Επειδή στην προσμονή φτερουγίζει ο νους – To αστέρι των Χριστουγέννων φωτίζει τον έγκλειστο κόσμο μας – Της Ιωάννας Γκουτζιαμάνη

To αστέρι των Xριστουγέννων φωτίζει τον έγκλειστο κόσμο μας.

Τα Χριστούγεννα έρχονται πάντα στην ώρα τους, στις 25 Δεκεμβρίου. Τα αστέρια διαγράφουν την πορεία τους επί αιώνες στο σύμπαν κι εκείνο που οδήγησε τους 3 μάγους στη φάτνη του Χριστού έρχεται κάθε χρόνο για να παίξει το ρόλο του και να γράψουμε ξανά μια ιστορία των Χριστουγέννων.

Μπήκε ο Δεκέμβριος του 2020, ο μήνας των Χριστουγέννων, αλλά ένα απαγορευτικό εμποδίζει κάθε κίνηση και δραστηριότητα που προετοιμάζει τη γιορτή. Ένα σκληρό «χωρίς» έδιωξε τη γλυκιά «προσμονή».

Πώς θα ζήσουμε χωρίς την προσμονή, που αναστατώνει την καρδιά και κινητοποιεί το μυαλό για να δώσει ιδέες, να οργανώσει πράγματα και το σώμα για να τρέξει λίγο παραπάνω, να προλάβει να αγοράσει καλούδια, να στείλει δώρα, κάρτες, να ετοιμάσει γλυκά, φαγητά, να στολίσει το δέντρο, να τρέχει ως την τελευταία στιγμή, να βάλει τα καλά του, να πάει στην εκκλησιά; Χωρίς τη συνεύρεση με αγαπημένα πρόσωπα και φίλους, χωρίς το ξεφάντωμα της νεολαίας;

Και το αστέρι, εκείνο που οδήγησε τους Μάγους με τα δώρα, τι «βλέπει» κάτω στον κόσμο μας; Τι μπορεί να στείλει σ’ εμάς που δεν μπορεί να το εμποδίσει το απαγορευτικό και να μας παρηγορήσει, να δώσει νόημα στις μέρες των Χριστουγέννων, που δεν θα έχουν ατμόσφαιρα, φωνές, τραγούδια, γέλια, μουσικές;

Μπορεί να υπάρχει κάτι άλλο πίσω και κάτω από αυτό;

Το αστέρι ήρθε και στάθηκε για μια στιγμή αμήχανο μπροστά στην εκκωφαντική ησυχία της γης. Δεν υπάρχει ζωή; Αναρωτιέται. Κι όμως οι άνθρωποι είναι εκεί, αλλά είναι έγκλειστοι στα σπίτια τους, όσοι έχουν. Έξω είναι μόνο οι «άλλοι» σε παγκάκια και χαρτόκουτα. Η ατμόσφαιρα θολή από το διάχυτο φόβο και την αγωνία για την απειλή του θανάτου μέσα στη σκληρή μοναξιά. Και ενίσταται. Δεν μπορεί να το επιτρέψει αυτό ο δημιουργός.

Ο άνθρωπος χρειάζεται μια σανίδα σωτηρίας, μια ακτίνα φως, αυτό της αγάπης, να διαλύσει το σκοτάδι που τρομάζει την ψυχή του. Να βοηθήσει το μυαλό του να μην ξεχάσει αυτό που ξέρει, την καρδιά του να πλημμυρίσει από αισθήματα και το σώμα του να κρατήσει ζωντανές όλες τις αισθήσεις .

Και συνέχισε την πορεία του, για να έρθει και πάλι στις 25 Δεκεμβρίου, να φωτίσει την ανθρωπότητα με το σωτήριο φως της αγάπης.

Μπορούμε λοιπόν κάτι να προσμένουμε και να είμαστε έτοιμοι να το δούμε. Να ψάλλουμε μαζί με τα παιδιά μας το: Καλήν ημέραν άρχοντες… , Η γέννησή σου χριστέ …. Και να στείλουμε το φως της αγάπης με έναν καλό λόγο, να μικρύνει η μοναξιά, να μεγαλώσει η ελπίδα.

Καλά Χριστούγεννα

Γκουτζιαμάνη Γιάννα