Η εξομολόγηση ενός υψώματος: Μποζ Τεπέ Ελίμειας – Από το ιστολόγιο του Θανάση Καλλιανιώτη

Εκτενής συνομιλία του γράφοντος με το ύψωμα Μποζ Τεπέ στην κορυφή του οποίου ανέβηκε πρόσφατα για τη θέση, τη μορφή, το όνομα και την ιστορία του από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα.

Πριν από όχι πολύ καιρό ανέβηκα στο ύψωμα Μποζ Τεπέ Ελίμειας. Στάθηκα πάνω στην κορυφή, μέρα καλή, ηλιόλουστη, με μιαν ελαφριά αύρα από το Βορρά που θρόιζε ανάμεσα στα φύλλα των δρυών (ημεράδια στη μακεδονική χωριατική), όταν ένιωσα κάτι να με πλησιάζει. Γύρισα τα μάτια μου, δεν είδα τίποτα. Άκουσα όμως μια φωνή:

Καλώς ήλθες.
Καλώς σε βρήκα.
Ήρθες να κυνηγήσεις τις ορεινές πέρδικες που νωρίτερα τρόμαξαν με την παρουσία σου ή για τον κοκκινολαίμη που σε κοιτούσε περίεργα μέσα από τους θάμνους;
Όχι, δεν το ήθελα να συμβεί, όσο για το πτηνό το μίλησα για λίγο, είχε σταθεί. Τα ζώα καταλαβαίνουν τι άνθρωπος είσαι. Ήρθα για σένα αποκλειστικά, για την Ιστορία σου.
Παράξενο, ελάχιστοι ως τώρα ενδιαφέρθηκαν, ποτέ όμως δεν με ρώτησαν. Ούτε όσοι ανέβαιναν επάνω μου όλους τους αιώνες ούτε οι αξιωματικοί της γεωγραφικής ιστορίας στρατού που με μέτρησαν ούτε όσοι περιδιάβαιναν τους πρόποδές μου.
Συμβαίνει. Οι άνθρωποι διαφέρουν κι έτσι πρέπει. Οι περισσότεροι θεωρούν πως έμβια όντα είναι μόνον οι ίδιοι, εκτός από μερικούς που εγκιβωτίζουν και τα φυτά, ενώ άλλοι βαθύτερα σκεπτόμενοι συμπεριλαμβάνουν και την ύλη.
Έχεις χρόνο και διάθεση να μ΄ ακούσεις;
Απολύτως.
Σε πειράζει αν η αφήγησή μου είναι γραμμική;
Καθόλου. Λεν πως η γραμμική αφήγηση είναι πεπερασμένη, αλλά ποιος εγγυάται ότι αυτοί που αμφισβητούν την χρονική συνέχεια ανήκουν στην πραγματικότητα;

Ελίμεια ή Τσιαρτσιαμπάς;

Άρχισε. Γεννήθηκα πριν από αναρίθμητους αιώνες στο μέρος αυτό. Με κατέγραψαν πως βρίσκομαι 40°19’59.79″ βόρεια του Ισημερινού και 21°51’38.33″ ανατολικά του πρώτου μεσημβρινού. Το 1929 μ.Χ. μέτρησαν το ύψος μου από την επιφάνεια της θάλασσας, πάνω από 1000 μ.

Έχω δει τον σχετικό χάρτη, που λες, το διέκοψα. Τον είχα φωτογραφίσει παλιότερα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης. Ωστόσο δεν μπορώ να ξεχωρίσω καλά, διότι η εικόνα είναι θολή, δεν έχω σταθερό χέρι, είσαι γύρω στα 1037,3 μ. Θα ήταν πιο επιστημονικό να μπορούσα να διαβάσω με ακρίβεια.

Γιατί δεν πας στην ειρημένη βιβλιοθήκη να το διαπιστώσεις, είπε με έκπληξη.

Είναι κλειστή λόγω κορονοϊού αυτούς τους καιρούς, κάτι που δεν καταλαβαίνω γιατί, ενώ ακούω πως άλλες παραμένουν ανοιχτές. Ωστόσο οι βιβλιοθήκες περιορίζουν κατά μιαν έννοια την καλπάζουσα σκέψη, αφού τα βιβλία δεν είναι μοναδικά, υπάρχουν κι άλλες διαστάσεις στη γνώση. Τα δεδομένα τους είναι περίκλειστα από όρια αιώνων, ενώ σίγουρα η αυριανή σκέψη θα είναι διαφορετική. Να μην μακρηγορούμε όμως, ένας ηλικιωμένος κύριος με είχε δώσει παλαιότερα προς φωτοτύπησιν χάρτη όπου φαίνεται καθαρά το ύψος σου, 1035,85 μ.

Καλά έκανες. Εξάλλου τον πρώτο χάρτη που ανέφερες, του 1929, μην τον εμπιστεύεσαι, με αναγράφει λανθασμένα ως Ραχμανλή και τον εγκαταλελειμμένο σήμερα οικισμό στην ανατολική πλαγιά μου τον αναφέρει ως Γαλλιάνα (Καρατζιλάρι), ενώ τη Γαλλιάνα την έλεγαν οι Οθωμανοί Rahmanli, ονομασία που παρέμεινε μέχρι την αλλαγή της σε Γαλλιάνα. Αν εξαιρέσεις τους ηλικιωμένους κατοίκους των γύρω οικισμών, τους κυνηγούς -οι οικολόγοι έχουν άγνοια γενικώς της Ιστορίας- και τους φιλίστορες, Έλληνες ή μουσουλμάνους, ελάχιστοι σήμερα την ξέρουν ως Ραχμανλή.

Συμβαίνουν αυτά τα ημαρτημένα, απάντησα. Έχω δει έναν άλλον στρατιωτικό χάρτη του 1917, λίγο δυσκρινή, αλλά σ΄ αυτόν βασίστηκε ο αντίστοιχος του 1929 που ανέφερες. Σε μια περίπτωση η Φτελιά αναφέρεται σε ένα άρθρο ως Γαλαϊάν[8] ίσως εξαιτίας αντιγραφής από κακέκτυπο αρχικό έγγραφο είτε επειδή οι ερευνητές, που δεν έχουν επισκεφτεί την περιοχή, συμφύρουν τους τόπους, κάτι εντελώς φυσιολογικό.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ