Η χριστιανική κοινότητα της Ταλιάνης στην ΝΔ Μικρά Ασία – Του Σταύρου Καπλάνογλου



Του Σταύρου Π. Καπλάνογλου:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η χριστιανική κοινότητα της Ταλιάνης βρισκόταν στην θέση της σημερινής πόλης Dalyan στην Ν.Δ Μ. Ασία Στην ίδια θέση στην αρχαιότητα βρισκόταν η πόλη της Καρίας Κάουνος ή Καύνος
Τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κάουνος βρίσκονται στη γη του χωριού Çandır στην απέναντι πλευρά του ποταμού.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ
Η αρχαία πόλη βρισκόταν λίγα χιλιόμετρα δυτικά της σημερινής πόλης της Dalyan.
Η Ταλιάνη σήμερα απέχει 110 χλμ από την Αλικαρνασσό 49 χλμ από την Μούγλα και 10 περίπου χλμ από την Ορτύγια .
Κοντά στον ποταμό Κάλβη (Τάλιανης )ο οποίος σχημάτιζε βάλτους με αποτέλεσμα στην αρχαιότητα η ελονοσία να θερίζει τους κατοίκους που τους έδινε ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό την ωχρότητα.
Και την λίμνη Köyceğiz.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1922
Η Ταλιάνη υπήρχε ένας μικτός οικισμός Ελλήνων και Μουσουλμάνων
Σε μια οθωμανική απογραφή του 1914 είχε 312 μουσουλμάνους και 357 Έλληνες κατοίκους
Σε ανεπίσημη απογραφή του 1921 ήταν 264 μουσουλμάνοι και 283 Έλληνες κάτοικοι
ΤΟ ΟΝΟΜΑ
Από την προϊστορική εποχή τα γνωστά ονόματα ήταν:
— Kbid & Khbide
Η πόλη την εποχή των χρόνων της Καρίας λεγόταν Kbid & της Λυκίας : Khbide
–Κάουνος – Καῦνος
Τον 5ο και 4ο αιώνα π.Χ. η πόλη άρχισε να χρησιμοποιεί το όνομα Κάουνος ως εναλλακτική λύση για το αρχαίο της όνομα Kbid, ή. Ο μύθος για την ίδρυση της πόλης πιθανότατα χρονολογείται από αυτήν την περίοδο
Το Idex anatolicus 454 π.Χ. αναφέρει την ονομασία Kaunos)
– Κάουνος-Ηγία
Ο Κάουνος μετά τον εκχριστιανισμό στο Βυζάντιο λεγόταν Κάουνος-Ηγία
Ταλιάνη -Ντάλιαν
Η ονομασία που χρησιμοποιείται σήμερα πρέπει να προέρχεται από την μεταβυζαντινή εποχή Από ότι φαίνεται στο τέλος της Βυζαντινής εποχής είχε γίνει Ταλιάνη ή Νταλίανη με την έλευση των Οθωμανών μετατράπηκε σε Ντάλιαν ή Dalyan όπως λέγεται σήμερα.
Η ονομασία προέρχεται από την λέξη αλιεία και ειδικότερα από τον τρόπο ψαρέματος ‘’ Νταλίανα”
Σήμερα η λέξη αυτούσια «Νταλιάνι» χρησιμοποιείτε στον Αμβρακικό κόλπο αλλά και στην Κεραμωτή της Καβάλας στις εκβολές του Νέστου,
Τα ψάρια εισέρχονται από την θάλασσα στα στάσιμα νερά του δέλτα προκειμένου να γεννήσουν. Τα σημεία αυτά τα λένε νταλιάνια όπου οι ψαράδες τα εγκλωβίζουν και εν μέρη τα συντηρούν μέχρι να μεγαλώσουν και να τα αλιεύσουν.
Ακριβώς το ίδιο γίνονταν και στην Ταλιάνι όπου τα ψάρια από την θάλασσα ανέβαιναν κόντρα στο ρεύμα του ποταμού Νταλιάνι για να γεννήσουν στη λίμνη Κοϊτσεγκίζα.

Για την σύλληψη των ψαριών υπάρχει ειδικό εργαλείο ‘’ Ταλιάμη’’
Η πλήρης ετυμολογία της λέξης έχει ως εξής: Τα αλιεύματα -> τααλειαμα > Ταλιάμη -> Ταλιάνι η Νταλιάνι
Το Νταλιάνι, αποτελεί ένα είδος τρόπο-σύστημα αλιείας, αποκλειστικά επαγγελματικό, που έχει προσφυγική προέλευση και απαντάται σήμερα περισσότερο στον Θερμαϊκό Κόλπο, στις παραλίες της Θεσσαλονίκης αλλά και στην Πρέβεζα και τον Αμβρακικό Κόλπο όπως και στις παραλίες της Ροδόπης και στην Κεραμωτή Καβάλας, όπου μεταφέρθηκε από Μικρασιάτες το έτος 1922
-Το Idex anatolicus για το 1891 αναφέρει ότι η ονομασία ήταν Dalyan
– Dalyanköy
To IDEX ANATOLICUS αναφέρει επίσημη ονομασία το 1968 Dalyanköy

ΙΣΤΟΡΙΑ
Χωρίς να γνωρίζουν τι υπήρχε την προϊστορική περίοδο πολλοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι η πόλη Ιδρύθηκε το 10ο αιώνα π.Χ. και εγκαταλείφθηκε τον 15ο αιώνα μ.Χ. Η πόλη, υ κατοικήθηκε κατά την αρχαϊκή, κλασική, ελληνιστική, ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο, .
Από ότι φαίνεται όμως η αρχαία πόλη Κάουνος υπήρχε πριν από την έλευση Ελλήνων της Μητροπολιτικής Ελλάδος την εποχή της ισχυρής Καρίας και μετέπειτα της Λυκίας
Ο Κάουνος ήταν ένα σημαντικό θαλάσσιο λιμάνι, η ιστορία του οποίου υποτίθεται ότι χρονολογείται από τον 10ο αιώνα π.Χ.
– Η ίδρυση σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία κατά την μια εκδοχή
1.Η πόλη Κάουνος ιδρύθηκε από τον Βασιλιά Κάουνο , γιο του Βασιλιά της Καραϊκής Μιλήτου και του Κυάνη , και εγγονό του Απόλλωνα . Ο Κάουνος είχε μια δίδυμη αδερφή με το όνομα του Μμπμπλή που ανέπτυξε μια βαθιά, ασταθή αγάπη γι ‘αυτόν. Όταν έγραψε στον αδελφό της ένα ερωτικό γράμμα, που του είπε για τα συναισθήματά της, αποφάσισε να φύγει με μερικούς από τους οπαδούς του για να εγκατασταθεί αλλού. Η δίδυμη αδερφή του τρελάθηκε από λύπη, άρχισε να τον ψάχνει και προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Η μυθολογία λέει ότι ο ποταμός Κάλβις σήμερα Ντάλυαν προέκυψε από τα δάκρυά της.

2.Η εκδοχή αυτή μιλά πάλι για διδύμους που ένα από αυτά ονομαζόταν Κάουνος, που ίδρυσε τον Καύνο, χωρίς να δίνει άλλες λεπτομέρειες πέρα από την καταγωγή από την Μιλήτο που βρισκόταν στα σύνορα Καρίας Κιλικίας,
– Έλληνες της μητροπολιτικής Ελλάδας
Ενδείξεις για την άφιξη Ελλήνων από την Μητροπολιτική Ελλάδα , την μόνιμη εγκατάσταση τους και την εποχή άφιξης προκύπτουν από αρχαιολογικά ευρήματα
– 9ος αιών π.χ.
Το παλαιότερο εύρημα στον αρχαιολογικό χώρο Κάουνος είναι ο λαιμός ενός Πρωτογεωμετρικού αμφορέα που χρονολογείται από τον 9ο αιώνα π.Χ., ή ακόμα και νωρίτερα.
6ος αιών π.χ.

Ένα άγαλμα που βρέθηκε στη δυτική πύλη των τειχών της πόλης, κομμάτια από εισαγόμενα κεραμικά της Αττικής και τα τείχη της πόλης με το νοτιοανατολικό τμήμα δείχνουν κατοίκηση τον 6ο αιώνα π.Χ.
Στον αιώνα αυτό υπάρχει αναφορά από τον Ηρόδοτο που πρωτοαναφέρει τον Κάουνο γράφοντας :
Για την αντιμετώπιση των Περσών που είχαν επικεφαλής τον Άρπαγο
‘’ 1. Ότι οι Κάουνες αντιμετώπισαν έντονα τις επιθέσεις του Άρπαγου αλλά τελικά ηττήθηκαν.
2. Ότι παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι οι Κάουνοι δήλωσαν ότι προέρχονταν από την Κρήτη , ο Ηρόδοτος το αμφισβητούσε . Σκεπτόμενος ότι ήταν πολύ πιο πιθανό ότι,
α) οι Κάουνοι ήταν οι αρχικοί κάτοικοι της περιοχής λόγω της ομοιότητας μεταξύ της δικής του γλώσσας της Καραϊβικής και εκείνης των Κάουνων.
β) Πρόσθετε ότι υπήρχαν, μεγάλες διαφορές μεταξύ του τρόπου ζωής των Κάουνων και εκείνων των γειτόνων τους, των Καριάνων και των Λυκίων.
Μία από τις πιο εμφανείς διαφορές είναι η συμπεριφορά τους στην κοινωνική κατανάλωση αλκοόλ. Ήταν κοινή πρακτική ότι οι χωρικοί – άνδρες, γυναίκες και παιδιά – συναντήθηκαν για ένα καλό ποτήρι κρασί.
5ος αιών

Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Κάουνος συμμετείχε στην Ιωνική Επανάσταση το (499-449 π.Χ.)συντασσόμενος μαζί με τους άλλους Ελληνες της περιοχής εναντίον των Περσών
Το Κάουνος προσχώρησε στην Δηλιακή συμμαχία και αρχικά έπρεπε μόνο να πληρώσουν 1 ταλέντο φόρου, ποσό που αυξήθηκε αργότερα το 425 π.Χ. Αυτό δείχνει ότι μέχρι τότε η πόλη είχε εξελιχθεί σε ακμάζον λιμάνι, πιθανώς λόγω της αυξημένης γεωργίας και της ζήτησης για προϊόντα εξαγωγής, όπως αποξηραμένα σύκα, αλάτι, παστά ψάρια, σκλάβοι, ρητίνη πεύκου και μαύρη μαστίχα .
Η πόλη είχε δύο λιμάνια, το νότιο λιμάνι στα νοτιοανατολικά του Küçük Kale και το εσωτερικό λιμάνι στα βορειοδυτικά της (το σημερινό Sülüklü Göl και την Λίμνη των Λεώντων).
Το νότιο λιμάνι χρησιμοποιήθηκε από την ίδρυση της πόλης μέχρι περίπου το τέλος της ελληνιστικής εποχής, μετά το οποίο έγινε απρόσιτο λόγω της ανόδου του πυθμένα του αλλουβιακά υλικά Η εσωτερική ή εμπορική θύρα θα μπορούσε να κλείσει με αλυσίδες.
Το τελευταίο χρησιμοποιήθηκε μέχρι τις τελευταίες μέρες του Κάουνος,αλλά σταδιακά λόγω των δυσκολιών πρόσβασης από τις νησίδες και τα ελέη που δημιουργούταν από τα φερτά υλικά, το λιμάνι είχε χάσει από την λειτουργικότητα του για την εξυπηρέτηση του εμπορίου.
4ος αιώνα π.χ. Πέρσες
Μετά την Ειρήνη του Ανταλκίδα το 387 π.Χ. Ο Κάουνος υπόκειται και πάλι στην Περσική κυριαρχία. Κατά την περίοδο που ο Κάουνος προσαρτήθηκε και προστέθηκε στην επαρχία της Καρίας από τους περσικούς ηγέτες, η πόλη άλλαξε δραστικά.

Δυναστεία Εκατόμναδων
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του σατράπη Μαύσωλος (377-353 π.Χ.). Η πόλη διευρύνθηκε, διαμορφώθηκε με βεράντες και περιφραγμένη σε μια τεράστια περιοχή. Η πόλη πήρε σταδιακά έναν Ελληνικό χαρακτήρα, με μια αγορά και ναούς αφιερωμένους σε Ελληνικές θεότητες.
– Μ. Αλέξανδρος
Ο Μέγας Αλέξανδρος το 334 π.Χ. έφερε την πόλη υπό την κυριαρχία της Μακεδονικής αυτοκρατορίας .
– Ελληνιστικοί χρόνοι
Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου , ο Κάουνος, λόγω της στρατηγικής του θέσης, αμφισβητήθηκε μεταξύ των Διαδόχων , αλλάζοντας τα χέρια μεταξύ των Αντιγονίδων , των Πτολεμαίων και των Σελευκίδων
Λόγω των διαφορών μεταξύ των ελληνιστικών βασιλείων, η Ρωμαϊκή Δημοκρατία μπόρεσε να επεκτείνει την επιρροή της στην περιοχή και να προσαρτήσει σημαντικό αριθμό ελληνιστικών βασιλείων.
Τα περισσότερα από τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρεθήκαν τοποθετούνται στους από τον 4ο αιώνα π.χ. και εντεύθεν χρόνους
Βρέθηκαν επιγραφές στη γλώσσα της Καραϊκής , που χρονολογούνται από το 400 π.Χ., συμπεριλαμβανομένης μιας δίγλωσσης επιγραφής στα Ελληνικά και στην Καραϊκή γλώσσα
– 3ος αιών π.Χ
Ο ποταμός Κάλβις σιγά σιγά αχρηστεύει το λιμάνι της πόλης έτσι ώστε λόγω του σχηματισμού της παραλίας İztuzu και της πλήρωσης του πρώην κόλπου της Ταλιάνης με το τέλος του 3ου αιώνα και την έλευση του 2ου αιώνα π.Χ. με τά φερτά υλικά του κάνει την Κάουνος ηπειρωτική πόλη .
Φτάνοντας στο σημείο σήμερα να βρίσκεται περίπου 8 χλμ από την ακτή του .
– 2ος αιών π.Χ. Ρωμαίοι ….
Το 189 π.Χ., η ρωμαϊκή συγκλήτου έθεσε τον Κάουνο υπό τη δικαιοδοσία της Ρόδου. Εκείνη την εποχή ήταν γνωστή ως Ροδιακή Περαία .
Το 167 π.Χ. αυτό οδήγησε σε εξέγερση από τον Κάουνο και μια σειρά από άλλες πόλεις της δυτικής Μ. Ασίας εναντίον της Ρόδου. Ως αποτέλεσμα, η Ρώμη απέλυσε τη Ρόδο από την αποστολή της. Το 129 π.Χ. οι Ρωμαίοι ίδρυσαν την επαρχία της Ασίας, η οποία κάλυπτε μεγάλο μέρος της δυτικής Ανατολίας.
Ο Κάουνος ήταν κοντά στην άκρη αυτής της επαρχίας και ανατέθηκε στη Λυκία.
– 1ος αιών π.Χ,
Το 88 π.Χ. ο Μιθριδάτης εισέβαλε στην επαρχία, προσπαθώντας να περιορίσει την περαιτέρω επέκταση των Ρωμαίων. Οι Κάουνοι συνεργάστηκαν μαζί του και σκότωσαν όλους τους Ρωμαίους κατοίκους της πόλης τους. Μετά την ειρήνη του 85 π.Χ. τιμωρήθηκαν για αυτήν την ενέργεια από τους Ρωμαίους, οι οποίοι έθεσαν και πάλι τον Κάουνο υπό Ροδιακή κυβέρνηση
– Βυζαντινή εποχή
Ο Κάουνος είχε εκχριστιανιστεί νωρίς και όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υιοθέτησε επίσημα τη χριστιανική πίστη, το όνομά της άλλαξε σε Κάουνος-Ηγία .

Η ΠΟΛΗ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΟΠΗ
Οι Κατοικημένοι Επίσκοποι είναι γνωστοί από τον 4ο αιώνα.
Τέσσερις επίσκοποι αναφέρονται από τον Lequien είναι :
Το 359 μ.Χ. ο επίσκοπος Βασίλειος, ο οποίος παρακολούθησε το Συμβούλιο της Σελευκίας
Το 451 μ.Χ. ο επίσκοπος Αντίπατερ, παρακολούθησε το Συμβούλιο της Χαλκηδόνας
Το 458.μ.Χ. ο επίσκοπος Νικόλαος, ο οποίος προσυπέγραψε την επιστολή στον Αυτοκράτορα Λέοντα
Το 787 μ.Χ. ο επίσκοπος Στέφανος, ο οποίος παρακολούθησε το Συμβούλιο της Νίκαιας
Από το 625 μ.Χ. και μετά ο Κάουνος αντιμετώπιζε επιθέσεις από μουσουλμάνους Άραβες και πειρατές. Ο 13ος αιώνας έφερε εισβολές από τουρκικές φυλές.
Έτσι, το παλιό κάστρο στην ακρόπολη οχυρώνεται με τείχη, δίνοντάς του μια τυπική μεσαιωνική εμφάνιση. Τον 14ο αιώνα οι τουρκικές φυλές είχαν κατακτήσει μέρος της Καρίας, με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση του θαλάσσιου εμπορίου.
Μετά την κατάληψη της Καρίας από τους Οθωμανούς και τη σοβαρή επιδημία ελονοσίας του 15ου αιώνα μ.Χ., ο Κάουνος εγκαταλείφθηκε εντελώς

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ
Τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κάουνος βρίσκονται στη γη του χωριού Çandır στην απέναντι πλευρά του αρχαίου ποταμού. Κάλβις στη δυτική όχθη ,κοντά στο Dalyan .
Τα κύρια αξιοθέατα στον αρχαιολογικό χώρο είναι:
– Η Ακρόπολη,
Η Ακρόπολη, που βρίσκεται πάνω σε βράχο ύψους 152 μέτρων, οχυρωμένη με βυζαντινά τείχη. Η ακρόπολη της πόλης ονομάστηκε Ίμπρος και βρισκόταν στους πρόποδες του Όρους Τάρμπελος (σημερινό «Όρος Έλεμεζ» ).
– Οχυρό
Δίπλα στην ακρόπολη βρίσκεται μια μικρότερη οχύρωση, που ονομάζεται Ηράκλειο.

– Το θέατρο
Μεταξύ των άλλων σώζεται το αρχαίο θέατρο.
Το θέατρο στην πλαγιά της ακρόπολης με Ελληνιστικά και Ρωμαϊκά χαρακτηριστικά έχει διάμετρο 75 μέτρα και χτίστηκε υπό γωνία 27 μοιρών. Είχε χωρητικότητα 5000 θεατών και είναι σε αρκετά καλή κατάσταση. Χρησιμοποιείται περιστασιακά για παραστάσεις.
– Η παλαίστρα
Η αρχαιολογική έρευνα έδειξε ότι η παλαίστρα χτίστηκε πάνω από ένα μέρος της παλιάς πόλης που πιθανότατα ήταν ένας τόπος λατρείας.

– Ρωμαϊκά λουτρά
Παρά την παλαίστρα υπήρχαν με τα ρωμαϊκά λουτρά της Τα ρωμαϊκά λουτρά χρησίμευαν ως κοινωνικός τόπος συνάντησης και προορίζονταν να εντυπωσιάσουν τους Κάουνες
– Η πλατφόρμα μέτρησης ανέμου
Η πλατφόρμα μέτρησης ανέμου . Η πλατφόρμα μέτρησης ανέμου χρονολογείται από το 150 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε για πολεοδομικό σχεδιασμό. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους Öğün και Işık, πρέπει να αποτελείται από ένα κυκλικό κτίριο με βασική διάμετρο 15,80 m και κορυφαία διάμετρο 13,70 m. Το κτίριο κατέρρευσε, ωστόσο, πιθανώς ως αποτέλεσμα σεισμού. Επομένως, η μέθοδος μέτρησης δεν είναι αρκετά σαφής

– Εκκλησία – Θολωτή βυζαντινή βασιλική
Στη Βυζαντινή εποχή τα λουτρά διαλύθηκαν και το frigidarium επαναχρησιμοποιήθηκε ως εκκλησία και το frigidarium επαναχρησιμοποιήθηκε ως εκκλησία
Η θολωτή βυζαντινή βασιλική στη βεράντα της παλαίστρας χρονολογείται από τον 5ο αιώνα μ.Χ. Κατασκευάστηκε με δομικά υλικά που είχαν ληφθεί από προηγούμενα κτίρια σε ένα ίδρυμα που ανήκε σε ένα κτίριο του 4ου αιώνα που πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε επίσης ως τόπος λατρείας.
Η ομάδα των αρχαιολόγων πιστεύει ότι οι εσωτερικοί της τοίχοι ήταν επιχρισμένοι και διακοσμημένοι με τοιχογραφίες .

Η τρούλος της βασιλική είναι το μόνο εναπομένον βυζαντινό οικοδόμημα στον Κάουνο που παραμένει. Δίπλα στη βασιλική έχουν αποκαλυφθεί. ψηφιδωτά .
— Η λιμενική αγορά, η στοά και το νυμφαίο
Η αγορά του λιμανιού βρίσκεται στην επίπεδη περιοχή μπροστά από τη λίμνη Sülüklü. Χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ. και διατήρησε τη λειτουργία του ως οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού χώρου συνάντησης μέχρι το τέλος της ρωμαϊκής εποχής. Τα ερείπια των βάθρων δείχνουν ότι πρέπει να υπήρχαν πολλά (χάλκινα) αγάλματα με επιρροή Ρωμαίων, αλλά αυτά δεν έχουν βρεθεί. Πιθανότατα αυτά λιώθηκαν στη βυζαντινή εποχή, γιατί οι αρχαιολόγοι βρήκαν ένα φούρνο τήξης εκείνης της περιόδου κοντά στο βάθρο ενός χάλκινου ιππικού αγάλματος του Ρωμαίου κυβερνήτη της Ασίας, Lucius Licinius Murena. Η σκεπαστή στοά στη βόρεια πλευρά της αγοράς προσφέρει προστασία από τον ήλιο και τη βροχή
– Η στοά
. Η στοά δημιουργήθηκε στην πρώιμη Ελληνιστική εποχή (3ος αιώνας π.Χ.), αλλά μέρος χρονολογείται στην πρώιμη ρωμαϊκή εποχή.

– Το Νυμφαίο
Το Νυμφαίο είναι επίσης Ελληνιστικό, αλλά η λεκάνη της κρήνης επεκτάθηκε κατά τη Ρωμαϊκή εποχή. Επιγραφές από την περίοδο του αυτοκράτορα Αδριανού αποκαλύπτουν ότι τα διόδια για τους εμπόρους και τους ιδιοκτήτες σκαφών ήταν χαλαρά για να αντισταθμίσουν το σταδιακά λιμένα.

– Οι ναοί
Έχουν ανασκαφεί έξι ναοί, δύο ελληνιστικοί και τέσσερις ρωμαϊκής καταγωγής. Ο ναός της βεράντας του 3ου αιώνα π.Χ. βλέπει σε έναν κύκλο κολόνων. Μέσα στον κύκλο έχει βρεθεί ένας οβελίσκος, ο οποίος επίσης απεικονίζεται στα παλιά νομίσματα της Κάουνου.
Ο οβελίσκος ήταν το σύμβολο του βασιλιά Κάουνος, ο οποίος σύμφωνα με τη μυθολογία ίδρυσε την αρχαία πόλη με το όνομά του.
Από τους ναούς αυτούς θεωρούν ότι ένας ήταν αφιερωμένος στην λατρεία της θεάς Δήμητρας
– Τα τείχη της πόλης Κάουνος
Τα εντυπωσιακά τείχη της πόλης Κάουνος ανεγέρθηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μαυσόλου τον 4ο αιώνα π.Χ. Είναι υπερβολικά αναλογικά σε σχέση με το μέγεθος του Κάουνος και τον πληθυσμό του, πιθανώς επειδή ο σατράπης είχε υψηλές προσδοκίες για το μέλλον της πόλης ως θαλάσσιο και εμπορικό λιμάνι.
Τα τείχη της πόλης ξεκινούν δυτικά του εσωτερικού λιμανιού και εκτείνονται κατά μήκος των λόφων Β και ΒΔ της πόλης, μέχρι την κορυφή του απότομου βράχου απέναντι από το κέντρο του Νταλιάν.

Η ΝΕΚΡΟΠΟΛΗ
Το μεγαλύτερο αξιοθέατο του Dalyan σήμερα είναι η νεκρόπολη του 400 π.Χ. που αποτελείται από πολλούς βραχώδεις τάφους. Αυτοί είναι λαξευμένοι στους βράχους των λόφων κατά μήκος του ποταμού Dalyan. Η επίσκεψη σε αυτούς τους τάφους γίνεται από το ποτάμι με βάρκα
– Τάφοι στον ποταμό Dalyan
Εκτός του επίσημου αρχαιολογικού χώρου Κάουνος, υπάρχουν: Έξι ακόμη βραχώδεις τάφοι στον ποταμό Dalyan (4ου – 2ου αιώνα π.Χ.),
Οι προσόψεις των βράχων μοιάζουν με τα μέτωπα των Ελληνιστικών ναών με δύο Ιωνικούς στυλοβάτες, ένα τριγωνικό αέτωμα , ένα επιστύλιο .
– Τάφοι στο λιμάνι του Çandır
Ο Κάουνος περιβάλλεται από την αρχαία νεκρόπολη , γιατί οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι έθαβαν πάντα τους νεκρούς τους σε μεγάλη απόσταση από τα σπίτια τους. Οι εξειδικευμένοι τάφοι ήταν οι πιο συνηθισμένοι. Οι στάχτες των νεκρών τοποθετήθηκαν σε δοχεία και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε μια θέση. Στο λιμάνι του Çandır, μερικά χιλιόμετρα πέρα από τον αρχαιολογικό χώρο του Κάουνος, υπάρχουν δεκάδες εξειδικευμένοι τάφοι λαξευμένοι από το βράχο του Kızıltepe.

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
Νομίσματα στον Κάουνο δημιουργήθηκαν κατά την εποχή του τυράννου Πισιντέλη . Περίπου 470-450 π.Χ.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΟΥΝΟΣ
–Πρωτογένης
Πρωτογενης , Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης που έζησε στο τέλος του 4ου αιώνος π.Χ. Ο Πλίνιος τον αναφέρει ως σύγχρονο του Απελλή και του Αριστείδη. Καταγόταν από φτωχή ροδιακή οικογένεια και γεννήθηκε στην Καύνο της Καρίας. Εργάστηκε τόσο στη Ρόδο, όσο και στην Αθήνα. Ο σύγχρονος του σπουδαίος ζωγράφος Απελλής θεωρούσε τον Πρωτογένη . ισότιμό του, και τον κατέκρινε μόνο για την υπερβολική του προσήλωση στην ακρίβεια. Ο Πλίνιος τον κατατάσσει ανάμεσα στους πρώτους τεχνίτες της ζωγραφικής και ο Πετρώνιος λέει πως τα έργα του συναγωνίζονται σε πιστότητα τη φύση. Ο Πρωτογένης. ήταν επίσης χαλκοπλάστης και κατασκεύαζε αγάλματα πολεμιστών, κυνηγών, κ.ά.
– Ζήνων
Ο Ζήνωνας του Κάουνου ήταν γραμματέας της Πτολεμαϊκής υπηρεσίας, τον 3ο αιώνας π.Χ.

Η ΠΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Το Συνέκδιμο του Ιεροκλέους και οι περισσότεροι Notitiae Episcopatuum ,μιλούσαν ότι η χριστιανική κοινότητα ανήκε στην επισκοπή του Κάουνου που υπαγόταν τον 12ο ή 13ο αιώνα, στη Λυκία , και την Μητρόπολη Μύρων.
Στο 1922 δεν υπήρχε η επισκοπή και η Χριστιανική κοινότητα της Ταλιάνης που ανήκε στην Μητρόπολη Ηλιουπόλεως και Θειρών με την Ελληνική αρίθμηση των σχετικών καταλόγων του πατριαρχείου φέρει τον αριθμό
μβ) Ταλιάνι (Dalyan) από τη σημερινή Επαρχία Ortaca (Ορτάτσα) του Νομού Muğla (Μεβώλων)
Πριν από την δημιουργία της προηγούμενης Μητρόπολης ανήκε στην αρμοδιότητά της Μητρόπολης Πισιδίας.
Σήμερα σώζεται ο μεγαλοπρεπής ναός που είχαν οι Έλληνες στην Ταλιάνη αλλά χρησιμοποιείτε σαν τζαμί της πόλης . Δεν γνωρίζουμε δυστυχώς σε ποιον Άγιο ήταν αφιερωμένη .

ΠΑΙΔΕΙΑ
Έχοντας υπόψιν ότι όλες σχεδόν οι κοινότητες των Ελλήνων είχαν σχολεία για την εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων εκτιμούμε ότι το μέγεθος της κοινότητος επέτρεπε την λειτουργιά δημοτικού σχολείου.

ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Μεγάλο τμήμα του πληθυσμού ασχολείτο με την αλιεία και την γεωργία και ιδιαίτερα με την καλλιέργεια της αμπέλου και της ελιάς

ΔΙΩΞΕΙΣ
Η τύχη των κατοίκων της Ταλιάνης δεν ήταν καλλίτερη από την τύχη των άλλων Ελλήνων που κατοικούσαν στα παράλια του Αιγαίου οι άρρενες κάτοικοι υπέστησαν τις διώξεις με εκτοπίσεις στο εσωτερικό της Τουρκιάς και δολοφονικές επιθέσεις από το 1914.

DALYAN ΣΗΜΕΡΑ
Το Dalyan είναι μια πόλη στην επαρχία Μούγλας ( Mugla) που βρίσκεται ανάμεσα στις γνωστές περιοχές της Μαρμαρίδος (Marmaris) και της Μάκρης (Fethye ) στη νοτιοδυτική ακτή της Μ. Ασίας . Η πόλη είναι ένας ανεξάρτητος δήμος, εντός της διοικητικής περιοχής της Ορτύγιας ( Ortaca )

Υ,Γ. Στην επόμενη δημοσίευση θα αναφερθούμε στους γειτονικούς Ελληνικούς οικισμούς που υπήρχαν στην αρχαιότητα γύρω από την Ταλίανη αλλά και τους πιο προσφάτους αλλά και την λίμνη και τι ποτάμι που βρισκόταν κοντά της και βέβαια για την θαλάσσια χελώνα caretta-caretta που γεννούσε τα αυγά της στην παράλια της

Ένα σχόλιο στο άρθρο “Η χριστιανική κοινότητα της Ταλιάνης στην ΝΔ Μικρά Ασία – Του Σταύρου Καπλάνογλου

Γράψτε απάντηση στο Ανώνυμος Ακύρωση απάντησης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.