισμού, ο Αδαμάντιος Κοραής, έγραψε (26.12.1821) στον φίλο του Ρώτα στην Τεργέστη: «Ω τον ηλίθιον Σουλτάνον! Τους φίλους του σφάζει, αντί να τους φορέση καυτάνι!». Και όμως ο ίδιος είχε χαιρετίσει την πρώτη άνοδο του Γρηγορίου στον πατριαρχικό θρόνο βλέποντας σ’ αυτήν την «επερχόμενην αναγέννησιν της Ελλάδος».

Τί μεσολάβησε μέχρι το 1821, ώστε να μεταβάλει άρδην γνώμη; Οι «φωτισμένοι» νέοι ιστορικοί, οι «λάτρεις» της αλήθειας, το ανακάλυψαν και το προβάλλουν, ώστε να γίνουν τα συμβάντα κτήμα όλων των Νεοελλήνων! Ο πατριάρχης αφόρισε τον Ρήγα και τους επαναστάτες τόσο στη Μολδοβλαχία υπό τον Υψηλάντη, όσο και στη Νότια Ελλάδα. Συμπέρασμα (γενικό): Η Εκκλησία του Χριστού, ως μία θρησκεία όπως όλες οι άλλες, είναι δημιούργημα των κρατούντων και τα στελέχη της σε κάθε τόπο και κάθε εποχή τίθενται στην υπηρεσία της κοσμικής εξουσίας, για να απολαμβάνουν προνόμια και τιμές. Η υπηρεσία που προσφέρουν είναι να αποκοιμίζουν τον λαό με τη συνεχή υπόμνηση να υπακούει στην εξουσία και να μην εναντιώνεται στις όποιες αποφάσεις της. Αυτή ακριβώς τη στάση τήρησε και ο πατριάρχης Γρηγόριος!

Δουλόφρονες στο έπακρο επιχειρούν να ερμηνεύσουν τα εδώ συμβάντα με βάση αντίστοιχα συμβάντα στη φραγκογερμανική φεουδαρχική Δύση. Εκεί η διάκριση των κληρονιμικώ δικαίω «ευγενών» από τον λαό ήταν κεφαλαιώδης. Επίσκοποι και καρδινάλιοι γίνονταν μόνο τέκνα από οικογένειες «ευγενών». Στην καθ’ ημάς Ανατολή, στον κόσμο της Ορθοδοξίας, ποτέ αυτή η διάκριση δεν έλαβε επίσημο χαρακτήρα. Ταξική βέβαια ήταν και εδώ η κοινωνία, όπως παρέμεινε και στην ΕΣΣΔ μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων και ας προσπαθούν κάποιοι να αποκρύψουν τις εκεί ταξικές αθλιότητες.

Πρώτοι οι μαρξιστές ιστορικοί θέλησαν να ερμηνεύσουν τα εδώ συμβάντα κατά την τουρκοκρατία και την επανάσταση με ιδεολογήματα δυτικά (Ο κομμουνισμός είναι δυτική επινόηση). Υπερακοντίζουν σήμερα αστοί ή ψευτομαρξιστές εθνομηδενιστές στην υπηρεσία του συστήματος εξουσίας. Τους αφήνει παγερά αδιάφορους το ότι ο Γρηγόριος θα παρέμενε βοσκός στη Δημητσάνα, αν δεν τον καλούσε θείος του στη Σμύρνη να σπουδάσει. Ήταν λοιπόν, όπως και όλοι οι άλλοι επίσκοποι, παιδί του πονεμένου λαού. Ισχυρίζονται ότι τα έργα του τον καταδικάζουν. Ας τα προβάλλουμε: Αφόρισε, διαδίδουν, τον Ρήγα. Ψεύδονται. Δεν τον αφόρισε. Εγκύκλιο απέστειλε προς επισκόπους με επικρίσεις για το έργο του «Νέα Πολιτική Διοίκησις». Πότε όμως;

Τέλος του 1798, δηλαδή μετά τον μαρτυρικό θάνατο του βάρδου της εθνικής μας ελευθερίας. Γιατί το έπραξε, δεν απασχολεί τους εμπαθείς πολέμιούς του. Ποτέ δεν θέλησαν να προβάλουν στον λαό σε πόσο καυτό θρόνο καθόταν ο πατριάρχης. Ημέρες μετά την σύνταξη της εγκυκλίου ο Γρηγόριος απομακρύνθηκε. Ανεκλήθη στον θρόνο από τη Σύνοδο το 1806. Απομακρύνθηκε και πάλι το 1808. Κατέφυγε στο Άγιον Όρος να μονάσει στην ησυχία. Δεν περίμενε πλέον τίποτε. Συνέταξε μάλιστα τη διαθήκη του. Εκεί τον επισκέφθηκε ο φιλικός Γιάννης Φαρμάκης και του γνωστοποίησε το μυστικό. Δεν δέχθηκε να αναλάβει την Αρχή. Νέες επικρίσεις. Ουδόλως τους ενδιαφέρει το ότι δεν μπορεί να δοθεί από τον επικεφαλής της διοικούσας Εκκλησίας όρκος στην πατρίδα. Ούτε λογαριάζουν τις συνέπειες, όχι βέβαια μόνο για τον ίδιο, από την πολύ πιθανή διαρροή του μυστικού. Το 1818 εκλήθη για τρίτη φορά από τη Σύνοδο στον θρόνο. Ήταν ήδη 72 ετών. Μεγάλη η φιλοδοξία να σταδιοδρομήσει υπηρετώντας τον κατακτητή της χώρας του. Αποκρύπτουν επιμελώς ότι στενός του συνεργάτης, ο Παναγιώτης Σέκερης, μεγαλέμπορος, υπήρξε ο σημαντικότερος χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρείας. Προβάλλουν τους αφορισμούς των επαναστατών, αλλά αποκρύπτουν την επιστολή του προς τον επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα (Δεκέμβριο του 1820), στην οποία έγραφε ότι «εγγύς είναι το του Σωτήρος Πάσχα» (εγγύς στα Χριστούγεννα;)!

Και ο Ησαΐας έπεσε στη μάχη της Αλαμάνας, όπως και ο Αθανάσιος Διάκος, τον οποίο αποδέχονται κάπως ως ανήκοντα στον «κατώτερο» κλήρο. Αδιαφορούν για τη γνώμη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη προς τους επαναστάτες ότι ο αφορισμός του πατριάρχη ήταν στανικός. Αποκρύπτουν επιμελώς τη συνεννόησή του με τον θρησκευτικό ηγέτη της οθωμανικής αυτοκρατορίας Χατζή Χαλίλ, ο οποίος λαβών τον αφορισμό είχε επιχείρημα, ώστε να αρνηθεί να κηρύξει «ιερό πόλεμο» (τζιχάντ) κατ’ απαίτηση του σουλτάνου! Και ο σουλτάνος τον απομάκρυνε και τον δηλητηρίασε! Και εμείς δεν τιμήσαμε ακόμη τον μεγάλο αυτό ευεργέτη του Γένους μας! Μένουν παγερά αδιάφοροι οι εμπαθείς εχθροί της Εκκλησίας και του έθνους στην άρνησή του να φύγει από τον Πόλη, όταν ξένοι διπλωμάτες του πρότειναν! Μένουν παγερά αδιάφοροι μπροστά στην αγχόνη και στον διασυρμό του λειψάνου στους δρόμους από τον μανιασμένο όχλο. Περιφρονούν τις γνώμες Τούρκων ιστορικών, που έκριναν δίκαιη την καταδίκη του, αφού γνώριζε τα πάντα και δεν ενημέρωσε τον σουλτάνο! Αυτοί έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους ότι επιτέλεσαν στο ακέραιο το έργο τους να «διαφωτίσουν» τον λαό μας από πανεπιστημιακές έδρες, με συγγράμματα και δημοσιεύματα στον τύπο .

Στην ύβριν ταιριάζει ο λόγος: «Όψονται εις ον εξεκέντησαν»

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

4 σχόλια στο άρθρο “Η ύβρις – Άρθρο του Απόστολου Παπαδημητρίου με αφορμή τα 200 έτη από τον μαρτυρικό θάνατο του ιερομάρτυρα και εθνομάρτυρα πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄

  1. Κατα την καταδιωξη των επαναστατημενων Ελληνων του Μορια απο τουρκους και ρωμαιους,ο αδελφος του Θεοδωρου Κολοκοτρωνη προδοθηκε απο Ρωμαιο καλογερο της μονης Αιμυαλών.Ο Γιαννης ( Ζορμπας) Κολοκοτρωνης με 5 συντροφους του πολιορκηθηκε στο ληνο του μοναστηριου.οι τουρκοι εβαλαν φωτια για να τους βγαλουν και χαθηκαν ολοι κατα την εξοδο τους!!
    Ο Κολοκοτρωνης ειχε ορκιστει να καψει το μοναστηρι μολις γυρισει,αλλα τελικα τους χαριστηκε!!!!
    Λεγει ο Γερος του Μορια στα Απομνημονευματα του” ο Γιαννης δεν εύρε τον φιλο του,επηγε εις τους Αιμυαλους,μοναστηρι,του εδωκε ενας καλογερος φαγί και επειτα επηγε,εδωσε ειδησιν εις τους τουρκους,επηγαν,τον πολιορκησαν εις τον ληνον και τον εσκοτωσαν”
    Αδιαψευστος μαρτυρας της προδοσιας και το σωζομενο ως τις ημερες μας δημοτικο τραγουδι:
    ” καλογερος εκλαδευε στης Αιμυαλους τ αμπελια
    Κι οι κλεφτες τον αγναντευαν απο ψηλη ραχουλα
    απο μακρυα τον χαιρεταν κι απο καλα ντα τον λενε(…)
    Τήρα καλα καλόγερε να μην μας μαρτυρησεις
    σου κοβει ο Γιώργης τα μαλλιά κι ο Γιάννης το κεφαλι
    Και κείνος πεισμα το’ βαλε,πολυ του ‘ κακοφανει
    τους αφησε και ξενοιασαν και παει στην Δημητσανα
    ευθυς ντελαλη εβαλε σε τρεις μεριές στη χώρα
    Μεσ’ στο ληνο γιατάκιασα τους Κολοκοτρωναιους
    μικροι μεγαλοι στ αρματα να παμε για τους κλεφτες
    Απο μακρυα τους εζωσαν κιαπο κοντα τους λενε
    Έβγα Ζορμπα προσκυνησε μ ολη την συντροφια σου
    να σου χαρισω την ζωη και σεν’και τα παιδια σου
    Ριξαν φωτια μες στο ληνό κουβαρια θειαφοκέρι
    Πιασαν οι κληματοβεργες κι ο Γιαννης τραγουδαει
    και το ντουφεκι τ αδειασε και κανει ενα γιουρουσι
    τρεις μπαταριες του ριξανε και πεφτει λαβωμενος
    και η φωτια τον έζωσε και τ αρματα δεν πιανουν
    του ριχνουν κι αλλη μπαταρια και μούγκριζε σα λύκος
    Αφηνω γειά συντροφοι μου με φαγαν οι μουρτάτες!!!
    Οταν τα γεγονοτα δεν καταγραφονται μονο στα βιβλια,αλλα γινονται στιχοι δημοτικων τραγουδιων…
    Οταν η αναγκη που εχει καθε λαος να εκφρασει τα συναισθηματικα του και ψυχικα φορτια,τα ιδανικα του,τους πονους του,τα δακρυα του…τοτε τα γεγονοτα ειναι δυο φορες αληθινα!!!
    Παραπομπες!
    ληνος: πατητηρι για τα σταφυλια!!
    Γιατάκιασα: απο την τουρκικη λεξη: yatak που σημαινει: κρεβατι!!
    Γιατάκιασα: τους εστρωσα να κοιμηθουν!!
    Μουρτάτης!!!τουρκικη λεξη: murtad!!αντιδάνειο απο την Αραβικη λεξη: murtadd και αυτη απο το αραβικο: irtadda!!( παραπίπτω)
    Επομενως μουρτατης η μουρτατες η μουρταδες σημαινει: α π ο σ τ α τ η ς!!!!!!
    Και αυτα τα βιβλια…..οσο τα ψαχνεις…οσο τα μελετας…τοσο πιο πολυ σε τσιγκλανε και ψαχνεις πιο πολυ!!
    Τσιγκλαω: απο το λατινικο ungula( νύχι η αιχμηρο αντικειμενο)
    τσιγκλαω: κεντριζω,ερεθιζω!!!

  2. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ!!
    Το μοναστηρι Αιμυαλων ειναι εξω απ την Δημητσανα!
    Εκει που βοσκαγε τα προβατακια ο Γρηγοριος πριν τον καλεσει στην Σμυρνη ο θειος του!!
    Αν παρεμεινε στην Δημητσανα κατι θα ακουγε για την μπαμπεσια των καλογηρων του μοναστηριου!!
    Και ο αδελφος του Κολοκοτρωνη ,Γιαννης,πηγε απ την προδοσια και ο Θεοδωρος Κολοκοτρωνης αφορισθηκε απο τον πατριαρχη,που,αν δεν πηγαινε για σπουδες στην Σμυρνη θα βοσκαγε τα προβατακια λιγο παραπερα…
    Ολα ειναι κρικοι της μιας αλυσιδας.. Και ειπε ο Θ.Κολοκοτρωνης: εσυ μου γραψες την προδοσια στο χαρτι,τον αφορισμο,αλλα εγω θα σου!την γραψω στο μετωπο!!

  3. Για τον μαρτυρικο!θανατο του Ρηγα Φεραιου)προδοθηκε απο τον ρωμιό Οικονόμου) ο μητροπολιτης Ιωαννινων Ιεροθεος εγραψε” Εσκοπευον να καμουν επαναστασεις κατα του κραταιου σ ο υ λ τ α ν ο υ ,αλλα ο μεγαλοδυναμος θεος τους επαιδευσε κατα τας πραξεις των με τον θανατο οπου τους επρεπε” Ενας μοναχός ,ο Κυριλλος!ο Πατρεύς,εγραφε” Ο διεφθαρμενος τα φρενα Ρηγας που εξεδιδε εγκυκλιους κατα των τουρκων χωρις την ευλογια της εκκλησιας του Χριστου,ως επικινδυνος ειχε ασχημο τελος και στερηθηκε τη ζωη,και καλως αυτος και οι συντροφοι του συνωμοτες εγιναν τροφη για τα ψαρια του Δουναβη,και υ λ η τ η ς α ι ω ν ι ο υ κ ο λ α σ ε ω ς”
    Το Βημα,Ο δημοκρατικος πατριωτισμος του Ρηγα,Λιάκος Αντωνης,ημερομηνια δημοσιευσης 28/06/1998!!!

  4. Ενδεικτικα της καχυποψιας και της αρνητικης στασης της επισημης εκκλησιας απεναντι στον Ρηγα ειναι αυτα που γραφει ο προκαθημενος της,ο αρχιεπισκοπος χριστοδουλος στο βιβλιο του” Γρηγοριος Ε’ ο εθναρχης της οδύνης”:” ενεφανισθη λοιπον ενας οραματιστης ,με προγραμμα επαναστατικο αλλα με βαση τις αρχες της Γαλλικης Επαναστασεως,που δεν αγγιζαν το μεγα προβλημα της υποδουλης χωρας!
    Απεναντιας εσπερναν αναρχια και θεωρητικη εξεγερσι.Κρινομενος ο Ρηγας με τα μετρα της εποχης του ηταν ενας ε π ι κ ι ν δ υ ν ο ς ονειροπολος.Η υπο στιγνη δουλεια Ελλας ειχε αναγκη πολιτικης και οχι κοινωνικης επαναστασεως”
    Το παραπανω αποσπασμα βρισκεται στην σελιδα 261 του βιβλιου του” Γρηγοριος Ε’ ο εθναρχης της οδυνης”,εκδοση της Απιστολικης Διακονιας,Αθηνα 2004!!
    Η τραγικη ειρωνεια!!!!ολα αυτα τα εγραφε στο μητροπολιτικο μεγαρο,το οποιο βρισκεται εναν δρομο πιο πανω απ την οδό Ρήγα Φεραίου!!!!!!
    Και αν ανεβεις στο καμπαναριο του ναού που βρισκεται στην αυλη της μητροπολεως,στο καμπαναριο του Αγιου Νεκταριου θα αντικρυσεις το Βελεστινο,το χωριο στο οποιο γεννηθηκε ο Ρηγας ο Βελεστινλης!!!
    Και σημερα εκει ειναι η έδρα του Δημου Ρηγα Φεραιου,στον οποιο Δημο, Ρηγα Φεραιου ανηκει το αγαπημενο μου χωριό!!!!!
    Καθε κυριακη ολα τα παιδια του οικοτροφειου,της μητροπολεως Δημητριαδος και Αλμυρου,εκκλησιαζόμασταν στον Αγιο Νεκταριο,διπλα στο μητροπολιτικο μεγαρο που βρισκεται διπλα στο εκκλησιαστικο οικοτροφειο!!!!!
    Ποσο μικρος που ειναι ο κοσμος!!!!!μια γειτονια ειμαστε ολοι και ολα γινονται γνωστα…..

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.